Το γνωστό ρητό «στο στρατό δεν γίνονται διακρίσεις» φαίνεται πως δεν έχει εφαρμογή στα γραφεία των πολιτικών προϊσταμένων του υπουργείου Άμυ...
Το γνωστό ρητό «στο στρατό δεν γίνονται διακρίσεις» φαίνεται πως δεν έχει εφαρμογή στα γραφεία των πολιτικών προϊσταμένων του υπουργείου Άμυνας όπου διακρίσεις γίνονται. Νόμιμες μεν, αλλά διακρίσεις.
Η ιστορία ξεκινάει με μια πρόσληψη την 1η Ιουλίου 2010. Όταν ο Ε. Βενιζέλος προσλαμβάνει μια δικηγόρο με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου «για την υποστήριξη νομικών θεμάτων στρατηγικού σχεδιασμού και ανάλυση πολιτικής» στο πολιτικό γραφείο του.
Μόλις δύο μήνες μετά, στις 31 Αυγούστου, ο υπουργός διακόπτει την πρόσληψη, απολύει δηλαδή τη δικηγόρο που όμως την επόμενη κιόλας ημέρα, 1η Σεπτεμβρίου 2010 επανέρχεται καθώς ο υπουργός προσέλαβε τη δικηγόρο στο πολιτικό του γραφείο ως Ειδική Συνεργάτιδα.
Η εν λόγω Ειδική Συνεργάτιδα, αν και νεότατη, έχει προϋπηρεσία ως ειδική σύμβουλος στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και ως σύμβουλος στο υπουργείο Εσωτερικών, υπήρξε μέλος της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής για την εταιρική διακυβέρνηση, ενώ παρέχει τις νομικές της υπηρεσίες και συνεργάζεται με τη Γενική Διεύθυνση Ρυθμιστικών Θεμάτων του Ομίλου ΟΤΕ. Έχει μάλιστα και πολιτική δραστηριότητα καθώς ήταν υποψήφια με το ΠΑΣΟΚ στην Αχαΐα το 2004, ενώ ξεκίνησε τη δικηγορία ως ασκούμενη στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.
Στις 15 Οκτωβρίου, μόλις ενάμιση μήνα από την τελευταία πρόσληψη της δικηγόρου, ο υπουργός σύμφωνα και με σχετική γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους υπέγραψε την εξαίρεση της εν λόγω συνεργάτιδάς του από την αναστολή άσκησης του Δικηγορικού Λειτουργήματος. Της επέτρεψε δηλαδή να συνεχίσει να δικηγορεί κάνοντας μία εξαίρεση. Σύννομη μεν, εξαίρεση δε.
Αν κανείς σκεφτεί το πλούσιο βιογραφικό της εν λόγου δικηγόρου, τότε το ποσό των 1.200 ευρώ περίπου που δικαιούται ως Ειδική Συνεργάτιδα (με βάση πληροφορίες μας από το υπουργείο Οικονομικών) μοιάζει πολύ μικρό για να συνεπάγεται και την αποκλειστική της απασχόληση.
Αν όμως κανείς σκεφτεί πόσοι δικηγόροι, παιδιά φορολογούμενων πολιτών και αυτοί, με ανάλογα προσόντα, θα ήθελαν να έχουν τη θέση της ως μοναδική και πλήρη απασχόλησή τους, προσφέροντας στο Δημόσιο, τότε τα πράγματα αλλάζουν. Εξάλλου το ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που στηλίτευε ως αντιπολίτευση την πολυθεσία χωρίς καν να κάνει διάκριση μεταξύ έμμισθων και άμισθων θέσεων. Μια πολιτική θέση που όμως φαίνεται πως ξεχάστηκε γρήγορα, καθώς πέρα από τον Ε. Βενιζέλο η ίδια ακριβώς
εξαίρεση από την αναστολή άσκησης του δικηγορικού επαγγέλματος έχει γίνει
και για δικηγόρο που υπηρετεί στο γραφείο του.
http://www.paraskevi13.com/?p=14882
