Περισσότερες από 3.000 παραιτήσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις λόγω (αν)ασφαλιστικού! Πρόβλημα(;) στην αμυντική ικανότητα της χώρας από τα ...
Περισσότερες από 3.000 παραιτήσεις στις Ένοπλες Δυνάμεις λόγω (αν)ασφαλιστικού!
Πρόβλημα(;) στην αμυντική ικανότητα της χώρας από τα δυσαναπλήρωτα κενά
Με υποσχέσεις η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία προσπαθεί να ανακόψει το κύμα της μεγάλης φυγής
Πάνω από 3.000 είναι τα μόνιμα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, που υπέβαλλαν τις παραιτήσεις τους τη χρόνια που μας πέρασε. Οι 1.200 είναι... αξιωματικοί και υπαξιωματικοί που υπέβαλαν την παραίτησή τους από τον Στρατό Ξηράς, περίπου 900 από το Πολεμικό Ναυτικό και λίγο περισσότεροι από την Πολεμική Αεροπορία.
Πάνω από 3.000 είναι τα μόνιμα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, που υπέβαλλαν τις παραιτήσεις τους τη χρόνια που μας πέρασε. Οι 1.200 είναι... αξιωματικοί και υπαξιωματικοί που υπέβαλαν την παραίτησή τους από τον Στρατό Ξηράς, περίπου 900 από το Πολεμικό Ναυτικό και λίγο περισσότεροι από την Πολεμική Αεροπορία.
Η μεγάλη πλειοψηφία αυτών που παραιτήθηκαν είναι αξιωματικοί που είχαν συμπληρώσει τα συντάξιμα χρόνια και αποφάσισαν να αποχωρήσουν, γιατί φοβούνται ότι οι αλλαγές τόσο στο ασφαλιστικό αλλά και σε όλο το σύστημα προαγωγών θα τους οδηγήσει να παραμείνουν πολύ περισσότερα χρόνια στις Ένοπλες Δυνάμεις, να πάρουν μικρότερη σύνταξη και πιθανόν μικρότερο ή και καθόλου εφάπαξ.
Είναι η αλήθεια ότι ο αριθμός των παραιτηθέντων (σ.σ.: είναι υπερδιπλάσιος από το αντίστοιχο νούμερο του 2009) έχει προβληματίσει έντονα τόσο την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, όσο και τους αρχηγούς των Γενικών Επιτελείων.
Στις αρχές του καλοκαιριού, μάλιστα, όταν με αφορμή τις τότε ανακοινώσεις για τις αλλαγές στα συστήματα προαγωγών αλλά και στο μισθολογικό και το συνταξιοδοτικό των μόνιμων στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, είχε ξεκινήσει η «μεγάλη φυγή» των στελεχών, έγιναν κινήσεις για να ανακοπεί το ρεύμα αυτό. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου διαβεβαίωνε με κάθε ευκαιρία ότι δεν τίθεται θέμα να θιγούν τα δικαιώματα όσων έχουν συμπληρώσει συντάξιμα χρόνια με βάση τα υπάρχοντα δεδομένα, ενώ αντίστοιχες κινήσεις έκανε και η φυσική ηγεσία των τριών όπλων, τονίζοντας και την ανάγκη να μη δημιουργηθούν κενά που θα προκαλούσαν προβλήματα στην αμυντική γραμμή της χώρας.
Δυσαναπλήρωτα κενά
Οι προσπάθειες αυτές, προς στιγμή, φάνηκε να ανακόπτουν το όλο ρεύμα παραιτήσεων, όμως λίγο πριν από το τέλος του χρόνου και μετά και τις πληροφορίες για τα προβλήματα στο Μετοχικό Ταμείο Στρατού, τον φόβο για νέες μειώσεις μισθών, αλλά και το γενικότερο αρνητικό κλίμα, το κύμα παραιτήσεων παραμεγάλωσε. Έτσι φτάσαμε στον μεγάλο αριθμό παραιτηθέντων στελεχών, κάτι που φαίνεται ότι δημιουργεί ένα πρόβλημα -μεσαίου μεγέθους προς το παρόν- στο στράτευμα. Κι αυτό γιατί η παραίτηση μεσαίων στελεχών, που βρίσκονταν σε θέσεις ευθύνης (π.χ. διοικητές μονάδων) ή σε ειδικές θέσεις, καθώς και πιλότων της Πολεμικής Αεροπορίας, δημιουργεί δυσαναπλήρωτα κενά, τόσο σε αριθμητικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο εμπειρίας.
Μάλιστα, φαίνεται πως αν τελικά το όλο κύμα τον παραιτήσεων συνεχιστεί, εξετάζεται πια σοβαρά η πιθανότητα να αλλάξουν -σε ορισμένες μονάδες, έστω και ανεπίσημα- οι διαρθρώσεις τους, ώστε να είναι δυνατόν να λειτουργήσουν με επάρκεια και κυρίως με αξιωματικούς που να έχουν πείρα και δυνατότητα διεκπεραίωσης των καθηκόντων τους.
Πρόβλημα επίσης προκαλείται και από παραιτήσεις έμπειρων υπαξιωματικών, μια και (ιδιαίτερα σε μονάδες του Στρατού Ξηράς) αποτελούν τους στυλοβάτες συγκεκριμένων μονάδων ή και ειδικοτήτων. Όπως λένε χαρακτηριστικά οι ίδιοι οι αξιωματικοί, δεν είναι μόνον ο φόβος για το τι θα γίνει με τις συντάξεις, αλλά και τις αλλαγές στα όρια ηλικίας!
Κλίμα απαξίωσης
Ένα επιπλέον πρόβλημα προκαλείται και από το γενικότερο κλίμα απαξίωσης που καλλιεργείται από κυβερνητικούς αξιωματούχους (όχι μόνον του αντιπροέδρου της κυβερνήσεως Θ. Πάγκαλου), αλλά και την ενίοτε επιθετική συμπεριφορά ορισμένων πολιτικών, ακόμα και συνεργατών στελεχών της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου.
Αυτό το κλίμα, σε συνδυασμό με συνεχείς φήμες για αναδιοργανώσεις, μείωση μονάδων, μετακινήσεις από περιοχή σε περιοχή και άλλα παρόμοια, που πιθανόν να προκαλούσαν αναστάτωση στην προσωπική ζωή των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, έπαιξαν όπως φαίνεται καθοριστικό ρόλο στις αποφάσεις πολλών αξιωματικών.
Είναι αλήθεια ότι τους τελευταίους μήνες του 2010 έγινε μια προσπάθεια τόσο από τις ηγεσίες των κλάδων, όσο και από μέρους της πολιτικής ηγεσίας να ανατραπεί αυτό το κλίμα, να δοθεί μια νότα σιγουριάς στους στρατιωτικούς (ιδίως σε αυτούς που βρίσκονται στα όρια μεταξύ ανωτέρων και ανωτάτων και είχαν συντάξιμα χρόνια, άρα μπορούσαν και να φύγουν). Φαίνεται όμως πως η κίνηση αυτή έγινε καθυστερημένα και αφού ήδη είχε «καλλιεργηθεί» το αντίθετο κλίμα και πολλοί είχαν ήδη λάβει τις αποφάσεις τους.
Έτσι, σήμερα η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων βρίσκεται μπροστά σε ένα πρόβλημα που πρέπει να λύσει άμεσα. Να καλύψει δηλαδή τις θέσεις των στελεχών πού έφυγαν, χωρίς όμως να αποψιλωθούν άλλες υπηρεσίες και δημιουργηθούν παράπλευρα κενά. Κάτι βεβαίως που είναι και ιδιαίτερα δύσκολο αλλά και σχεδόν ακατόρθωτο, μια και σε ορισμένες περιπτώσεις «η πείρα δεν μπορεί να αντικατασταθεί»...
Ο φόβος των επιτελών στο Πεντάγωνο είναι μήπως αυτό το κλίμα που καλλιεργήθηκε τους τελευταίους μήνες συνεχιστεί και το επόμενο διάστημα. Και ο φόβος αυτός τείνει να μεταβληθεί σε πανικό, λόγω και των προβλημάτων που υπάρχουν στο Μετοχικό Ταμείο Στρατού (αλλά και στα αντίστοιχα της Πολεμικής Αεροπορίας και του Ναυτικού). Προβλήματα που έχουν δει πια πολύ μεγάλη δημοσιότητα και ήδη γι' αυτά ανησυχούν ιδιαίτερα έντονα όχι μόνον οι απόστρατοι και όσοι βρίσκονται κοντά στην αποστρατεία, αλλά και νεότερα στελέχη, που ίσως βλέπουν «μαύρο το μέλλον τους».
[(ΑΠΟΨΗ 15/01/2011) – ΠΕΤΡΟΣ ΤΡΟΥΠΙΩΤΗΣ]
(Σ.Λ.)
http://staratalogia.blogspot.com/2011/01/blog-post_4112.html
