ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ΑΔΑΜΙΔΗΣ Πληθαίνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα οι τοποθετήσεις, τα σχόλια και ‘οι προβληματισμοί’, ως προς τον αρι...
ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ΑΔΑΜΙΔΗΣ
Πληθαίνουν το τελευταίο χρονικό διάστημα οι τοποθετήσεις, τα σχόλια και ‘οι προβληματισμοί’, ως προς τον αριθμό των επαγγελματιών οπλιτών
και το ενδεχόμενο απολύσεων. Κοντά στην όλη ‘κουβέντα’, που εν πολλοίς
είναι και ένα crash test της κοινής γνώμης, επανέρχονται και ‘οι
σκέψεις’ για αύξηση του χρόνου της στρατιωτικής θητείας,
από τον Νοέμβριο. Κι όλα αυτά στο πλαίσιο και για τις ανάγκες των κάθε
λογής περικοπών και ‘εξυγίανσης’ των δημοσίων οικονομικών.
Επιλογές
άστοχες και άκαιρες. Προσανατολισμός λανθασμένος.
Ότι ο τομέας της Άμυνας είναι μια τεράστια χοάνη, μες στην οποία έχει
αναλωθεί και αναλώνεται ένα σημαντικότατο κομμάτι του ΑΕΠ , είναι μια
πραγματικότητα. Όπως επίσης ότι υπάρχει η δυνατότητα περιστολής των
σχετικών δαπανών. Αλλά όχι μέσα από την απόλυση και τον περιορισμό των
επαγγελματιών οπλιτών. Η αρχή πρέπει να γίνει με την επί δεκαετίες πλέον θρυλούμενη επαναδιάταξη του αμυντικού σχεδιασμού.
Που ως απολίθωμα του παρελθόντος διατηρεί στη Β. Ελλάδα ιδίως, σειρά
στρατοπέδων που σκοπό είχαν, στη μετεμφυλιακή περίοδο, να αντιμετωπίσουν
τις δυνάμεις του Συμφώνου της Βαρσοβίας. Ενός Συμφώνου που δεν υπάρχει.
Τα στρατόπεδα όμως παρέμειναν δεσμεύοντας κονδύλια και ανθρώπινο
δυναμικό και στερώντας το κοινωνικό σύνολο από τη δυνατότητα αξιοποίησής
τους για αναπτυξιακούς σκοπούς και κοινωφελείς δομές. Εν τω μεταξύ
προστέθηκαν, δικαιολογημένα βέβαια, σειρά στρατοπέδων για την
αντιμετώπιση του εξ Ανατολών κινδύνου. Ο απόλυτος παραλογισμός που έχει
‘συμβάλει’ στο δυσθεώρητο ύψος των αμυντικών δαπανών. Και όχι μόνον
αυτός.
Επί σειρά δεκαετιών ο τομέας των εξοπλισμών απετέλεσε προνομιακό πεδίο ‘δραστηριοποίησης’ των κάθε λογής ‘αερητζίδων’ και ‘μιζοδόρων’.
Που εκμαύλισαν συνειδήσεις και ‘φόρτωσαν’ την εθνική άμυνα με
εξοπλισμούς μη χρηστικούς ή και ελαττωματικούς. Για να καταλήξουν και
δικαίως οι ιθύνοντες στην ανάγκη απόκτησης ‘έξυπνων’ όπλων, τα οποία θα
χειρίζονται επαγγελματίες και τα οποία θα μεγιστοποιήσουν την
αποτρεπτική ισχύ των ενόπλων δυνάμεων. Στοχευμένοι εξοπλισμοί,
επαγγελματικές ένοπλες δυνάμεις. Όρους που η επιμήκυνση της θητείας και ο
πατριωτισμός των κληρωτών δεν μπορούν να επληρώσουν. Και σε τελευταία
ανάλυση η δημοσιονομική εξυγίανση έχει νόημα για μια επανεκκίνηση του
κράτους, για ένα νέο ‘ξεκίνημα’ της χώρας . Αρκεί αυτή να υπάρχει.
http://www.statesmen.gr/36784/koinonia/%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%B3%CE%B5%CE%BB%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B5%CF%82-%CE%BF%CF%80%CE%BB%CE%AF%CF%84%CE%B5%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%AC%CE%BC%CF%85%CE%BD%CE%B1_24-08-2011.html
