Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου ο Αναπληρωτής Υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων κύριος Δημήτριος Στρατούλης, προτίθεται να προβεί σε σειρ...
Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου ο Αναπληρωτής Υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων κύριος Δημήτριος Στρατούλης, προτίθεται να προβεί σε σειρά ριζικών αλλαγών στο ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό, με κατάργηση νόμων που αφορούν αυξήσεις ορίων ηλικίας-χρόνων ασφάλισης, για την δυνατότητα κατοχυρώσεως συνταξιοδοτικού δικαιώματος.
Με δεδομένη την πρόθεση κατάργησης των συγκεκριμένων νόμων τίθεται θέμα για λόγους δικαιοσύνης της επαναφοράς των παλαιότερων ορίων στους στρατιωτικούς αλλά και στα Σώματα Ασφαλείας.Όχι μόνο για τους καταταγέντες μεταξύ 1990-1992 αλλά και τους νεότερους συναδέλφους.Είναι κοινός τόπος άλλωστε ότι ο Ελληνικός στρατός τα επόμενα χρόνια θα έχει υψηλό μέσο όρο ηλικίας σε σχέση με τους στρατούς άλλων χωρών, μη δυνάμενος να ανταποκριθεί στην αποστολή του.
Η φυσιολογική φθορά σε συνδυασμό με την αυξημένη σωματική και ψυχική καταπόνηση λόγω της ιδιομορφίας του επαγγέλματος δημιουργεί επιπλέον προβλήματα υγείας,που δεν επιτρέπουν στο στέλεχος να αποδώσει σύμφωνα με τις γνώσεις και τις εμπειρίες του,προκαλώντας ταυτόχρονα δυσάρεστες συνέπειες στην υπηρεσία αλλά και στον ίδιο.Εάν ο Αξιωματικός-Υπαξιωματικός αντιμετωπίζει προβλήματα που δεν μπορούν απαραίτητα να αποδειχθούν ότι προέκυψαν εξαιτίας της υπηρεσίας, (π.χ. γονάτων, μέσης, σπονδυλοδεσία), με αποτέλεσμα να μην ανταποκρίνεται πλήρως στις υποχρεώσεις του, δίνεται η δυνατότητα στην πολιτεία να τον πετάξει στον δρόμο σαν το σκυλί, σακατεμένο, χωρίς επαφή με την αγορά εργασίας, άγνωστο στον τόπο του λόγω των πολλών μεταθέσεων,χωρίς δικαίωμα σύνταξης παρά μόνο μετά την συμπλήρωση των 65 ετών,εφόσον έχει συμπληρώσει 15 χρόνια υπηρεσίας. Αν δεν τα έχει κλείσει,δεν δικαιούται ούτε αυτό το μικρό ποσό της μειωμένης σύνταξης όταν γεράσει.Έτσι επαφίεται στην ανθρωπιά των αρμοδίων και των προϊσταμένων του.
Παλαιότερα τα στελέχη ήταν λιγότερα και μεγαλυτέρων βαθμών. Με το πέρασμα του χρόνου οι γηραιότεροι μετατίθονταν σε λιγότερο μάχιμα πόστα. Ήταν δύσκολο να βρεθεί μόνιμο στέλεχος στις μονάδες με περισσότερα από 25 χρόνια υπηρεσίας, πλην του Διοικητή. Η εικόνα όμως αλλάζει. Πλέον σε μια μηχανοκίνητη μονάδα του πεζικού υπηρετούν 200 στελέχη αντί των 20 του παρελθόντος.Ο στρατός είναι τελείως διαφορετικός σε σχέση με παλαιότερα.Πιο επαγγελματικός.Το προσωπικό είναι στην πλειοψηφία μόνιμο,μεγαλύτερης ηλικίας πιο ώριμο και υπεύθυνο.Είναι πιο εξειδικευμένο με περισσότερες γνώσεις και επιχειρησιακές δυνατότητες. Όμως μπορεί ο χρόνος να πήζει το μυαλό,αλλά χαλαρώνει το σώμα.
Το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό πρέπει να αποτελεί πάγιο αίτημα διαρκείας, ενώ σαν δεύτερη δυνατή λύση θα πρέπει να εξεταστεί η δυνατότητα μετάταξης μετά τα 25 έτη υπηρεσίας εάν το επιθυμεί το στέλεχος και υπάρχουν θέσεις που μπορεί να καλύψει με τα προσόντα του. Είναι ένα περίπλοκο θέμα,με πολλές παραμέτρους. Χρειάζεται διευκρινίσεις που έχουν να κάνουν με την μισθοδοσία, την ασφάλιση, την σύνταξη,τον τόπο,την θέση,τις γνώσεις, τις ανάγκες της υπηρεσίας, τα κενά που δημιουργούνται, κ.λ.π.
Σε κάθε περίπτωση, ανάλογα με τις κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις οι Ενώσεις θα πρέπει να βρίσκονται σε εγρήγορση ώστε να μην βρεθούν για άλλη μια φορά ριγμένοι οι στρατιωτικοί σε σχέση με άλλες ομάδες εργαζομένων. Εκείνο όμως που δεν επιδέχεται οποιαδήποτε αμφισβήτηση και αναβολή είναι η περίπτωση των καταταγέντων 1990-92.Είδη οι συνάδελφοι του 90 πλησιάζουν τα 25 χρόνια υπηρεσίας. Η αδικία είναι γνωστή και πρέπει να επιλυθεί.
Μ.Κ.
Μέλος Ε.Σ.Πε.Κ.Μ.
