Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ Οι τελετές παράδοσεις-παραλαβής είχαν μία παγωμάρα. Όχι επειδή υπήρχε κάποια προσωπική αντιπαράθεση των απερχό...
Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Οι τελετές παράδοσεις-παραλαβής είχαν μία παγωμάρα. Όχι επειδή υπήρχε κάποια προσωπική αντιπαράθεση των απερχόμενων Αρχηγών με τους διαδόχους τους. Αντιθέτως. Σε ανθρώπινο επίπεδο δεν υπήρχε κανένα θέμα.Η θύελλα στην οποία έχει εισέλθει η χώρα δεν έχει αφήσει ανεπηρέαστες τις ΕΔ. Αντιθέτως τις έχει πλήξει με τρομερή σφοδρότητα.
Και οι Αρχηγοί,πρώην και
νυν γνωρίζουν από πρώτο χέρι τι αφήνουν πίσω οι μεν και τι
παραλαμβάνουν οι δε.
Οι τελετές παράδοσεις-παραλαβής είχαν μία παγωμάρα. Όχι επειδή υπήρχε κάποια προσωπική αντιπαράθεση των απερχόμενων Αρχηγών με τους διαδόχους τους. Αντιθέτως. Σε ανθρώπινο επίπεδο δεν υπήρχε κανένα θέμα.Η θύελλα στην οποία έχει εισέλθει η χώρα δεν έχει αφήσει ανεπηρέαστες τις ΕΔ. Αντιθέτως τις έχει πλήξει με τρομερή σφοδρότητα.
Αυτή η διαπίστωση δεν αφορά τόσο στα υπαρκτά και σοβαρότατα προβλήματα λειτουργίας που έχει προκαλέσει η οικονομική κρίση. Προβλήματα συντήρησης οπλικών συστημάτων,εκπαίδευσης και όλα τα σχετικά. Έχει να κάνει με την επιπολαιότητα με την οποία έχει αντιμετωπιστεί αυτούς τους 25 μήνες -κι όχι μόνο βέβαια- το ανθρώπινο δυναμικό των ΕΔ. Κι αυτή η επιπολαιότητα δημιουργεί για τους νέους Αρχηγούς,τεράστιες ευθύνες αλλά και ένα μεγάλο κίνδυνο.
Οι ευθύνες έχουν να κάνουν πρώτα απ΄ όλα με το προσωπικό των ΕΔ,τα στελέχη και γενικότερα το ανθρώπινο δυναμικό. Πρέπει με τρόπο θεσμικό και μέσα στο πλαίσιο της νομιμότητας που πάντα σέβονται οι στρατιωτικοί, να σταθούν δίπλα στο προσωπικό των ΕΔ και να κάνουν κατανοητό στη πολιτική ηγεσία -όποια κι αν είναι αυτή- ότι οι άνθρωποι των ΕΔ, ότι είχαν να δώσουν στη μάχη των περικοπών και της οικονομίας το έδωσαν. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια.
Πρέπει να κάνουν σαφές ότι οι ΕΔ δεν μπορούν και δεν πρέπει να περικόψουν ούτε ευρώ παραπάνω από κονδύλια που έχουν να κάνουν με τη συντήρηση του οπλοστασίου μας και να τολμήσουν να επιμείνουν σ΄ αυτή τη θέση. Γνωρίζουμε όλοι τις επιπτώσεις της πολιτικής “κόψε-κόψε” στις διαθεσιμότητες κρίσιμων οπλικών μας συστημάτων. Οι Αρχηγοί έχουν δικαίωμα αλλά και υποχρέωση και καθήκον να εκφράζουν την άποψή τους ακόμη και τις διαφωνίες τους κι ας πάρουν οι πολιτικοί της αποφάσεις και τη τελική ευθύνη. Αν πράγματι θέλουν “σύγχρονες και αποτελεσματικές ΕΔ”,όπως δήλωναν μετά τις παρελάσεις ,όταν αυτές γίνονταν τότε πρέπει να καταλάβουν ότι δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για περικοπές.
Πρέπει να βρουν τρόπους να ανακουφίσουν τη δύσκολη καθημερινότητα των στελεχών ,όχι επειδή αποτελούν προνομιούχα τάξη σε σχέση με τους υπόλοιπους πολίτες,αλλά επειδή πρέπει απερίσπαστοι να ασχοληθούν με την αποστολή τους. Κι εδώ μπαίνουμε στο πεδίο του μεγάλου κινδύνου που πρεπει να είναι έτοιμη αντιμετωπίσει η νέα ηγεσία.
Η επιπολαιότητα και η ανευθυνότητα με την οποία αντιμετωπίζουν τις ΕΔ οι πολιτικοί μας φάνηκε τα τελευταία 24ωρα,με το όργιο φημών και διαδόσεων που κανένας πολιτικός δεν μπήκε στο κόπο να καταγγείλει και να διαψεύσει,περί “φόβου πραξικοπήματος” ,που οδήγησε δήθεν στην απόφαση για αλλαγές στην ηγεσία των ΕΔ! Αστεία πράγματα.Μόνο που αυτές οι φήμες και διαδόσεις έκαναν το γύρο του κόσμου,λες και η Ελλάδα του 2011 είναι μία τριτοκοσμική χώρα που κινδυνεύει δήθεν από στρατιωτικά πραξικοπήματα! Η ανευθυνότητα και η επιπολαιότητα δημιουργεί σκέψεις για το άμεσο μέλλον που αναμένεται εξαιρετικά δύσκολο και σκληρό.
Τι εννοούμε;
Έχοντας το παράδειγμα του Δεκεμβρίου του 2008 ,όταν η Αθήνα καιγόταν και κάποιος υπουργός της κυβέρνησης Καραμανλή πρότεινε “να βγει ο στρατός στους δρόμους”,δεν μπορούμε να μην προβληματιστούμε για το τι θα συμβεί αν η κοινωνική αντίδραση αυξηθεί και σκληρύνει στο άμεσο μέλλον. Ενδεχόμενο κάτι παραπάνω από πιθανό. Η στρατιωτική ηγεσία οφείλει να κρατήσει σταθερά αρνητική θέση σ΄ όποιες σκέψεις εκφραστούν για χρησιμοποίηση των ΕΔ ως δύναμη καταστολής ή ακόμη και ως απεργοσπαστικός μηχανισμός,όπως πρόσφατα επιχειρήθηκε να γίνει με την αποκομιδή των απορριμάτων.
Η αποστολή των ΕΔ είναι μία.Να διασφαλίσει την Εθνική Ασφάλεια της χώρας από εξωτερικές απειλές,που δυστυχώς δεν λείπουν. Και επιπλέον να παρέχουν τη βοήθειά τους στους Έλληνες πολίτες όπου κι αν χρειαστεί ,κάτι που το κάνουν με το παραπάνω,καλύπτοντας πάντα με το παραπάνω τα κενά του δυσκίνητου δημόσιου τομέα όταν τα πράγματα είναι δύσκολα.
Οποιαδήποτε άλλη σκέψη για χρησιμοποίησή τους απέναντι σε Έλληνες πολίτες κι όχι στο πλάϊ τους δεν πρέπει καν να μπαίνει σε συζήτηση από την στρατιωτική ηγεσία.
Αυτό είναι καλό να το έχουν -και ευτυχώς το έχουν- καλά στο μυαλό τους οι νέοι Αρχηγοί.
