Από τους 72 χιλιάδες, επιβίωσαν μόνο 6 χιλιάδες μαχητές. Το κατόρθωμα που διδάσκεται στις στρατιωτικές σχολές To 1934 ο Εθνικός Κιν...
Από τους 72 χιλιάδες, επιβίωσαν μόνο 6 χιλιάδες μαχητές. Το κατόρθωμα που διδάσκεται στις στρατιωτικές σχολές
To 1934 ο Εθνικός Κινεζικός Στρατός του εθνικιστή Τσιανγκ Κάι Σεκ, ήταν έτοιμος να ξεκαθαρίσει τους λογαριασμούς του με τους Κινέζους κομμουνιστές. Ο Σεκ ήταν ο πρόεδρος και ανώτατος στρατιωτικός αρχηγός της νεοσύστατης Κινεζικής Δημοκρατίας.
Επτά χρόνια νωρίτερα είχε καταφέρει να εξοντώσει τους κομμουνιστές στη Σαγκάη και σε άλλες μεγάλες πόλεις. Μεταξύ των ετών 1930-1934 είχε εξαπολύσει τέσσερις «Εκστρατείες Τελικής Εξόντωσης» εναντίον του Κόκκινου Στρατού και της «κυβέρνησης των σοβιέτ» του Κιανγκσί. Όλες όμως είχαν καταλήξει σε παταγώδη αποτυχία. Παρά τη συντριπτική υπεροχή των εθνικιστών του Σεκ σε άνδρες και υλικό, οι κομμουνιστές άντεξαν στην πίεση. Εθνικιστές στρατιώτες. Παρά την υπεροχή τους σε μέσα και αριθμούς δεν κατάφεραν να εγκλωβίσουν τα υπολείμματα του Κόκκινου Στρατού Το 1934, 750.000 πάνοπλοι άνδρες του Εθνικού Στρατού ήταν έτοιμοι να εκτοξεύσουν την Πέμπτη «Εκστρατεία Τελικής Εξόντωσης», προκειμένου να ξεριζώσουν μια για πάντα την κομμουνιστική απειλή.
Μέχρι τον Οκτώβριο του 1934, οι εθνικιστές είχαν νικήσει σε απανωτές μάχες τους κομμουνιστές και ήταν έτοιμοι να τους περικυκλώσουν προκειμένου να τους αφανίσουν, όπως ήταν και ο αρχικός στόχος. Η Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος αποφάσισε να υποχωρήσει για να φθάσει στον θύλακα του σοβιέτ του Σανγκτζί, 700 χιλιόμετρα μακρύτερα. Στις 16 Οκτωβρίου του 1934, 72.000 κομμουνιστές μαχητές και 14.500 αξιωματούχοι, πολίτες, σύζυγοι και μέλη του κόμματος ξεκίνησαν από το Κιανγκσί. Μετέφεραν στις πλάτες τους μόνο τα απαραίτητα. Τον οπλισμό τους, μια κουβέρτα, μια σακούλα ρύζι και μια μικρή κατσαρόλα. Κανένας ακόμη δεν φανταζόταν ότι τα 700 χιλιόμετρα θα ήταν απλά η αρχή της θρυλικής «Μεγάλης Πορείας». Τελικά ο κύριος όγκος των υπολειμμάτων του Κόκκινου Στρατού αναγκάστηκε να βαδίσει 9.600 χιλιόμετρα, επί 368 ημέρες, να περάσει 24 ποτάμια, να διασχίσει 18 οροσειρές (η υψηλότερη είχε ύψος 4.880 μέτρων), να εμπλακεί σε 15 μεγάλες μάχες με τους εθνικιστές και αμέτρητες συμπλοκές μεμε εχθρικές τοπικές φυλές. Πολλές φορές ο χαμός φαινόταν κάτι παραπάνω από βέβαιος. Όμως, χάρη στην αυτοθυσία και την απίστευτη αντοχή των μαχητών η φάλαγγα συνέχιζε τον ατελείωτο δρόμο της. Κατά τη διάρκεια της απίστευτης αυτής πορείας αναδείχθηκε ως ηγέτης των καταδιωκόμενων μαχητών, ο Μάο Τσε Τουνγκ. Ο αυτοδίδακτος στρατηγός παράδωσε μαθήματα επιχειρησιακής ευκινησίας και ευφυών ελιγμών, που ακόμη και σήμερα διδάσκονται σε στρατιωτικές σχολές. Φθάνει μόνο να αναλογιστούμε ότι οι μονάδες παραπλάνησης και εξαπάτησης του εχθρού βάδισαν πάνω από 19.000 χιλιόμετρα! Τελικά, στις 20 Οκτωβρίου 1935 λιγότεροι από 6.000 ρακένδυτοι μαχητές έφθασαν στην απομακρυσμένη, αλλά και ασφαλή, επαρχία Σενσί της βορειοδυτικής Κίνας.
Παρά τον πρωτοφανή άθλο, κανείς δεν πίστευε ότι τα ανθρώπινα αυτά απομεινάρια μπορούσαν να αποτελέσουν πλέον κίνδυνο για την κυριαρχία του Τσιανγκ Κάι Σεκ. Και όμως 15 χρόνια μετά οι κομμουνιστές θα «κοκκίνιζαν» ολόκληρη την Κίνα. Η αρχή του θριάμβου τους στάθηκε αυτή η πρωτοφανής πορεία η οποία τους οδήγησε στο Σενσί. Η περιοχή ήταν πολύ απομακρυσμένη από τις βάσεις των εθνικιστών. Ακόμη όμως και αν έφθαναν ως εκεί, οι κομμουνιστές μπορούσαν πολύ εύκολα να συμπτυχθούν στη Μογγολία, όπου θα βρίσκονταν υπό την προστασία των Σοβιετικών. Οι τελευταίοι άλλωστε, μέσω της κινεζομογγολικής μεθορίου , ενίσχυαν αφειδώς τους Κινέζους ομοϊδεάτες τους με κάθε είδους εφόδια. Επίσης εξορμώντας από το Σενσί ο Κόκκινος Στρατός μπορούσε να επιτεθεί κατά της βιομηχανοποιημένης Μαντζουρίας. Η αχανής «χώρα των δράκων» έγινε κομμουνιστική, αλλάζοντας τον ρου της παγκόσμιας ιστορίας. Η κρίσιμη καμπή ήταν η «Μεγάλη Πορεία» η οποία σύμφωνα με τα σχόλια πολλών ιστορικών, «έκανε την υποχώρηση της Μεγάλης Στρατάς του Ναπολέοντα από τη Μόσχα να μοιάζει με πικ νικ και το πέρασμα των Άλπεων από τον Αννίβα με σχολική εκδρομή»!
Νίκος Γιαννόπουλος, Ιστορικός
