Τα τουρκικά επικοινωνιακά κατασκευάσματα για λόγους εσωτερικής πολιτικής κατανάλωσης – κυρίως – δυστυχώς έτυχαν αναπαραγωγής, εννοείτ...
Τα τουρκικά επικοινωνιακά κατασκευάσματα για λόγους εσωτερικής
πολιτικής κατανάλωσης – κυρίως – δυστυχώς έτυχαν αναπαραγωγής,
εννοείται χωρίς πρόθεση, από ελληνικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Η υπόθεση αφορά στην «απόβαση» Τούρκου υποψηφίου στο λιμάνι του
Αγαθονησίου. Πρόκειται για τη φαιδρή περίπτωση αξιωματικού εν
αποστρατεία των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (κάποιοι αυτούς τους
αποκαλούν «ηλίθιους καραβανάδες»)...
Προσέγγισε λοιπόν στο λιμάνι του Αγαθονησίου με ένα σκάφος (βάρκα
όπως μας διευκρινίζουν, μάλλον για να μη δώσει στόχο ώστε να φτάσει
ανεμπόδιστος) και τη συνοδεία του και αποβιβάστηκε για… να πιει ένα
καφεδάκι (κατανοητό, αφού ο αποκαλούμενος «τούρκικος καφές» δεν πίνεται
στην κυριολεξία, τουλάχιστον στην Κωνσταντινούπολη, νεροζούμι ήταν ρε
καρτνάσια!).
Ο τύπος που έψαχνε να προβάλλει τον εαυτό του στο πλαίσιο της
προσπάθειας να αναδειχθεί σε… εθνοσωτήρα της γειτονικής μας χώρας,
προσεγγίστηκε όντως από στέλεχος του ελληνικού Λιμενικού Σώματος, το
οποίο με ευγένεια του ζήτησε τα χαρτιά που του επέτρεψαν την είσοδο στο
νησί. Όταν έλαβε την απάντηση ότι δεν διαθέτει τέτοια χαρτιά, ο Έλληνας
λιμενικός του απάντησε με ευγένεια, ότι «με συγχωρείται, δεν μπορείτε να
παραμείνετε, λυπούμαστε, πρέπει να τα ζητήσετε απέναντι στη Σάμο και
στη συνέχεια με χαρά θα σας υποδεχτούμε»!
Η αλήθεια είναι ότι ο Τούρκος, σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες που
έχουμε συλλέξει, δεν δημιούργησε κάποιο πρόβλημα και αποχώρησε. Επειδή
όμως είναι… Ανατολίτης μπαμπέσης (!) και με το βλέμμα πάντα στον
αντικειμενικό του σκοπό, ο οποίος ήταν η προβολή της υποψηφιότητάς του,
μόλις πέρασε απέναντι στην πατρίδα του, φρόντισε να κινητοποιήσει τα
Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της Τουρκίας, ώστε να προσπαθήσει να τους
«πουλήσει» το… ανδραγάθημά του.
Κάπως έτσι προέκυψε το θέμα και χωρίς να το θέλουν, το επισημαίνουμε,
με τα πιο αγνά και πατριωτικά κίνητρα, ελληνικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης
«έριξαν νερό στο μύλο» του… μπαμπέση, για τον οποίον κάποιες πηγές
αναφέρουν ότι στο παρελθόν διατηρούσε και κάποιες σχέσεις με την
τουρκική υπηρεσία πληροφοριών, τη ΜΙΤ.
Για να μην παρεξηγηθούμε, δεν εννοούμε ότι η συγκεκριμένη ενέργεια
δεν ήταν προκλητική. Απλά, από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστό το
περιστατικό οι υποψίες για «ιδιοτελή προβοκάτσια» (δηλαδή όχι κρατικά
ενορχηστρωμένη) ήταν έντονες σε πολλά επίπεδα της ελληνικής κυβέρνησης,
που φαίνεται ότι ορθώς τήρησαν χαμηλό προφίλ στη συγκεκριμένη υπόθεση.
Το γιατί βέβαια ο «φίλος» Ερντογάν δεν βγαίνει να καταδικάσει τις
φαιδρές πρακτικές πολιτικών του αντιπάλων, ενόψει των εκλογών στις 12
Ιουνίου, είναι ένα θέμα. Να δούμε πάντως μήπως υποκύψει και αυτός στον
πειρασμό να σηκώσει τους τόνους σε εθνικιστική κατεύθυνση, «αδειάζοντας»
για μια ακόμη φορά τους υποτίθεται «φίλους» του της ελληνικής
κυβέρνησης, με τους οποίους συζητά μπας και κατορθώσουν το Αιγαίο να
ανήκει… στα ψάρια του! Η χιουμοριστική διάθεση οφείλεται προφανώς στην
έλλειψη επιθυμίας να δώσουμε αξία στο υποκείμενο που θέτει σε κίνδυνο
διακρατικές σχέσεις για να εξυπηρετήσει τους δικούς του ιδιοτελείς
σκοπούς.
http://www.defence-point.gr/news/?p=10733