“Εγγυάται η Κυβέρνηση ότι ο προϋπολογισμός του 2014 εξασφαλίζει στις Ένοπλες Δυνάμεις τους πόρους που απαιτούνται για μια αιφνίδια αύξη...
“Εγγυάται η Κυβέρνηση ότι ο προϋπολογισμός του 2014 εξασφαλίζει στις
Ένοπλες Δυνάμεις τους πόρους που απαιτούνται για μια αιφνίδια αύξηση της
τουρκικής επιθετικότητας”; Το ερώτημα δεν το θέτει στη κυβέρνηση
κάποιος πολιτικός της λεγόμενης “δεξιάς” , “συντηρητικής” ή όπως αλλιώς
θέλετε πείτε τη. Αυτό θα ήταν το αναμενόμενο. Το ερώτημα το θέτει ο
επικεφαλής του τομέα Άμυνας της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Θοδωρής Δρίτσας.
Το ερώτημα περιλαμβάνεται σε μία ενδελεχή είναι η αλήθεια μελέτη - ανάλυση για τις εξοπλιστικές δαπάνες, μέσα από την οποία προκύπτει μεγάλη ανησυχία για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν οι αλόγιστες περικοπές στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Διαβάστε ΕΔΩ όλη την μελέτη - ανάλυση
Ο κ.Δρίτσας εξέφρασε αυτές τις ανησυχίες στην ομιλία του στη Βουλή για τον προϋπολογισμό, ωστόσο η μελέτη που κατέθεσε “βγάζει” μεγάλη ανησυχία και προβληματισμό.
Τι είπε στην ομιλία του;
“Στην οικονομία της άμυνας ο Προϋπολογισμός περικόπτει τις δαπάνες κατά 787 εκατομμύρια -περίπου 20%- και αφήνει ως ποσό για τις λειτουργικές δαπάνες για 572 περίπου εκατομμύρια. Αυτά είναι για συντήρηση, υποστήριξη, υλικά, αλλά ακόμα και για στρατιωτικά νοσοκομεία και για άλλες λειτουργικές δαπάνες. Αντιλαμβανόμαστε τις συνέπειες;
Ναι, είναι καλό το ότι δεν περικόπτονται κι άλλο οι μισθοί και οι συντάξεις των στρατιωτικών. Καλό είναι, αλλά γελιόμαστε; Με τα συνολικά μέτρα δεν μειώνεται στους Έλληνες εργαζόμενους και συνταξιούχους το συνολικό εισόδημά τους και για το 2014;
Σε ποια βάση, λοιπόν, χωρίς στοιχειώδεις υλικοτεχνικές υποδομές και χωρίς υποστήριξη του ανθρώπινου δυναμικού μπορεί να στηρίξετε πολιτικές κρίσιμης σημασίας; Όλες είναι κρίσιμης σημασίας, αλλά και η άμυνα έχει τον ξεχωριστό της ρόλο και την ξεχωριστή της θέση”.
Μερικά από τα σημαντικά που επισημαίνει η μελέτη που κατέθεσε ο κ.Δρίτσας:
•Το κονδύλι του εξοπλιστικού προγράμματος έτους 2012 ανερχόταν σε 410 εκατ. ΕΥΡΩ και παρά την ανάλωσή του δεν κατάφερε να καλύψει τις τρέχουσες εξοπλιστικές δαπάνες. Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι εμφανίστηκαν οφειλές ύψους 5 δισ. ΕΥΡΩ, που στον απολογισμό έτους 2011 δεν υπήρχαν.
•Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι σε απόλυτες τιμές οι αμυντικές δαπάνες της Ελλάδας είναι μικρότερες από εκείνες της Τουρκίας.
Ωστόσο, με κριτήριο το ποσοστό των αμυντικών δαπανών επί του ΑΕΠ η εικόνα αντιστρέφεται. H Eλλάδα καταναλώνει μεγαλύτερο ποσοστό του ΑΕΠ της για αμυντικές δαπάνες σε σχέση με την Τουρκία.
•Ο προϋπολογισμός του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας για το έτος 2014 τίθεται προς ψήφιση από τη Βουλή χωρίς να έχει ακόμα υποβληθεί προς έγκριση από την αρμόδια κοινοβουλευτική Επιτροπή το νέο Μακροπρόθεσμο Πρόγραμμα Προμηθειών των Ενόπλων Δυνάμεων. Η παράλειψη αυτή αφήνει αναπάντητα δυο (2) καίριας σημασίας ερωτήματα :
-έχει διδαχθεί η σημερινή Κυβέρνηση από τα λάθη της «διπλωματίας των εξοπλισμών» του παρελθόντος και πώς αποτυπώνονται τα διδάγματα αυτά στο εξοπλιστικό πρόγραμμα του έτους 2014;
-εγγυάται η Κυβέρνηση ότι ο προϋπολογισμός του 2014 εξασφαλίζει στις Ένοπλες Δυνάμεις τους πόρους, που απαιτούνται για μια αιφνίδια αύξηση της τουρκικής επιθετικότητας;
• Όταν η διαθεσιμότητα των οπλικών συστημάτων ακόμα και την περίοδο των «παχιών» αγελάδων δεν ήταν στα επιθυμητά αλλά απλά στα ανεκτά επίπεδα, ποια είναι η κατάσταση σήμερα υπό το καθεστώς των άγριων περικοπών και πως προβλέπεται αυτή να εξελιχθεί τα επόμενα χρόνια. Ποια θα είναι η διαθεσιμότητα του κύριου υλικού με τον προϋπολογισμό που καταθέτει η κυβέρνηση; ‘Eχει τεράστια ευθύνη απέναντι στον ελληνικό λαό και οφείλει άμεσα να ενημερώσει την αρμόδια επιτροπή του κοινοβουλίου για την πραγματική κατάσταση του μείζονος υλικού και των τριών κλάδων των ΕΔ. Οφείλει επίσης να αναλογισθεί, ότι δεν υπάρχει τρόπος να διατηρηθεί το σύνολο του υλικού των ΕΔ στο απαιτούμενο επίπεδο και ως εκ τούτου θα πρέπει να καταθέσει άμεσα σχέδιο για την επιχειρησιακή βιωσιμότητα των ΕΔ που να περιλαμβάνει στόχους και αυστηρά ιεραρχημένες προτεραιότητες.
•οι περικοπές στην εκπαίδευση μειώνουν μακροπρόθεσμα την μαχητική ικανότητα και οδηγούν σε επιπλέον κόστη από ατυχήματα και ανάγκη επανεκπαίδευσης ή αναπλήρωσης της χαμένης ποιότητας με μεγαλύτερο αριθμό στελεχών. Το ΜΠΔΣ ανέφερε μείωση εξόδων ύψους 4 εκατ. ΕΥΡΩ από τον περιορισμό των εισακτέων στις στρατιωτικές σχολές, σε κανένα όμως σημείο του δεν αξιολόγησε το κόστος των συνεπειών από την μείωση του αριθμού των στελεχών σε ένα στράτευμα του οποίου η στελέχωση υπολείπεται ήδη αισθητά της οροφής δυνάμεων.
•η ακύρωση εξοπλιστικών προγραμμάτων επιφέρει απώλεια του κόστους έρευνας και ανάπτυξης, καθώς και των πληρωμών, που έγιναν μέχρι την στιγμή της ακύρωσης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση των υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού : οποιαδήποτε σκέψη για ακύρωση της παραγγελίας των υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια των 2 δισ. ΕΥΡΩ, που έχει μέχρι σήμερα καταβάλει το Ελληνικό Δημόσιο. Το ΜΠΔΣ ανέφερε μεταξύ άλλων και εξοικονόμηση 223 εκατ ΕΥΡΩ από ακυρώσεις νέων εξοπλιστικών συμβάσεων και 44 εκατ ΕΥΡΩ από περικοπές σε αυτές. Η Κυβέρνηση ποτέ δεν εξήγησε σε ποιά προγράμματα αφορούσαν οι περικοπές αυτές, εάν είχαν καταβληθεί προκαταβολές ποιό ήταν το ύψος τους και με ποιόν τρόπο υποκαταστάθηκε η επιχειρησιακή λειτουργία των οπλικών συστημάτων, που ακυρώθηκαν.
•Η υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων υποχρέωσε την ελληνική Κυβέρνηση να προβεί όχι μόνο σε μεγάλης κλίμακας, αλλά και βίαιες περικοπές των αμυντικών δαπανών. Κατά την περίοδο 2009 -2011 η Ελλάδα παρουσίασε την μεγαλύτερη μείωση αμυντικού προϋπολογισμού, η οποία ανήλθε σε ποσοστό 29%.
