Πριν από λίγη ώρα η ισραηλινή εφημερίδα «Jerusalem Post» δημοσίευσε ένα άρθρο το οποίο επιβεβαιώνει απόλυτα τις εκτιμήσεις και τις αναλ...
Πριν από λίγη ώρα η ισραηλινή εφημερίδα «Jerusalem Post» δημοσίευσε
ένα άρθρο το οποίο επιβεβαιώνει απόλυτα τις εκτιμήσεις και τις αναλύσεις
του «defence-point.gr» εν όψει την πρώτης επίσκεψης Ισραηλινού
πρωθυπουργού στην Κυπριακή Δημοκρατία, αυτή του Μπενιαμίν Νετανιάχου. Το
άρθρο υπογράφει ο Γιάακοβ Κατζ, εκ των διακεκριμένων σε θέματα εθνικής
ασφαλείας αναλυτή του ισραηλινού Τύπου.
Η εφημερίδα και ο συντάκτης επιλέγουν έναν έμμεσο τρόπο
παρουσίασης του θέματος, αφού είναι φανερό ότι η δημοσίευσης της επίσης,
προφανώς μετά από «διαρροή» από υψηλότατο κυβερνητικό επίπεδο στο
Ισραήλ, στόχο έχει να μετρήσει αντιδράσεις. Η ακριβής διατύπωση στην
πρώτη κιόλας παράγραφο του κειμένου είναι, ότι «ο Νετανιάχου θα μπορούσε
να καταθέσει αίτημα κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Φεβρουαρίου στην
Κύπρο», ενώ αποκαλύπτεται ότι εξελίσσονται συζητήσεις ανάμεσα στις δυο
χώρες οι οποίες βρίσκονται ακόμα σε «προκαταρκτικό στάδιο».
Ο συντάκτης αναφέρει στη συνέχεια, ότι «το Ισραήλ θα μπορούσε να
θέλει τη βάση για να αμυνθεί τα αυξανόμενα αποθέματα φυσικού αερίου». Μέσα
Ενημέρωσης στην Κυπριακή Δημοκρατία επίσης, αναφέρουν ότι οι ισραηλινοί
επιθυμούν μετασταθμεύσεις αεροσκαφών τους σε αεροπορική βάση στη νήσο,
προφανώς τα δημοσιεύματα αναφέρονται στη βάση «Ανδρέας Παπανδρέου» στην
Πάφο.
Στα δημοσιεύματα αναφέρεται ότι δεν είναι ξεκάθαρο αν θα ζητηθεί η
μόνιμη στάθμευση ισραηλινών μαχητικών στη βάση, ή το να έχουν τη
δυνατότητα να λαμβάνουν λογιστική υποστήριξη κατά τη διάρκεια
επιχειρήσεων στην περιοχή.
Οι διαπραγματεύσεις αυτές έρχονται σε συνέχεια των συμφωνιών που
υπέγραψαν οι υπουργοί Άμυνας των δυο χωρών, Δημήτρης Ηλιάδης και Εχούντ
Μπάρακ στο Τελ Αβίβ, οι οποίοι φέρονται να συζήτησαν το ενδεχόμενο κατά
τη διάρκεια της συνάντησής τους.
Αυτό που θα μπορούσε να παρατηρηθεί είναι ότι δεν χωράει
πλέον καμία αμφιβολία ότι το «μεγάλο παιχνίδι» στην περιοχή τώρα μόλις
αρχίζει. Η ισραηλινή πρόταση δεν προσφέρεται ούτε για πανηγυρισμούς,
ούτε για σπέκουλα στηριζόμενη στις συνήθεις εύπεπτες θεωρίες συνωμοσίας
που κυκλοφορούν ευρύτατα. Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα: Το επίπεδο της
ισραηλινής στρατιωτικής παρουσίας στη νήσο θα πρέπει να είναι ευθέως
ανάλογο με την ευρύτερη εμπλοκή της στην άμυνα της νήσου.
Η Κύπρος αποτελεί για το Ισραήλ πολύτιμο στρατηγικό βάθος,
οπότε το εβραϊκό κράτος είναι λογικό να προσφέρει γη και ύδωρ για να
καταφέρει να αποκτήσει πρόσβαση στη νήσο, αφού από καθαρά στρατιωτικής
απόψεως από αυτή θα μπορούσε θεωρητικά να κριθεί σε έναν μελλοντικό
πόλεμο ακόμα και η επιβίωση του κράτους. Αυτό από την άλλη όμως σημαίνει
ότι σε περίπτωση σύρραξης η Κύπρος θα βρισκόταν στο «μάτι του κυκλώνα»
και θα αποτελούσε εμπόλεμο μέρος με ότι αυτό συνεπάγεται.
Θα ήταν βέβαια μυωπικό να πιστεύει κανείς ότι ιδιαίτερα μετά
την ανακάλυψη των υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο οποιαδήποτε
σύρραξη θα άφηνε την Κύπρο ανεπηρέαστη. Από την άλλη πλευρά, η ισραηλινή
πρόταση αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία γεωμετρικής ενίσχυσης της
ελληνικής αποτροπής απέναντι στην τουρκική απειλή. Επί της ουσίας, η
Κύπρος θα αποκτούσε Αεροπορία που δεν διαθέτει. Είναι προφανές βέβαια
ότι θα πρέπει να ενισχύσει τη ναυτική της παρουσία στην περιοχή ώστε να
συνεισφέρει στην προστασία των αποθεμάτων των δυο χωρών.
Δεν χρειάζεται καν να αναφέρουμε ότι αυτή η συνεργασία θα
μπορούσε στο μέλλον να εντάξει και την Ελλάδα αλλάζοντας τα δεδομένα
ασφαλείας στην περιοχή.
