Κάθετη αύξηση βλέπουν από τα επιτελεία πως θα παρουσιάσει η τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο με πρόβλεψη για επιδείνωση της κατάστα...
Κάθετη αύξηση βλέπουν από τα
επιτελεία πως θα παρουσιάσει η τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο με
πρόβλεψη για επιδείνωση της κατάστασης τους αμέσως επόμενους μήνες
Σύμφωνα
με τα στοιχεία που παρουσιάζει το defencenet.gr τα στοιχεία του ΓΕΕΘΑ
είναι κάτι παραπάνω από «διαφωτιστικά»: Μόνο τ6ους δύο τελευταίους μήνες
έχει αυξηθεί κατακόρυφα ο αριθμός των «συμβάντων» στο Αιγαίο, με
υπερπτήσεις...
(πρώτη φορά πάνω από το Καστελόριζο μόλις πριν από δύο
ημέρες) αλλά και εμπλοκές.
Πιο συγκεκριμένα μόνο μέσα σε
δύο μήνες (Σεπτέμβριος, Οκτώβριος) είχαμε 15 σκληρές εμπλοκές –δύο
δηλαδή παραπάνω από όσες είχαμε όλο το 2010(!)- μεταξύ ελληνικών
τουρκικών αεροσκαφών, δύο υπερπτήσεις, 74 παραβάσεις του FIR Αθηνών και
163 παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου (ΕΕΧ). Σε σχέση δε με τον
Σεπτέμβριο-Οκτώβριο του 2010 είχαμε μόνο δύο εμπλοκές δηλαδή αύξηση της
τάξης του 700%+.
Η
ανησυχία των επιτελών του ΓΕΕΘΑ επικεντρώνεται ακριβώς σε αυτό το
γεγονός, ότι καθόλο το προηγούμενο διάστημα του 2011 δεν υπήρχαν καθόλου
εμπλοκές ενώ σε ότι αφορά τις υπερπτήσεις υπήρξε μόνο μια περίπτωση τον
περασμένο Ιανουάριο.
Τόσο οι κινήσεις της Τουρκίας στην Ανατ.
Μεσόγειο όσο και στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου καταδεικνύουν μια
«νευρικότητα» εκ μέρους της τουρκικής πλευράς «νευρικότητα» η οποία
είναι άγνωστο που και σε τι μπορεί να καταλήξει.
Είναι σίγουρο πως οι τουρκικές κινήσεις σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να ερμηνευθούν ως τυχαίες.
Ότι επιχειρείται από την τουρκική Αεροπορία, επιχειρείται βάσει
σχεδιασμού και πάντα σε συμφωνία με το γενικότερο σχεδιασμό της
εξωτερικής της πολιτικής. Η προοδευτική αυτή κλιμάκωση δεν πρόκειται να
σταματήσει ξαφνικά, έτσι όπως άρχισε. Αυτό είναι και το γενικό πόρισμα
που προκύπτει από την επισκόπηση της γενικότερης κατάστασης. Άλλωστε η
Τουρκία έχει ένα λόγο παραπάνω να επιδιώξει μια κλιμάκωση της έντασης.
Εκτός
του ότι θέλει να επιδείξει την «ταυτότητα» του «σκληρού» της περιοχής
σε μια περίοδο όπου στην Ανατ. Μεσόγειο «αναμετράται» με το Ισραήλ αλλά
και γιατί σε περιόδους κυβερνητικής αστάθειας στην Ελλάδα πάντα δοκίμαζε
τις –όποιες- ελληνικές αντοχές.
Για άλλη μια φορά το
πρόβλημα της αναχαίτισης της τουρκικής διαφαινόμενης επιδίωξης για
κλιμάκωση πέφτει στην ΠΑ η οποία βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι
αναφορικά με τη δύναμη των μαχητικών της. Η τουρκική Αεροπορία
επιδεικνύει σχεδόν καθημερινά την ικανότητά της να σηκώνει μεγάλους
σχηματισμούς στον αέρα σε αντίθεση με την ΠΑ η οποία αντιμετωπίζει
προβλήματα διαθεσιμότητας. Τα συγκεκριμένα προβλήματα σχετίζονται βέβαια
με τα άσχημα οικον0ομικά, αλλά ως πότε το παραπάνω θα προβάλλεται ως
δικαιολογία για τη μειωμένη – εκ των πραγμάτων- αυτή «προβολή ισχύος»
που παρουσιάζει η ΠΑ.
Παρόλα αυτά όλο το προσωπικό της ΠΑ
ιπτάμενοι και υπόλογοι, διατηρούν σε πλήρως αποδεκτά επίπεδα τη δύναμη
αποτροπής, αλλά σε μια κατάσταση κλιμάκωσης ή γενικευμένης κλιμάκωσης
είναι άγνωστο κάτω υπό τις παρούσες συνθήκες πόσο θα αποβεί ικανή να
ανατρέψει τετελεσμένα γεγονότα.
Η ανυπαρξία ενός
ρεαλιστικού και υλοποιήσιμου εξοπλιστικού προγραμματισμού, και οι
πιέσεις για τον ουσιαστικό του τερματισμό, πέρα από τα θεωρητικής φύσεως
ΕΜΠΑΕ, που απλά γεμίζουν σελίδες χωρίς να υλοποιούνται, μπορεί να
βάλουν σύντομα σε επικίνδυνη τροχιά την εναέρια ισορροπία. Αυτό είναι
γενικότερο αίσθημα που διαχέεται από το υπουργείο Άμυνας και αυτό σε
συνδυασμό με την αυξημένη τουρκική δραστηριότητα συνθέτουν ένα πάζλ, που
καλούνται να λύσουν οι αρμόδιοι. Πρέπει όμως να το λύσουν σύντομα.
