Χρησιμοποιώντας πρωτόγνωρα σκληρή γλώσσα η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, μιλώντας για τους Έλληνες στην εφημερίδα Guardian, δηλώ...
Χρησιμοποιώντας πρωτόγνωρα σκληρή γλώσσα η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, μιλώντας για τους Έλληνες στην εφημερίδα Guardian, δηλώνει ότι τρέφει μεγαλύτερη συμπόνια για τα παιδιά της υποσαχάριας Αφρικής που δεν έχουν πρόσβαση σε επαρκή εκπαίδευση, παρά για τα Ελληνόπουλα που μαστίζονται από την φτώχεια στην Αθήνα.
Η κ. Λαγκάρντ στην ίδια συνέντευξη, που έχει τίτλο «Ηρθε η ώρα να πληρώσετε: Μην περιμένετε οίκτο» και την οποία σημειωτέον ακόμη και η βρετανική εφημερίδα χαρακτηρίζει ως «αντισυμβατική», προειδοποιεί ότι «ήρθε η ώρα της πληρωμής» για τους Έλληνες. Χρησιμοποιεί δε έναν όρο που εκπλήσσει: «Ήρθε η ώρα να γίνει απόσβεση της επένδυσης», λέει, εννοώντας προφανώς την χρηματοδότηση του ΔΝΤ προς την Ελλάδα.
«Όταν σκέφτομαι την Ελλάδα σκέφτομαι αυτούς που συνέχεια αποφεύγουν να πληρώσουν τους φόρους τους», συνεχίζει η επικεφαλής του ΔΝΤ, προκαλώντας την ερώτηση της δημοσιογράφου αν σκέφτεται και αυτούς που προσπαθούν να επιβιώσουν χωρίς εργασία ή λειτουργικές δημόσιες υπηρεσίες. Σε μία προσπάθεια να αμβλύνει τις εντυπώσεις, απαντά ότι και αυτοί πρέπει να αλληλοβοηθηθούν σε συλλογικό επίπεδο και διευκρινίζει ότι εννοεί πως όλοι πρέπει να πληρώνουν τους φόρους τους.
Σε παρατήρηση της δημοσιογράφου ότι τα όσα αναφέρεται μοιάζουν σαν να λέει στους Έλληνες και σε άλλους Ευρωπαίους ότι μέχρι σήμερα πέρασαν καλά αλλά έφτασε η ώρα να πληρώσουν η κ. Λαγκάρντ συμφωνεί: «Σωστά, ναι», απαντά.
Απαντώντας σε ερώτηση για το εάν κάθε φορά που κοιτάζει τα ελληνικά δημοσιονομικά στοιχεία και απαιτεί μέτρα, επιλέγει να αγνοήσει το γεγονός ότι κάποιες γυναίκες δε θα έχουν πρόσβαση σε μαία για να γεννήσουν, ασθενείς δεν έχουν φάρμακα που είναι απαραίτητα για να ζήσουν και ηλικιωμένοι πεθαίνουν μόνοι χωρίς φροντίδα, απαντά ότι σκέφτεται περισσότερο τα παιδιά σε κάποιο χωριό του Νίγηρα που πηγαίνουν σχολείο μόνο δύο ώρες την ημέρα, μοιράζονται μία καρέκλα ανά τρία, την ώρα που θέλουν πολύ να μορφωθούν. «Πιστεύω ότι αυτά τα παιδιά χρειάζονται ακόμα περισσότερη βοήθεια από τους ανθρώπους στην Αθήνα», λέει η κ. Λαγκάρντ.
Όπως ισχυρίζεται η επικεφαλής του ΔΝΤ, οι Έλληνες γονείς ευθύνονται για τα παιδιά τα οποία δέχονται τις επιπτώσεις της μείωσης των δαπανών. «Οι γονείς πρέπει να πληρώνουν τους φόρους τους», αναφέρει.
Σχολιάζοντας την ενίσχυση αντιμνημονιακών κομμάτων στις πρόσφατες εκλογές στην Ελλάδα, η κ. . Λαγκάρντ λέει ότι οι ψηφοφόροι ποτέ δεν κάνουν λάθος καθώς ψηφίζουν με γνώμονα τη συνείδησή τους και τα πιστεύω τους, ασκώντας το δημοκρατικό τους δικαίωμα.
Μεταξύ άλλων, εκτιμά ότι η διαφωνία μεταξύ Βερολίνου και Παρισιού για την πολιτική που πρέπει να ακολουθηθεί στην Ευρώπη τονίζεται υπερβολικά, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η ρητορική του κ. Ολάντ δε θα εφαρμοστεί πλήρως και στην πολιτική του. «Πιστεύω πολύ ότι η πράξη είναι που μετρά, πολύ περισσότερο από την ένταση των πολιτικών υποσχέσεων, δηλώσεων και συνθημάτων κατά την προεκλογική περίοδο», σχολιάζει η Κριστίν Λαγκάρντ.
Καταλήγει λέγοντας πως η Ελλάδα δεν πρόκειται να επιτύχει πιο «χαλαρούς» όρους στην δανειακή της στήριξη και δεν μπορεί να επιζητά καλύτερους όρους σε σχέση με μια φτωχή χώρα του αναπτυσσόμενου κόσμου: «Η δουλειά μου είναι να λέω την αλήθεια. Και είναι πιο δύσκολο να ζητάω από την κυβέρνηση μιας χώρας που οι κάτοικοι της ζουν με 3, 4, ή 5 χιλιάδες δολάρια το χρόνο να αυξήσει τα μέτρα λιτότητας και να μειώσει χρέη και ελλείμματα, από το να ζητάω τα ίδια, αυτονόητα πράγματα από την κυβέρνηση μιας πλούσιας χώρας».
Γκύντερ Γκρας: «Καρφωμένη, γυμνή στον πάσσαλο η Ελλάδα»
Με ποίημα που τιτλοφορεί «Η ντροπή της Ευρώπης» επέλεξε να παρέμβει ο γερμανός νομπελίστας συγγραφέας Γκύντερ Γκρας στη συζήτηση γύρω από την Ελλάδα και τη στάση που τηρεί απέναντί της η Ευρώπη.
Η Ευρώπη, γράφει ο Γκρας, βάζει την Ελλάδα, «τη χώρα στην οποία οφείλει το πνεύμα της», στο «ικρίωμα και την καταδικάζει σε φτώχεια».
Το ποίημα δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Suddeutsche Zeitung» την Παρασκευή. Ο Γκρας είχε δημοσιεύσει πριν από μερικούς μήνες σε γερμανική εφημερίδα ποίημα-παρέμβαση για το Ισραήλ, το οποίο προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και κατηγορίες για αντισημιτισμό.
«Από τη χώρα που σου έδωσε το λίκνο και βρίσκεται κοντά στο χάος, μένεις μακριά» γράφει ο Γκρας απευθυνόμενος στην Ευρώπη. «Με το ζόρι γίνεται ανεκτή η χώρα της οποίας οι συνταγματάρχες κάποτε έβρισκαν ανοχή ως σύμμαχοι».
«Πιες, επιτέλους, πιες!», αλλά ο Σωκράτης σου επιστρέφει με οργή γεμάτο το ποτήρι»γράφει ο Γκρας, συνεχίζοντας «για εσένα η Αντιγόνη φοράει μαύρα και πενθεί ο λαός που σε φιλοξένησε». Και κλείνει με την προφητεία ότι η Ευρώπη «θα μαραζώσει χωρίς πνεύμα»αν λείψει η Ελλάδα.
Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Είσαι πολύ κοντά στο χάος, γιατί δε συμμορφώθηκες πλήρως στην αγορά
κι απομακρύνεσαι απ’ τη χώρα, που ήτανε κάποτε λίκνο για σένα.
Ό,τι με την ψυχή ζητούσες και νόμιζες πως είχες βρει
τώρα σαν κάτι περιττό αποβάλλεις και το πετάς μες στα σκουπίδια.
Ολόγυμνη σαν οφειλέτης διαπομπεύεται, υποφέρει η χώρα εκείνη
που έλεγες πως της χρωστάς ευγνωμοσύνη.
Στη φτώχια καταδικασμένος τόπος, τόπος που ο πλούτος του
τώρα στολίζει τα μουσεία: λάφυρα που έχεις τη φροντίδα Εσύ.
Κείνοι που χίμηξαν με την ορμή των όπλων στη χώρα την ευλογημένη με νησιά
στολή φορούσαν και κρατούσαν τον Χέλντερλιν μες στο γυλιό τους.
Καμιά ανοχή πλέον δε δείχνεις στη χώρα που οι συνταγματάρχες υπήρξαν σύμμαχοι ανεκτικοί.
Χώρα που ζει δίχως το δίκιο, μα με εξουσία που επιμένει πως έχοντας αυτή το δίκιο
ολοένα σφίγγει κι άλλο το ζωνάρι.
Σε πείσμα σου η Αντιγόνη μαυροφορεί - σ’ όλη τη χώρα
πενθοφορεί και ο λαός της που κάποτε σ’ είχε φιλοξενήσει.
Μα οι ακόλουθοι του Κροίσου έχουν στοιβάξει έξω απ’ τη χώρα,
στα θησαυροφυλάκιά σου, ό,τι σαν μάλαμα αστράφτει.
Πιες, επιτέλους, πιες κραυγάζουν επίτροποι σαν μαζορέττες
μα ο Σωκράτης σού επιστρέφει γεμάτο πίσω το ποτήρι.
Σύσσωμοι, ό,τι σου ανήκει, βαριά θα ρίξουν την κατάρα
θεοί, αφού η θέλησή σου ζητά ξεπούλημα του Ολύμπου.
Χωρίς του πνεύματος τροφή, τότε κι εσύ θα καταρρεύσεις
δίχως τη χώρα που ο νους της, Ευρώπη, εσένα έχει πλάσει.
Günter Grass
(απόδοση στα ελληνικά Γιάννης Ευθυμιάδης - Σοφία Γεωργαλλίδη)
Επιμέλεια: Παύλος Διονυσόπουλος
«Όταν σκέφτομαι την Ελλάδα σκέφτομαι αυτούς που συνέχεια αποφεύγουν να πληρώσουν τους φόρους τους», συνεχίζει η επικεφαλής του ΔΝΤ, προκαλώντας την ερώτηση της δημοσιογράφου αν σκέφτεται και αυτούς που προσπαθούν να επιβιώσουν χωρίς εργασία ή λειτουργικές δημόσιες υπηρεσίες. Σε μία προσπάθεια να αμβλύνει τις εντυπώσεις, απαντά ότι και αυτοί πρέπει να αλληλοβοηθηθούν σε συλλογικό επίπεδο και διευκρινίζει ότι εννοεί πως όλοι πρέπει να πληρώνουν τους φόρους τους.
Σε παρατήρηση της δημοσιογράφου ότι τα όσα αναφέρεται μοιάζουν σαν να λέει στους Έλληνες και σε άλλους Ευρωπαίους ότι μέχρι σήμερα πέρασαν καλά αλλά έφτασε η ώρα να πληρώσουν η κ. Λαγκάρντ συμφωνεί: «Σωστά, ναι», απαντά.
Απαντώντας σε ερώτηση για το εάν κάθε φορά που κοιτάζει τα ελληνικά δημοσιονομικά στοιχεία και απαιτεί μέτρα, επιλέγει να αγνοήσει το γεγονός ότι κάποιες γυναίκες δε θα έχουν πρόσβαση σε μαία για να γεννήσουν, ασθενείς δεν έχουν φάρμακα που είναι απαραίτητα για να ζήσουν και ηλικιωμένοι πεθαίνουν μόνοι χωρίς φροντίδα, απαντά ότι σκέφτεται περισσότερο τα παιδιά σε κάποιο χωριό του Νίγηρα που πηγαίνουν σχολείο μόνο δύο ώρες την ημέρα, μοιράζονται μία καρέκλα ανά τρία, την ώρα που θέλουν πολύ να μορφωθούν. «Πιστεύω ότι αυτά τα παιδιά χρειάζονται ακόμα περισσότερη βοήθεια από τους ανθρώπους στην Αθήνα», λέει η κ. Λαγκάρντ.
Όπως ισχυρίζεται η επικεφαλής του ΔΝΤ, οι Έλληνες γονείς ευθύνονται για τα παιδιά τα οποία δέχονται τις επιπτώσεις της μείωσης των δαπανών. «Οι γονείς πρέπει να πληρώνουν τους φόρους τους», αναφέρει.
Σχολιάζοντας την ενίσχυση αντιμνημονιακών κομμάτων στις πρόσφατες εκλογές στην Ελλάδα, η κ. . Λαγκάρντ λέει ότι οι ψηφοφόροι ποτέ δεν κάνουν λάθος καθώς ψηφίζουν με γνώμονα τη συνείδησή τους και τα πιστεύω τους, ασκώντας το δημοκρατικό τους δικαίωμα.
Μεταξύ άλλων, εκτιμά ότι η διαφωνία μεταξύ Βερολίνου και Παρισιού για την πολιτική που πρέπει να ακολουθηθεί στην Ευρώπη τονίζεται υπερβολικά, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η ρητορική του κ. Ολάντ δε θα εφαρμοστεί πλήρως και στην πολιτική του. «Πιστεύω πολύ ότι η πράξη είναι που μετρά, πολύ περισσότερο από την ένταση των πολιτικών υποσχέσεων, δηλώσεων και συνθημάτων κατά την προεκλογική περίοδο», σχολιάζει η Κριστίν Λαγκάρντ.
Καταλήγει λέγοντας πως η Ελλάδα δεν πρόκειται να επιτύχει πιο «χαλαρούς» όρους στην δανειακή της στήριξη και δεν μπορεί να επιζητά καλύτερους όρους σε σχέση με μια φτωχή χώρα του αναπτυσσόμενου κόσμου: «Η δουλειά μου είναι να λέω την αλήθεια. Και είναι πιο δύσκολο να ζητάω από την κυβέρνηση μιας χώρας που οι κάτοικοι της ζουν με 3, 4, ή 5 χιλιάδες δολάρια το χρόνο να αυξήσει τα μέτρα λιτότητας και να μειώσει χρέη και ελλείμματα, από το να ζητάω τα ίδια, αυτονόητα πράγματα από την κυβέρνηση μιας πλούσιας χώρας».
Γκύντερ Γκρας: «Καρφωμένη, γυμνή στον πάσσαλο η Ελλάδα»
Με ποίημα που τιτλοφορεί «Η ντροπή της Ευρώπης» επέλεξε να παρέμβει ο γερμανός νομπελίστας συγγραφέας Γκύντερ Γκρας στη συζήτηση γύρω από την Ελλάδα και τη στάση που τηρεί απέναντί της η Ευρώπη. Η Ευρώπη, γράφει ο Γκρας, βάζει την Ελλάδα, «τη χώρα στην οποία οφείλει το πνεύμα της», στο «ικρίωμα και την καταδικάζει σε φτώχεια».
Το ποίημα δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Suddeutsche Zeitung» την Παρασκευή. Ο Γκρας είχε δημοσιεύσει πριν από μερικούς μήνες σε γερμανική εφημερίδα ποίημα-παρέμβαση για το Ισραήλ, το οποίο προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και κατηγορίες για αντισημιτισμό.
«Από τη χώρα που σου έδωσε το λίκνο και βρίσκεται κοντά στο χάος, μένεις μακριά» γράφει ο Γκρας απευθυνόμενος στην Ευρώπη. «Με το ζόρι γίνεται ανεκτή η χώρα της οποίας οι συνταγματάρχες κάποτε έβρισκαν ανοχή ως σύμμαχοι».
«Πιες, επιτέλους, πιες!», αλλά ο Σωκράτης σου επιστρέφει με οργή γεμάτο το ποτήρι»γράφει ο Γκρας, συνεχίζοντας «για εσένα η Αντιγόνη φοράει μαύρα και πενθεί ο λαός που σε φιλοξένησε». Και κλείνει με την προφητεία ότι η Ευρώπη «θα μαραζώσει χωρίς πνεύμα»αν λείψει η Ελλάδα.
Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Είσαι πολύ κοντά στο χάος, γιατί δε συμμορφώθηκες πλήρως στην αγορά
κι απομακρύνεσαι απ’ τη χώρα, που ήτανε κάποτε λίκνο για σένα.
Ό,τι με την ψυχή ζητούσες και νόμιζες πως είχες βρει
τώρα σαν κάτι περιττό αποβάλλεις και το πετάς μες στα σκουπίδια.
Ολόγυμνη σαν οφειλέτης διαπομπεύεται, υποφέρει η χώρα εκείνη
που έλεγες πως της χρωστάς ευγνωμοσύνη.
Στη φτώχια καταδικασμένος τόπος, τόπος που ο πλούτος του
τώρα στολίζει τα μουσεία: λάφυρα που έχεις τη φροντίδα Εσύ.
Κείνοι που χίμηξαν με την ορμή των όπλων στη χώρα την ευλογημένη με νησιά
στολή φορούσαν και κρατούσαν τον Χέλντερλιν μες στο γυλιό τους.
Καμιά ανοχή πλέον δε δείχνεις στη χώρα που οι συνταγματάρχες υπήρξαν σύμμαχοι ανεκτικοί.
Χώρα που ζει δίχως το δίκιο, μα με εξουσία που επιμένει πως έχοντας αυτή το δίκιο
ολοένα σφίγγει κι άλλο το ζωνάρι.
Σε πείσμα σου η Αντιγόνη μαυροφορεί - σ’ όλη τη χώρα
πενθοφορεί και ο λαός της που κάποτε σ’ είχε φιλοξενήσει.
Μα οι ακόλουθοι του Κροίσου έχουν στοιβάξει έξω απ’ τη χώρα,
στα θησαυροφυλάκιά σου, ό,τι σαν μάλαμα αστράφτει.
Πιες, επιτέλους, πιες κραυγάζουν επίτροποι σαν μαζορέττες
μα ο Σωκράτης σού επιστρέφει γεμάτο πίσω το ποτήρι.
Σύσσωμοι, ό,τι σου ανήκει, βαριά θα ρίξουν την κατάρα
θεοί, αφού η θέλησή σου ζητά ξεπούλημα του Ολύμπου.
Χωρίς του πνεύματος τροφή, τότε κι εσύ θα καταρρεύσεις
δίχως τη χώρα που ο νους της, Ευρώπη, εσένα έχει πλάσει.
Günter Grass
(απόδοση στα ελληνικά Γιάννης Ευθυμιάδης - Σοφία Γεωργαλλίδη)
Επιμέλεια: Παύλος Διονυσόπουλος
