Ο Ρώσος Πρόεδρος, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, διέταξε τις στρατιωτικές δυνάμεις της χώρας του επανεξοπλιστούν, ώστε η Ρωσία να μπορέσει να αντ...
Ο Ρώσος Πρόεδρος, Ντμίτρι Μεντβέντεφ, διέταξε τις στρατιωτικές
δυνάμεις της χώρας του επανεξοπλιστούν, ώστε η Ρωσία να μπορέσει να
αντιμετωπίσει την αμερικανική αντιπυραυλική ασπίδα στην Ευρώπη. Κάτι
όμως δείχνει να μην πηγαίνει καλά…
Σύμφωνα και με την είδηση του Russia Today, ο Ντ. Μεντβέντεφ δήλωσε
τα εξής: «Δεν κλείνουμε τους διαύλους επικοινωνίας...
αλλά πρέπει
πραγματικά να προετοιμαστούμε για την αλλαγή της κατάστασης. Πρέπει να
είμαστε πλήρως εξοπλισμένοι μέχρι το 2017 – 2018 και να μπορέσουμε να
απαντήσουμε εντός του πλαισίου της δήλωσής μου που έγινε το Νοέμβριο του
περασμένου χρόνου».
Στη δήλωσή του είχε αναφέρει ότι η Ρωσία μπορούσε να δώσει δυσανάλογη
απάντηση στην αμερικανική αντιπυραυλική ασπίδα – υπό τη μορφή νέων
πυραύλων που μπορούν εύκολα να διατρήσουν την άμυνα. Ταυτόχρονα,
διαμέσου του Ανατόλι Σερντιούκοφ είχε εκφράσει την ετοιμότητά του για
συνέχιση του διαλόγου με τους ξένους ομολόγους του.
Βέβαια οι δηλώσεις του Ντ. Μεντβέντεφ είναι αρκετά
διφορούμενες και περίεργες. Από την στιγμή που θέλει να αντιμετωπίσει
μια «αμυντική ασπίδα» όπως την αποκάλεσε, άρα όχι επιθετική και
επικίνδυνη, γιατί επιδιώκει την αύξηση των επιθετικών δυνατοτήτων της
Ρωσίας; Είναι αντιληπτή η λογική της πυρηνικής αποτροπής ότι τα
αντιβαλλιστικά συστήματα είναι αποσταθεροποιητικά αφού καταστρέφουν τη
«βεβαιότητα αμοιβαίας καταστροφής» (MAD: Mutually Assured Destruction) η
οποία πιστώνεται με το ότι διατήρησε την «ψυχρή ειρήνη» κατά τον Ψυχρό
Πόλεμο.
Πως όμως ταιριάζει αυτό με την πεποίθηση ότι στα αντιβαλλιστικά
συστήματα η Ρωσία είναι τουλάχιστον εξίσου, αν όχι πολύ πιο τεχνολογικά
προηγμένη από τη Δύση; Κάτι δεν πάει καλά με την όλη λογική εδώ.
Αντίστοιχες λογικές, όπως είπαμε, είχαν χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια
του Ψυχρού Πολέμου, μόνο που τότε, κατά κύριο λόγο, η μία επιθετική
ικανότητα συναγωνιζόταν την άλλη.
Το ερώτημα είναι αν η Ρωσία μπορεί να αναπτύξει
αντίστοιχες αμυντικές ικανότητες, ώστε να μην κλιμακώνει τον ανταγωνισμό
και εκτίθεται σε κριτική. Σίγουρα, τέτοιες δηλώσεις υπονομεύουν την
αξιοπιστία συστημάτων όπως το S-400 και το S-500 που ακολουθεί,
δείχνοντας έλλειψη μέσων και τεχνολογίας.
