Το μήνυμα ότι οι ελληνορωσικές αμυντικές -και όχι μόνο- σχέσεις περνάνε σε νέα πιο επικοδομητική φάση θέλουν να στείλουν οι υπουργοί Άμ...
Το μήνυμα ότι οι ελληνορωσικές αμυντικές -και όχι μόνο- σχέσεις περνάνε σε νέα πιο επικοδομητική φάση θέλουν να στείλουν οι υπουργοί Άμυνας των δύο χωρών που έχουν συνάντηση στο υπουργείο Εθνικης Άμυνας.
Δημήτρης Αβραμόπουλος και Σεργκέι Σοϊγκού,θα βρεθούν πρόσωπο με πρόσωπο την ίδια ώρα που οι σύμβουλοι του Ρώσου υπουργού Άμυνας θα έχουν ουσιαστικές επαφές για την υπογραφή μιας “αμυντικής τεχνικής συμφωνίας” των δύο πλευρών.
Το μήνυμα της “νέας εποχής” θα δοθεί με πιο εμφατικό τρόπο σε λίγες ημέρες με την πυροδότηση των S-300 στη Κρήτη. Όσοι σπεύσουν να συνδυάσουν την έλευση του Ρώσου υπουργού Άμυνας στην Αθήνα με την προοπτική νέων αγορών προφανώς πλανώνται οικτρά. Η οικονομική κατάσταση της χώρας δεν επιτρέπει οποιαδήποτε άλλη συζήτηση για εξοπλισμούς πέρα από λύσεις ανάγκης με την μορφή “παραχωρήσεων”. Οι οποίες έχουν κι αυτές το κόστος τους ,όπως προκύπτει από τις “αποδοχές παραχωρήσεων” από τις ΗΠΑ. Αν η ρωσική πλευρά έχει προτάσεις για τέτοιας μορφής “λύσεις” ασφαλώς και θα συζητηθούν.
Πέρα από την δεδομένη οικονομική δυσπραγία της ελληνικής πλευράς είναι νομίζουμε αυτονόητο ότι η όποια προμήθεια από τη Ρωσία έχει πάντα και τα γνωστά “προβλήματα” που προκαλούνται από το εξωτερικό αλλά και από το εσωτερικό.
Οι ΗΠΑ δεν βλέπουν ποτέ με καλό μάτι οποιαδήποτε ελληνική αγορά που δεν αφορά σε δικά τους οπλικά συστήματα. Πόσο μάλλον όταν διαπιστώνει οτι η σύμμαχος Ελλάδα ,μέλος του NATO μπορεί να συζητά με τη Μόσχα για όπλα. Το ζήσαμε την εποχή που ο Άκης Τσοχατζόπουλος “σάρωνε” και τη ρωσική αγορά, το νοιώσαμε κι όταν ο Καραμανλής ο νεότερος έδινε τα χέρια με τουν Πούτιν για την προμήθεια τεθωρακισμένων οχημάτων από τη Ρωσία. Προμήθεια που δεν έγινε ποτέ.
Στο εσωτερικό τα προβλήματα για οποιοδήποτε ενδεχόμενο αγοράς οπλικών συστημάτων από τη Ρωσία προέρχονται κυρίως από τους στρατιωτικούς οι οποίοι είναι λογικό να έχουν “γαλουχηθεί” με συγκεκριμένη νοοτροπία και απόψεις . Οι οποίες ποτέ δεν τους επέτρεψαν να παραδεχτούν ότι το ρωσικό οπλοστάσιο διαθέτει πολλά ενδιαφέροντα,αξιόπιστα και φθηνά όπλα που θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν στις Ελληνικές ΕΔ. Επισημαίνουν συχνά τα προβληματα της τεχνικής υποστήριξης των ρωσικών όπλων που ήδη διαθέτουμε αν και από τη Μοσχα πολύ συχνά απαντούν ότι τα προβλήματα προκαλούνται από την ελληνική πλευρά! Υπονοώντας ότι κάποιοι “σαμποτάρουν” τα όπλα και τις συμφωνίες τους.
Τι έχουν να συζητήσουν λοιπόν Αβραμόπουλος - Σοϊγκου και οι αντιπροσωπείες τους;
Η ρωσική πλευρά θέλει από την Ελλάδα να την θεωρεί ισότιμο παίχτη με τους δυτικούς κάθε φορά που υπάρχει “παιχνίδι σε εξέλιξη”. Επίσης θέλει να υπάρξει συνεννόηση και συνεργασία αγαστή ώστε όλα τα ρωσικά οπλικά συτήματα που έχει αγοράσει η Ελλάδα να λειτουργήσουν άψογα και να συμμετέχουν ενεργά στην αμυντική διάταξη της χώρας. Η Ελλάδα για τους Ρώσους ήταν ,είναι και ο στόχος είναι να παραμείνει η “καλύτερη βιτρίνα” για τα όπλα τους. Χώρα του NATO η οποία “ανήκει εις τη Δύση” , είναι μεγάλο θέμα να διαθέτει και να χρησιμοποιεί οπλικά συστήματα ρωσικής κατασκευής. Ειδικά τώρα που η Μόσχα εχει αρχίσει να “ψαρεύει” πελάτες που παραδοσιακά τις τελευταίες δεκαετιες προτιμούσαν τις ΗΠΑ για...τα εξοπλιστικά τους ψώνια. Όπως η Αίγυπτος που είναι το τελευταίο παράδειγμα.
Αν δεν το έχετε καταλάβει η Ελλάδα διαθέτει στο οπλοστάσιό της πολλά ρωσικά οπλικά συστήματα που χρειάζονται συντήρηση και συνεχή υποστήριξη .
Διαβάστε τι αναφέρει το Itar Tass:
Στενή στρατιωτική συνεργασία από το 1998
"Πριν από την οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2010 στην Ελλάδα, η χώρα είχε προχωρήσει σε μαγικές αγορές ρωσικού στρατιωτικού εξοπλισμού, αποτελώντας μάλιστα το μοναδικό κράτος μέλος του ΝΑΤΟ που αναπτύσσει με επιτυχία στρατιωτική και αμυντική συνεργασία με τη Μόσχα. Η πρώτη μεγάλη σύμβαση αγοράς εξοπλισμού ήταν το 1998. Εκτοτε οι ρωσικές επιχειρήσεις έχουν προμηθεύσει τις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις με δεκάδες πυραυλικά συστήματα Tor - M1, αυτοκινούμενα αντιαεροπορικά Osa - AKM, αντιαρματικούς πυραύλους Kornet, συστήματα κατευθυνόμενων πυρομαχικών πυροβολικού Krasnopol - M1 και τρία σκάφη ταχείας μεταφοράς του Πολεμικού Ναυτικού.
Κατά την περίοδο 1998-2001 η Ελλάδα αγόρασε ρωσικό όπλα και στρατιωτικό εξοπλισμό συνολικής αξίας 1,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, ενώ κατά την περίοδο 2002-2005 η συνεργασία αυξήθηκε αισθητά. Τα ρωσικά αντιαεροπορικά πυραυλικά συστήματα S-300, που ήρθαν από την Κύπρο, έχουν αναπτυχθεί στην Κρήτη.
Το 2008 η ελληνική κυβέρνηση σύναψε συμφωνία αγοράς 420 αμφίβια οχήματα μάχης πεζικού BMP – 3, ύψους πάνω από 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά η αγορά δεν έχει ακόμη πραγματοποιηθεί.
Εξάλλου το ελληνικό Υπουργείο Άμυνας έχει συζητήσει επανειλημμένα με τη Μόσχα την πιθανή αγορά των ανταλλακτικών για πυραύλους και άλλα εξοπλιστικά συστήματα ρωσικής κατασκευής που έχει στο δυναμικό του.
Τα τελευταία χρόνια της κρίσης, οι αγορές εξοπλιστικών από την Ελλάδα έχουν συρρικνωθεί αισθητά. Σύμφωνα με έκθεση του 2012 για τη διεθνή αγορά όπλων του Ινστιτούτου Διεθνών Ερευνών για την Ειρήνη της Στοκχόμλης (International Peace Research Institute) οι εισαγωγές στρατιωτικού εξοπλισμού στην Ελλάδα μειώθηκαν κατά 18% κατά την περίοδο 2002-2011. Ενώ το 2002 η Ελλάδα κατείχε την τέταρτη θέση στον κατάλογο των μεγαλύτερων εισαγωγέων όπλων στον κόσμο το 2011 υποχώρησε στην δέκατη θέση .
Όπως σημειώνουν τα ελληνικά ΜΜΕ, η επίσκεψη Σόιγκου στην Αθήνα πραγματοποιείται μία εβδομάδα πριν την πρώτη προγραμματισμένη άσκηση εκτόξευσης των S 300 στην Κρήτη. Στις 11 Δεκεμβρίου έχει προγραμματιστεί να πραγματοποιηθεί η πρώτη βολή του ρωσικού αντιαεροπορικού σε δυτική χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ".
Συνεπώς η συντήρηση των υπαρχόντων ρωσικών οπλικών συστημάτων στην Ελλάδα είναι ο νούμερο ένα στόχος των Ρώσων. Το να παραμείνουν "ζωντανοί" στο παιχνίδι των ελληνικών εξοπλισμών είναι το ζητούμενο. Και όχι βέβαια μόνο για τους Ρώσους.
