Ο ορισμός ότι ''κυρίαρχα είναι τα συνιστώντα κρατίδια'', στη θέση της ''μόνης κυριαρχίας'' που αναμένει η...
Ο ορισμός ότι ''κυρίαρχα είναι τα συνιστώντα κρατίδια'', στη θέση της ''μόνης κυριαρχίας'' που αναμένει η ε/κ πλευρά, περιλαμβάνεται στις προτάσεις της τ/κ πλευράς για το κεφάλαιο Διακυβέρνηση και Διαμοιρασμός της εξουσίας, σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα της τ/κ εφημερίδας Κίπρις.Η εφημερίδα, που γράφει ότι έχει τις προτάσεις και τις μελέτησε, αναφέρει ότι η τ/κ πλευρά προτείνει την περεταίρω διεύρυνση των δικαιωμάτων των εγγυητριών δυνάμεων και να τεθούν υπό την εγγύησή τους το σύνολο των εδαφών των συνιστούντων κρατιδίων.
Η τ/κ πλευρά επιθυμεί επίσης όπως τα συνιστώντα κρατίδια μπορούν να συνάπτουν συμφωνίες με άλλα κράτη, χωρίς να τις μεταβιβάζουν στην ομόσπονδη κυβέρνηση. Στη συνέχεια το δημοσίευμα παραθέτει 4 σημαντικά θέματα.
Το πρώτο αφορά την εγγύηση και την εδαφική ακεραιότητα των συνιστούντων κρατιδίων. Μια πιο ρεαλιστική - όπως αναφέρεται - πρόταση στο θέμα του περιεχομένου των Συμφωνιών Εγγυήσεων: η ολότητα του εδάφους των συνιστούντων κρατιδίων να ληφθεί κάτω από τις εγγυήσεις. Ολόκληρο το έδαφος της Κύπρου, η ασφάλεια, η ανεξαρτησία και η συνταγματική τάξη θα τεθεί κάτω από τις εγγυήσεις. Με την κατάσταση που δημιουργήθηκε μετά το 1974, υπάρχει όφελος η εγγύηση εκτός από ολόκληρο το νησί να καλύπτει και τα συνιστώντα κρατίδια πάνω στη βάση δύο χωριστών συνιστούντων κρατιδίων.
Υπήρχε ένα τέτοιο μέτρο, αναφέρεται, και στο σχέδιο Ανάν και η τ/κ πλευρά θέλει να γίνει αποδεκτή αυτή η αλλαγή.
Το δεύτερο ζήτημα αφορά τις διεθνείς συμφωνίες των συνιστούντων κρατιδίων με την τ/κ πλευρά, σύμφωνα πάντα με την Κίπρις, να ζητεί όπως τα συνιστώντα κρατίδια μπορούν να συνάπτουν συμφωνίες για όλα τα θέματα, χωρίς αυτές να τις μεταβιβάζουν στο ομόσπονδο κράτος. Στο σχέδιο Ανάν, προστίθεται, αυτή η αρμοδιότητα περιοριζόταν σε θέματα εμπορίου και πολιτισμού. Απαντώντας, αναφέρεται, και στις ενστάσεις της ε/κ πλευράς, τέτοιες συμφωνίες θα ανοίξουν δρόμο και στο ομόσπονδο κράτος, φέροντας ως παράδειγμα το ότι εάν κάποια ξένα κράτη δεν αναγνωρίσουν την ενωμένη Κύπρο, τα συνιστώντα κρατίδια δεν θα μπορούν να συνάπτουν συμφωνίες μαζί τους.
Επιπλέον, δίνεται η δυνατότητα στο ομόσπονδο κράτος να κάνει συμφωνίες υπό ορισμένους όρους πάνω σε θέματα που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες των συνιστούντων κρατιδίων, αλλά σε αντάλλαγμα το συνιστών κράτος που δεν θα είναι ικανοποιημένο από αυτές τις συμφωνίες να μην δεσμεύεται θεσπίζοντας τις απαραίτητες νομοθεσίες.
Το τρίτο σημείο αφορά τί θα γίνει σε περίπτωση διάλυσης της συμφωνίας. Σε μια τέτοια περίπτωση, αναφέρεται, κανείς δεν θα οικειοποιηθεί ολόκληρο το νησί και αυτό - προστίθεται - είναι πρόταση της τ/κ πλευράς για να μην επαναληφθούν τα όσα έζησαν οι Τ/κ πριν το 1963. Οι Τ/κ επιθυμούν όπως συμπεριληφθεί στην τελική συμφωνία ανοικτά και τεθεί υπό την εγγύηση του ΣΑ του ΟΗΕ ότι, σε περίπτωση διάλυσης της συμφωνίας, κανένα από τα συνιστώντα κρατίδια δεν θα εκπροσωπεί από μόνο του τη ''συνεργασία'', το ομόσπονδο δηλαδή κράτος.
Τέταρτο σημείο, κατά την Κίπρις, είναι μια διαφορετική και εποικοδομητική - όπως τη χαρακτηρίζει - φόρμουλα στο θέμα της κυριαρχίας. Στις προτάσεις η τ/κ πλευρά, στο θέμα της ''μιας κυριαρχίας'' προτείνει ανοικτά την κυριαρχία των συνιστούντων κρατιδίων. Επειδή, υποστηρίζεται, η τ/κ πλευρά, ετοιμάζοντας τη νέα φόρμουλα, φρόντισε να παραμείνει εντός των παραμέτρων των ΗΕ. Η ενωμένη Κύπρος θα αποκτήσει κυριαρχία και μια διεθνή νομική προσωπικότητα (αλλά όχι μια κυριαρχία). Αλλά πιο σημαντικό, προστίθεται, σε συνέχεια αυτού είναι να γραφεί η πρόταση ότι ''κυρίαρχα είναι τα συνιστώντα κρατίδια'', και πως αυτή η πρόνοια γίνεται αντιληπτό ότι λήφθηκε από το Σύνταγμα της Ελβετίας, όπου υπάρχει η έκφραση ότι ''τα καντόνια είναι κυρίαρχα''.
