Πόσο δραματικά αλλάζουν όσα μέχρι σήμερα γνωρίζαμε από την αποκάλυψη του περιοδικού ΣΤΡΑΤΟΙ & ΤΑΚΤΙΚΕΣ για μια υποκλοπή η οποία θα ...
Πόσο δραματικά αλλάζουν όσα μέχρι σήμερα γνωρίζαμε από την αποκάλυψη
του περιοδικού ΣΤΡΑΤΟΙ & ΤΑΚΤΙΚΕΣ για μια υποκλοπή η οποία θα έπρεπε
να αποτελέσει οδηγό στην εκτίμηση της κατάστασης κατά την εξέλιξη της
κρίσης στα Ίμια; Η ανάλυση και οι νέες πληροφορίες που έρχονται στο φως
της δημοσιότητας για τα όσα καταγράφηκαν εντός του ελληνικού μηχανισμοί
διαχείρισης της κρίσης, θα πρέπει να μας προβληματίσουν σοβαρά για το
μέλλον…
Μαζί με μια ακόμη αποκάλυψη για τα σήματα που εστάλησαν κατά τη
διάρκεια των γεγονότων της εισβολής στην Κύπρο το 1974, το περιοδικό
φιλοδοξεί να προκαλέσει δημόσιο διάλογο, αλλά και προβληματισμό του
καθενός, για τις πράξεις και τις παραλείψεις της ελληνικής πλευράς.
Η ναυτική ισχύς έχει την τιμητική της στο τεύχος του περιοδικού, με
δύο θέματα εξαιρετικού ενδιαφέροντος, το ένα για τη ναυτική στρατηγική
της αρχαίας Αθήνας και το άλλο για την εξήγηση – κατανόηση της έννοιας
της ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΝΑΥΜΑΧΙΑΣ στις επιχειρήσεις σε θαλάσσιο περιβάλλον,
υπόσχονται… τροφή για σκέψη και προβληματισμό σε όλους τους αναγνώστες.
Η αεροπορική ισχύς επίσης καλύπτεται με δυο θέματα, τις επιχειρήσεις
της ελληνικής Αεροπορίας στα Δεκεμβριανά (1944), αλλά και τη θανάσιμη
σύγκρουση της βρετανικής RAF με την ιταλική REGIA AERONAUTICA και τη
ναζιστική LUFTWAFFE το 1941, μάχες καθοριστικές για τη μετέπειτα εξέλιξη
του παγκόσμιου πολέμου.
Εν κατακλείδι, η δράση των Ευρωπαίων μισθοφόρων το 1960 στο Κογκό,
φωτίζει μια πτυχή της βρόμικης αποικιοκρατικής περιόδου στην Αφρικανική
Ήπειρο…
• 1996 ΙΜΙΑ: Η αναξιοποίητη ελληνική υποκλοπή
Τα γεγονότα του 1996 στις βραχονησίδες Ίμια έχουν χαραχτεί στο συλλογικό υποσυνείδητο των Ελλήνων με τον πλέον τραυματικό τρόπο. Η προσεκτική ανάγνωση και αποτίμηση όσων καταγράφτηκαν στις εκδόσεις που ακολούθησαν το αποκαλούμενο ως «θερμό επεισόδιο» με την Τουρκία θα μπορούσε ενδεχομένως, 15 χρόνια μετά, να θεωρηθεί και προάγγελος της γενικευμένης κρίσης που βιώνει σήμερα η ελληνική κοινωνία και η χώρα. Ο λόγος είναι απλός: Οι παθογένειες που αποκαλύφθηκαν στο σύστημα διαχείρισης κρίσης, η αδυναμία συνεννόησης, η γενικευμένη χαοτική κατάσταση που επικρατούσε και η εσωτερική διχόνοια σε όλα τα δυνατά επίπεδα αποτελούν και για τον πλέον αδαή την ιδανική «συνταγή» για την ολοκληρωτική κατάρρευση, όπου το κάθε επίπεδο, καθώς καταρρέει, συμπαρασύρει και το επόμενο…
Τα γεγονότα του 1996 στις βραχονησίδες Ίμια έχουν χαραχτεί στο συλλογικό υποσυνείδητο των Ελλήνων με τον πλέον τραυματικό τρόπο. Η προσεκτική ανάγνωση και αποτίμηση όσων καταγράφτηκαν στις εκδόσεις που ακολούθησαν το αποκαλούμενο ως «θερμό επεισόδιο» με την Τουρκία θα μπορούσε ενδεχομένως, 15 χρόνια μετά, να θεωρηθεί και προάγγελος της γενικευμένης κρίσης που βιώνει σήμερα η ελληνική κοινωνία και η χώρα. Ο λόγος είναι απλός: Οι παθογένειες που αποκαλύφθηκαν στο σύστημα διαχείρισης κρίσης, η αδυναμία συνεννόησης, η γενικευμένη χαοτική κατάσταση που επικρατούσε και η εσωτερική διχόνοια σε όλα τα δυνατά επίπεδα αποτελούν και για τον πλέον αδαή την ιδανική «συνταγή» για την ολοκληρωτική κατάρρευση, όπου το κάθε επίπεδο, καθώς καταρρέει, συμπαρασύρει και το επόμενο…
• 1996-2006 ΙΜΙΑ: Η διαπραγμάτευση
Η μέθοδος που ακολούθησε η ελληνική πλευρά στη διαπραγμάτευση και τα στάδια αυτής έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για την εξαγωγή συμπερασμάτων. Το επίμαχο σημείο ήταν αυτό της απομάκρυνσης της σημαίας. Μετά την κρίση, η σκληρή κριτική που ασκήθηκε και οι εξηγήσεις που δόθηκαν από τους πρωταγωνιστές δημιούργησαν σύγχυση, εξαιτίας των αλληλοδιαψεύσεων, σε σημείο ώστε ένας παρατηρητής να μην ξέρει ποιον να πιστέψει.
Η μέθοδος που ακολούθησε η ελληνική πλευρά στη διαπραγμάτευση και τα στάδια αυτής έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για την εξαγωγή συμπερασμάτων. Το επίμαχο σημείο ήταν αυτό της απομάκρυνσης της σημαίας. Μετά την κρίση, η σκληρή κριτική που ασκήθηκε και οι εξηγήσεις που δόθηκαν από τους πρωταγωνιστές δημιούργησαν σύγχυση, εξαιτίας των αλληλοδιαψεύσεων, σε σημείο ώστε ένας παρατηρητής να μην ξέρει ποιον να πιστέψει.
• 1960: Κονγκό: Η Ρωμαϊκή Αρένα της Αφρικής
Τα “σκυλιά του πολέμου” βγαίνουν στη σκηνή…
Στις σελίδες της σύγχρονης ιστορίας η δεκαετία του 1960 είναι μεταξύ των άλλων και η περίοδος που η αφρικανική ήπειρος άλλαξε ριζικά. Στο πλαίσιο του πνεύματος του αντιαποικιοκρατισμού πολλά αφρικανικά κράτη απέκτησαν την ανεξαρτησία τους με ολέθρια όμως αποτελέσματα σε αρκετές περιπτώσεις, χαρακτηριστικότερη των οποίων είναι η περίπτωση του Κονγκό. Σε γενικές γραμμές, τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα σάρωσαν την Αφρική κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, ξεκινώντας από τον Ιούλιο του 1952 στην Αίγυπτο, όταν επικράτησε το κίνημα των ελεύθερων αξιωματικών με τον Νάσσερ.
Τα “σκυλιά του πολέμου” βγαίνουν στη σκηνή…
Στις σελίδες της σύγχρονης ιστορίας η δεκαετία του 1960 είναι μεταξύ των άλλων και η περίοδος που η αφρικανική ήπειρος άλλαξε ριζικά. Στο πλαίσιο του πνεύματος του αντιαποικιοκρατισμού πολλά αφρικανικά κράτη απέκτησαν την ανεξαρτησία τους με ολέθρια όμως αποτελέσματα σε αρκετές περιπτώσεις, χαρακτηριστικότερη των οποίων είναι η περίπτωση του Κονγκό. Σε γενικές γραμμές, τα εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα σάρωσαν την Αφρική κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, ξεκινώντας από τον Ιούλιο του 1952 στην Αίγυπτο, όταν επικράτησε το κίνημα των ελεύθερων αξιωματικών με τον Νάσσερ.
• 1974. Κύπρος: Τα σήματα της ντροπής
Το ότι ο αγώνας της Κύπρου το 1974 προδόθηκε απόλυτα είναι παγκοίνως γνωστό. Οι ευθύνες που υπήρχαν, τόσο για την τότε στρατιωτική ηγεσία και όσο και για τη μετέπειτα πολιτική κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας», δεν αποδόθηκαν ποτέ σε αυτούς που έπρεπε. Από όλους όσοι συμμετείχαν άμεσα ή έμμεσα στη μέχρι τώρα πιο πρόσφατη συμφορά του Ελληνισμού, μόνο ο ημιπαράφρων δικτάτορας Ιωαννίδης πλήρωσε. Οι Αρχηγοί των Κλάδων, των οποίων τα υποβρύχια εγκατέλειπαν τη ζώνη επιχειρήσεων, τα αεροσκάφη δεν έφταναν στην Κύπρο και οι τεθωρακισμένες ταξιαρχίες δεν κινούνταν, δεν υπέστησαν καμία συνέπεια.
Το ότι ο αγώνας της Κύπρου το 1974 προδόθηκε απόλυτα είναι παγκοίνως γνωστό. Οι ευθύνες που υπήρχαν, τόσο για την τότε στρατιωτική ηγεσία και όσο και για τη μετέπειτα πολιτική κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας», δεν αποδόθηκαν ποτέ σε αυτούς που έπρεπε. Από όλους όσοι συμμετείχαν άμεσα ή έμμεσα στη μέχρι τώρα πιο πρόσφατη συμφορά του Ελληνισμού, μόνο ο ημιπαράφρων δικτάτορας Ιωαννίδης πλήρωσε. Οι Αρχηγοί των Κλάδων, των οποίων τα υποβρύχια εγκατέλειπαν τη ζώνη επιχειρήσεων, τα αεροσκάφη δεν έφταναν στην Κύπρο και οι τεθωρακισμένες ταξιαρχίες δεν κινούνταν, δεν υπέστησαν καμία συνέπεια.
• Στόλος θαλάσση κρατείν. Η αυγή της αθηναϊκής ναυτικής ισχύος
Η μεγάλη νίκη του συμμαχικού ελληνικού στόλου στη Σαλαμίνα το 480 π.Χ. στηρίχθηκε στη ναυτική ισχύ της πόλεως των Αθηνών. Όμως, πριν από δέκα μόλις χρόνια, το ισχυρό Αθηναϊκό Ναυτικό δεν υπήρχε παρά μόνο στο μυαλό του Θεμιστοκλή. Χρειάστηκαν μια σειρά από πολεμικά όσο και απρόοπτα γεγονότα, η εύνοια της τύχης και φυσικά η στιβαρή ηγεσία του μεγάλου Αθηναίου ηγέτη, που επέβαλε με την πολιτική του επιχειρηματολογία το όραμα της δημιουργίας ενός ολόκληρου οικοδομήματος μιας πολυεπίπεδης ναυτικής στρατηγικής. Ωστόσο, λίγοι γνωρίζουν ότι τα συμβάντα που διαδραματίστηκαν στην Πάρο και στην Αίγινα αποτέλεσαν το αίτιο και παράλληλα την αφορμή εκδήλωσης μιας σειράς αποφασιστικών δράσεων, οι οποίες οδήγησαν προς τη συγκρότηση ενός ισχυρού και ετοιμοπόλεμου αθηναϊκού στόλου.
Η μεγάλη νίκη του συμμαχικού ελληνικού στόλου στη Σαλαμίνα το 480 π.Χ. στηρίχθηκε στη ναυτική ισχύ της πόλεως των Αθηνών. Όμως, πριν από δέκα μόλις χρόνια, το ισχυρό Αθηναϊκό Ναυτικό δεν υπήρχε παρά μόνο στο μυαλό του Θεμιστοκλή. Χρειάστηκαν μια σειρά από πολεμικά όσο και απρόοπτα γεγονότα, η εύνοια της τύχης και φυσικά η στιβαρή ηγεσία του μεγάλου Αθηναίου ηγέτη, που επέβαλε με την πολιτική του επιχειρηματολογία το όραμα της δημιουργίας ενός ολόκληρου οικοδομήματος μιας πολυεπίπεδης ναυτικής στρατηγικής. Ωστόσο, λίγοι γνωρίζουν ότι τα συμβάντα που διαδραματίστηκαν στην Πάρο και στην Αίγινα αποτέλεσαν το αίτιο και παράλληλα την αφορμή εκδήλωσης μιας σειράς αποφασιστικών δράσεων, οι οποίες οδήγησαν προς τη συγκρότηση ενός ισχυρού και ετοιμοπόλεμου αθηναϊκού στόλου.
• Η Αποφασιστική Ναυμαχία στην παγκόσμια Ναυτική Ιστορία
Η επιχειρησιακή άποψη στην κυριαρχία των θαλασσών, Πώς διακρίνεται μέσα από πλειάδα άλλων μαχών/ναυμαχιών;
Από επιχειρησιακή άποψη η κυριαρχία των θαλασσών διασφαλίζεται με τρεις πιθανούς τρόπους:
• με την επιδίωξη αυτού που ο μέγας Οράτιος Νέλσων ονόμασε «κλειστή και αποφασιστική μάχη», κατά την οποία ο κύριος όγκος των εχθρικών ναυτικών δυνάμεων εξοντώνονται (με όρους Κλάουζεβιτς),
• με την υιοθέτηση μιας τακτικής ναυτικής άμυνας κάποιας μορφής, κατά την οποία ένας στόλος απρόθυμος να εμπλακεί σε μάχη έναντι ισχυρότερου αντιπάλου επιζητεί να αποκτήσει στρατηγικό πλεονέκτημα,
• με τον αποκλεισμό μέσω του οποίου ένας ισχυρότερος στόλος επιδιώκει είτε να εξουδετερώσει έναν αντίπαλο απρόθυμο να πολεμήσει είτε να τον εξαναγκάσει σε μάχη.
Η επιχειρησιακή άποψη στην κυριαρχία των θαλασσών, Πώς διακρίνεται μέσα από πλειάδα άλλων μαχών/ναυμαχιών;
Από επιχειρησιακή άποψη η κυριαρχία των θαλασσών διασφαλίζεται με τρεις πιθανούς τρόπους:
• με την επιδίωξη αυτού που ο μέγας Οράτιος Νέλσων ονόμασε «κλειστή και αποφασιστική μάχη», κατά την οποία ο κύριος όγκος των εχθρικών ναυτικών δυνάμεων εξοντώνονται (με όρους Κλάουζεβιτς),
• με την υιοθέτηση μιας τακτικής ναυτικής άμυνας κάποιας μορφής, κατά την οποία ένας στόλος απρόθυμος να εμπλακεί σε μάχη έναντι ισχυρότερου αντιπάλου επιζητεί να αποκτήσει στρατηγικό πλεονέκτημα,
• με τον αποκλεισμό μέσω του οποίου ένας ισχυρότερος στόλος επιδιώκει είτε να εξουδετερώσει έναν αντίπαλο απρόθυμο να πολεμήσει είτε να τον εξαναγκάσει σε μάχη.
• 1944 – Δεκεμβριανά: Η Μάχη των Αθηνών
Οι από αέρος επιχειρήσεις (Μέρος Β’)
Στο πρώτο μέρος του αφιερώματός μας για τις επιχειρήσεις της RAF κατά τα Δεκεμβριανά, μέσα από μία σχετικά μεγάλη εισαγωγή εξετάσαμε το γιατί η ΕΒΑ δεν είχε εμπλοκή στις εχθροπραξίες, το πότε και το πώς μεταστάθμευσαν Μοίρες της RAF στην Ελλάδα από τον Σεπτέμβριο του 1944, αλλά και το πώς άρχισαν οι από αέρος επιχειρήσεις στην ευρύτερη περιοχή των Αθηνών στο τέλος του πρώτου δεκαημέρου του μαύρου Δεκέμβρη στη νεότερη ιστορία της Ελλάδας. Τέλος, μέσα από την προσωπική μαρτυρία ενός Έλληνα (εξ Αιγύπτου) αεροπόρου, που τότε υπηρετούσε στην 335 Μοίρα, πήραμε μία γεύση για την κατάσταση που επικρατούσε όχι μόνο στο Ελληνικό, αλλά και στις τρεις Μοίρες της ΕΒΑ που ακόμη υπάγονταν στη RAF.
Οι από αέρος επιχειρήσεις (Μέρος Β’)
Στο πρώτο μέρος του αφιερώματός μας για τις επιχειρήσεις της RAF κατά τα Δεκεμβριανά, μέσα από μία σχετικά μεγάλη εισαγωγή εξετάσαμε το γιατί η ΕΒΑ δεν είχε εμπλοκή στις εχθροπραξίες, το πότε και το πώς μεταστάθμευσαν Μοίρες της RAF στην Ελλάδα από τον Σεπτέμβριο του 1944, αλλά και το πώς άρχισαν οι από αέρος επιχειρήσεις στην ευρύτερη περιοχή των Αθηνών στο τέλος του πρώτου δεκαημέρου του μαύρου Δεκέμβρη στη νεότερη ιστορία της Ελλάδας. Τέλος, μέσα από την προσωπική μαρτυρία ενός Έλληνα (εξ Αιγύπτου) αεροπόρου, που τότε υπηρετούσε στην 335 Μοίρα, πήραμε μία γεύση για την κατάσταση που επικρατούσε όχι μόνο στο Ελληνικό, αλλά και στις τρεις Μοίρες της ΕΒΑ που ακόμη υπάγονταν στη RAF.
• 1940. RAF εναντίον Reggia Aeronautica και Luftwaffe
Λυσσαλέα αντίσταση με ηρωικό τέλος (Μέρος Β’)
Ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος, όπως οι περισσότεροι πιστεύουν, ήταν η σημαντικότερη στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας, αφού οι συνασπισμένες δυνάμεις των δημοκρατικών εθνών επικράτησαν του ναζιστικού και φασιστικού σκοταδισμού. Θα ήταν παράλογο να παραβλέψει κανείς τη θεώρηση αυτή. Ωστόσο, τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια του πολέμου οι θεωρούμενες δημοκρατικές χώρες, σε Ανατολή και Δύση, μικρή ευαισθησία έδειξαν ως προς τις πρακτικές του ναζιστικού καθεστώτος της Γερμανίας και σε πολλές περιπτώσεις συνεργάστηκαν στενά με αυτό, υποβοηθώντας την άνοδό του αλλά και την εδραίωσή του.
Λυσσαλέα αντίσταση με ηρωικό τέλος (Μέρος Β’)
Ο Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος, όπως οι περισσότεροι πιστεύουν, ήταν η σημαντικότερη στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας, αφού οι συνασπισμένες δυνάμεις των δημοκρατικών εθνών επικράτησαν του ναζιστικού και φασιστικού σκοταδισμού. Θα ήταν παράλογο να παραβλέψει κανείς τη θεώρηση αυτή. Ωστόσο, τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια του πολέμου οι θεωρούμενες δημοκρατικές χώρες, σε Ανατολή και Δύση, μικρή ευαισθησία έδειξαν ως προς τις πρακτικές του ναζιστικού καθεστώτος της Γερμανίας και σε πολλές περιπτώσεις συνεργάστηκαν στενά με αυτό, υποβοηθώντας την άνοδό του αλλά και την εδραίωσή του.
ΒΙΒΛΙΟ – ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
