Γράφει ο Ιωάννης Δημητρόπουλος Αντιστράτηγος ε.α-Μαθηματικός Χωρίς αμφιβολία, το κυρίαρχο πολιτικό ζήτημα κατά το προσεχές πεντ...
Αντιστράτηγος ε.α-Μαθηματικός
Χωρίς αμφιβολία, το κυρίαρχο πολιτικό ζήτημα κατά το προσεχές πεντάμηνο θα είναι η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας (ΠτΔ), δεδομένου ότι την 12η Μαρτίου 2015 λήγει η θητεία του Κ. Παπούλια. Κατά συνέπεια το αργότερο ένα μήνα πριν , ήτοι την 12η Φεβρουαρίου 2015, θα πρέπει να αρχίσουν οι προβλεπόμενες ενέργειες για την ανάδειξη του νέου ΠτΔ .
Η διαδικασία εκλογής ( άρθρο 32 του Συντάγματος) προβλέπει τη διεξαγωγή τριών ψηφοφοριών από την παρούσα βουλή. Η ψηφοφορία είναι ονομαστική, δηλαδή, ο κάθε βουλευτής δηλώνει φανερά την προτίμησή του. Πρόεδρος εκλέγεται αυτός που θα συγκεντρώσει κατά την 1η ψηφοφορία 200 ψήφους. Σε περίπτωση που δεν υπάρξει αποτέλεσμα η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται εντός 5 ημερών , όπου απαιτούνται πάλι 200 ψήφοι, αν και πάλι δεν επιτευχθεί αποτέλεσμα γίνεται και τρίτη ψηφοφορία εντός 5 ημερών όπου τώρα απαιτούνται 180 ψήφοι. Σε περίπτωση μη ανάδειξης προέδρου από την υπάρχουσα βουλή προκηρύσσονται εκλογές εντός δέκα ημερών από την τελευταία ψηφοφορία και η εκλογή του προέδρου γίνεται από τη νέα βουλή*.
Σήμερα η κοινοβουλευτική δύναμη των κομμάτων έχει ως εξής: Ν.Δ 126, ΣΥΡΙΖΑ 71, ΠΑΣΟΚ 28, Χ.Α 16, ΑΝΕΛ 13, ΚΚΕ 12, ΔΗΜΑΡ 10 και οι Ανεξάρτητοι 24.
Η θέση των κομμάτων για την προεδρική εκλογή έχει ως ακολούθως:
˃ Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ έχουν ταχθεί υπέρ της εκλογής προέδρου από αυτή τη βουλή καθόσον ισχυρίζονται ότι τυχόν εκλογές θα είναι καταστροφικές για την πορεία της οικονομίας της χώρας.
˃ ΣΥΡΙΖΑ, Χ.Α και ΑΝΕΛ ( με διαρροή 2-3 βουλευτών) ισχυρίζονται ότι η χώρα πρέπει να οδηγηθεί σε εκλογές, καθόσον εκλογή προέδρου από την παρούσα βουλή σημαίνει παράταση του βίου τής καταστροφικής κυβέρνησης.
˃ Το ΚΚΕ θα ψηφίσει παρών όποιοι και να είναι οι υποψήφιοι.
˃ Η ΔΗΜΑΡ και οι Ανεξάρτητοι βουλευτές δεν έχουν πάρει ακόμη θέση θεωρώντας ότι το θέμα είναι πρόωρο.
Η πρόκληση εκλογών εξ αιτίας της ΜΗ προεδρικής εκλογής αποτελεί το μόνο «πραγματικό όπλο» που δίνει το Σύνταγμα στην αντιπολίτευση, καθόσον όλα τα άλλα (πρόταση μομφής, κ.λπ) είναι αναποτελεσματικά. Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί τούτο, ότι ο ισχυρισμός της κυβέρνησης περί παιχνιδιών με τους θεσμούς της δημοκρατίας, κ.λπ εκ μέρους της αντιπολίτευσης αποτελεί υποκρισία, καθόσον της διάταξης αυτής έχουν κάνει χρήση όλες οι αντιπολιτεύσεις (Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ) από το 1980 και εντεύθεν.
ΟΙ Ανεξάρτητοι βουλευτές προέρχονται από: Ν.Δ 4, ΣΥΡΙΖΑ 1, ΠΑΣΟΚ 5, Χ.Α 2, ΑΝΕΛ 6, ΔΗΜΑΡ 7. Οι βουλευτές αυτοί γνωρίζουν πολύ καλά ότι για να έχουν πολιτικό μέλλον θα πρέπει ενταχθούν σε ένα από τα δύο μέτωπα. Η στάση τους, ανεξάρτητα με τις δηλώσεις που θα κάνουν στα ΜΜΕ ότι υπαγορεύτηκε από το συμφέρον της χώρας, κ.λπ, θα είναι αποτέλεσμα των υπόγειων παζαριών που θα προηγηθούν με τα δύο στρατόπεδα, προκειμένου να εξασφαλίσουν την πολιτική τους συνέχεια ή στη χειρότερη περίπτωση να κερδίσουν το έλασσον που είναι η παράταση του βουλευτικού τους βίου μέχρι το 2016.
Η πολιτική γεωγραφία των ανεξάρτητων βουλευτών καταδεικνύει ότι πάνω από 18 βουλευτές είναι δυνατόν με τις κατάλληλες διαπραγματεύσεις να στηρίξουν την εκλογή προέδρου από την παρούσα βουλή. Πάντως όπως και να έχουν τα πράγματα, όσοι εξ αυτών πάρουν θέση υπέρ ή κατά της εκλογής προέδρου θα χαρακτηρισθούν ένθεν κακείθεν ως «εξώνητα πρόσωπα».
Οι Ανεξάρτητοι , οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ και ενδεχομένως ένα μέρος από τους ΑΝΕΛ θα αποτελέσουν τη δεξαμενή εξεύρεσης βουλευτών ( ΔΕΒ) και για τους δύο μονομάχους προκειμένου να επιτύχουν το σκοπό τους. Για να εκλεγεί πρόεδρος θα πρέπει, όπως φαίνεται και στην εξίσωση 154 (Ν.Δ+ ΠΑΣΟΚ)+Χ= 180 =˃ Χ= 26, να εξευρεθούν τουλάχιστον 26 βουλευτές οι οποίοι θα ψηφίσουν υπέρ. Μια διερεύνηση της «προεδρικής» εξίσωσης μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο μαγικός αριθμός 26 δύναται να επιτευχθεί από τη ΔΕΒ υπό τις εξής προϋποθέσεις:
Πρώτον, να υποδειχθεί ως υποψήφιος πρόεδρος προσωπικότητα από το χώρο της ΔΗΜΑΡ ή ένα «πολιτικό απολειφάδι» από συγγενή προς αυτήν χώρο διότι χωρίς τα 4/5 των βουλευτών της, πρόεδρος δεν εκλέγεται, καθόσον ο αριθμός των βουλευτών από τους ανεξάρτητους στην καλύτερη περίπτωση θα είναι περί τους 18.
Δεύτερον, να «λειτουργήσει» αποτελεσματικά ο μηχανισμός επικοινωνίας και προπαγάνδας της κυβέρνησης προκειμένου να «πείσει» τους ανεξάρτητους βουλευτές να ψηφίσουν τον υποδειχθέντα από αυτήν υποψήφιο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά, έχει θέσει ως στόχο τη συγκέντρωση περισσότερων από 120 αρνητικών ψήφων υπό την ευρεία έννοια, ήτοι το άθροισμα των ΟΧΙ+ ΠΑΡΩΝ + ΛΕΥΚΟ+ ΑΚΥΡΟ +ΑΠΟΧΗ ˃ 120. Για να φθάσει στο στόχο του χρειάζεται 10-12 ψήφους ακόμη, ενδεχομένως και περισσότερους λόγω της αστάθειας που επικρατεί στο χώρο των ΑΝΕΛ εξ αιτίας των χαμηλών ποσοστών που παρουσιάζει το κόμμα αυτό στις δημοσκοπήσεις.
Είναι γεγονός ότι ουδείς ενδιαφέρεται ( ούτε πολίτης, ούτε πολιτικός) για το ποίος θα είναι ο επόμενος ΠτΔ και τούτο διότι ο ρόλος του είναι διακοσμητικός. Απλώς οι κυβερνώντες ενδιαφέρονται να προτείνουν μια «προσωπικότητα» η οποία θα προσελκύσει όσο το δυνατόν περισσότερους βουλευτές από τη ΔΕΒ προκειμένου να πετύχουν το σκοπό τους.
Τέλος, επειδή οι στόχοι της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ είναι αμοιβαίως αποκλειόμενοι, αυτό συνεπάγεται ότι η «προεδρική μάχη» είναι της μορφής «κερδίζω ή χάνω», που σημαίνει απλά ότι ένας θα είναι ο νικητής. Ποίος θα είναι; Ίδωμεν.
*Η διαδικασία εκλογής ΠτΔ από τη νέα βουλή προβλέπει τρείς ψηφοφορίες, κατά την 1η απαιτούνται 180 ψήφοι, κατά τη 2η που θα γίνει εντός 5 ημερών απαιτείται η απόλυτη πλειοψηφία , ήτοι 151 ψήφοι και κατά την 3η που θα επαναληφθεί εντός 5 ημερών απαιτείται σχετική πλειοψηφία μεταξύ των δύο επικρατέστερων. Σε περίπτωση ισοψηφίας κατά την 3η ψηφοφορία γίνεται κλήρωση.
