Για άλλη μία φορά αξιωθήκαμε να λάβουμε μέρος στην
Πανελλήνια Στρατιωτική Άσκηση – Αγώνα «ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ», η οποία φέτος
διεξήχθη στα πανέμορφα βουνά της Θράκης μας και ήταν ομολογουμένως πολύ
διαφορετική από τις προηγούμενες.
Η φιλοσοφία του φετινού ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΥ ήταν ότι οι διαγωνιζόμενες εξαμελείς ομάδες είχαν ρόλο Περιπόλων Αναγνωρίσεως, οι οποίες έπρεπε να δράσουν επί 24ωρο στην ύπαιθρο, βασιζόμενες σε ό,τι μετέφεραν, συλλέγοντας και αναφέροντας πληροφορίες στη Διοίκηση.
Ως Π.ΕΝ.ΕΦ.Υ.Ο. λάβαμε μέρος με μία Περίπολο (Α4Π) και με δύο μέλη μας στην Οργανωτική. Η εμπειρία της Περιπόλου ήταν σίγουρα πρωτόγνωρη κυρίως ως προς το γεγονός ότι έπρεπε να επιχειρήσουμε αδιάκοπα επί 24 ώρες, καλύπτοντας απόσταση 35 χλμ. με σημαντικές διακυμάνσεις στη θερμοκρασία και στο υψόμετρο. Παρ’ όλα αυτά η προετοιμασία που είχε προηγηθεί έδειξε την αξία της, τόσο ως προς τη φυσική μας κατάσταση, όσο και ως προς τις τακτικές και τις ΒΟΕ της Περιπόλου, και χωρίς την οποία θα ήταν αδύνατο να τερματίσουμε. Εξίσου, σημαντική ήταν και η εμπειρία των μελών μας στο ΚΕΠΙΧ, οι οποίοι, όμως, ανέμεναν έναν πιο ενεργό ρόλο.
Η αποστολή της Α4Π ξεκίνησε στις 02:00 του Σαββάτου 2/3 με την ενημέρωση του Περιπολάρχου από τη Διοίκηση και την ταυτόχρονη κατασκευή της αμμοδόχου από τα υπόλοιπα μέλη, υπό την καθοδήγηση του Βοηθού Περιπολάρχου σε θερμοκρασία υπό του μηδενός.
http://penefyo.blogspot.com/2012/04/2012.html
Η φιλοσοφία του φετινού ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΥ ήταν ότι οι διαγωνιζόμενες εξαμελείς ομάδες είχαν ρόλο Περιπόλων Αναγνωρίσεως, οι οποίες έπρεπε να δράσουν επί 24ωρο στην ύπαιθρο, βασιζόμενες σε ό,τι μετέφεραν, συλλέγοντας και αναφέροντας πληροφορίες στη Διοίκηση.
Ως Π.ΕΝ.ΕΦ.Υ.Ο. λάβαμε μέρος με μία Περίπολο (Α4Π) και με δύο μέλη μας στην Οργανωτική. Η εμπειρία της Περιπόλου ήταν σίγουρα πρωτόγνωρη κυρίως ως προς το γεγονός ότι έπρεπε να επιχειρήσουμε αδιάκοπα επί 24 ώρες, καλύπτοντας απόσταση 35 χλμ. με σημαντικές διακυμάνσεις στη θερμοκρασία και στο υψόμετρο. Παρ’ όλα αυτά η προετοιμασία που είχε προηγηθεί έδειξε την αξία της, τόσο ως προς τη φυσική μας κατάσταση, όσο και ως προς τις τακτικές και τις ΒΟΕ της Περιπόλου, και χωρίς την οποία θα ήταν αδύνατο να τερματίσουμε. Εξίσου, σημαντική ήταν και η εμπειρία των μελών μας στο ΚΕΠΙΧ, οι οποίοι, όμως, ανέμεναν έναν πιο ενεργό ρόλο.
Η αποστολή της Α4Π ξεκίνησε στις 02:00 του Σαββάτου 2/3 με την ενημέρωση του Περιπολάρχου από τη Διοίκηση και την ταυτόχρονη κατασκευή της αμμοδόχου από τα υπόλοιπα μέλη, υπό την καθοδήγηση του Βοηθού Περιπολάρχου σε θερμοκρασία υπό του μηδενός.
http://penefyo.blogspot.com/2012/04/2012.html
Μετά
από 2 ώρες η αμμοδόχος είχε ολοκληρωθεί και έγινε η έκδοση της διαταγής
από τον Περιπολάρχη, υπό το άγρυπνο και παρατηρητικό βλέμμα των
αξιολογητών της Οργανωτικής. Η πορεία άρχισε περί τις 05:00 με σκοτάδι
ακόμα για να φθάσουμε στον αρχικό ΑΝΣΚ περί τις 13:00 μετά από 15 χλμ.
συνεχούς ανηφόρας. 
Η
αποστολή (CTR) ολοκληρώθηκε στον προβλεπόμενο χρόνο και η Περίπολος
μετέβη σε ασφαλή χώρο (LUP) για ανασυγκρότηση και σύνταξη της αναφοράς
από τον Περιπολάρχη. 
Μετά
τα πρώτα 15 ανηφορικά χλμ. με 24 κιλά (κατά Μ.Ο.) βάρος άρχισαν να
παρουσιάζονται τα πρώτα προβλήματα κυρίως στα πόδια. Παρα ταύτα και
χωρίς δεύτερη σκέψη, η Περίπολος συνέχισε για τους επόμενους ΑΝΣΚ/ΣΤΕΚ
απτόητη, αφού ο τραυματίας στο γόνατο της Ομάδος - Βοηθός Περιπολάρχου
μας «εκβίαζε» λέγοντας ότι αν δεν εγκαταλείψει ο ίδιος, δεν επιτρέπεται
να εγκαταλείψει κανένας – και έπιασε!
Περνώντας από τα επόμενα ΣΤΕΚ αυτό που μπορούμε να πούμε ότι μας εντυπωσίασε περισσότερο, ίσως επειδή ήταν και η πρώτη φορά, ήταν η επαφή με τον πράκτορα, στον οποίον αξίζουν συγχαρητήρια για την απόδοσή του στο ρόλο που είχε αναλάβει.
Επίσης, θεωρούμε ότι η «δουλειά» της Ομάδος φάνηκε κυρίως στα ΣΤΕΚ Α΄Βοηθειών Πεδίου Μάχης και Ενεργειών Αμέσου Αντιδράσεως. Στο μεν πρώτο διαπιστώσαμε τη σχετική άνεση όλων των μελών της Περιπόλου και του Νοσοκόμου να αντιμετωπίσουν την τακτική κατάσταση που έδινε ο ΣΤΕΚάρχης, γεγονός που οφείλεται εν πολλοίς σε σχετικό Σεμινάριο που είχαμε παρακολουθήσει στο 401 ΓΣΝΑ και, βεβαίως, στην περαιτέρω ενασχόλησή μας με το αντικείμενο έκτοτε.
Στο
ΣΤΕΚ τυχαίας επαφής της Περιπόλου με τον εχθρό όλα τα μέλη λειτούργησαν
με αυτόματα ανακλαστικά, αποτέλεσμα των αμέτρητων ασκήσεων που είχαν
γίνει επί του αντικειμένου. Φυσικά, αυτά ως προς την αυτοκριτική μας,
γιατί οι επιδόσεις μας μένει να φανούν όταν ανακοινωθούν τα αποτελέσματα
από την Οργανωτική του ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΥ, ώστε προετοιμαστούμε ακόμη
καλύτερα για του χρόνου.
Με αρκετή πλέον κούραση και φουσκάλες στα πόδια, το θερμόμετρο να αρχίζει και πάλι να βυθίζεται και την υγρασία να αυξάνεται όσο κατηφορίζαμε, ο κύκλος της ζεστής ημέρας έκλεινε και το σκοτάδι μας ξαναέβρισκε έξω, αναζητώντας τα τελευταία ΣΤΕΚ κοντά στο ποτάμι. Στο σημείο αυτό και μετά από σύντομη διαβούλευση της Περιπόλου, ελήφθη η απόφαση από τον Περιπολάρχη, ζυγίζοντας ψύχραιμα όλες τις παραμέτρους, να πάρουμε το τελικό δρομολόγιο επιστροφής στη Βάση προκειμένου να τερματίσουμε εντός της χρονικής προθεσμίας που είχαμε. Μισοκοιμισμένοι και μετρώντας κάθε πλέον βήμα (τουλάχιστον ο γράφων το βρήκε ως έναν τρόπο για να μείνει ξύπνιος και να μην παραπατήσει και τσακιστεί με τον φόρτο) , καλύψαμε τα τελευταία 2,5 χλμ. για να περάσουμε, επιτέλους, μετά από 25 περίπου ώρες ξανά την πύλη του στρατοπέδου. Έτσι, αν και δεν περάσαμε από κάποια ΣΤΕΚ, επιστρέψαμε στη Βάση εντός της ορισθείσης προθεσμίας (24+2 ώρες) όλοι σώοι και αβλαβείς.
Η αποστολή, όμως, δεν τελείωνε εδώ. Με την άφιξή μας, έγινε έλεγχος υλικών και ζύγισμα του φόρτου, όπου όλοι μας είχαμε από 22 έως 26 κιλά, χωρίς νερά (με ελάχιστο όριο από την Οργανωτική τα 20). Δεν τελειώσαμε, όμως, ούτε εδώ! Ακολουθούσε λεπτομερής απενημέρωση σε μία πολύ θερμή αίθουσα (!), όπου πλέον δίναμε μάχη να μείνουμε ξύπνιοι, αν σκεφθεί κάποιος την απότομη αλλαγή από συνεχές περπάτημα 35 χλμ. και κρύο, να βρεθείς καθήμενος στη ζέστη....! Ο πειρασμός να παραδοθείς στον Μορφέα ήταν πολύ μεγάλος...
Η απενημέρωση της Περιπόλου ήταν τελικά και το κομμάτι της Άσκησης που μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις, αφενός γιατί κατέδειξε ότι όλη η ουσία της ταλαιπωρίας μας επί 25 ώρες δεν θα είχε κανένα νόημα, αν δεν θα μπορούσαμε να δώσουμε στη Διοίκησή μας αξιόλογες πληροφορίες, αφετέρου διότι εντοπίσαμε σημεία τα οποία πρέπει να βελτιώσουμε ως Ομάδα. Αναμφισβήτητα, ο φετινός ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ δοκίμασε τις ψυχικές αντοχές μας κι ενίσχυσε με μοναδικό τρόπο τους δεσμούς μεταξύ των μελών της Περιπόλου. Αξιοσημείωτο, επίσης, είναι ότι της Περιπόλου απεφασίσθη να ηγηθούν (Περιπολάρχης και Βοηθός) μέλη τα οποία δεν είχαν αναλάβει ξανά τέτοιον ρόλο, ενώ όσοι είχαν ηγηθεί Περιπόλων στο παρελθόν συμμετείχαν αυτή τη φορά ως απλά μέλη της Περιπόλου. Επιδίωξη αυτού του εγχειρήματος ήταν να βρεθούν σταδιακά όλοι στη θέση του διοικητή και του διοικουμένου, στοχεύοντας αφενός στην καλύτερη συνεργασία και συνεννόηση εντός της Περιπόλου (ΑΡΧΕΣΘΑΙ ΜΑΘΩΝ ΑΡΧΕΙΝ ΕΠΙΣΤΗΣΕΙ), αφετέρου στο να μην υπάρξει έλλειμα διοίκησης σε περίπτωση που τεθεί εκτός μάχης ο Περιπολάρχης και ο Βοηθός, αλλά να μπορεί κάθε μέλος να αναλάβει τη διοίκηση της Περιπόλου. Νομίζουμε ότι το εγχείρημα απέδωσε καρπούς και θα έχει συνέχεια.
Εν κατακλείδει, ο φετινός ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ ήταν, από άποψη φιλοσοφίας, ο καλύτερος στον οποίο έχουμε συμμετάσχει. Βέβαια, η μετάβαση από τη φιλοσοφία και τη δομή των παλαιότερων ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΩΝ στον φετινό δεν ήταν εύκολη, τόσο για τους διαγωνιζόμενους, όσο και για την Οργανωτική. Το σημαντικότερο ήταν ότι βρεθήκαμε και ασκηθήκαμε για μία ακόμη φορά με τους συναδέλφους Εθελοντές Εφέδρους Πολίτες – Οπλίτες από όλη την Ελλάδα, δίνοντας το παρόν σε δύσκολες συνθήκες και για τον καθένα προσωπικά και για την πατρίδα μας.
Ευχαριστούμε θερμά τους συναδέλφους της ΛΕΦΕΔ για τη διοργάνωση και το ΓΕΣ για την υποστήριξη της Άσκησης και τη φιλοξενία. Χαιρετίζουμε τους Θρακιώτες συμπατριώτες μας και τα ωραία μέρη τους, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά ότι η Αθήνα, είναι πολύ κοντά και ανανεώνουμε το ραντεβού του ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΥ, πρώτα ο Θεός, για του χρόνου!
Μετά
τα πρώτα 15 ανηφορικά χλμ. με 24 κιλά (κατά Μ.Ο.) βάρος άρχισαν να
παρουσιάζονται τα πρώτα προβλήματα κυρίως στα πόδια. Παρα ταύτα και
χωρίς δεύτερη σκέψη, η Περίπολος συνέχισε για τους επόμενους ΑΝΣΚ/ΣΤΕΚ
απτόητη, αφού ο τραυματίας στο γόνατο της Ομάδος - Βοηθός Περιπολάρχου
μας «εκβίαζε» λέγοντας ότι αν δεν εγκαταλείψει ο ίδιος, δεν επιτρέπεται
να εγκαταλείψει κανένας – και έπιασε!Περνώντας από τα επόμενα ΣΤΕΚ αυτό που μπορούμε να πούμε ότι μας εντυπωσίασε περισσότερο, ίσως επειδή ήταν και η πρώτη φορά, ήταν η επαφή με τον πράκτορα, στον οποίον αξίζουν συγχαρητήρια για την απόδοσή του στο ρόλο που είχε αναλάβει.
Επίσης, θεωρούμε ότι η «δουλειά» της Ομάδος φάνηκε κυρίως στα ΣΤΕΚ Α΄Βοηθειών Πεδίου Μάχης και Ενεργειών Αμέσου Αντιδράσεως. Στο μεν πρώτο διαπιστώσαμε τη σχετική άνεση όλων των μελών της Περιπόλου και του Νοσοκόμου να αντιμετωπίσουν την τακτική κατάσταση που έδινε ο ΣΤΕΚάρχης, γεγονός που οφείλεται εν πολλοίς σε σχετικό Σεμινάριο που είχαμε παρακολουθήσει στο 401 ΓΣΝΑ και, βεβαίως, στην περαιτέρω ενασχόλησή μας με το αντικείμενο έκτοτε.
Στο
ΣΤΕΚ τυχαίας επαφής της Περιπόλου με τον εχθρό όλα τα μέλη λειτούργησαν
με αυτόματα ανακλαστικά, αποτέλεσμα των αμέτρητων ασκήσεων που είχαν
γίνει επί του αντικειμένου. Φυσικά, αυτά ως προς την αυτοκριτική μας,
γιατί οι επιδόσεις μας μένει να φανούν όταν ανακοινωθούν τα αποτελέσματα
από την Οργανωτική του ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΥ, ώστε προετοιμαστούμε ακόμη
καλύτερα για του χρόνου.Με αρκετή πλέον κούραση και φουσκάλες στα πόδια, το θερμόμετρο να αρχίζει και πάλι να βυθίζεται και την υγρασία να αυξάνεται όσο κατηφορίζαμε, ο κύκλος της ζεστής ημέρας έκλεινε και το σκοτάδι μας ξαναέβρισκε έξω, αναζητώντας τα τελευταία ΣΤΕΚ κοντά στο ποτάμι. Στο σημείο αυτό και μετά από σύντομη διαβούλευση της Περιπόλου, ελήφθη η απόφαση από τον Περιπολάρχη, ζυγίζοντας ψύχραιμα όλες τις παραμέτρους, να πάρουμε το τελικό δρομολόγιο επιστροφής στη Βάση προκειμένου να τερματίσουμε εντός της χρονικής προθεσμίας που είχαμε. Μισοκοιμισμένοι και μετρώντας κάθε πλέον βήμα (τουλάχιστον ο γράφων το βρήκε ως έναν τρόπο για να μείνει ξύπνιος και να μην παραπατήσει και τσακιστεί με τον φόρτο) , καλύψαμε τα τελευταία 2,5 χλμ. για να περάσουμε, επιτέλους, μετά από 25 περίπου ώρες ξανά την πύλη του στρατοπέδου. Έτσι, αν και δεν περάσαμε από κάποια ΣΤΕΚ, επιστρέψαμε στη Βάση εντός της ορισθείσης προθεσμίας (24+2 ώρες) όλοι σώοι και αβλαβείς.
Η αποστολή, όμως, δεν τελείωνε εδώ. Με την άφιξή μας, έγινε έλεγχος υλικών και ζύγισμα του φόρτου, όπου όλοι μας είχαμε από 22 έως 26 κιλά, χωρίς νερά (με ελάχιστο όριο από την Οργανωτική τα 20). Δεν τελειώσαμε, όμως, ούτε εδώ! Ακολουθούσε λεπτομερής απενημέρωση σε μία πολύ θερμή αίθουσα (!), όπου πλέον δίναμε μάχη να μείνουμε ξύπνιοι, αν σκεφθεί κάποιος την απότομη αλλαγή από συνεχές περπάτημα 35 χλμ. και κρύο, να βρεθείς καθήμενος στη ζέστη....! Ο πειρασμός να παραδοθείς στον Μορφέα ήταν πολύ μεγάλος...
Η απενημέρωση της Περιπόλου ήταν τελικά και το κομμάτι της Άσκησης που μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις, αφενός γιατί κατέδειξε ότι όλη η ουσία της ταλαιπωρίας μας επί 25 ώρες δεν θα είχε κανένα νόημα, αν δεν θα μπορούσαμε να δώσουμε στη Διοίκησή μας αξιόλογες πληροφορίες, αφετέρου διότι εντοπίσαμε σημεία τα οποία πρέπει να βελτιώσουμε ως Ομάδα. Αναμφισβήτητα, ο φετινός ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ δοκίμασε τις ψυχικές αντοχές μας κι ενίσχυσε με μοναδικό τρόπο τους δεσμούς μεταξύ των μελών της Περιπόλου. Αξιοσημείωτο, επίσης, είναι ότι της Περιπόλου απεφασίσθη να ηγηθούν (Περιπολάρχης και Βοηθός) μέλη τα οποία δεν είχαν αναλάβει ξανά τέτοιον ρόλο, ενώ όσοι είχαν ηγηθεί Περιπόλων στο παρελθόν συμμετείχαν αυτή τη φορά ως απλά μέλη της Περιπόλου. Επιδίωξη αυτού του εγχειρήματος ήταν να βρεθούν σταδιακά όλοι στη θέση του διοικητή και του διοικουμένου, στοχεύοντας αφενός στην καλύτερη συνεργασία και συνεννόηση εντός της Περιπόλου (ΑΡΧΕΣΘΑΙ ΜΑΘΩΝ ΑΡΧΕΙΝ ΕΠΙΣΤΗΣΕΙ), αφετέρου στο να μην υπάρξει έλλειμα διοίκησης σε περίπτωση που τεθεί εκτός μάχης ο Περιπολάρχης και ο Βοηθός, αλλά να μπορεί κάθε μέλος να αναλάβει τη διοίκηση της Περιπόλου. Νομίζουμε ότι το εγχείρημα απέδωσε καρπούς και θα έχει συνέχεια.
Εν κατακλείδει, ο φετινός ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ ήταν, από άποψη φιλοσοφίας, ο καλύτερος στον οποίο έχουμε συμμετάσχει. Βέβαια, η μετάβαση από τη φιλοσοφία και τη δομή των παλαιότερων ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΩΝ στον φετινό δεν ήταν εύκολη, τόσο για τους διαγωνιζόμενους, όσο και για την Οργανωτική. Το σημαντικότερο ήταν ότι βρεθήκαμε και ασκηθήκαμε για μία ακόμη φορά με τους συναδέλφους Εθελοντές Εφέδρους Πολίτες – Οπλίτες από όλη την Ελλάδα, δίνοντας το παρόν σε δύσκολες συνθήκες και για τον καθένα προσωπικά και για την πατρίδα μας.
Ευχαριστούμε θερμά τους συναδέλφους της ΛΕΦΕΔ για τη διοργάνωση και το ΓΕΣ για την υποστήριξη της Άσκησης και τη φιλοξενία. Χαιρετίζουμε τους Θρακιώτες συμπατριώτες μας και τα ωραία μέρη τους, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά ότι η Αθήνα, είναι πολύ κοντά και ανανεώνουμε το ραντεβού του ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΥ, πρώτα ο Θεός, για του χρόνου!
ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΜΑΧΟΥΝΤΕΣ
