Την ίδια ώρα που ουδείς γνωρίζει τι “μπορεί να μας ξημερώσει” στα ελληνοτουρκικά κάποιοι εξακολουθούν να σκέφτονται και να λειτουργούν μ...
Την ίδια ώρα που ουδείς γνωρίζει τι “μπορεί να μας ξημερώσει” στα ελληνοτουρκικά κάποιοι εξακολουθούν να σκέφτονται και να λειτουργούν με στενά κομματικά κριτήρια. Δεν μπορεί να εξηγηθεί διαφορετικά η επιμονή κομματικών στελεχών της ΝΔ, για “κρίσεις Αρχηγών εδώ και τώρα”!
Το αίτημα που σε κάποιες περιπτώσεις πήρε και τη μορφή …απαίτησης, απορρίπτεται διαρκώς από τον ΥΕΘΑ Νίκο Παναγιωτόπουλο, ο οποίος δεν είναι…έξω από τον χορό, όπως οι “κομματάρχες” κι έχει καταλάβει μέσα από την καθημερινότητα του υπουργείου και των Γενικών Επιτελείων, ότι δεν είναι καιρός για “παιχνιδάκια”.
Το αίτημα-απαίτηση έρχεται και επανέρχεται και η απάντηση είναι η ίδια: “Θα τα πούμε τον Ιανουάριο”…
Το παράδοξο και συνάμα αστείο είναι ότι οι συγκεκριμένοι επίδοξοι κομισάριοι, έχουν στοχοποιήσει και συγκεκριμένους αξιωματικούς. Λέμε αστείο και παράδοξο, γιατί στα 4,5 χρόνια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ουδείς μπορεί στα σοβαρά να υποστηρίξει ότι υπήρξαν…διωγμοί στελεχών με την “κατηγορία” ότι είχαν κομματικές συμπάθειες ή προτίμηση τέλος πάντων στο τότε κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης! Δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά, αφού ο μεν ΣΥΡΙΖΑ και να ήθελε δεν είχε στελέχη, οι δε ΑΝΕΛ που είχαν τον έλεγχο του ΥΠΕΘΑ μέσω Πάνου Καμμένου, δεν ενόχλησαν κανένα απ΄ όσους με τον έναν ή τον άλλο τρόπο είχαν κάνει γνωστές τις σεβαστές πολιτικές τους προτιμήσεις. Αντιθέτως σχεδόν όλοι προωθήθηκαν σε υψηλότερες θέσεις.
Ακόμη και διευθυντές σε γραφείων της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας δεν μπορούν να χαρακτηριστούν στα σοβαρά “αριστερών φρονημάτων”. Κι αν φθάσουμε στο σημείο να αποστρατεύονται όσοι επιλέγονται για τέτοιες θέσεις από την επομενη κυβέρνηση, μάλλον δύσκολα πλέον θα βρίσκονται στελέχη που θα επιθυμούν να υπηρετούν σε τέτοιες θέσεις. Το φαινόμενο της άρνησης στρατιωτικών να αναλάβουν διευθυντικές θέσεις σε υπουργικά επιτελεία, ακόμη και σε Αρχηγούς έχει αρχίσει να κάνει ήδη την εμφάνισή του.
Με λίγα λόγια έχουμε να κάνουμε μάλλον μ΄ ένα “ενδοκομματικό” ξεκαθάρισμα λογαριασμών, αλλά και με προσωπικές αντιπάθειες και πικρίες.
Μόνο που όλα αυτά τη δεδομένη στιγμή είναι επικίνδυνα.
ΠΗΓΗ: https://www.militaire.gr
