Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα του στρατού ήταν, είναι και λογικά θα είναι το θέμα σίτισης των στρατιωτών στο …πεδίο μάχης. ...
Ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα του στρατού ήταν, είναι και λογικά θα είναι το θέμα σίτισης των στρατιωτών στο …πεδίο μάχης.
Όσοι έχετε πάει στρατό, το πιο πιθανό είναι να γνωρίζετε την γαλέτα,
ωστόσο πλέον στις μέρες μας υπάρχει ένα σάντουιτς με διάρκεια ζωής 3
χρόνια, όπως διαβάζουμε στο techit.gr
Ναι, ακριβώς το εν λόγω «κολατσιό» είναι σε θέση να διατηρηθεί...
για τρία ολόκληρα χρόνια και να είναι σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από πάνω του.
Το σάντουιτς εκμεταλλεύεται μερικά διαφορετικά είδη «μαγείας». Η πλήρης αφυδάτωση δεν ήταν μέσα στο πρόγραμμα, ωστόσο ο έλεγχος της υγρασίας ήταν ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα, μιας και αυτή ευθύνεται για το μούχλιασμα και την δημιουργία βακτηρίων. Για την αντιμετώπιση αυτής, χρησιμοποιήθηκαν διάφορα υγροσκοπικά μέσα όπως μέλι, ζάχαρη, αλάτι, ώστε να εξασφαλιστεί ότι η παρουσία του νερού, αλλά υπό «κλειδωμένη και ελεγχόμενη» μορφή.
Συν τοις άλλοις, σε κάθε αεροστεγής συσκευασία, υπάρχει αυτό που λέμε «συλλέκτης οξυγόνου», δηλαδή ρινίσματα σιδήρου. Η ιδέα είναι ότι εάν υπάρξει οποιαδήποτε ποσότητα οξυγόνου μέσα στην τσάντα, που κανονικά δεν θα πρέπει να υπάρξει, αυτή θα αντιδράσει με τα ρινίσματα, δημιουργώντας σκουριά, αντί να αντιδράσει με τα σάντουιτς και να προκαλέσει μούχλα κτλ.
Σύμφωνα με στρατιώτες, οι οποίοι προχώρησαν σε δηλώσεις on camera, το κολατσιό αυτό είναι αρκετά γευστικό στην πραγματικότητα. Σε περίπτωση που όντως αντεπεξέλθουν στις δοκιμασίες, ίσως συντελέσουν και στην καταπολέμηση της πείνας σε αρκετές τριτοκοσμικές χώρες, ή σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών.
Ναι, ακριβώς το εν λόγω «κολατσιό» είναι σε θέση να διατηρηθεί...
για τρία ολόκληρα χρόνια και να είναι σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα από πάνω του.
Το σάντουιτς εκμεταλλεύεται μερικά διαφορετικά είδη «μαγείας». Η πλήρης αφυδάτωση δεν ήταν μέσα στο πρόγραμμα, ωστόσο ο έλεγχος της υγρασίας ήταν ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα, μιας και αυτή ευθύνεται για το μούχλιασμα και την δημιουργία βακτηρίων. Για την αντιμετώπιση αυτής, χρησιμοποιήθηκαν διάφορα υγροσκοπικά μέσα όπως μέλι, ζάχαρη, αλάτι, ώστε να εξασφαλιστεί ότι η παρουσία του νερού, αλλά υπό «κλειδωμένη και ελεγχόμενη» μορφή.
Συν τοις άλλοις, σε κάθε αεροστεγής συσκευασία, υπάρχει αυτό που λέμε «συλλέκτης οξυγόνου», δηλαδή ρινίσματα σιδήρου. Η ιδέα είναι ότι εάν υπάρξει οποιαδήποτε ποσότητα οξυγόνου μέσα στην τσάντα, που κανονικά δεν θα πρέπει να υπάρξει, αυτή θα αντιδράσει με τα ρινίσματα, δημιουργώντας σκουριά, αντί να αντιδράσει με τα σάντουιτς και να προκαλέσει μούχλα κτλ.
Σύμφωνα με στρατιώτες, οι οποίοι προχώρησαν σε δηλώσεις on camera, το κολατσιό αυτό είναι αρκετά γευστικό στην πραγματικότητα. Σε περίπτωση που όντως αντεπεξέλθουν στις δοκιμασίες, ίσως συντελέσουν και στην καταπολέμηση της πείνας σε αρκετές τριτοκοσμικές χώρες, ή σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών.
