Με την αποστολή αναγνωριστικών αεροσκαφών «Τορνέιντο», συμμετέχει από σήμερα η Γερμανία στη μάχη κατά του Ισλαμικού Χαλιφάτου (ISIS) στ...
Με την αποστολή αναγνωριστικών αεροσκαφών «Τορνέιντο», συμμετέχει από
σήμερα η Γερμανία στη μάχη κατά του Ισλαμικού Χαλιφάτου (ISIS) στη Συρία
αλλά και με αποστολή στρατιωτών –εκπαιδευτών στους αντικαθεστωτικούς
αντάρτες.
Το κόμμα της γερμανικής αντιπολίτευσης, «Η Αριστερά» εγείρει
θέμα αντισυνταγματικότητας.
Απογειώθηκαν το πρωί από το κρατίδιο του Σλέσβιχ-Χόλσταϊν στη βόρεια Γερμανία τα πρώτα γερμανικά στρατιωτικά αεροσκάφη με προορισμό την τουρκική στρατιωτική βάση του Ιντσιρλίκ. Τελικός στόχος του η πραγματοποίηση αναγνωριστικών πτήσεων πάνω από συριακό έδαφος κατά της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος. Συνολικά αναχώρησαν δύο αναγνωριστικά τύπου Tornado, ένα αεροσκάφος ανεφοδιασμού και ένα μεταγωγικό με τους πρώτους 40 στρατιώτες.
Τα υπέρ και τα κατά της γερμανικής εμπλοκής στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Χαλιφάτου περιγράφονται ανάγλυφα στον γερμανικό αλλά και τον διεθνή Τύπο.
Σκεπτικισμός σε δύο επίπεδα επικρατεί για τη γερμανική συμμετοχή στον πόλεμο κατά του αυτοαποκαλούμενου Χαλιφάτου στη Συρία και στο Ιράκ.
Το πρώτο αφορά στη νομιμοποιητική βάση της αποστολής που και μακροχρόνια θα είναι, αλλά και κρύβει κινδύνους για τους Γερμανούς πιλότους.
Το δεύτερο αφορά γενικότερα στον προβληματισμό για το κατά πόσο η χρήση στρατιωτικών μέσων είναι το ενδεδειγμένο μέσο για καταπολεμηθούν οι τζιχαντιστές του Χαλιφάτου.
«Περισσότεροι εχθροί»
Προβληματισμός για τις αποφάσεις Μέρκελ και της υπουργού Άμυνας
Η
γαλλική Libération περιγράφει την πολυπλοκότητα της επιχείρησης,
καλώντας τις χώρες της Δύσης να διδαχθούν από τα σφάλματα των
στρατιωτικών εισβολών στο Ιράκ και στη Λιβύη. «Οι αεροπορικοί
βομβαρδισμοί είναι απαραίτητοι για να εξασθενήσουν το ISIS, αλλά όχι για
να το εξολοθρεύσουν όσο καιρό καμιά χώρα δεν είναι διατεθειμένη να
διαθέσει χερσαίες δυνάμεις», παρατηρεί ο σχολιαστής της.
«Ο εμφύλιος στη Συρία μόνο με μια μεταβατική περίοδο πολιτικών προσπαθειών μπορεί να επιλυθεί, η οποία θα συνδεθεί και με την απομάκρυνση του δικτάτορα προέδρου Ασάντ» προτείνει η εφημερίδα.
Ο σχολιαστής του γερμανικού ειδησεογραφικού τηλεοπτικού σταθμού n-tv παραπέμπει στην εμπειρία του αμερικανού δημοσιογράφου Τζέρεμι Σαχίλ, που παρακολούθησε τον πόλεμο των Αμερικανών εναντίον της τρομοκρατίας στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Σομαλία και στην Υεμένη. «Όπως προκύπτει, με την στρατηγική (του πολέμου) δημιουργεί κάποιος περισσότερους εχθρούς παρά εξολοθρεύει τρομοκράτες. (...)
Οι εξελίξεις σε κάθε μια από αυτές τις χώρες αποδεικνύουν ότι ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας δεν λειτουργεί. Ακόμη και ο εμφύλιος στη Συρία και το Χαλιφάτο αποτελούν συνέπεια του πολέμου». Και ο σχολιαστής καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αυτός ο πόλεμος, «ο πρώτος πόλεμος της Μέρκελ», όπως τον αποκαλεί χαρακτηριστικά, είναι ένα λάθος.
«Δύο κουτσά πόδια δεν κάνουν ένα υγιές»
Τη
δυσκολία της γερμανικής κυβέρνησης να στηρίξει νομικά την απόφαση
συμμετοχής της χώρας στο μέτωπο εναντίον του Ισλαμικού Κράτους
αποτυπώνει πολύ εύστοχα η Süddeutsche Ζeitung. Κατά την άποψη του
σχολιαστή της, το γερμανικό Σύνταγμα δεν προβλέπει ενεργοποίηση των
ενόπλων δυνάμεων παρά μόνο για αμυντικούς σκοπούς και όχι για
στρατιωτικές δράσεις εκτός της γερμανικής επικράτειας.
«Η γερμανική κυβέρνηση προσπαθεί να στηρίξει την επικείμενη στρατιωτική συμμετοχή όχι μόνο σε μια, αλλά σε πολλές νομιμοποιητικές βάσεις, αλλά οι νομικοί ξέρουν ότι η αναζήτηση πολλών νομικών ερεισμάτων καταδεικνύει την ανεπάρκεια του καθενός ξεχωριστά. Δύο ή τρία πόδια που κουτσαίνουν δεν μπορούν όλα μαζί να αντικαταστήσουν ένα υγιές».
Αντίθετη άποψη πρεσβεύει η Frankfurter Allgemeine Zeitung. Με τίτλο «Στο πλευρό της Γαλλίας» επιχειρηματολογεί υπέρ της γερμανικής συμμετοχής. «Η Γερμανία δεν βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του πυρός, όπως θέλουν να παρουσιάσουν οι πολέμιοι της γερμανικής στρατιωτικής εμπλοκής, γιατί ο ρόλος της είναι βοηθητικός με αναγνωριστικά αεροσκάφη και μια φρεγάτα. Είναι και το λιγότερο που μπορεί να κάνει μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι (…) Και η γερμανική συμμετοχή δεν είναι άμοιρη κινδύνων, αλλά οι βομβαρδισμοί εναντίον θέσεων του Ισλαμικού Κράτους συνιστούν μια αναγκαιότητα ως τμήμα της στρατηγικής εναντίον του ‘χαλιφάτου του τρόμου’».
Είναι αντισυνταγματική η συμμετοχή της Γερμανίας στον πόλεμο στη Συρία;
Κι ενώ οι γερμανικές επιχειρήσεις στη Συρία πρόκειται να ξεκινήσουν τον Ιανουάριο, το κόμμα «Η Αριστερά» εγείρει θέμα αντισυνταγματικότητας.
Στο συμπέρασμα ότι η αιτιολόγηση της κυβέρνησης για την αποστολή γερμανικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Συρία «δεν είναι βάσιμη» καταλήγει νομική γνωμοδότηση της ΚΟ του κόμματος «Η Αριστερά». Βασικό κριτήριο της εκτίμησης είναι το γεγονός ότι το συριακό κράτος δεν φέρει ευθύνη για τα τρομοκρατικά χτυπήματα στην Γαλλία.
Γι' αυτό το λόγο δεν επιτρέπεται να βομβαρδισθούν περιοχές της επικράτειας της Συρίας χωρίς την άδεια της συριακής κυβέρνησης.
Δύσκολη η προσφυγή στο Δικαστήριο
«Ο εμφύλιος στη Συρία μόνο με μια μεταβατική περίοδο πολιτικών προσπαθειών μπορεί να επιλυθεί, η οποία θα συνδεθεί και με την απομάκρυνση του δικτάτορα προέδρου Ασάντ» προτείνει η εφημερίδα.
Ο σχολιαστής του γερμανικού ειδησεογραφικού τηλεοπτικού σταθμού n-tv παραπέμπει στην εμπειρία του αμερικανού δημοσιογράφου Τζέρεμι Σαχίλ, που παρακολούθησε τον πόλεμο των Αμερικανών εναντίον της τρομοκρατίας στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Σομαλία και στην Υεμένη. «Όπως προκύπτει, με την στρατηγική (του πολέμου) δημιουργεί κάποιος περισσότερους εχθρούς παρά εξολοθρεύει τρομοκράτες. (...)
Οι εξελίξεις σε κάθε μια από αυτές τις χώρες αποδεικνύουν ότι ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας δεν λειτουργεί. Ακόμη και ο εμφύλιος στη Συρία και το Χαλιφάτο αποτελούν συνέπεια του πολέμου». Και ο σχολιαστής καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αυτός ο πόλεμος, «ο πρώτος πόλεμος της Μέρκελ», όπως τον αποκαλεί χαρακτηριστικά, είναι ένα λάθος.
«Δύο κουτσά πόδια δεν κάνουν ένα υγιές»
Τη
δυσκολία της γερμανικής κυβέρνησης να στηρίξει νομικά την απόφαση
συμμετοχής της χώρας στο μέτωπο εναντίον του Ισλαμικού Κράτους
αποτυπώνει πολύ εύστοχα η Süddeutsche Ζeitung. Κατά την άποψη του
σχολιαστή της, το γερμανικό Σύνταγμα δεν προβλέπει ενεργοποίηση των
ενόπλων δυνάμεων παρά μόνο για αμυντικούς σκοπούς και όχι για
στρατιωτικές δράσεις εκτός της γερμανικής επικράτειας.«Η γερμανική κυβέρνηση προσπαθεί να στηρίξει την επικείμενη στρατιωτική συμμετοχή όχι μόνο σε μια, αλλά σε πολλές νομιμοποιητικές βάσεις, αλλά οι νομικοί ξέρουν ότι η αναζήτηση πολλών νομικών ερεισμάτων καταδεικνύει την ανεπάρκεια του καθενός ξεχωριστά. Δύο ή τρία πόδια που κουτσαίνουν δεν μπορούν όλα μαζί να αντικαταστήσουν ένα υγιές».
Αντίθετη άποψη πρεσβεύει η Frankfurter Allgemeine Zeitung. Με τίτλο «Στο πλευρό της Γαλλίας» επιχειρηματολογεί υπέρ της γερμανικής συμμετοχής. «Η Γερμανία δεν βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του πυρός, όπως θέλουν να παρουσιάσουν οι πολέμιοι της γερμανικής στρατιωτικής εμπλοκής, γιατί ο ρόλος της είναι βοηθητικός με αναγνωριστικά αεροσκάφη και μια φρεγάτα. Είναι και το λιγότερο που μπορεί να κάνει μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι (…) Και η γερμανική συμμετοχή δεν είναι άμοιρη κινδύνων, αλλά οι βομβαρδισμοί εναντίον θέσεων του Ισλαμικού Κράτους συνιστούν μια αναγκαιότητα ως τμήμα της στρατηγικής εναντίον του ‘χαλιφάτου του τρόμου’».
Είναι αντισυνταγματική η συμμετοχή της Γερμανίας στον πόλεμο στη Συρία;
Κι ενώ οι γερμανικές επιχειρήσεις στη Συρία πρόκειται να ξεκινήσουν τον Ιανουάριο, το κόμμα «Η Αριστερά» εγείρει θέμα αντισυνταγματικότητας.
Στο συμπέρασμα ότι η αιτιολόγηση της κυβέρνησης για την αποστολή γερμανικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Συρία «δεν είναι βάσιμη» καταλήγει νομική γνωμοδότηση της ΚΟ του κόμματος «Η Αριστερά». Βασικό κριτήριο της εκτίμησης είναι το γεγονός ότι το συριακό κράτος δεν φέρει ευθύνη για τα τρομοκρατικά χτυπήματα στην Γαλλία.
Γι' αυτό το λόγο δεν επιτρέπεται να βομβαρδισθούν περιοχές της επικράτειας της Συρίας χωρίς την άδεια της συριακής κυβέρνησης.
Δύσκολη η προσφυγή στο Δικαστήριο
Γερμανοί στρατιώτες λίγο πριν την απογείωση
Σύμφωνα
όμως με τη γερμανική κυβέρνηση η στρατιωτική συμμετοχή στις πολεμικές
επιχειρήσεις στη Συρία καλύπτεται μεταξύ άλλων από το δικαίωμα της
«συλλογικής άμυνας» που προβλέπεται από τον Χάρτη του ΟΗΕ αλλά και τρία
ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας ενάντια στην τρομοκρατική οργάνωση
Ισλαμικό Κράτος.
Επιπλέον, βάσει της Συνθήκης της ΕΕ η Γαλλία έχει κάθε δικαίωμα να επικαλεσθεί την «αμοιβαία υποχρέωση παροχής βοήθειας» των εταίρων της.
Δεδομένου ότι θα πρέπει να τηρηθούν ορισμένες προϋποθέσεις, είναι αμφίβολο κατά πόσο τελικά η ΚΟ του κόμματος Η Αριστερά θα καταφέρει να ασκήσει αγωγή στο Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο. Συγκεκριμένα θα πρέπει είτε να αποδείξει ότι υπήρξε περιορισμός των δικαιωμάτων της βουλής κατά τη λήψη της απόφασης, είτε να συγκεντρώσει το ένα τέταρτο των ψήφων στη βουλή ή να θίγεται κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο από την απόφαση, πχ. ένας στρατιώτης που θα συμμετέχει στην αποστολή στη Συρία. Σε όλες τις περιπτώσεις οι δυνατότητες επιτυχίας είναι μάλλον μηδαμινές.
Deutsche Welle
Σύνταξη: Κώστας Μπετινάκης
Επιπλέον, βάσει της Συνθήκης της ΕΕ η Γαλλία έχει κάθε δικαίωμα να επικαλεσθεί την «αμοιβαία υποχρέωση παροχής βοήθειας» των εταίρων της.
Δεδομένου ότι θα πρέπει να τηρηθούν ορισμένες προϋποθέσεις, είναι αμφίβολο κατά πόσο τελικά η ΚΟ του κόμματος Η Αριστερά θα καταφέρει να ασκήσει αγωγή στο Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο. Συγκεκριμένα θα πρέπει είτε να αποδείξει ότι υπήρξε περιορισμός των δικαιωμάτων της βουλής κατά τη λήψη της απόφασης, είτε να συγκεντρώσει το ένα τέταρτο των ψήφων στη βουλή ή να θίγεται κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο από την απόφαση, πχ. ένας στρατιώτης που θα συμμετέχει στην αποστολή στη Συρία. Σε όλες τις περιπτώσεις οι δυνατότητες επιτυχίας είναι μάλλον μηδαμινές.
Deutsche Welle
Σύνταξη: Κώστας Μπετινάκης
.jpg)
