Αυτή η ιστορία προέρχεται από τον Αρχιερέα Ζαχαρία Kerstyuk, ο οποίος εργάζεται για την Υπηρεσία Εξωτερικών Σχέσεων της Ουκρανικής Ορθ...
Αυτή
η ιστορία προέρχεται από τον Αρχιερέα Ζαχαρία Kerstyuk, ο οποίος
εργάζεται για την Υπηρεσία Εξωτερικών Σχέσεων της Ουκρανικής Ορθόδοξης
Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας. Ο π. Ζαχαρίας συνήθιζε να φροντίζει
τους ενορίτες στην εκκλησία του Αγίου Ανδρέα στην Ουκρανική Πρεσβεία
στην Τρίπολη της Λιβύης, αλλά τώρα υπηρετεί στην Ισπανία.
Ο μουσουλμάνος
Είναι
Τούρκος, καπετάνιος του πλοίου και ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο. Είναι 49
ετών και έχει περάσει τα 25 από αυτά στη θάλασσα και έχει περάσει κάθε
είδους δύσκολες καταστάσεις. Είναι έξυπνος άνθρωπος και μιλάει περίπου
πέντε γλώσσες.
Στη θάλασσα
Αυτή την άνοιξη το πλοίο του ήταν στον Ατλαντικό, όταν ξαφνικά η κύρια μηχανή σταμάτησε και οι γεννήτριες έπαψαν να λειτουργούν.
Περιπλανήθηκαν
για μεγάλο χρονικό διάστημα, αδυνατώντας ακόμη και να στείλουν ένα SOS.
Δεν υπήρχε τίποτα να φάνε ή να πιουν και το πλήρωμα άρχισε να ανησυχεί.
Όλα όσα προσπάθησαν κατέληξαν σε αποτυχία. Τους έπιασε απελπισία.
Υπήρχαν πάνω από τριάντα άτομα στο πλήρωμα, Γεωργιανοί, Σύριοι, Τούρκοι
και δύο Ουκρανοί. Η μόνη ελπίδα τους ήταν στο Θεό.
Προσευχή
Ο
μουσουλμάνος καπετάνιος άρχισε να προσεύχεται για τη βοήθεια. Είδε
επίσης πόσο ειλικρινά προσεύχονταν οι Γεωργιανοί. Στη συνέχεια, ο ίδιος
στράφηκε προς τον Ιησού: «Αν ο Ιησούς με βοηθήσει, τότε θα γίνω
Χριστιανός», αποφάσισε. Πριν τελειώσει η μέρα οι μηχανές ξανάρχισαν να
λειτουργούν.
Έφθασαν
στο Αλγέρι με τις μηχανές να καπνίζουν αλλά το λιμάνι δεν τους δέχτηκε.
Το μόνο που θα έκανε ήταν να τους επιτρέψει να πάρουν κάποια τρόφιμα
και ποτά στο πλοίο και να αγκυροβολήσουν στα χωρικά τους ύδατα.
Αγκυροβόλησαν για έναν ολόκληρο μήνα εκεί, περιμένοντας ανταλλακτικά από
τη ναυτιλιακή εταιρεία. Αρνούμενος να περιμένει άλλο για βοήθεια από
τους ιδιοκτήτες του πλοίου, ο IMO (Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός)
διέταξε να πλεύσουν στο πλησιέστερο λιμάνι της Ευρώπης. Αυτό ήταν η
Καρθαγένη στην Ισπανία. Το πλοίο σταμάτησε πέντε μίλια από την ακτή –
είχε ξεμείνει από καύσιμα. Με μεγάλη δυσκολία το έλκυσαν στο λιμάνι.
Η Βάπτιση
Επειδή
υπήρχαν οι Ουκρανοί στο πλοίο και είμαι Ουκρανός, επικοινώνησαν αμέσως
μαζί μου σχετικά με την ανώμαλη κατάσταση στην οποία εμπλέκονταν οι
πολίτες μας. Πήγα στο πλοίο και συνάντησα τους Ουκρανούς που με γνώρισαν
με τους υπόλοιπους του πληρώματος. Μίλησα επί μακρόν με τον καπετάνιο
για την Ορθοδοξία, για τον Θεό. Είδα ότι ο άντρας είχε πάρει πραγματικά
μια συνειδητή απόφαση.
Είχα
τρεις προπαρασκευαστικές συνομιλίες με τον καπετάνιο. Δεδομένου ότι
αυτό ήταν ένα πολύ σημαντικό βήμα έλαβε την άδεια της γυναίκας του.
Αυτοί οι άνθρωποι είχαν γεννηθεί στο Ισλάμ, αλλά το τηρούσαν μόνο
επιφανειακά, όπως και πολλοί ανάμεσά μας που αυτοαποκαλούνται Ορθόδοξοι
μόνο επειδή βαπτίστηκαν κατά την παιδική τους ηλικία.
Η γυναίκα είπε ότι αποδέχθηκε την απόφαση του συζύγου της, καθώς αυτό ήταν το θέλημά του.
Ο
άνθρωπος μου είπε: «Θέλω να είμαι Ορθόδοξος, ο Ιησούς με βοήθησε, θα
τηρήσω ό,τι μου ζητηθεί γιατί πιστεύω». Βλέποντας μια τέτοια σταθερή
θέληση σ’ αυτόν, τον βάπτισα στη Μεσόγειο Θάλασσα.
Μου
είπε ότι ποτέ δεν είχε νιώσει ή αισθανθεί την παρουσία του Θεού στο
Ισλάμ, αλλά μπορούσε να αισθανθεί τον Ιησού στην καρδιά του. Την επόμενη
Κυριακή ο καπετάνιος κοινώνησε για πρώτη φορά.
Το Πλήρωμα
Ο
καπετάνιος κάλεσε τους φίλους του στη Λειτουργία, έξι από τους οποίους
κοινώνησαν κιόλας. Είχα πολύ καιρό να δω ανθρώπους να κοινωνούν με
τέτοια αφοσίωση όπως εκείνος. Αυτή τη στιγμή άλλοι δύο ναύτες στο
πλήρωμα θέλουν επίσης να βαπτιστούν. Είμαστε σε προπαρασκευαστικές
συνομιλίες και ελπίζω να τους βαπτίσω την επόμενη εβδομάδα.
Κατά
την πρώτη συνομιλία μου με τον καπετάνιο, ρώτησα: «Δε φοβάσαι ότι οι
μουσουλμάνοι ναυτικοί θα σου κόψουν το λαιμό;» Εκείνος απάντησε: «Και
λοιπόν, θα κλειδώνω καλύτερα τις πόρτες τη νύχτα».
Κατά
τη διάρκεια της συνομιλίας μουσουλμάνοι ναύτες έρχονταν και με
κοιτούσαν με τέτοιο τρόπο που ένιωσα φόβο. Η δεύτερη συνάντηση ήταν πολύ
πιο ευχάριστη και η τρίτη πολύ εύκολη. Απάντησα στις ερωτήσεις τους.
Μιλήσαμε για τη ζωή, αστειευτήκαμε και τους έδειξα σταυρούς που τους
προσέφερα.
Τους
πήραν, τους φόρεσαν και τους άκουσα να μιλούν ο ένας στον άλλο: «Ίσως
να είναι αλήθεια και ο Ιησούς βοήθησε;” Μετά από αυτό πήγα να τους
ξαναδώ και τους είδα, Σύρους και Τούρκους, να εξακολουθούν να φορούν
τους σταυρούς στον λαιμό τους όπως και πριν. Έχοντας ήδη φτάσει στην
πόρτα του θανάτου, αυτοί οι άνθρωποι μπορούν πλέον να κατανοήσουν πολύ
περισσότερα.
Story taken down by Elena Verbenina – Την ιστορία κατέγραψε η Elena Verbenina
Translated from Russian by Fr. Andrew Phillips Τη μετέφρασε από τα ρωσικά ο π. Andrew Phillips. Την ελληνική μετάφραση έκανε ο (πρώην) Χαλίλ. Ο Θεός να μας φωτίζει όλους!
