Δια του παρόντος θα επιχειρήσω, εν συντομία, να προσεγγίσω το θέμα του ασφαλιστικού, όπως διαμορφώνεται μετά τις αλλεπάλληλες μεταρρυθ...
Δια του παρόντος θα επιχειρήσω, εν συντομία, να προσεγγίσω το θέμα του ασφαλιστικού, όπως διαμορφώνεται μετά τις αλλεπάλληλες μεταρρυθμίσεις – αναμορφώσεις που επιχειρήθηκαν τα τελευταία έτη. Πρόθεση μου είναι να μην μπω στη λογική της παράθεσης αριθμών, αλλά να περιγράψω στους συναδέλφους τη διαμορφούμενη κατάσταση, προκειμένου να βοηθήσω στη λήψη ορθών αποφάσεων, όσων σκέπτονται να απέλθουν από τις τάξεις του στρατεύματος, επανερχόμενοι στον ιδιωτικό βίο ως απόστρατοι.
Όπως είναι σε όλους μας γνωστό, από την 01 Ιαν 17 συστάθηκε ο Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), ο οποίος διαδέχεται όλους τους προγενέστερους υφιστάμενους φορείς κύριας ασφάλισης και στον οποίο πλέον εντάσσονται πολλοί κλάδοι εργαζομένων και των στρατιωτικών συμπεριλαμβανομένων.
Ο επανυπολογισμός των συντάξεων από 1.1.2019, έχει ως συνέπεια μια «καρηβαρία» για όλους τους συνταξιούχους (νυν και μελλοντικούς) των ΕΔ, η οποία σχετίζεται με τα διαλαμβανόμενα των Ν. 4336/2015 και Ν. 4387/2016, εξαιτίας των μνημονιακών δεσμεύσεων.
Οι συντάξεις πλέον των στελεχών των ΕΔ προκύπτουν, κατά βάση, από τον μέσο όρο των συντάξιμων αποδοχών, κατά τη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους. Η μεταβολή όμως που θα επιφέρει ο περίφημος νέος μαθηματικός τύπος, θα είναι τέτοια (όπως οι ειδικοί εκτιμούν) και οι νέες συντάξεις που θα προκύψουν, θα κυμαίνονται κατά περίπου 20 – 30% χαμηλότερα από τις μέχρι σήμερα χορηγούμενες, λόγω του νέου μοντέλου υπολογισμού της εθνικής και της ανταποδοτικής σύνταξης, σε συνδυασμό με τον συνυπολογισμό του Μ.Ο των συντάξιμων αποδοχών για το διάστημα μετά το 2002.
Σημειώνεται ότι, όσοι εξαγόρασαν ή θα εξαγοράσουν πρόσθετο χρόνο (πραγματικό) ασφάλισης για να συνταξιοδοτηθούν, τα συγκεκριμένα έτη συνυπολογίζονται τόσο για την εθνική, όσο και για την ανταποδοτική σύνταξη. Αντιθέτως, όσοι αναγνώρισαν πρόσθετο ασφαλιστικό χρόνο άνευ εξαγοράς, τα επιπλέον αυτά έτη συνυπολογίζονται στη διαμόρφωση της εθνικής, όχι όμως και της ανταποδοτικής σύνταξης.
Αναμφίβολα -θέλοντας και μη-, καλούμαστε να αφομοιώσουμε, υιοθετήσουμε το νέο μοντέλο του ασφαλιστικού συστήματος, όπως αυτό αναμορφώθηκε – μεταρρυθμίστηκε τα τελευταία 8 έτη και ισχύει πλέον για όλους τους συνταξιούχους. Ειδικότερα το νέο μοντέλο αποτρέπει την οποιαδήποτε σκέψη για έξοδο πριν τη συμπλήρωση 40 ετών εργασίας, αν κάποιος θέλει να λάβει υψηλότερο μπόνους στη σύνταξη!
Εν κατακλείδι, όλα τα έτη προσφοράς – εργασίας, η κόπωση και οι θυσίες των στελεχών των ΕΔ, οι υπέρμετρες και συσσωρευμένες ασφαλιστικές εισφορές ανά τα έτη εργασίας, παρελθοντικά συνοδεύτηκαν και εξαργυρώθηκαν από τα Ασφαλιστικά Ταμεία σε ποσοστό ακόμη και στο 70% - 80% των συντάξιμων αποδοχών, ενώ αντίθετα σήμερα (βάσει των μεταρρυθμίσεων που θεσπίστηκαν), τίθενται σε αμφιβολία και επανυπολογίζονται – επανακρίνονται………. Αν αποπειραθούμε να δικαιολογήσουμε το υπάρχων με το παλαιό κανονιστικό πλαίσιο λειτουργίας του ασφαλιστικού, εκτιμώ ότι θα προβληματιστούμε αρκετά και θα καταλήξουμε «εις άτοπο απαγωγή».
Η διαφορετικότητα των ασφαλιστικών δεδομένων του χθες και σήμερα, είναι άβυσσος, όπου τίποτε πλέον δεν μπορεί να γεφυρωθεί ξανά!
Σημείωση: Το περιεχόμενο του παρόντος άρθρου, εκφράζει απολύτως προσωπικές απόψεις του συντάκτη.
