Οι πολίτες μετά από μια συνεχή μεταπολεμική εξηκονταετή ειρήνη, κατά τη διάρκεια της οποίας απόλαυσαν μια αύξηση των κοινωνικών παροχών...
Οι πολίτες μετά από μια συνεχή μεταπολεμική εξηκονταετή ειρήνη, κατά τη διάρκεια της οποίας απόλαυσαν μια αύξηση των κοινωνικών παροχών τους και μία συνεχή οικονομική ανάπτυξη και ευημερία, ανησύχησαν όταν διαπίστωσαν στασιμότητα και απειλή στις παραπάνω κατακτήσεις τους. Σαν απάντηση σε αυτά καταδίκασαν τα παραδοσιακά κόμματα εξουσίας, παρότι αυτά τον έφεραν σε αυτή την κοινωνική και οικονομική ευμάρεια και άρχισαν να υποστηρίζουν αντισυστημικούς πολιτικούς και κόμματα, όπως λαϊκιστές, ακροδεξιούς και ακροαριστερούς.
Η συγκεκριμένη όμως αντίδραση των πολιτών στην προσπάθεια στέρησης των κεκτημένων τους, λειτουργεί με βάση μόνο το ένστικτο και δεν συνοδεύεται από καμία άλλη ανθρώπινη λογική που θα έπρεπε να πηγάζει από τον πολιτικό πολιτισμό, από τη φαντασία και την ικανότητα του ανθρώπου να προβλέπει διαφορετικές καταστάσεις και από τις κατακτήσεις του ανθρώπου στα χρόνια αυτά.
Η πλειονότητα των πολιτών λοιπόν ψηφίζει κόμματα με βάση το οικονομικό συμφέρον και την τιμωρία, πέρα από κάθε ιδεολογία. Αυτά είναι τα κριτήρια που εκμεταλλεύονται οι λαϊκιστές για να υφαρπάξουν την ψήφο των πολιτών και αφού πάρουν την εξουσία, το μόνο που επιτυγχάνουν είναι να καταστρέφουν κάθε καλό που πέτυχαν οι προηγούμενοι και να διακόπτουν τη συνέχεια.
Το γεγονός επίσης ότι οι νέοι δεν ελκύονται από την πολιτική και τα κόμματα και ψηφίζουν περισσότερο πρόσωπα και λιγότερο κόμματα ή απέχουν, θα πρέπει να απασχολήσει τον πολιτικό κόσμο στο να βρει τρόπο για να γίνει ελκυστική η πολιτική για τη νέα γενιά και να συμμετάσχει. Οι αιτίες είναι η οικονομική κρίση, η πολιτική αναξιοπιστία και η ανισότητα των ευκαιριών, ενώ πιθανά κίνητρα για την ενασχόληση των νέων με την πολιτική είναι οι ίσες ευκαιρίες, η είσοδος των νέων στο πολιτικό σώμα και η πολιτική παιδεία ώστε οι νέοι να γνωρίζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους, να ξέρουν για το τι και για ποιους αγωνίζονται και να γνωρίζουν πως η συνεργασία και η ομαδικότητα πρέπει να ξεπερνούν κάθε ιδιοτελές πολιτικό συμφέρον.
Η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία είναι το ωραιότερο πολίτευμα αλλά παράλληλα είναι και το δυσκολότερο, γιατί απαιτεί από όλους μας σωστές επιλογές στην κάλπη. Τα κόμματα θα πρέπει να λένε την αλήθεια μη λογαριάζοντας το πολιτικό κόστος και να μη νοιάζονται μόνο για τις καρέκλες της εξουσίας. Εμείς δε οι πολίτες όταν πηγαίνουμε στις κάλπες θα πρέπει να σκεφτόμαστε πρώτα τη χώρα μας και μετά τον εαυτό μας, πρώτα το μέλλον των παιδιών μας και μετά το δικό μας παρόν, τη συνέχεια με ανανέωση και όχι τη διακοπή με ανατροπή, διότι η ανανέωση εξασφαλίζει συνέχεια και αναβάθμιση των κεκτημένων μας, ενώ η ανατροπή οδηγεί στην υποβάθμιση και στην οπισθοδρόμηση.
Όσον αφορά στην επιλογή των βουλευτών δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι αποφάσεις που θα πάρουν τα άτομα αυτά, καθορίζουν τη ζωή πολλών από εμάς. Υπάρχουν άραγε κριτήρια για να κρίνουμε, να συγκρίνουμε, να διαλέξουμε και να επιλέξουμε τους άριστους, τους ικανούς και τους έντιμους που θα αποφασίζουν για λογαριασμό μας;
Η απάντηση είναι ότι υπάρχουν κριτήρια που είναι σημαντικά και καθοριστικά, ώστε να κάνουμε την καλύτερη δυνατή επιλογή, αλλά σύμφωνα με τη μέχρι σήμερα εμπειρία το μοναδικό κριτήριο με το οποίο ψηφίζει η πλειονότητα των πολιτών και κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα είναι η αναγνωρισιμότητα που πηγάζει από την τηλεόραση. Οι πολίτες συνήθως ψηφίζουν αυτούς που εμφανίζονται συχνά στην τηλεόραση, χωρίς να αναρωτιόνται τι άλλο έχουν κάνει στη ζωή τους, πέρα από το επάγγελμά τους που τους έκανε γνωστούς και αναγνωρίσιμους. Στην πράξη όμως αποδεικνύεται ότι η διάθεση των πιο πολλών από αυτούς για προσφορά στο κοινωνικό σύνολο, τελειώνει αυτόματα με την κοινοβουλευτική τους θητεία.
Για να αξιολογήσουμε, να κρίνουμε κάποιους υποψήφιους βουλευτές και να πάρουμε την τελική μας απόφαση θα πρέπει να αναρωτηθούμε:
· Είναι ανιδιοτελείς, έντιμοι, ηθικοί, χωρίς σκιές, ενάρετοι, αξιοπρεπείς στην κοινωνική τους ζωή, ικανοί και πετυχημένοι στην όποια δραστηριότητά τους;
· Έχουν επιλύσει όλα τους τα επαγγελματικά προβλήματα ώστε να μπορούν να επιλύσουν και τα δικά μας ή βασίζονται μόνο στην πολιτική για την επιβίωσή τους;
· Είναι πολέμιοι της διαφθοράς και υπερασπιστές της διαφάνειας, της αξιοκρατίας και της δικαιοσύνης;
· Ποια ήταν η προηγούμενή δράση τους στην όποια δραστηριότητά τους και τι έχουν να επιδείξουν μέχρι σήμερα;
· Είναι καινοτόμοι και διαθέτουν το απαραίτητο πάθος και τον ενθουσιασμό, ώστε να κάνουν πράξη αυτά που υπόσχονται;
· Αν είναι ήδη βουλευτές, ποιες ήταν οι προτάσεις τους στη Βουλή, πώς ψήφισαν σε νομοσχέδια που αφορούν την οικονομία, την απασχόληση, την υγεία, την παιδεία, τα συνταξιοδοτικά και γενικότερα τη ζωή των πολιτών και πόσες φορές έκαναν παρέμβαση για διόρθωση αδικιών;
Συμπεραίνοντας, μπορεί η χώρα μας να έχει πολλά προβλήματα, μπορεί να νιώθουμε απογοήτευση και πικρία από την πολιτική, αλλά μπορούμε να ξανακοιτάξουμε ψηλά με αισιοδοξία και να ονειρευτούμε ξανά, να πάρουμε τις τύχες της χώρας στα χέρια μας και να διαμορφώσουμε οι ίδιοι το μέλλον μας, ψηφίζοντας κόμματα και ανθρώπους που λένε την αλήθεια μη λογαριάζοντας το πολιτικό κόστος, που τους διέπουν οι αρχές της ανάπτυξης, της αξιοκρατίας, της αξιοπρέπειας και της αξιοπιστίας και που έχουν τη γνώση, τη βούληση και τις ικανότητες να βρουν καινοτόμες λύσεις και να εφαρμόσουν έξυπνες στρατηγικές, ώστε να αναγεννήσουν τη χώρα μας. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να δώσουμε ελπίδα στα παιδιά μας.
ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΔΟΥΛΑΣ
Τομεάρχης Οργανωτικού ΝΔ Τρικάλων
Αγρονόμος Τοπογράφος Μηχανικός Ε.Μ.Π.
Συνταγματάρχης ε.α. - MSc Τηλεπισκόπισης UK
