Σε δραματική κατάσταση λόγω του Μνημονίου και των διαδοχικών περικοπών στις Ένοπλες Δυνάμεις (μόλις πριν τρεις ημέρες για να βρεθούν...
Σε
δραματική κατάσταση λόγω του Μνημονίου και των διαδοχικών περικοπών
στις Ένοπλες Δυνάμεις (μόλις πριν τρεις ημέρες για να βρεθούν λεφτά για
τις επικουρικές συντάξεις, ο Α.Σαμαράς εισηγήθηκε και ο Λ.Παπαδήμος
δέχθηκε να κοπούν άλλα 325 εκατ. ευρώ από την άμυνα της χώρας) πλέον
αδυνατούν να εκτελέσουν το έργο τους.
Αυτή είναι μία πραγματικότητα που εμείς οφείλουμε να την καταδείξουμε για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας και οι καθ’ύλην αρμόδιοι να το γνωρίζουν για να μην λένε μετά ότι «Δεν γνώριζαν» (γιατί καλές οι πομφόλυγες περί «ετοιμότητας», αλλά κάλλιστη η αλήθεια).
Χαρακτηριστικό
παράδειγμα είναι η άσκηση ΑΣΤΡΑΠΗ του Πολεμικού Ναυτικού που ξεκινά την
Δευτέρα και αντί να μετάσχουν τέσσερα ελικόπτερα ASW (ανθυποβρυχιακά),
δηλαδή δύο S-70Β-6 Αegean Hawk και δύο AB-212ASW θα μετάσχουν μόνο δύο
(ένα κι ένα από κάθε τύπο) λόγω έλλειψης ανταλλακτικών.
Αυτό
θα έχει ως αποτέλεσμα να τροποποιηθεί ολόκληρο το σενάριο της άσκησης,
αφού με το 50% των ανθυποβρυχιακών ελικοπτέρων, απλά δεν γίνεται άσκηση ή
τουλάχιστον δεν γίνεται η άσκηση που σχεδιάστηκε.
Το
ΠΝ αποφάσισε την απόκτηση 5 ελικοπτέρων S-70Β-6 Αegean Hawk τον Ιούλιο
του 1991 για τις τέσσερις φρεγάτες τύπου ΜΕΚΟ 200ΗΝ κλάσης ΥΔΡΑ, ενώ
ακολούθησε η απόκτηση δύο ελικοπτέρων του ίδιου τύπου. Το ελικόπτερο
S-70Β-6 μεταφέρει, κατά κανόνα, οπλικό φορτίο δύο ελαφρών
ανθυποβρυχιακών τορπιλών διαμέτρου 324 χιλιοστών, σε συνδυασμό με
εξωτερική δεξαμενή καυσίμου.
Η ηγεσία του ΓΕΝ
(αντιναύαρχος Κοσμάς Χρηστίδης) βρίσκεται ενώπιον πραγματικά άλυτων
προβλημάτων και να τονίσουμε ότι παρά τον «ανώμαλο» τρόπο που
αναδείχθηκε στην εξουσία ο Α/ΓΕΝ τον περασμένο Νοέμβριο με το
πραξικόπημα του Π.Μπεγλίτη και της κυβέρνησης Παπανδρέου, αμέσως
αντιλήφθηκε ότι απλά ο Κλάδος είναι πρακτικά αδύνατον να εκτελέσει την
αποστολή του.
Όπως και στους άλλους δύο Κλάδους, Στρατό και
Αεροπορία, η κατάσταση έχει ξεπεράσει προ πολλού τα όρια της «εύρυθμης
λειτουργίας» και έχουν περάσει στην φάση της «υπολειτουργίας». Στον
Στρατό όλη η προσπάθεια είναι οι μονάδες των ειδικών δυνάμεων να είναι
ετοιμοπόλεμες, γίνεται προσπάθεια οι μονάδες τεθωρακισμένων των συνόρων
να έχουν καύσιμα και πυρομαχικά (έρχονται εσπευσμένα τα βλήματα των 120
χλστ. από την Ολλανδία) και μέχρι εκεί.
Στην Αεροπορία ο Α/ΓΕΑ τα είπε όλα προχθές στους πορκατόχους του: «Δεν έχω αεροσκάφη λόγω ανταλλακτικών, δεν έχω καύσιμα, δεν έχω ηθικό στους άνδρες μου λόγω φτώχειας». Χαρακτηριστικό είναι ότι οι πιλότοι δεν πήραν ποτέ το δώρο Χριστουγέννων.»
Πλέον η κατάσταση εξελίσσεται πολύ ύποπτα.
Με δεδομένο ότι για κάθε οπλικό σύστημα απαιτείται μία πενταετία από
την υπογραφή της σύμβασης μέχρι την επιχειρησιακή ένταξη και το γεγονός
ότι ουσιαστικές αγορές οπλικών συστημάτων έχουν να γίνουν εδώ και δέκα
χρόνια περίπου (από το τέλος του 2003 με εξαίρεση την αγορά των 30 F-16
Adv. το 2005) και ο αντίπαλος υπερεξοπλίζεται αρχίζουν και
δημιουργούνται ερωτήματα όπως: «Ποιος θα ωφεληθεί από μία ελληνική στρατιωτική ήττα;» και «Που θα καταλήξουν τα κοιτάσματα και η ίδια η ΑΟΖ;».
Και
πως είναι δυνατόν να συγκριθούν πέντε ή δέκα δισεκατομμύρια ευρώ σε
όπλα και ανταλλακτικά για να ξαναγίνουν επιχειρησιακές οι Ένοπλες
Δυνάμεις, με τα τρισεκατομμύρια που κρύβονται στα κοιτάσματα;
