Συνεχίζεται η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος για εγκαταστάσεις και μέσα που δεν εντάσσονται στις επιχειρησιακές αμυντικές ανάγκες τη...
Συνεχίζεται
η διασπάθιση του δημόσιου χρήματος για εγκαταστάσεις και μέσα που δεν
εντάσσονται στις επιχειρησιακές αμυντικές ανάγκες της χώρας
Ούτε επί κυβέρνησης Παπαδήμου, αν και έχει το «ελαφρυντικό» της κυβέρνησης ειδικής αποστολής και ορισμένου χρόνου, δεν κατέστη δυνατόν να μειωθούν δραματικά τα λειτουργικά έξοδα των Ενόπλων Δυνάμεων, με αποτέλεσμα... να συνεχίζεται ο παραλογισμός της κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος για εγκαταστάσεις και μέσα που δεν εντάσσονται...
στις επιχειρησιακές αμυντικές ανάγκες της χώρας. Άλλη μία
ευκαιρία χάθηκε από τη διακομματική ηγεσία του υπουργείου Άμυνας.
Θυσίασαν τον εκσυγχρονισμό των Ενόπλων Δυνάμεων και την εξοικονόμηση
σημαντικών πόρων στο βωμό της μικροπολιτικής και των συντεχνιών...Ούτε επί κυβέρνησης Παπαδήμου, αν και έχει το «ελαφρυντικό» της κυβέρνησης ειδικής αποστολής και ορισμένου χρόνου, δεν κατέστη δυνατόν να μειωθούν δραματικά τα λειτουργικά έξοδα των Ενόπλων Δυνάμεων, με αποτέλεσμα... να συνεχίζεται ο παραλογισμός της κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος για εγκαταστάσεις και μέσα που δεν εντάσσονται...
Τόσο ο Δ. Αβραμόπουλος όσο και ο Γ. Ραγκούσης απέφυγαν να πάρουν στα χέρια τους τη σκυτάλη από τον Π. Μπεγλίτη και να εφαρμόσουν ένα ριζοσπαστικό σχέδιο αναδιοργάνωσης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων που θα μπορούσε να εξασφαλίσει μείωση λειτουργικών εξόδων άνω του 40%! Πρόκειται για μία πονεμένη ιστορία που εκθέτει τη χώρα διεθνώς και κυρίως στην τρόικα, η οποία πλέον ελέγχει εκ του σύνεγγυς τις αμυντικές δαπάνες.
Βόρεια και ανατολική απειλή
Η Ελλάδα μετά το 1974, κοιτάζει με διπλή ματιά προς την τουρκική απειλή στη Θράκη και τα νησιά του Αιγαίου και συγχρόνως προς τα βόρεια σύνορα λόγω της νατοϊκής υποχρέωσης ή των εσωτερικών προκαταλήψεων. Παρότι στις αρχές της δεκαετίας του ΄90 έληξε η εποχή του Ψυχρού Πολέμου και στις περισσότερες χώρες έγιναν σημαντικές μειώσεις των οροφών των μέσων και μονάδων, στην Ελλάδα μέχρι και σήμερα διατηρούνται στα βόρεια σύνορα δυνάμεις λιγότερες από τα ανατολικά σύνορα, αλλά αρκετές για να απομυζούν πόρους και προσωπικό από την πραγματική τουρκική απειλή.
Το Νοέμβριο του 2009 που η Ελλάδα μπήκε σε οικονομική περιδίνηση έγιναν προτάσεις για μείωση των μονάδων του Στρατού κατά 30%, ώστε να υπάρξει ουσιαστική μείωση του λειτουργικού κόστους που είναι το μεγαλύτερο από τις νατοϊκές χώρες και να ενισχυθεί παράλληλα η άμυνα προς ανατολάς. Ωστόσο η στρατιωτική ηγεσία τότε έπεισε την πολιτική και δεν έγινε καμία αλλαγή!.. Μάλιστα επί υπουργίας Βενιζέλου δημιουργήθηκαν ορισμένες καινούριες μονάδες στην περιοχή Θεσσαλονίκης, για ευνόητους λόγους… Το ετήσιο κόστος των προς βορρά δυνάμεων που δεν θα έπρεπε να υφίστανται είναι περί τα έξι (6) εκατομμύρια ευρώ, ενώ των δυνάμεων στη Θράκη είναι το τριπλάσιο. Δηλαδή, ο στρατός στα βόρεια σύνορα κοστίζει το 1/3 του στρατού πρώτης γραμμής. Δηλαδή, ο Στρατός του εσωτερικού κοστίζει περίπου το μισό του συνολικού κόστους!..
Αίσθημα ασφάλειας
Όπως παρατηρεί ο αντιστράτηγος Ν. Τόσκας σε μια πρόσφατη ανάλυσή του, η απαράδεκτη αυτή κατάσταση τροφοδοτείται από το 1974 με το σκεπτικό ότι ένας μεγάλος στρατός ικανοποιεί με το μαξιμαλισμό του τους στρατιωτικούς γιατί διαθέτει πολλές διοικητικές θέσεις, ικανοποιεί το κομματικό κατεστημένο για τα ρουσφέτια, ικανοποιεί τους εμπόρους όπλων γιατί απαιτεί πολλά όπλα και για ορισμένους «παρέχει» αίσθημα ασφάλειας. Είναι προφανές ότι οι στρατηγοί «υπερασπίσθηκαν» ένα στρατό που βρίσκεται εκεί που δεν θα έπρεπε να βρίσκεται (στα βόρεια και το εσωτερικό της χώρας) και δεν βρίσκεται εκεί που θα έπρεπε να βρίσκεται (στα ανατολικά σύνορα).
Οι δε κατά καιρούς πολιτικές ηγεσίες υπήρξαν άτολμες, αναποτελεσματικές να δώσουν κατευθύνσεις και να επιβάλουν αυτό που απαιτεί η κοινή λογική, τα υπάρχοντα χρήματα, το υπάρχον προσωπικό αλλά και οι πραγματικές αμυντικές ανάγκες της χώρας. Στα σημερινά δεδομένα δεν υπάρχει χώρα που να διατηρεί στρατιωτικό μηχανισμό εκεί που δεν υπάρχει απειλή. Αυτοί δε που εφευρίσκουν «απειλές» για να διατηρούν παρόμοιες καταστάσεις δεν εξυπηρετούν τις εθνικές ανάγκες αλλά δικούς τους προσωπικούς σχεδιασμούς.
Περικοπές - Αδιανόητες σπατάλες
Η παρούσα ηγεσία του υπουργείου Άμυνας, όπως και οι προηγούμενες, δεν μπόρεσε να αντιληφθεί πως καθώς η χώρα βρίσκεται στην «εντατική» είναι αδιανόητο:
► Να υπάρχουν στρατόπεδα-φάντασμα σε όλη την επικράτεια χωρίς αποστολή και τα λειτουργικά τους κόστη να επιβαρύνουν τον Ελληνα φορολογούμενο.
► Να υπάρχουν διάσπαρτα στην Ελλάδα Στρατοδικεία- Αεροδικεία- Ναυτοδικεία και να υποαπασχολείται προσωπικό και δικαστικοί με μηδενική δικαστική ύλη.
► Να ανοιγοκλείνουν Κέντρα Εκπαίδευσης για ψηφοθηρικούς λόγους και για να εξυπηρετούνται όχι οι τοπικές κοινωνίες αλλά λίγοι κρατικοδίαιτοι προμηθευτές.
► Να παρακρατούνται εισφορές από την πενιχρή μισθοδοσία των εν ενεργεία στελεχών για να λειτουργούν παραρτήματα «Ενώσεων Αποστράτων» σε κάθε πόλη.
► Να γίνονται έξοδα φιλοφρονήσεων και εκδηλώσεις δημοσίων σχέσεων.
► Να απονέμονται με συνοπτικές-χαριστικές διαδικασίες από τα στρατιωτικά συμβούλια (ΣΑΓΕ-ΑΣΣ-ΑΝΣ-ΑΑΣ), «χάρτινες» επωμίδες σε αποστράτους γεμίζοντας τη χώρα με στρατηγούς που πνίγουν τα ταμεία.
(ΗΜΕΡΗΣΙΑ 28/04/2012 – ΔΗΜΟΣ ΒΕΡΥΚΙΟΣ)
