Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ Η επιχείρηση “εθισμού” που στόχο έχει να πείσει τους πάντες ότι όλα είναι πιθανά να συμβούν,συνεχίζεται. ...
Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Η επιχείρηση “εθισμού” που στόχο έχει να πείσει τους πάντες ότι όλα είναι πιθανά να συμβούν,συνεχίζεται. Και αφορά και στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων. Το κακοπληρωμένο και πριν από την κρίση προσωπικό ,το οποίο αν είχε κάτι ως “προνόμιο” ήταν η “ασφάλεια της εργασίας”, κάτι που ίσχυε βέβαια και για όλο το δημόσιο τομέα.
Οι διαρροές και οι πληροφορίες για “νέες δραστικές περικοπές” ακόμη και για “απολύσεις” δεν αποτελούν απλά πυροτεχνήματα που “σκάνε” για να δημιουργήσουν κλίμα και στην συνέχεια να αποσυρθούν. Δυστυχώς αυτή τη φορά υπάρχει θέμα.
Μπορεί οι περικοπές για το 2014 να μην είναι τελικά 165 εκατομμύρια ευρώ στην μισθοδοσία, αλλά φαίνεται ότι θα είναι πολύ πάνω από τα έτσι κι αλλιώς δυσβάστακτα 88 εκατομμύρια που προβλέπει το μεσοπρόθεσμο.
Μπορεί οι “απολύσεις” να μην είναι μια επιλογή που θα προσπαθήσει να εφαρμόσει η κυβέρνηση όπως στον υπόλοιπο δημόσιο τομέα, αλλά είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει με πολλούς και διάφορους τρόπους μεγάλο αριθμό στρατιωτικών εκτός υπηρεσίας. Και όπου μπορέσει θα διώξει,δεν υπάρχουν πια και πολλές αμφιβολίες για τις προθέσεις της.
Γυρνώντας πίσω στο 2009 και κάνοντας μια αναδρομή σ΄ όσα έγιναν στον χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων δεν μπορεί παρά να διαπιστώσει κανείς ότι όλα μοιάζουν να γίνονται με βάση ένα σχέδιο που προχωρά βήμα βήμα: η παρουσίαση των στρατιωτικών ως των “προνομιούχων” , η “στοχοποίησή” τους , η τοποθέτησή τους απέναντι από άλλες κοινωνικές επαγγελματικές ομάδες, η “αφύπνιση” αντανακλαστικών άλλων περασμένων εποχών, όλα οδηγούν σε μια προσπάθεια απαξίωσής τους. Τα δε στελέχη που τέσσερα χρόνια τώρα δέχονται χτυπήματα ακόμη και κάτω από τη μέση έχουν αρχίσουν να κατανοούν ότι δεν υπάρχει κανείς να τους υπερασπιστεί και να τους προστατεύσει. Και γι΄ αυτό τους τελευταίους μήνες οι συζητήσεις που γίνονται εντός του στρατεύματος δεν έχουν να κάνουν μόνο με τις επιπτώσεις των αλόγιστων περικοπών στην καθημερινότητά τους. Που έχει γίνει αφόρητη. Οι στρατιωτικοί ,ειδικά τα πιο νέα στελέχη αναζητούν πια τις βαθύτερες αιτίες αυτής της επίθεσης που δέχονται οι Ένοπλες Δυνάμεις και διαβλέπουν μέσα απ΄ αυτή την πλήρη μεταμόρφωση των “εθνικών ενόπλων δυνάμεων” σε μια δύναμη όσο το δυνατόν μικρότερη ,με περιορισμένες δυνατότητες και επιλογές. Το γιατί οι κυβερνήσεις της χώρας τα τελευταία χρόνια όχι μόνο αποδέχονται αλλά και προωθούν αυτό το “κούρεμα” των Ενόπλων Δυνάμεων είναι πια το μεγάλο ερώτημα.
Υ.Γ Η φωτογραφία των αμερικανών στρατιωτών από κάποια εμπόλεμη ζώνη έχει κάνει κατά καιρούς το γύρο του διαδικτύου. Ο λόγος προφανέστατος. Ο στρατιώτης ...με το “μποξεράκι”. Μας την θύμισε στέλεχος των Ενόπλων Δυνάμεων με την λεζάντα : “Ελπίζω τουλάχιστον να μας αφήσουν το “μποξεράκι”
