Τα τετελεσμένα γραφικών μειοψηφιών και οι υπεύθυνες κυβερνήσεις

Πολύ μεγάλη στενοχώρια και κατήφεια έχει πέσει στις τάξεις των «επαναστατών» που σαν σκοπό της ζωής τους έχουν θέσει να απαλλάξουν τον ...

Πολύ μεγάλη στενοχώρια και κατήφεια έχει πέσει στις τάξεις των «επαναστατών» που σαν σκοπό της ζωής τους έχουν θέσει να απαλλάξουν τον κόσμο από το «εγκληματικό» ισραηλινό κράτος το οποίο αποκαλούν «διαδόχους των Ναζί». Κι όλα αυτά επειδή τα συγκεκριμένα πρόσωπα ξυπνούν και κοιμούνται με το όνειρο της «ελευθέρωσης της Παλαιστίνης» από τους κατακτητές Ισραηλινούς. Συχνά-πυκνά κάνουν και τατουάζ με σχετικό περιεχόμενο, ενώ άλλοι διατηρούν ακόμα τη μόδα της δεκαετίας του 1980 και φορούν το γνωστό μαυρόασπρο μαντήλι. 

 

Είναι τα ίδια πρόσωπα που έχουν τη βεβαιότητα ότι αυτά που γίνονται σήμερα στη Συρία από το καθεστώς του δικτάτορα Μπασάρ Αλ Άσαντ, δεν είναι τίποτε άλλο από μια ακόμη συνωμοσία της Δύσης εναντίον του «λαοπρόβλητου» ηγέτη, ο οποίος ενώ προέρχεται από το 11% περίπου των Αλαουιτών, τα ποσοστά του στις «εκλογές» ξεπερνούν συχνά και το 90%. Για τόσο λαοπρόβλητους ηγέτες μιλάμε. Πως ήταν κάποτε ο Σαντάμ Χουσεΐν;

Είναι αυτά τα πρόσωπα που ωρύονται ότι με την πολιτική της η ελληνική κυβέρνηση (όχι ότι αντέδρασε η αντιπολίτευση) μας εκθέτει στον… κίνδυνο της ισλαμικής οργάνωσης Χαμάς που κυβερνάει τη Γάζα. Όχι του συνόλου των Παλαιστινίων, διότι ως γνωστόν, Φατάχ (η Παλαιστινιακή Αρχή) και Χαμάς δεν ανταλλάσσουν ούτε… καλημέρα μεταξύ τους, ενώ στη μεταξύ τους διαμάχη έχει χυθεί αρκετό αίμα, αντί να είναι ενωμένες στον πόλεμο απέναντι στον «Ισραηλινό κατακτητή».
Και για να μη μας κάνει «ντα» η Χαμάς θα έπρεπε να αφήσουμε ανεξέλεγκτους τους εν λόγω τύπους να υπαγορεύσουν την ελληνική εξωτερική πολιτική και η χώρα μας να χρεωθεί μία ακόμα τραγωδία σαν την περσινή με το πλοίο Μαβί Μαρμαρά, που μέχρι και οι Ισραηλινοί αποδείχτηκαν αρκούντως ηλίθιοι (στην κυριολεξία, το κατάλαβαν και οι ίδιοι) να πιστέψουν ότι επιχειρώντας να σταματήσουν με «μη φονικά όπλα» την «αρμάδα» με τους «ανθρωπιστές» θα τα κατάφερναν. Τόσο ηλίθιοι που δεν κατάλαβαν ότι οι συγκεκριμένοι πήγαιναν αποφασισμένοι να τα κάνουν όλα γης μαδιάμ εξυπηρετώντας τους πολιτικούς στόχους που είχαν θέσει.

Είναι απίστευτο ότι στη χώρα μας υπάρχουν ακόμα νοσταλγοί της «υπερήφανης» εξωτερικής πολιτικής του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου που είχε μετατρέψει σε «κολλητούς» κάθε λογής δικτάτορα – κόκκινο πανί για τη Δύση (Τσαουσέσκου, Γοαρουζέλσκι κ.λπ). Έλα όμως που η Ιστορία εκδικείται… Όσα άρχισε ο πατέρας Παπανδρέου (πολιτική υψηλών ελλειμμάτων – είχε οικονομική λογική, μόνο που σε εμάς ξέφυγε ως συνήθως ο έλεγχος – σχέσεις με γραφικούς δικτάτορες), κατέληξαν σε «καυτή πατάτα» η οποία την κρίσιμη στιγμή βρέθηκε στα χέρια του γιου του, ο οποίος τρέχει και δεν φτάνει (ας ελπίσουμε για το καλό μας ότι θα τα καταφέρει).

Θα ήταν τραγικό λάθος να άφηνε η Ελλάδα να φύγουν τα καράβια τη στιγμή που όλος ο κόσμος στράφηκε εναντίον τους, αφού οι μύχιες σκέψεις και επιθυμίες τους πλέον δεν κρύβονται. Να χρεωθεί η Ελλάδα ότι έβγαλε τη Χαμάς από το αδιέξοδο στο οποίο την έχει φέρει η κατάσταση στη Συρία: Η Χαμάς προέρχεται από τους Αδελφούς Μουσουλμάνους της Συρίας, οι οποίοι αντιπολιτεύονται το καθεστώς Άσαντ. Έλα όμως που ο Άσαντ φιλοξενεί τον Χαλέντ Μεσάαλ, ηγετική φυσιογνωμία και από τους σκληρούς της Χαμάς (με τον οποίον διάφοροι αφελείς ή αθεράπευτα… παλαιο-παπανδρεϊκοί εναγκαλίζονταν σε πρόσφατα ταξίδια που πραγματοποίησαν)! Κι από αυτό το αδιέξοδο έπρεπε εμείς να βγάλουμε όχι τους Παλαιστίνιους, αλλά την εξτρεμιστική τους φατρία.

Με λίγα λόγια, αφήνοντας στην άκρη τα όποια συμφέροντα Ελλάδας και Ισραήλ, να στρεφόμασταν και εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών, της Ρωσίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Εθνών, αφού άπαντες στράφηκαν κατά της «ανθρωπιστικής» αποστολής του «στόλου».

Όλοι συνεχίζουν να ανησυχούν για την κατάσταση στη Γάζα, έχοντας όμως καταγράψει κάποιες βελτιώσεις τον τελευταίο χρόνο. Ζητούν να επιτραπεί η είσοδος περισσοτέρων αγαθών στη Γάζα, αναγνωρίζοντας όμως στο Ισραήλ νόμιμα συμφέροντα στον τομέα της ασφάλειας τα οποία δεν μπορούν να αφεθούν στην τύχη τους (επειδή έτσι γουστάρουν οι συμμετέχοντες στην «εκστρατεία»). Καλούν μάλιστα όποιος γνήσια επιθυμεί να τροφοδοτήσει τη Γάζα με ανθρωπιστική βοήθεια να το πράξει μέσω των θεσπισμένων διαύλων ώστε τα φορτία να ελεγχθούν και να είναι όλοι χαρούμενοι.

Οι ανωτέρω δεν ξεχνούν και τον δύστυχο Γκιλάντ Σαλίτ, τον στρατιώτη που κατά παραβίαση κάθε διεθνούς κανόνα δικαίου (που τόσο συχνά επικαλούνται οι «ανθρωπιστές») κρατείται από τη Χαμάς τα τελευταία πέντε χρόνια, στερώντας του το δικαίωμα να δει την οικογένειά του, να πάει στο πανεπιστήμιο να ζήσει μια φυσιολογική ζωή. Και τον κρατούν για να τον ανταλλάξουν με εκατοντάδες Παλαιστίνιους που κρατούνται στις Ισραηλινές φυλακές (για τους περισσότερους αδιαφορεί κυριολεκτικά η Χαμάς, στόχος είναι 5-6 σκληροί τρομοκράτες που έχουν βάψει τα χέρια τους με μπόλικο αίμα αθώων Ισραηλινών πολιτών). Όσον αφορά τους ανθρωπιστές, στα παλιά τους τα παπούτσια για τον Γκιλάντ Σαλίτ. Προφανώς.

Επειδή πολύ κράτησε το αστείο με αυτούς τους τύπους, πολλοί εκ των οποίων έκαναν την «αγωνιστική» εμφάνισή τους στις δίκες του ΕΛΑ και της 17 Νοέμβρη, ενώ άλλοι οργάνωναν λαθρομετανάστες να προκαλούν προβλήματα στην ελληνική κοινωνία και άλλες ακρο-αριστερίστικης – αναρχικής νοοτροπίας «ανθρωπιστικές» πρωτοβουλίες, κι επειδή επιτέλους κράτος το οποίο παραδίδεται σε ιδιώτες δεν αξίζει να επικαλείται κυριαρχία, πολύ καλά έκανε η κυβέρνηση και τήρησε τη στάση που τήρησε απέναντί τους.

Πολλοί εκ των συμμετεχόντων τέρπονται ιδιαιτέρως στα ακούσματα επιχειρημάτων περί της «σιωνιστικής συνωμοσίας εναντίον της Ελλάδας» (οι ομοιότητες ανάμεσα στα άκρα, δεξιά ή αριστερά μερικές φορές είναι συγκλονιστικές) και πολύ στενοχωρήθηκαν όταν τα ισραηλινά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης έφτασαν να αποκαλούν τον πρωθυπουργό της χώρας «λομπίστα της Ελλάδας», ή όταν τον άκουσαν να λέει για τον «φίλο Έλληνα πρωθυπουργό», ή όταν μιλάει για συμμαχία με τη χώρα μας, ή όταν η ελίτ των Ενόπλων Δυνάμεών τους επιλέγει τους Έλληνες να εκπαιδευτούν, ή όταν αναφέρονται με κολακευτικά λόγια στην Πολεμική μας Αεροπορία λέγοντας ότι «η επιχειρησιακή της ικανότητα είναι τέτοια που σε δυο μέρες θα έχει γονατίσει όλο το τουρκικό στράτευμα». Πώς να μη στενοχωρηθούν αφού στις καφενειακού επιπέδου συζητήσεις ακούγονται «συγκλονιστικές αποκαλύψεις» του στυλ «οι Εβραίοι ελέγχουν το διεθνές κεφάλαιο». Και όταν πας να εξομαλύνεις τις σχέσεις σου με τους… κοσμοκράτορες (60 χρόνια ζωής κράτος και ακόμα κοιμούνται με το όπλο κάτω από το μαξιλάρι), σου λένε όχι! Από την πόλη έρχομαι… που λέει και ο σοφός λαός.

Κι αν δεν το καταλαβαίνουν λόγω της ιδεοληψίας και της μυωπίας δεκαετιών, να διευκρινίσουμε ότι όπως έχει διαμορφωθεί ο γεωπολιτικός χάρτης, είτε αρέσει είτε δεν αρέσει, όσο παράξενο κι αν φαίνεται, το Ισραήλ ΔΕΝ έχει δυνατότητα τοπικής συμμαχίας με άλλη χώρα πλην της Ελλάδας, η χώρα μας είναι η γέφυρά του με τον Δυτικό κόσμο. Ας ψάξουμε κι εμείς να βρούμε μία χώρα με την οποία μπορούμε να έχουμε συμμαχία, πλην του Ισραήλ, μια χώρα με εκπληκτική τεχνολογία σε πολλά επίπεδα, συμπεριλαμβανομένου και του στρατιωτικού, για να μην αναφερθούμε στα κοινά ενεργειακά συμφέροντα «όνειρα θερινής νυκτός» αποκάλεσε τον συντονισμό στην εκμετάλλευση των αποθεμάτων υδρογονανθράκων στη θαλάσσια περιοχή που ενώνει τις δυο χώρες, ένας εκ των Ελλήνων διοργανωτών, ίσως λίγο φανατικότερος και από τον Χαλέντ Μεσάαλ!

Λίγο καιρό πριν, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τον απόπλου, βρισκόταν στην Τουρκία και χάιδευε τα αυτιά των Τούρκων, δίνοντάς τους και δημοσίως δώρο και μια τριήρη που συμβολίζει την ελευθερία να ταξιδεύεις, είπε με νόημα. Ο παμπόνηρος Νταβούτογλου σίγουρα χαμογέλασε εάν το πληροφορήθηκε. Τι ωραίο επιχείρημα, από ελληνικά χείλη υπέρ της τουρκικής θέσης ότι η Ελλάδα δεν δικαιούται να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια!

Η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να ανέχεται όλους αυτούς που έχουν συνηθίσει να δρουν ανεξέλεγκτα ενδεδυμένοι το μανδύα του ειρηνιστή, του ανθρωπιστή και του ακτιβιστή. Δικαίωμά τους να πιστεύουν ότι θέλουν, δικαίωμά τους και να το προπαγανδίζουν (αν και θα θέλαμε να μας πουν ποια ακριβώς πιστεύουν ότι θα ήταν η μοίρα τους εάν έκαναν όσα κάνουν εδώ, στους «παραδείσους» τύπου Συρίας και άλλων «δημοκρατιών» που θαυμάζουν – για τη Γάζα ούτε λόγος, εκεί απλώς δεν θα ζούσαν, με συνοπτικές διαδικασίες). Υποχρέωση όμως της κάθε κυβέρνησης και του πολιτικού κόσμου να προασπίζει το εθνικό συμφέρον (έννοια που τους προκαλεί αλλεργία). Και οι γραφικές μειοψηφίες δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα να υπάρχουν, αρκεί να μην επιχειρούν να επιβάλλουν τετελεσμένα διότι απλώς ΔΕΝ θα πρέπει αν γίνονται ανεκτά. Τελεία και παύλα.

Ακολουθεί το ρεπορτάζ της τελευταίας ημέρας όπως το μετέδωσε ο αρμόδιος συντάκτης:

Συνελήφθη ο 60χρονος πλοίαρχος του σκάφους «Audacity of Hope», σημαίας ΗΠΑ, ο οποίος προσήχθη στον αρμόδιο Εισαγγελέα Πειραιά, κατά την αυτόφωρη διαδικασία, για παράβαση της απαγόρευσης απόπλου που είχε επιβληθεί. Ο Εισαγγελέας άσκησε εναντίον ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος.

Στο μεταξύ η Χαμάς, επέκρινε τις ελληνικές λιμενικές αρχές, για την ακινητοποίηση ενός αμερικανικού πλοίου που μετέχει στον στολίσκο που επρόκειτο να κατευθυνθεί προς τη Γάζα για να σπάσει τον ισραηλινό αποκλεισμό της περιοχής. «Είναι μια απάνθρωπη ενέργεια. Αντιβαίνει στους διεθνείς κανόνες», αναφέρει η Χαμάς σε ανακοίνωσή της, που εκδόθηκε από την πολιτική του διοίκηση στη Δαμασκό και αντίγραφό της περιήλθε στην κατοχή του Γαλλικού Πρακτορείου Ειδήσεων. Σύμφωνα με τη Χαμάς, η τακτική αυτή είναι «το αποτέλεσμα των πιέσεων που ασκούν οι σιωνιστές κατακτητές».

Η Χαμάς κάλεσε παράλληλα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τις οργανώσεις προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να «ασκήσουν πίεση στην κυβέρνηση» της Ελλάδας προκειμένου να επιτρέψει τον απόπλου του στολίσκου για τη Λωρίδα της Γάζας.

http://www.defence-point.gr/news/?p=14195