ΕΝΔΙΚΟΦΑΝΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΝΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ

 Α Ρ Θ Ρ Ο

                                               ΤΟΥ ΑΝΘΛΓΟΥ (ΑΠΖ) ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΦΑΣΟΥΛΑ
                                                    ΜΕΛΟΥΣ Δ.Σ ΤΗΣ Ε.Σ.ΠΕ.Θ



ΕΝΔΙΚΟΦΑΝΗΣ  ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΚΑΙ ΤΑ ΚΕΝΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ


Όλοι γνωρίζουμε ότι με τον Ν.3883/2010 καθώς και με την  (Φ.411/253437/Σ.2358 ΙΟΥΛ 2013 άρθρο 12 ) εξειδίκευση  των κριτηρίων, ρυθμίζονται τα θέματα των μεταθέσεων των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων . Στο άρθρο 8 παρ. 2 του N.3883/2010 αναφέρεται ότι, τα στελέχη έχουν δικαίωμα να ασκήσουν ενδικοφανή προσφυγή εντός πέντε ημερών από την απόφαση κοινοποίησης της μετάθεσης.



Είναι αλήθεια όμως, ότι ενώ ο νομοθέτης έχει προβλέψει το θέμα του δικαιώματος των στελεχών να ασκήσουν ενδικοφανή προσφυγή  -ως ¨δευτεροβάθμιο¨ δικαίωμα εξέτασης του θέματος της μετάθεσης τους-  ωστόσο, δεν έχει προβλέψει τη σύσταση ενός δευτεροβάθμιου συμβουλίου για την εξέταση των ενδικοφανών προσφυγών, όπως ,επίσης, δεν έχει προβλεφθεί ένα σύντομο χρονικό διάστημα, εντός του οποίου η διοίκηση οφείλει να απαντήσει  σε αυτή. Σε σχέση με την προθεσμία εντός της οποίας οφείλει η Διοίκηση να αποφανθεί για την κατατεθείσα προσφυγή, γίνεται παραπομπή στον Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, με βάση τον οποίο το χρονικό διάστημα ορίζεται σε 3 μήνες.


Τα παραπάνω έχουν  ως αποτέλεσμα την αποστέρηση του δικαιώματος των στελεχών, να τύχουν μιας, ουσιαστικά εκ νέου, εξέτασης του θέματος της μετάθεσης τους σε «δεύτερο»  βαθμό από ένα διαφορετικό αποφασίζον όργανο, και κατόπιν γνωμοδότησης στρατιωτικού συμβουλίου με διαφορετική σύνθεση από εκείνη που είχε συγκροτηθεί για την γνωμοδότηση της έκδοσης μετάθεσης.


Σε σχέση με την προθεσμία  απάντησης επί των προσφυγών, έχει παρατηρηθεί το φαινόμενο στελέχη να περιμένουν αρκετούς μήνες για να πάρουν απάντηση στην ενδικοφανή προσφυγή, και αυτό γίνεται, ακριβώς,  γιατί, ενώ ο νόμος 3883/2010 όριζε αρχικά  ως χρονικό διάστημα τις 15 ημέρες για την απάντηση της διοίκησης στην ενδικοφανή προσφυγή, η εξειδίκευση   των κριτηρίων κατάργησε τις 15 ημέρες και παραπέμπει, πλέον, στο 3μηνο του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας.

Παράλληλα, έχουν  παρατηρηθεί και περιπτώσεις που απαντήθηκαν οι κατατεθείσες προσφυγές  και μετά το πέρας του 3μήνου.


Οι παραπάνω καθυστερήσεις έχουν ως αποτέλεσμα, την στέρηση έγκαιρης και έγκυρης   άσκησης  βασικών   δικαιωμάτων και τη δημιουργία  προβλημάτων  για τα στελέχη και τις οικογένειες τους, όπως πχ.  καθυστέρηση ανεύρεσης οικίας, καθυστέρηση μεταφοράς  της οικοσκευής, μη έγκαιρη εγγραφή των τέκνων στα σχολεία και στους παιδικούς  σταθμούς,  καθυστερημένη κατάθεση αίτησης  για τυχόν συνυπηρέτηση  του-της συζύγου,  καθυστερημένη αίτηση του στελέχους για στέγαση στα ΣΟΑ κ.α.


Επίσης παρατηρείται το φαινόμενο, αρκετές ενδικοφανείς προσφυγές να κρίνονται ΑΒΑΣΙΜΕΣ, αλλά παρόλα αυτά τα στελέχη να δικαιώνονται, είτε από  την ίδια την υπηρεσία , είτε  αργότερα δικαστικά (κατόπιν άσκησης  αίτησης ακύρωσης ενώπιον του  αρμόδιου Διοικητικού Εφετείου). Στο σημείο αυτό  προκύπτει το ερώτημα,  γιατί να μην κρίνονται κατευθείαν ΒΑΣΙΜΕΣ οι προσφυγές των στελεχών,  σε περίπτωση που η υπηρεσία θέλει να δικαιώσει το στέλεχος για τυχόν σοβαρούς λόγους που προκύπτουν από τα αναγραφόμενα στην ενδικοφανή προσφυγή.


Για του  λόγου το αληθές,  τον περασμένο χειμώνα εκδόθηκε έγγραφο  από το  ΓΕΣ , το οποίο διανεμήθηκε σε όλες τις μονάδες και αφορούσε τις εκ δοθείσες  μεταθέσεις του έτους 2016. Στο ως άνω έγγραφο  επιβεβαιώνονται πολλά από τα θέματα που θίγονται στο παρόν άρθρο. Επιπροσθέτως, το περιεχόμενο του εγγράφου  αποδεικνύει ότι, με το θέμα αυτό ασχολήθηκαν οι αρμόδιες διευθύνσεις του ΓΕΣ, παρόλα αυτά  όμως δεν φαίνεται να επιλύθηκε κανένα από τα θέματα στα οποία αναφερόμαστε, τουλάχιστον μέχρι την παρούσα χρονική περίοδο.


Εν´ όψει του  νέου νομοσχεδίου που προτίθεται  να καταθέσει το ΥΠΕΕΘΑ για τις μεταθέσεις των στελεχών  και ενόψει  της αναμονής  των μεταθέσεων του τρέχοντος έτους, ευελπιστούμε ότι τα παραπάνω θέματα θα ρυθμίζονται με την δέουσα προσοχή και ευαισθησία, όπως άλλωστε, αρμόζει στο κομμάτι της Πολιτείας που λέγεται  «Ένοπλες  Δυνάμεις», καθώς οι μεταθέσεις αποτελούν  μέρος της ζωής των  στελεχών και των οικογενειών τους. Επιβάλλεται, λοιπόν, η νομιμότητα και  η διαφάνεια να αποτελούν βασικούς γνώμονες και εργαλεία κατά την έκδοση κάθε διοικητικής πράξης, πολύ περισσότερο δε, κατά την έκδοση κάθε πράξης μετάθεσης ή  απόφασης επι της ενδικοφανούς προσφυγής που ασκείται κατά αυτής.

Τα υπόλοιπα σώματα ασφαλείας όπως η  Πυροσβεστική, η Αστυνομία και το Λιμενικό Σώμα  έχουν προβλέψει στις κείμενες  διατάξεις   για τις μεταθέσεις των στελεχών , δευτεροβάθμια συμβούλια για την εκδίκαση των ενδικοφανών προσφυγών και, μάλιστα, ανώτατα , όπως αρμόζει σε κάθε  εκ νέου εξέταση της προσβληθεισας πράξης μετάθεσης.


Καταλήγοντας, θα ήθελα να αναφερθώ και στο θέμα,  του  μέχρι πότε θα πρέπει ένα στέλεχος και η οικογένεια του να υπόκεινται στην διαδικασία των μεταθέσεων.


Δεδομένου, ότι ο εργασιακός βίος έχει πλέον αυξηθεί στα 40 έτη και  με δεδομένη τη    νομοθεσία, η οποία  προβλέπει τη διαταγή της μετάθεσης κάθε 2 έτη, αν κάνουμε τη διαίρεση,  όλοι μας αντιλαμβανόμαστε τι σημαίνει αυτό. Προτάσεις υπάρχουν αρκετές, αρκεί να υπάρχει καλή θέληση και βούληση,  ώστε να δοθεί μια λύση, τόσο από την Ηγεσία των Ενόπλων  Δυνάμεων, όσο και από την Πολιτεία  σε αυτό το θέμα που ταλανίζει τη συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών.



                                                                 ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΦΑΣΟΥΛΑΣ
                                                                   Ανθλγος (ΑΠΖ)
                                                              Μέλος Δ.Σ της  Ε.Σ.ΠΕ.Θ