Σε μια λιτή
τελετή που πραγματοποιήθηκε χθες στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ανέλαβε τα
καθήκοντα του ο νέος Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Γιάννης Λαμπρόπουλος από τον απερχόμενο Υφυπουργό Θανάση Δαβάκη.
Ακολουθούν τα
κείμενα των ομιλιών του Υπουργού Εθνικής Άμυνας Δημήτρη Αβραμόπουλου και του απερχόμενου Υφυπουργού.
Δ. ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ: Όπως
αντιλαμβάνεστε η δική μου θέση είναι και δύσκολη και ευχάριστη, γιατί όταν
γίνεται αλλαγή φρουράς, κυριαρχούν ανάμεικτα συναισθήματα.
Εδώ στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης τα πράγματα είναι ακόμη
πιο φορτισμένα γιατί από τη μία μεριά, -και εδώ μιλώ εξ ονόματος και της
πολιτικής και της στρατιωτικής ηγεσίας- αποχαιρετούμε έναν εξαίρετο συνεργάτη
και δημόσιο άνδρα, ο οποίος για ένα ολόκληρο χρόνο προσέφερε ιδιαίτερα χρήσιμες
υπηρεσίες και στο αμυντικό σύστημα της χώρας και στην πατρίδα.
Κι από την άλλη μεριά, καλωσορίζουμε κάποιον που
επιστρέφει σε αυτό το χώρο. Γιατί φαντάζομαι, Γιάννη, ότι αυτό είναι το
συναίσθημά σου τούτες τις ώρες, και βρίσκεσαι ήδη ανάμεσα σε γνώριμα σε εσένα
πρόσωπα και σε ένα γνώριμο και φιλικό περιβάλλον.
Είπαμε όμως στην αρχή ότι αυτή η αλλαγή φρουράς έχει
ιδιαίτερα χαρακτηριστικά γιατί πραγματικά φέρνει κοντά, -γιατί αυτό πιστεύω-,
δύο συναδέλφους, δύο φίλους που για κοντά 20 ολόκληρα χρόνια συνυπήρξαν και
συνυπάρχουν στο ελληνικό Κοινοβούλιο, από γειτονικούς νομούς, που ο ένας
καθημερινά αγναντεύει το γείτονά του, και που έχουν μοιραστεί κοινούς αγώνες
και κοινές προσπάθειες στο όνομα της αποστολής τους.
Σήμερα διασταυρώνονται όχι μονάχα στα σκαλοπάτια του
Υπουργείου Εθνικής Αμύνης, αλλά και μέσα στους χώρους αυτούς, γιατί είμαι
βέβαιος ότι αυτή η αλλαγή φρουράς θα συνοδευθεί από ανταλλαγή απόψεων,
εμπειριών, αμοιβαίων συμβουλών, έτσι ώστε σαν έρθει αυτή η ώρα να αφήσουν πίσω
τους τις καλύτερες αναμνήσεις, να έχουν δέσει ακόμα περισσότερο μεταξύ τους.
Το γνωρίζετε αυτό και από την εμπειρία σας αυτά τα χρόνια
ότι αν ως προς κάτι είναι γοητευτική η πολιτική είναι ότι δεν ξέρεις τι μπορεί
να φέρει η επόμενη μέρα και προετοιμάζεσαι και ψυχολογικά για αυτό.
Ζεις όμως στο τέλος μία όμορφη εμπειρία και αν έχεις
καταφέρει να αφήσεις χρήσιμο έργο πίσω σου σε θυμούνται και σε αποχαιρετούν με
σεβασμό και εκτίμηση. Και αυτό, αγαπητέ μου Θανάση, φίλε κύριε Υπουργέ, είναι
που σε συνοδεύει σήμερα: η εκτίμηση, ο σεβασμός, η αγάπη και η αναγνώριση ενός
χρήσιμου έργου στη συλλογική προσπάθεια ολόκληρης της πολιτικής ηγεσίας.
Τόσο εγώ προσωπικά όσο και η Αναπληρώτρια Υπουργός, η
κυρία Γεννηματά, να ξέρεις, ότι σε συνοδεύουμε με μεγάλη εκτίμηση όλο αυτό το
χρονικό διάστημα. Και δεν ήταν εύκολες οι συνθήκες κάτω από τις οποίες
κληθήκαμε και καλούμαστε να ασκήσουμε τα καθήκοντά μας.
Υπήρξες ένας σημαντικός, χρήσιμος πυλώνας αυτής της
συνεργασίας και παράγοντας για να προχωρήσουν όλα αυτά τα θέματα που από κοινού
χειριστήκαμε, αλλά και μερικά εξ αυτών που εσύ προσωπικά ανέλαβες να φέρεις εις
πέρας και τα έφερες με μεγάλη επιτυχία.
Από την άλλη μεριά, υποδεχόμαστε τον πρώην Υφυπουργό
Άμυνας, το φίλο μας το Γιάννη Λαμπρόπουλο, που έρχεται πίσω με κέφι, με
ενθουσιασμό και με τη φιλοδοξία να αφήσει και κατά τη διάρκεια αυτής της
περιόδου το δικό του χρήσιμο έργο.
Τον υποδεχόμαστε στη μεγάλη συντροφιά της πολιτικής και
της στρατιωτικής ηγεσίας, με εκτίμηση για τη μέχρι τώρα πορεία του στα δημόσια
πράγματα και με τη διαβεβαίωση ότι θα τον βοηθήσουμε σε αυτό το πρώτο στάδιο,
γιατί πολλά έχουν αλλάξει από τον καιρό που ήταν εδώ Υφυπουργός Εθνικής Αμύνης,
ώστε με γρήγορους ρυθμούς να ενταχθεί σε αυτή την ομάδα και να ζήσει και αυτός
την ομορφιά του αποτελέσματος που όλοι έχουμε αναλάβει ως δέσμευση να φέρουμε
εις πέρας, στο όνομα της κοινής μας αποστολής και κάτω από ιδιαίτερα, όπως
είπα, δύσκολες συνθήκες.
Και τους δυο σας τον ένα απερχόμενο, τον άλλο
αφικνούμενο, συνοδεύουν, πέρα από τα αισθήματα τα δικά μας, ως συναδέλφων στην
πολιτική και στην ελληνική Βουλή, και η εκτίμηση της στρατιωτικής ηγεσίας.
Θα βρεις στο πρόσωπό τους εξαίρετους συνεργάτες που θα σε
βοηθήσουν, Γιάννη, στο έργο σου. Αλλά κι εσύ αγαπητέ μου Θανάση, που θα σε
ξεπροβοδίσουν σε λίγο με τιμή και αναγνώριση.
Από όπου κι αν βρεθεί λοιπόν κανείς, είτε στο
Κοινοβούλιο, είτε στην Κυβέρνηση, είναι μάχιμος και συμβάλλει σε αυτή τη
συλλογική εθνική προσπάθεια.
Ένα εγκάρδιο καλωσόρισμα κι ένα εγκάρδιο χαιρετισμό με
την ευχή από εδώ και πέρα να μας συνοδεύει πάνω από όλα η υγεία, η έμπνευση και
η κοινή μας προσήλωση σε ένα και μόνο στόχο: να είμαστε χρήσιμοι στην πατρίδα
μας και βεβαίως στο εθνικό αμυντικό μας σύστημα που κι αυτό -παρά τις
δυσκολίες- ενώ περνά όχι τις καλύτερες στιγμές, κρατά ψηλά και με υπερηφάνεια
τη σημαία του καθήκοντος και της τιμής.
Σας ευχαριστώ και εύχομαι κάθε καλό, πάνω από όλα, στη
ζωή σας και ένα ιδιαίτερο εγκάρδιο χαιρετισμό εκ μέρους όλων μας στις
οικογένειές σας που καθημερινά μοιράζονται μαζί σας ελπίδα, καμία φορά και τις
πικρίες, αλλά πάνω από όλα τη μεγάλη και ωραία ιδέα του να υπηρετούμε τον τόπο
μας.
Σας ευχαριστώ πολύ και εύχομαι κάθε καλό με την καρδιά
μου.
Θ. ΔΑΒΑΚΗΣ: Κύριε Υπουργέ,
κυρία Αναπληρώτρια Υπουργέ, αγαπητέ συνάδελφε, κύριε Υφυπουργέ, κύριοι Αρχηγοί,
κύριε Γενικέ Διευθυντά της ΓΔΑΕΕ, αγαπητές κυρίες και κύριοι, αισθάνομαι μεγάλη
συγκίνηση και χαρά, και το εννοώ το «χαρά», γιατί αυτή τη στιγμή του αποχαιρετισμού,
όπως περιέγραψε προηγουμένως ο κύριος Υπουργός, περιβάλλομαι από αγάπη όπως εγώ
την αισθάνομαι, εκτίμηση και τιμή όσον αφορά το θεσμό τον οποίο διακόνησα επί
σχεδόν ένα χρόνο.
Πριν από ένα χρόνο με απόφαση του Πρωθυπουργού, του κ.
Αντώνη Σαμαρά, μου έγινε η μεγάλη τιμή να αναλάβω την πολιτική ευθύνη του
Υφυπουργού Εθνικής Αμύνης. Σήμερα ο κ. Πρωθυπουργός έκρινε ότι έπρεπε να με
αντικαταστήσει.
Παρότι η ανθρώπινη λύπη είναι μεγάλη, σέβομαι, όπως είναι
φυσιολογικό, την προνομία αυτή του Πρωθυπουργού, μία προνομία η οποία ακριβώς
πριν ένα χρόνο μου έκανε τη μεγάλη τιμή να με ορίσει ως Υφυπουργό.
Δεν μπορεί όμως αυτή η ανθρώπινη στιγμή να επιπολάσει
όλων αυτών των ουσιαστικών που έγιναν αυτό το χρόνο, γεγονότων και πραγμάτων τα
οποία πιστεύω έφεραν ένα αποτέλεσμα, όσον αφορά στον κύκλο των αρμοδιοτήτων
μου.
Πάνω από όλα όμως και από αυτό αισθάνομαι μεγάλη χαρά και
τιμή περισσότερο, γιατί συνεργάστηκα με ένα άνθρωπο, όπως ο Υπουργός Εθνικής
Αμύνης, ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, ο οποίος καλλιεργεί, αυτό το διαπίστωσα για να
είμαι ειλικρινής -αυτά έχει η Βουλή, δεν μας φέρνει τόσο κοντά όσο τα Υπουργεία
τελικά- καθημερινώς την έννοια, ας μου συγχωρεθεί ο σολοικισμός του «ευ
πολιτεύεσθαι» κατά το «ευ αγωνίζεσθαι».
Δείχνει το μέτρο του πολιτεύεσθαι, το πώς πρέπει να
είμαστε οι πολιτικοί και νομίζω ότι κατά τούτο συνέκλινε και προς την εκλεκτή
συνάδελφο, την κυρία Φώφη Γεννηματά, η οποία και αυτή προς αυτή την κατεύθυνση
οδηγήθηκε όσον αφορά τα αποτελέσματα των δικών της αρμοδιοτήτων και των
ενεργειών.
Η λύπη μου είναι μεγάλη που αποχωρίζομαι αυτό το
Υπουργείο. Είναι η πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια κοινοβουλευτικής
δραστηριότητας βουλευτού, που μου έγινε η τιμή να αναλάβω ένα υφυπουργικό θώκο.
Αλλά η λύπη μου είναι μεγάλη γιατί αυτός ο χώρος, αυτό το
Υπουργείο, κύριε Υπουργέ, δεν είναι οποιοδήποτε Υπουργείο. Είναι ο χώρος που
αποτελεί τη δόξα και το καμάρι του Ελληνικού Έθνους, είναι ο χώρος που
αποτελούσε και αποτελεί το καύχημα και την ασπίδα του ελληνικού λαού.
Και πιστεύω ότι αυτά τα συναισθήματα σε οποιονδήποτε έχει
αυτή την τιμή να διακονήσει στο μέτρο των δυνάμεών του αυτό το χώρο, είναι
αυτονόητα και φυσιολογικά.
Κλείνοντας θέλω να καλωσορίσω ένα αγαπητό μου φίλο και
συνάδελφο, ένα περίπου συντοπίτη μου διότι όπως προσφυώς έχει λεχθεί η Μεσσηνία
έχει την τύχη να συνορεύει με την Λακωνία. Όπως και εσείς λέτε ότι οι Λάκωνες
έχουν την τύχη να συνορεύουν με τη Μεσσηνία.
Με τον Γιάννη το Λαμπρόπουλο έχουμε δώσει πολλές
πολιτικές μάχες στη Βουλή για τα αιτήματα και τα δίκαια των συμπολιτών μας,
μάχες σε όλα τα επίπεδα. Και ξέρω και την αγνότητα και το ήθος του και την
αυθεντικότητα του χαρακτήρος του.
Και θα έλεγα, κύριε Υπουργέ, ότι την μεγάλη μου λύπη τη
μετριάζει η ανάληψη και η διαδοχή μου, για δεύτερη φορά σε αυτό το θώκο, από
τον Γιάννη Λαμπρόπουλο.
Ειλικρινά σου το λέω, Γιάννη, όταν άκουσα το όνομά σου
χθες το απόγευμα, είχα μία αγωνία να δω ποιος θα έρθει στη θέση μου αλλά αυτή η
αγωνία απαλύνθηκε από το όνομα το δικό σου.
Και
πάλι θέλω να σας ευχαριστήσω. Θέλω να κρατήσω με ιδιαίτερη σκέψη και ανάμνηση
τη μεγάλη συνεργασία, την εξαιρετική συνεργασία που είχα με τους κυρίους
Αρχηγούς και τον απελθόντα, τον Θανάση Τσέλιο, και τους νυν Αρχηγούς, τον
Αρχηγό Στρατού τον κ. Χ. Μανωλά, τον Αρχηγό της Αεροπορίας τον κ. Ευ. Τουρνά
και τον Αρχηγό του Πολεμικού Ναυτικού τον κ. Ευ. Αποστολάκη.
Είναι μεγάλη μου τιμή γιατί συνεργαστήκαμε. Πιστεύω ότι
δεν πρέπει να έχετε πολλά παράπονα από εμένα. Έκανα ό,τι μπορούσα, ό,τι μου ήτο
δυνατόν μέσα σε ένα πλαίσιο ασφάλειας το οποίο διέγραφε η παρουσία του Υπουργού
και σε ένα πλαίσιο το οποίο πιστεύω ότι θα το βρει και ο Γιάννης Λαμπρόπουλος
για να περπατήσει με ασφαλή βήματα στο δρόμο των καθηκόντων του.
Και πάλι θέλω να σας ευχαριστήσω. Κλείνοντας, νοερά κοιτώ
μπροστά μου αυτούς που είδα αυτό τον ένα χρόνο, γυρνώντας από άκρο σε άκρο της
ελληνικής γης, στα φυλάκια, στους σχηματισμούς, σε όλα εκείνα που συνθέτουν την
έννοια της εθνικής μας άμυνας. Τους χαιρετίζω νοερά, δεν θα πω ότι τους
αποχαιρετώ, αλλά τους χαιρετώ και τους λέω ότι ανά πάσα στιγμή η σκέψη μου θα
είναι κοντά τους, τους λέω ότι τα δύσκολα θα αγωνιστούμε για να περάσουν, και
θα περάσουν για αυτούς και τους λέω ότι ήταν μεγάλη η τιμή μου που συνεργάστηκα
μαζί τους και κατά ένα μέρος απετέλεσα την πολιτική τους ηγεσία.
Όλα αυτά τα παιδιά, τους άντρες και τις γυναίκες των
Ενόπλων μας Δυνάμεων, που είτε βρίσκονται μέσα στα αεροσκάφη μας, είτε στα
πλοία μας, είτε στον Έβρο και στα νησιά επιτελούν το καθήκον τους με μοναδικό
κριτήριο το συμφέρον της πατρίδας και της εθνικής μας ανεξαρτησίας.
Και πάλι σας ευχαριστώ, ήταν ιδιαίτερη η τιμή μου που
υπήρξα ένα μέρος αυτής της οικογένειας των Ενόπλων Δυνάμεων για αυτό το χρονικό
διάστημα.
Σας ευχαριστώ πολύ.
