Οι σειρήνες ηχούν και πάλι σήμερα, 44 ολόκληρα χρόνια από την αποφράδα εκείνη ημέρα του ολέθρου, της προδοσίας και της διχοτόμησης του ...
Οι σειρήνες ηχούν και πάλι σήμερα, 44 ολόκληρα χρόνια από την αποφράδα εκείνη ημέρα του ολέθρου, της προδοσίας και της διχοτόμησης του νησιού μας. Οι σειρήνες ηχούν και μνήμες αξεθώριαστες στοιχειώνουν τον μικρό λαό, που έγινε μέσα σε μια μέρα πρόσφυγας μέσα στην ίδια του την πατρίδα.
του Φύτου Στρατή
Προηγήθηκε στις 15 Ιουλίου το πραξικόπημα για την ανατροπή του προέδρου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ’ από την Χούντα των Αθηνών και πέντε μέρες αργότερα, στις 20 Ιουλίου η Τουρκία σχεδόν «ανενόχλητη» εισέβαλε στην Κύπρο. Ενώ η απόβαση είχε ξεκινήσει, ο μικρός λαός δεν γνώριζε τίποτα. “Κάνουνε πολεμικές ασκήσεις” λέγανε, ένω το BBC ανακοίνωνε από την προηγούμενη μέρα πως τα Τούρκικα πλοιά κατευθύνονταν ήδη προς την Κύπρο για εισβολή. Ξένοι τουρίστες είχαν ήδη φύγει από το Αεροδρόμιο της Λευκωσίας.
Ανυποψίαστοι και άοπλοι πολίτες σφαγιάστηκαν και εκτελέστηκαν εν ψυχρώ, κοπέλες κακοποιήθηκαν και βιάστηκαν μπροστά στις οικογένειές τους πριν τις σκοτώσουν, άψυχα κορμιά πεταγμένα στους δρόμους, στα χωράφια και στα πηγάδια, αποτρόπαια εγκλήματα και βασανιστήρια μιας απίστευτης βαρβαρότητας. Όσοι κρατούμενοι κατάφεραν να μπούν στις λίστες αιχμαλώτων πολέμου γλύτωσαν, ενώ οι υπόλοιποι θα βρουν τραγικό θάνατο. Το πρόγραμμα ταυτοποίησης λειψάνων με τη μέθοδο DNA, θα μειώσει τον αριθμό των αγνοουμένων με αποτέλεσμα να κηδευτούν 30 και 40 χρόνια μετά. Ωστόσο, ομαδικοί τάφοι εξακολουθούν να βρίσκονται μέχρι και σήμερα καλά κρυμμένοι στην πονεμένη μας γη. Για κάποιους συγγενείς η λύτρωση έχει έρθει, για κάποιους άλλους ο πόνος και η αγωνία για το τι έχουν γίνει τα αγαπημένα τους πρόσωπα συνεχίζεται ακόμη.
Διαβάστε τη συνέχεια στο HellenicDailyNews.com