• Όλο και περισσότεροι φαντάροι ζητούν να υπηρετήσουν τη θητεία τους κοντά στο σπίτι τους, ώστε να μην επιβαρύνουν οικονομικά τους άνερ...
• Όλο
και περισσότεροι φαντάροι ζητούν να υπηρετήσουν τη θητεία τους κοντά
στο σπίτι τους, ώστε να μην επιβαρύνουν οικονομικά τους άνεργους γονείς• Η ΚΡΙΣΗ ΝΤΥΘΗΚΕ ΣΤΑ ΧΑΚΙ: Χιλιάδες στρατιώτες ζητούν «κατ' εξαίρεση» μεταθέσεις κοντά στον τόπο τους, ώστε «στις εξόδους και τις άδειες να βοηθούν στο σπίτι, κάνοντας κάποια μεροκάματα σε πρόχειρες και περιστασιακές δουλειές»
• ΕΛΔΥΚ: Έχουν τριπλασιαστεί οι εθελοντές για την Ελληνική Δύναμη Κύπρου, καθώς κάθε στρατιώτης λαμβάνει μισθό 500 ευρώ
ΜΙΑ ΝΕΑ πραγματικότητα καλούνται να διαχειριστούν οι στρατιωτικοί
και ειδικά οι διοικητές μονάδων πρώτης γραμμής.
Η εικόνα του... ατσίγαρου φαντάρου, που σε κάθε έξοδό του μετρούσε τα κέρματα για να δει αν του έφθαναν για να πάρει ένα σουβλάκι, ήταν εικόνα που βλέπαμε στις ελληνικές ταινίες όπως στη θρυλική «Λούφα και παραλλαγή». Η εικόνα αυτή αναβιώνει και σήμερα, με τη μόνη διαφορά ότι τότε, τις δεκαετίες του '60, του '70 αλλά και του '80, τα κέρματα ήταν δραχμές, ενώ τώρα είναι ευρώ!
Η εικόνα του... ατσίγαρου φαντάρου, που σε κάθε έξοδό του μετρούσε τα κέρματα για να δει αν του έφθαναν για να πάρει ένα σουβλάκι, ήταν εικόνα που βλέπαμε στις ελληνικές ταινίες όπως στη θρυλική «Λούφα και παραλλαγή». Η εικόνα αυτή αναβιώνει και σήμερα, με τη μόνη διαφορά ότι τότε, τις δεκαετίες του '60, του '70 αλλά και του '80, τα κέρματα ήταν δραχμές, ενώ τώρα είναι ευρώ!
Η κρίση προκαλεί μεγάλο πρόβλημα σε πολλούς στρατεύσιμους που προέρχονται από οικογένειες με άνεργους και τους δύο γονείς. Τα «κοινωνικά αιτήματα» στο ΓΕΣ για κάποια ευνοϊκή -δηλαδή φθηνή- μετάθεση πληθαίνουν ημέρα με την ημέρα. Αιτιολογία; Η μακρόχρονη ανεργία και των δύο γονέων. Την ίδια στιγμή, έχουν τριπλασιαστεί οι εθελοντές για την Ελληνική Δύναμη Κύπρου. Κάθε στρατιώτης της ΕΛΔΥΚ λαμβάνει μισθό περίπου 500 ευρώ και αυτό πλέον αποτελεί κίνητρο για να δηλώνουν εθελοντές νέοι-μέλη οικογενειών που αντιμετωπίζουν σοβαρό οικονομικό πρόβλημα.
Κόστος θητείας: 5.500 ευρώ
Η θητεία ενός νέου ήταν ένα πολύ «ακριβό σπορ» για την ελληνική
οικογένεια πριν ξημερώσουν οι σκληρές ημέρες του ΔΝΤ και της οικονομικής
κατάρρευσης. Οι «συντηρητικοί» κόστιζαν στη μέση οικογένεια περίπου
3.000 ευρώ για τους εννέα μήνες θητείας. Σε αυτό το ποσό
συνυπολογίζονταν τα πάντα: από τα απαραίτητα «ψώνια» πριν παρουσιαστεί ο
νεοσύλλεκτος (εσώρουχα, λουκέτα και άλλα χρήσιμα και απαραίτητα), μέχρι
το κόστος πληρωμής των κινητών τηλεφώνων, το χαρτζιλίκι και βέβαια οι
μετακινήσεις κατά τη διάρκεια των αδειών. Η οικονομική κλίμακα αυξανόταν
ανάλογα με την ευχέρεια κάθε οικογένειας και το κόστος θητείας ενός
νεαρού μπορούσε να προσεγγίσει ακόμη και τα 5.500 ευρώ!
Όλα αυτά έχουν αλλάξει βιαίως λόγω της κρίσης και πλέον το πρόβλημα
επιβίωσης ελληνικών οικογενειών καθρεφτίζεται και στον χώρο των Ενόπλων
Δυνάμεων. Τα αιτήματα για μια μετάθεση κοντά στο σπίτι έχουν πολύ συχνά,
πια, την αιτιολογία της ανεργίας των γονέων. Πολλά παιδιά που
κατατάσσονται καταθέτουν σχετικά έγγραφα που αποδεικνύουν τη δραματική
οικονομική κατάσταση των οικογενειών τους και ζητούν κατ' εξαίρεση
μεταθέσεις κοντά στον τόπο τους ώστε στις εξόδους και τις άδειες να
βοηθούν στο σπίτι, κάνοντας κάποια μεροκάματα σε πρόχειρες και
περιστασιακές δουλειές όπως αποκαλύπτουν στρατιωτικοί που ζουν το
πρόβλημα εντός του Στρατού.
Δυστυχώς τα αιτήματα αυτά δεν μπορούν, τουλάχιστον προς το παρόν, να
γίνουν δεκτά και να ικανοποιηθούν. Κατανοητά μπορεί να είναι, αλλά τα
ποσοστά ικανοποίησής τους είναι εξαιρετικά χαμηλά, λόγω τραγικών
ελλείψεων σε προσωπικό. Το χειρότερο είναι ότι το ποσοστό των στρατιωτών
που αντιμετωπίζουν οικονομικά αδιέξοδα αυξάνεται ΕΣΣΟ με την ΕΣΣΟ. Η
μετάθεση στον τόπο καταγωγής -μετά την παραμεθόριο- δεν ικανοποιείται
κυρίως για όσους κατάγονται από Θεσσαλία, Στερεά Ελλάδα, Αττική,
Πελοπόννησο και Κρήτη και παραμένουν αμετάθετοι στην παραμεθόριο.
Όπως αναφερόταν σε μελέτη της Διεύθυνσης Πληροφορικής και Μελετών του
ΓΕΣ, η οποία πραγματοποίησε προσομοίωση που παρουσιάστηκε στο Α' Σώμα
Στρατού στο τέλος του 2008 και της οποίας έλαβε γνώση η τότε πολιτική
ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας η ικανοποίηση των μεταθέσεων
-κυρίως του Πεζικού- σε σχέση με το 2004 μειώθηκε δραματικά, αφού από την προσομοίωση προκύπτει πως:
► Τουλάχιστον το 50% των στρατεύσιμων δεν θα ικανοποιηθεί ποτέ στη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας.
► Για την Αττική, το ποσοστό ικανοποίησης των μεταθέσεων, από 41%, γίνεται 22%.
► Για τη Στερεά Ελλάδα, το ποσοστό ικανοποίησης των μεταθέσεων, από 34%, γίνεται 21%.
► Για τη Θεσσαλία, το ποσοστό ικανοποίησης των μεταθέσεων, από 33%, γίνεται 21%.
► Για την Πελοπόννησο, το ποσοστό ικανοποίησης των μεταθέσεων, από 52%, γίνεται 34%.
► Και τέλος για την Κρήτη, το ποσοστό ικανοποίησης των μεταθέσεων, από 43%, γίνεται 27%.
Τα ποσοστό αυτά, που είναι και τα τελευταία που υπάρχουν, έχουν επιδεινωθεί, όπως λένε πηγές του ΥΕΘΑ.
Επιπλέον, καταγράφονται πολλές περιπτώσεις νεαρών οι οποίοι προτιμούν να
μην παρουσιαστούν για την εκπλήρωση των στρατιωτικών τους υποχρεώσεων
και να κηρυχθούν ανυπότακτοι, μόνο και μόνο για να μην εγκαταλείψουν «τη
δουλειά των 300 ή 400 ευρώ που έχουν», γιατί πολύ απλά είναι το μόνο
εισόδημα που μπαίνει κάθε μήνα στο οικογενειακό ταμείο.
Όλα αυτά είναι εις γνώσιν της στρατιωτικής ηγεσίας και ήταν καθοριστικά
για να οδηγήσουν στην αναδίπλωση της πολιτικής ηγεσίας η οποία ήταν
έτοιμη να ανακοινώσει τρίμηνη αύξηση της θητείας. Οι στρατιωτικοί μπορεί
να την ήθελαν για να καλύψουν τις «μαύρες τρύπες» στην επάνδρωση των
μονάδων και οι πολιτικοί να «μαγειρέψουν» τα ποσοστά ανεργίας των νέων.
Όμως η οικονομική επιβάρυνση στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς και τα
προβλήματα που θα προκαλούσε κρίθηκαν ως πολύ σοβαρές αιτίες για να
οδηγηθούμε στην απόφαση αναβολής οποιασδήποτε απόφασης για τη θητεία.
Αναβολή
Οι στρατιωτικοί υποστηρίζουν ότι το σύστημα αναβολών θα μπορούσε να
γίνει αρκετά πιο ευέλικτο και να συμπεριλάβει τέτοιου είδους κοινωνικά
κριτήρια, τουλάχιστον όσο διαρκεί η κρίση. Υπό μία προϋπόθεση, όμως η
οποία τους φέρνει στο... πλευρό της τρόικας: να υπάρξει εξορθολογισμός
και «συμμάζεμα» των Ενόπλων Δυνάμεων, αναδιοργάνωση και κλείσιμο μονάδων
που θα μειώσουν τις ανάγκες σε προσωπικό τουλάχιστον στον Στρατό Ξηράς
που έχει και το μεγαλύτερο πρόβλημα.
(REAL NEWS 26/02/2012 – ΠΑΡΙΣ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΣ)
