Τη συγκρότηση ειδικής επιτροπής προκαταρκτικής εξέτασης για όλες τις δικογραφίες που έχουν διαβιβαστεί στη Βουλή και αφορούν στα εξοπλιστικά προγράμματα την περίοδο υπουργίας του Γιάννου Παπαντωνίου ζητούν με κοινή πρότασή τους ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, με πρώτον υπογράφοντα τον Αλέξη Τσίπρα.
«Συντρέχουν ενδείξεις για τέλεση απιστίας σχετικής με την υπηρεσία, το αντικείμενο της οποίας έχει συνολική αξία μεγαλύτερη των εκατόν είκοσι χιλιάδων (120.000) ευρώ, στρεφόμενης κατά του Δημοσίου, εκ της οποίας η ζημία που προξενήθηκε ή οπωσδήποτε απειλήθηκε στο Δημόσιο είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, η οποία υπερβαίνει το ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ» αναφέρει μεταξύ άλλων η πρόταση, στην οποία σημειώνεται ακόμη ότι το ίδιο πρόσωπο και συγκεκριμένα ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας Ιωάννης Παπαντωνίου φαίνεται να έχει συμμετοχή σε αριθμό αξιόποινων πράξεων (απιστίας κατά του Δημοσίου πιθανώς και νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα).
«Συντρέχουν ενδείξεις για τέλεση απιστίας σχετικής με την υπηρεσία, το αντικείμενο της οποίας έχει συνολική αξία μεγαλύτερη των εκατόν είκοσι χιλιάδων (120.000) ευρώ, στρεφόμενης κατά του Δημοσίου, εκ της οποίας η ζημία που προξενήθηκε ή οπωσδήποτε απειλήθηκε στο Δημόσιο είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, η οποία υπερβαίνει το ποσό των εκατόν πενήντα χιλιάδων (150.000) ευρώ» αναφέρει μεταξύ άλλων η πρόταση, στην οποία σημειώνεται ακόμη ότι το ίδιο πρόσωπο και συγκεκριμένα ο πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας Ιωάννης Παπαντωνίου φαίνεται να έχει συμμετοχή σε αριθμό αξιόποινων πράξεων (απιστίας κατά του Δημοσίου πιθανώς και νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα).
Η πρόταση για τη συγκρότηση ειδικής επιτροπής προκαταρκτικής εξέτασης κατατίθεται έπειτα από σειρά δικογραφιών που είχαν διαβιβαστεί στη Βουλή και επισημαίνεται από τους υπογράφοντες ότι υπάρχουν ενδείξεις για την τέλεση του εγκλήματος της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα.
«Ανεξαρτήτως του αξιοποίνου ή μη (λόγω παρελεύσεως της τασσόμενης προθεσμίας) των εγκλημάτων
απιστίας, από τις παραπάνω δικογραφίες που έχουν διαβιβαστεί προκύπτει ότι σε μια περίπτωση ερευνάται τέλεση εγκλήματος νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα. Πρέπει να σημειωθεί όμως ότι σε όλες τις περιπτώσεις έχουν γίνει γνωστές περιστάσεις από τις οποίες θα μπορούσαν να συναχθούν ενδείξεις παραγωγής περιουσιακού οφέλους από την πράξη της απιστίας και στη συνέχεια νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα» σημειώνεται χαρακτηριστικά.
Στη βάση αυτή επισημαίνεται ακόμη ότι το όνομα του πρώην υπουργού Ι. Παπαντωνίου αναγράφεται σε λίστα καταθετών εξωτερικού μεγάλων χρηματικών ποσών (1,3 εκατ. ευρώ στην τράπεζα HSBC, στο όνομα της συζύγου του) και ακόμη ότι ο ίδιος ο πρώην υπουργός καταδικάστηκε με αμετάκλητη απόφαση για ανακριβή δήλωση «πόθεν έσχες» του οικονομικού έτους 2009, ενώ φαίνονται να υπάρχουν εις βάρος του κι άλλες ποινικές καταδίκες για ανακριβείς δηλώσεις «πόθεν έσχες» προηγούμενων ετών.
«Τα εξοπλιστικά προγράμματα της χώρας αποτελούσαν ανέκαθεν πηγή κινδύνων για διαφθορά δομών και προσώπων. Τα παρακάτω αναφερόμενα εξοπλιστικά προγράμματα ανάγονται σε μία συνολικότερη περίοδο, κατά την οποία κορυφώθηκαν πράξεις και παραλείψεις του παλαιού πολιτικού συστήματος που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία. Χρηματιστήριο, εξοπλιστικά, δομημένα ομόλογα, υπερβάσεις ολυμπιακών έργων, δανειοδότηση μέσων μαζικής ενημέρωσης και κομμάτων κ.τ.λ. συνέθεταν την εικόνα διαπλοκής και διαφθοράς» αναφέρουν εκ προοιμίου ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, και τονίζουν ότι οι ευθύνες είναι πολιτικές και ποινικές.
«Οι πολιτικές ευθύνες αποδίδονται από τον λαό-το εκλογικό σώμα. Οι ποινικές ευθύνες αποδίδονται από τη δικαιοσύνη. Όμως, το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο βρέθηκε να θωρακίζει τα πολιτικά πρόσωπα που ''έβαλαν το δάκτυλο στο μέλι'', με το ίδιο το Σύνταγμα, με νόμο περί ευθύνης υπουργών, αλλά και με την καθυστερημένη προώθηση σχετικών υποθέσεων στη δικαιοσύνη» αναφέρουν οι υπογράφοντες και τονίζουν: «Η απονομή στη Βουλή του αποκλειστικού δικαιώματος για την άσκηση δίωξης όσων
διατελούν ή έχουν διατελέσει μέλη της κυβέρνησης ή υφυπουργοί για τα ποινικά αδικήματα που διαπράττουν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους (άρθρο 86 παρ. 1 Συντάγματος και άρθρα 4 παρ. 1, 4 και 5 Ν. 3126/2003 «περί ποινικής ευθύνης Υπουργών») έχει όντως συγκεντρώσει πολλά επικριτικά σχόλια, εξαιτίας της ιδιαίτερης μεταχείρισης που επιφυλάσσεται στη συγκεκριμένη κατηγορία πολιτών. Αποδείχθηκε στην πράξη ότι οι συγκεκριμένες διατάξεις αποτυγχάνουν να αποδώσουν δικαιοσύνη, κυρίως λόγω της σκανδαλωδώς ταχείας παραγραφής που προβλέπεται».
«Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί για τη ριζική μεταβολή της νομοθεσίας για την ευθύνη των υπουργών. Με την επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση, που είναι και ο μόνος δυνατός τρόπος αλλαγής του, το ειδικό αυτό καθεστώς πρέπει να καταργηθεί» σημειώνουν και προσθέτουν ότι «χαρακτηριστική περίπτωση των ευνοϊκών συνεπειών που έχουν οι ισχύουσες διατάξεις για όσους βλάπτουν το δημόσιο συμφέρον φαίνονται να αποτελούν οι έξι (6) συναφείς μεταξύ των ποινικές δικογραφίες που διαβιβάστηκαν στη Βουλή και αφορούν όλες τον τ. υπουργό Άμυνας Ιωάννη Παπαντωνίου, στον οποίο αποδίδονται με τα σχετικά βουλεύματα πράξεις απιστίας, από τις οποίες προήλθε πολύ μεγάλη οικονομική ζημία του ελληνικού Δημοσίου».
«Τα εξοπλιστικά προγράμματα της χώρας αποτελούσαν ανέκαθεν πηγή κινδύνων για διαφθορά δομών και προσώπων. Τα παρακάτω αναφερόμενα εξοπλιστικά προγράμματα ανάγονται σε μία συνολικότερη περίοδο, κατά την οποία κορυφώθηκαν πράξεις και παραλείψεις του παλαιού πολιτικού συστήματος που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία. Χρηματιστήριο, εξοπλιστικά, δομημένα ομόλογα, υπερβάσεις ολυμπιακών έργων, δανειοδότηση μέσων μαζικής ενημέρωσης και κομμάτων κ.τ.λ. συνέθεταν την εικόνα διαπλοκής και διαφθοράς» αναφέρουν εκ προοιμίου ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, και τονίζουν ότι οι ευθύνες είναι πολιτικές και ποινικές.
«Οι πολιτικές ευθύνες αποδίδονται από τον λαό-το εκλογικό σώμα. Οι ποινικές ευθύνες αποδίδονται από τη δικαιοσύνη. Όμως, το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο βρέθηκε να θωρακίζει τα πολιτικά πρόσωπα που ''έβαλαν το δάκτυλο στο μέλι'', με το ίδιο το Σύνταγμα, με νόμο περί ευθύνης υπουργών, αλλά και με την καθυστερημένη προώθηση σχετικών υποθέσεων στη δικαιοσύνη» αναφέρουν οι υπογράφοντες και τονίζουν: «Η απονομή στη Βουλή του αποκλειστικού δικαιώματος για την άσκηση δίωξης όσων διατελούν ή έχουν διατελέσει μέλη της κυβέρνησης ή υφυπουργοί για τα ποινικά αδικήματα που διαπράττουν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους (άρθρο 86 παρ. 1 Συντάγματος και άρθρα 4 παρ. 1, 4 και 5 Ν. 3126/2003 «περί ποινικής ευθύνης Υπουργών») έχει όντως συγκεντρώσει πολλά επικριτικά σχόλια, εξαιτίας της ιδιαίτερης μεταχείρισης που επιφυλάσσεται στη συγκεκριμένη κατηγορία πολιτών. Αποδείχθηκε στην πράξη ότι οι συγκεκριμένες διατάξεις αποτυγχάνουν να αποδώσουν δικαιοσύνη, κυρίως λόγω της σκανδαλωδώς ταχείας παραγραφής που προβλέπεται».
«Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί για τη ριζική μεταβολή της νομοθεσίας για την ευθύνη των υπουργών. Με την επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση, που είναι και ο μόνος δυνατός τρόπος αλλαγής του, το ειδικό αυτό καθεστώς πρέπει να καταργηθεί» σημειώνουν και προσθέτουν ότι «χαρακτηριστική περίπτωση των ευνοϊκών συνεπειών που έχουν οι ισχύουσες διατάξεις για όσους βλάπτουν το δημόσιο συμφέρον φαίνονται να αποτελούν οι έξι (6) συναφείς μεταξύ των ποινικές δικογραφίες που διαβιβάστηκαν στη Βουλή και αφορούν όλες τον τ. υπουργό Άμυνας Ιωάννη Παπαντωνίου, στον οποίο αποδίδονται με τα σχετικά βουλεύματα πράξεις απιστίας, από τις οποίες προήλθε πολύ μεγάλη οικονομική ζημία του ελληνικού Δημοσίου».
Πρόκειται για αδικήματα που σχετίζονται με τους εξοπλισμούς της χώρας (προμήθεια 170 αρμάτων μάχης Leopard, 12 επιθετικών ελικοπτέρων Apache, 6 φραγμάτων τύπου «S», συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου και 20 μεταφορικών ελικοπτέρων NH90). Κάτω από κανονικές συνθήκες, ήτοι εάν δεν είχε μεσολαβήσει η παραγραφή την οποία εισάγει το άρθρο 86 του Συντάγματος, οι πράξεις και παραλείψεις που αποδίδονται στο συγκεκριμένο πρόσωπο θα μπορούσαν να εξεταστούν από τον φυσικό δικαστή και να αποδοθούν, εφόσον συντρέχουν ευθύνες, ενώ τώρα αυτή η εξέταση φαίνεται να κωλύεται, με εξαίρεση συνοδευτικές πράξεις για την ύπαρξη των οποίων υφίστανται ισχυρές ενδείξεις, όπως αναλύεται διεξοδικά στη συνέχεια αυτής της πρότασης.
Με τα υπ' αριθμ. πρωτοκόλλου 60518/3-8-2015, 92846/18-12-2015, 5687/21-1-2016, 56501/27.07.2016, 58095/11-8-2016, 98039/3-1-2017 έγγραφα των υπουργών Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων διαβιβάσθηκαν στη Βουλή αντίγραφα των με αριθμ. ΕΔ 2015/158, ΕΔ 2014/42, ΕΔ 2014/105, ΕΔ 2016/118, ΑΔ 2013/125, ΕΔ 2013/255 ποινικών δικογραφιών αντίστοιχα, προκειμένου να διερευνηθούν ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες προσώπου που κατείχε θέση υπουργού, για αξιόποινες πράξεις που φέρεται να τέλεσε κατά την άσκηση των καθηκόντων του, στο πλαίσιο σύναψης συμβάσεων εξοπλιστικών προγραμμάτων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Ήδη, η ΝΔ, το Ποτάμι και η Δημοκρατική Συμπαράταξη απάντησαν ότι θα πουν «ναι» στη συγκρότηση της προανακριτικής επιτροπής και φαίνεται πως είναι πλέον θέμα χρόνου να προσδιοριστεί η ημερομηνία διεξαγωγής της σχετικής συζήτησης στην Ολομέλεια για τη λήψη απόφασης.
Με τα υπ' αριθμ. πρωτοκόλλου 60518/3-8-2015, 92846/18-12-2015, 5687/21-1-2016, 56501/27.07.2016, 58095/11-8-2016, 98039/3-1-2017 έγγραφα των υπουργών Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρώπινων Δικαιωμάτων διαβιβάσθηκαν στη Βουλή αντίγραφα των με αριθμ. ΕΔ 2015/158, ΕΔ 2014/42, ΕΔ 2014/105, ΕΔ 2016/118, ΑΔ 2013/125, ΕΔ 2013/255 ποινικών δικογραφιών αντίστοιχα, προκειμένου να διερευνηθούν ενδεχόμενες ποινικές ευθύνες προσώπου που κατείχε θέση υπουργού, για αξιόποινες πράξεις που φέρεται να τέλεσε κατά την άσκηση των καθηκόντων του, στο πλαίσιο σύναψης συμβάσεων εξοπλιστικών προγραμμάτων του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Ήδη, η ΝΔ, το Ποτάμι και η Δημοκρατική Συμπαράταξη απάντησαν ότι θα πουν «ναι» στη συγκρότηση της προανακριτικής επιτροπής και φαίνεται πως είναι πλέον θέμα χρόνου να προσδιοριστεί η ημερομηνία διεξαγωγής της σχετικής συζήτησης στην Ολομέλεια για τη λήψη απόφασης.
