Τις παθογένειες των μετοχικών ταμείων και το αδιέξοδο των περικοπών επισημαίνει και η δεύτερη αναλογιστική μελέτη του 2010, που παραμέ...
Τις
παθογένειες των μετοχικών ταμείων και το αδιέξοδο των περικοπών
επισημαίνει και η δεύτερη αναλογιστική μελέτη του 2010, που παραμένει
(όπως και η πρώτη του 2006) στα συρτάρια των αρμοδίων...
Την πλήρη δικαίωση των θέσεων της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Στρατιωτικών και των ορθών επισημάνσεων της στο θέμα της... παθογένειας και θεραπείας του Μετοχικού Ταμείου Στρατού αναδεικνύει η δημοσιοποίηση από την ομοσπονδία στοιχείων των δύο μελετών των εταιρειών συμβούλων (Deloitte Business Solutions Α.Ε., Hewitt Associates και American Apraisal).
Την πλήρη δικαίωση των θέσεων της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Στρατιωτικών και των ορθών επισημάνσεων της στο θέμα της... παθογένειας και θεραπείας του Μετοχικού Ταμείου Στρατού αναδεικνύει η δημοσιοποίηση από την ομοσπονδία στοιχείων των δύο μελετών των εταιρειών συμβούλων (Deloitte Business Solutions Α.Ε., Hewitt Associates και American Apraisal).
Οι δύο μελέτες, με την πρώτη συνταχθείσα το 2006 και τη δεύτερη τον Μάρτιο του 2010, λένε και πάλι τα αυτονόητα, αλλά παράλληλα αναδεικνύουν τη διαχρονική ανικανότητα της πολιτικής ηγεσίας να δώσει την εύλογη λύση που προτείνεται από τις μελέτες, σε ένα πρόβλημα που απασχολεί τις δεκάδες χιλιάδες οικογένειες των στρατιωτικών. Η δεύτερη μελέτη, που έγινε από τις εταιρείες Deloitte Business Solutions Α.Ε. και Hewitt Associates επί της παρούσης κυβερνήσεως (Μάρτιος 2010), αναφερόμενη στην κατάσταση των τριών μετοχικών ταμείων των Ε.Δ. (ΜΤΣ, ΜΤΝ και ΜΤΑ), κάνει τις εξής βασικές διαπιστώσεις:
1. Και οι τρεις φορείς παρουσιάζουν σημαντικότατα προβλήματα βιωσιμότητας βραχυπρόθεσμα ή μεσοπρόθεσμα. Ήδη το ΜΤΣ βρίσκεται στη φάση ρευστοποιήσεως της περιουσίας του, η οποία έχει μειωθεί σημαντικά. Οι άλλοι δύο φορείς (ΜΤΝ και ΜΤΑ) βρίσκονται πολύ κοντά σε αυτό το σημείο.
2. Τα δύο από τα τρία Μετοχικά Ταμεία (ΜΤΣ και ΜΤΝ) φιλοξενούν στις τάξεις τους το μεν ΜΤΣ ένα σημαντικό κομμάτι του προσωπικού της Ελληνικής Αστυνομίας (εργοδοτούμενο από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη), το δε ΜΤΝ το προσωπικό του Λιμενικού Σώματος (εργοδοτούμενο από υπουργείο Οικονομίας Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας).
3. Ένα πολύ μεγάλο μέρος των εσόδων των τριών ΜΤ προέρχεται από τα εξοπλιστικά προγράμματα και από την οικονομική δραστηριότητα των Ε.Δ. Τέτοιοι αντίστοιχοι πόροι δεν καταβάλλονται στο ΜΤΣ, από πλευράς του αρμόδιου υπουργείου, για τους αστυνομικούς. Μόνο από πλευράς του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας υπάρχουν κάποιοι αντίστοιχοι πόροι προς το ΜΤΝ, προερχόμενοι από την οικονομική δραστηριότητα του Λ.Σ. Όμως, το ποσό των πόρων αυτών είναι εξαιρετικά μικρό και απέχει πολύ από το να αντιστοιχεί στο μέγεθος της συμμετοχής του προσωπικού του Λ.Σ. στο ΜΤΝ. Αποτέλεσμα της καταστάσεως αυτής είναι να μην υπάρχει εργοδοτική χρηματοδότηση για τους αστυνομικούς και τους λιμενικούς!
4. Οι παραπάνω πόροι που προέρχονται από εξοπλιστικά προγράμματα και από την οικονομική δραστηριότητα των Ε.Δ. δεν αποτελούν σταθερό έσοδο αφενός, αφετέρου δεν έχουν άμεση σύνδεση με την ασφαλισμένη βάση (συντάξιμες αποδοχές) και ως εκ τούτου αποτελούν παράγοντα ανασφάλειας για τους φορείς, θα ήταν πιο αποτελεσματικό ένα σύστημα εργοδοτικής εισφοράς, που θα στηριζόταν σε κάποιο ποσοστό των συντάξιμων αποδοχών των ασφαλισμένων. Έτσι, μία αύξηση του πλήθους των ασφαλισμένων (π.χ. μαζικές προσλήψεις ΕΠΟΠ) θα είχε ως αποτέλεσμα αντίστοιχη αυτόματη αύξηση των εσόδων.
Σημείωση (δική μας): Το μέλλον των Ταμείων για την επόμενη δεκαπενταετία (2011-2025) διαγράφεται ακόμα πιο δυσοίωνο, μετά τον δραστικό περιορισμό των εξοπλιστικών δαπανών (περικοπή κατά 70%) από τον ΥΕΘΑ κ. Ε. Βενιζέλο (από τον οποίο θα προκύψει μία αντίστοιχη μείωση των πόρων των Ταμείων, κατά 70% επίσης) και την ακύρωση της αποφάσεως για πρόσληψη νέων ΕΠΟΠ (στο πλαίσιο της γνωστής θεωρίας «ίδια άμυνα με λιγότερα χρήματα»!). Μία κλασική δηλαδή περίπτωση αποφάσεων, που λαμβάνονται με βάση μία και μόνο παράμετρο (οικονομία σε έναν τομέα), αγνοώντας τις συνέπειές τους σε άλλες εξίσου σημαντικές παραμέτρους, τις οποίες θα κληθεί πάλι να αντιμετωπίσει, ούτως ή άλλως, το Δημόσιο...
5. Τα τρία ΜΤ, αν και ασφαλίζουν στρατιωτικούς (αλλά και μερικές άλλες κατηγορίες, αστυνομικούς κ.λπ.), οι οποίοι, ανεξάρτητα από τον κλάδο που ανήκουν, υπόκεινται στο ίδιο μισθολογικό καθεστώς, αλλά διαφέρουν ως προς τις παροχές των ασφαλιστικών καθεστώτων τους. Δεν έχουμε κατορθώσει να βρούμε μία επαρκή αιτιολόγηση αυτού του φαινομένου (!), επισημαίνει χαρακτηριστικά η μελέτη.
Η μαύρη τρύπα
• Σε επόμενο τμήμα της μελέτης, αφού επαναληφθεί ότι το ΜΤΣ και το ΜΤΝ έχουν ήδη υποστεί πολύ σημαντική οικονομική ζημία από τη μη καταβολή εργοδοτικής εισφοράς ή εργοδοτικής συμμετοχής από την πλευρά της Ελληνικής Αστυνομίας και του Λ.Σ., όλα αυτά τα χρόνια που οι κατηγορίες αυτές συμμετέχουν στα παραπάνω ΜΤ, αναφέρεται ότι, με έναν πρόχειρο υπολογισμό, η ζημία αυτή θα πρέπει να φτάνει τα 700 εκατ. ευρώ τουλάχιστον, μόνο για το ΜΤΣ! «Η ζημιά αυτή υπολογίζεται ως το συσσωρευμένο ποσό (μαζί με τόκους) της διαφοράς μεταξύ των εσόδων του ΜΤΣ, τα οποία προήλθαν από τις προσωπικές εισφορές των αστυνομικών, και των παροχών που καταβλήθηκαν για αυτούς, ως εκ της συμμετοχής τους στο ΜΤΣ επί πολλές δεκαετίες», επισημαίνει η μελέτη. Ιδού, λοιπόν, η καρδιά του προβλήματος που η πολιτική ηγεσία εξακολουθεί να αγνοεί...
• Σε άλλο της σημείο η μελέτη αναφέρει ότι οι καταβαλλόμενες προσωπικές εισφορές από τους αστυνομικούς και τους λιμενικούς σε καμία περίπτωση δεν επαρκούν από μόνες τους, για να καλύψουν το κόστος των παροχών (ιδιαίτερα των συντάξεων). Το κόστος των παροχών είναι πολύ σημαντικό και απαιτεί πρόσθετους σημαντικότατους πόρους.
• Μία ουσιαστική επισήμανση της μελέτης αναφέρεται στην αναγκαιότητα του διαχωρισμού ανόμοιων ομάδων. Επεξηγώντας την πρόταση αυτή, η μελέτη διευκρινίζει ότι, τυπικά, οι αστυνομικοί υπάγονται στις ίδιες γενικές ρυθμίσεις με τα μέλη των Ε.Δ., σε ό,τι αφορά τους όρους συνταξιοδοτήσεως (Κώδικας Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων). Όμως, στην πράξη αποδεικνύεται ότι οι αστυνομικοί συνταξιοδοτούνται γρηγορότερα από τους στρατιωτικούς. Η πραγματικότητα αυτή αποτελεί έναν πρόσθετο επιβαρυντικό παράγοντα για το ΜΤΣ, στο οποίο υπάγονται. Αν σε αυτό προστεθεί και η έλλειψη εργοδοτικής εισφοράς από την πλευρά της Αστυνομίας, τότε το πρόβλημα λαμβάνει καταστροφικές διαστάσεις για το ΜΤΣ, επισημαίνει η μελέτη.
• Στη συνέχεια σημειώνει και ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο (όπως το χαρακτηρίζει) σημείο διαφοροποιήσεως των αστυνομικών από τους στρατιωτικούς: Οι αστυνομικοί έχουν ενεργό συνδικαλισμό, πράγμα που φέρνει σε μειονεκτική θέση τους στρατιωτικούς και κάνει προβληματική τη συμβίωσή τους κάτω από έναν κοινό ασφαλιστικό φορέα. «Εφόσον έχει κριθεί ότι υπάρχουν σημαντικότατοι λόγοι, για τους οποίους δεν πρέπει να αναπτυχθεί ένα συνδικαλιστικό κίνημα στον χώρο των Ε.Δ., τότε θα πρέπει η πολιτεία να δείξει τη σύνεση που απαιτείται σε αυτό το τόσο ευαίσθητο σημείο και να μη βάζει κάτω από την ίδια (ασφαλιστική) στέγη αυτές τις δύο ομάδες» (σ.σ.: Υπενθυμίζεται ότι, όταν πέρυσι ο κ. Βενιζέλος προέβη στη διατύπωση μιας τέτοιας απόψεως, την οποία υποστήριξε με πλήρη τεκμηρίωση και η στήλη, ξεσηκώθηκαν οι συνδικαλιστές της Αστυνομίας και τον ανάγκασαν να τα μαζέψει).
Μέτρα τώρα!
Για τους παραπάνω λόγους, τους οποίους θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντικούς, συνεχίζουν οι συντάκτες της μελέτης, θα πρέπει το συντομότερο δυνατό να διαχωριστούν, από ασφαλιστικής πλευράς, οι αστυνομικοί από τους στρατιωτικούς, προσθέτοντας ότι ως έναν σημαντικό βαθμό τα ίδια ισχύουν και για την περίπτωση των λιμενικών που φιλοξενούνται στο ΜΤΝ. Με τον ανάλογο ορθολογισμό, η μελέτη καλύπτει και άλλα σημεία της παθογένειας των Ταμείων, όπως για τα επικουρικά ταμεία των ασφαλισμένων της ΕΛΑΣ και του Ε.Σ., προτείνοντας εύλογες λύσεις.
Τι γίνεται με τις μελέτες αυτές που, φυσικά, πληρώθηκαν; Η πρώτη μένει στα συρτάρια επί πέντε χρόνια, όπως και η δεύτερη (του 2010), η οποία είναι και αυτή στα συρτάρια επί 15 μήνες, όπως επισημαίνει σε ανακοίνωσή της η Πανελλήνια Ομοσπονδία Στρατιωτικών (1η Ιουνίου). Τι εφαρμόζεται στην πράξη, αντί να υιοθετηθούν οι προτάσεις τους; Το γνωστό παραμύθι του «εξορθολογισμού», του «νοικοκυρέματος», της «διασώσεως των Ταμείων από την κατάρρευση» και λοιπά που κατάντησαν πλέον γραφικά, καταφυγή δηλαδή στη γνωστή τακτική του ψαλιδίσματος παροχών, αυξήσεως εισφορών κ.λπ.
(ΚτΕ 11/06/2011 - ΜΑΝΟΣ ΗΛΙΑΔΗΣ)
(Σ.Λ.)
http://staratalogia.blogspot.com/2011/06/blog-post_9844.html
