Γράφει η Βάλια Αμπατζή Με το ΦΕΚ 1631 Β' το έτος 2013, η τότε ηγεσία του ΥΠΕΘΑ, θεσμοθέτησε και έβαλε σε ένα πλαίσιο τα κριτ...
Γράφει η Βάλια Αμπατζή
Με το ΦΕΚ 1631 Β' το έτος 2013, η τότε ηγεσία του ΥΠΕΘΑ, θεσμοθέτησε και έβαλε σε ένα πλαίσιο τα κριτήρια μεταθέσεων των στελεχών των ΕΔ, διορθώνοντας έτσι πολλές ελλείψεις και προβλήματα που υπήρχανε πάνω στις μεταθέσεις από το μέχρι τότε καθεστώς.
Με την νέα υπουργική απόφαση του ΥΠΕΘΑ, γίνονται επιπλέον αλλαγές σε αυτό το καθεστώς. Αυτό που ισχύει μέχρι και τώρα, είναι η μοριοδότηση των στελεχών ανάλογα με το μέρος που διαμένουν και σε συνδυασμό με τις ανάγκες του στελέχους όπως η συνυπηρέτηση, προστασία ΑΜΕΑ, οικογενειακή κατάσταση, βαθμολογίες, επίδοση σε βασικά σχολεία και ποινές.
Η μοριοδότηση για τις φρουρές, ξεκινά με το μέγιστο αριθμό μορίων το μήνα κατά φρουρά για τα τρία πρώτα έτη και μετά γίνεται πτώση αυτών κατά μήνα για όλα τα υπόλοιπα έτη παραμονής στη φρουρά.
Εδώ να σημειώσουμε ότι κάποιες εξαιρετικά δυσμενείς φρουρές έχουν υποχρεωτική παραμονή τα 2 έτη με ενδεχόμενη τη παράταση κατά 1 έτος κατόπιν επιθυμίας του στελέχους. Αυτές οι φρουρές παίρνουν 6 μόρια μηνιαίως εκτός από μία που παίρνει 8.
Σε όλες τις υπόλοιπες φρουρές, τα μόρια ξεκινάνε με 4 ανά μήνα για σχεδόν όλες τις παραμεθόριες περιοχές, 1,75 για κάποιες μεθόριες και 0.50 μόρια το μήνα για τις πιο πολλές του εσωτερικού. Αυτά για τα τρία πρώτα έτη από εκεί και έπειτα τα μόρια πέφτουν αντίστοιχα σε 0,25 για την πρώτη κατηγορία και 0,15 για όλες τις υπόλοιπες.
Εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχει και νομός κεντρικός που μοριοδοτείται με 0,75 μόρια για τα τρία πρώτα έτη.
Όλα τα παραπάνω μέχρι και σήμερα, ισχύουν άσχετα από την καταγωγή και επιθυμία παραμονής ή μετάθεσης του στελέχους.
Πληροφορίες θέλουν τα επιτελεία να δουλεύουν νυχθημερόν, προκειμένου να διορθώσουν όποιες αδικίες υπάρχουν στο ισχύον καθεστώς, με την έξτρα μοριοδότηση των στελεχών που δεν επιθυμούν να παραμείνουν στη φρουρά και παρόλα αυτά παραμένουν. Αντίθετα βέβαια με κάποιον που επιθυμεί να μείνει στη φρουρά, η οποία αυτομάτως δύναται να φαίνεται σαν τόπος συμφερόντων.
Ένας άλλος παράγοντας που καλό θα ήταν να προβλεφθεί, είναι και η μαχητική ετοιμότητα Μονάδων, που όμως βρίσκονται στο εσωτερικό της χώρας και τα μόρια τους κατ’ επέκταση είναι ίδια με κάποιον που υπηρετεί σε μια μεγάλη πόλη του εσωτερικού, σε ένα επιτελείο κλπ. Υπάρχουν Μονάδες υψηλής ετοιμότητας και αντίδρασης από τη Κεντρική Μακεδονία, τη Θεσσαλία μέχρι και την Αττική, των οποίων το έργο είναι άκρως σημαντικό, η ανταμοιβή όμως από την υπηρεσία στο θέμα της μοριοδότησης δεν είναι επαρκής.
Ας ελπίσουμε ότι τα Επιτελεία θα βρούνε τη «μαγική συνταγή», για ένα πιο δίκαιο και ανθρώπινο σύστημα μεταθέσεων και ότι η όποια διόρθωση αδικιών θα έχει και αναδρομικό χαρακτήρα στην εφαρμογή της.
