Κεντρική ομιλία του Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Ευάγγελου Βενιζέλου στη συνεδρίαση της Βουλής των Ελλήνων Κυρίες και κύριοι Βουλευτές,...
Κεντρική ομιλία του Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Ευάγγελου Βενιζέλου στη συνεδρίαση της Βουλής των Ελλήνων
Κυρίες
και κύριοι Βουλευτές, η χώρα βρίσκεται υπό συνθήκες πραγματικού
οικονομικού πολέμου. Πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε αυτό. Δεν
αντιμετωπίζουμε μια συμβατική κρίση, μια οξεία οικονομική κρίση. Το
δυσθεώρητο ύψος του δημοσίου χρέους μας έχει φέρει σε μια κατάσταση
δραστικής μείωσης της δημοσιονομικής κυριαρχίας. Αυτό αγωνιζόμαστε να
αντιμετωπίσουμε από τον Οκτώβριο του 2009 έως σήμερα.
Όταν
προσφεύγεις σε διεθνείς οργανισμούς για να λύσεις άμεσα ταμειακά
προβλήματα, όταν προσφεύγεις στους εταίρους σου στην Ευρωπαϊκή Ένωση για
να σου δανείσουν, πρέπει να έχεις πολύ μεγάλη ετοιμότητα και εγρήγορση,
προκειμένου η μείωση της δημοσιονομικής κυριαρχίας να μη μετατραπεί και
σε μείωση του σκληρού πυρήνα της εθνικής κυριαρχίας, στα θέματα
εξωτερικής πολιτικής και εθνικής άμυνας.
Αυτή είναι η πρώτη μας μέριμνα, διότι αν ο οποιοσδήποτε διεθνώς λάβει λάθος μήνυμα, τότε και αυτός θα έχει κάνει μια πάρα πολύ επικίνδυνη παρεξήγηση, αλλά και εμείς θα έχουμε στερηθεί ενός πολύ σημαντικού συγκριτικού πλεονεκτήματος στο διεθνή πολιτικό και διπλωματικό συσχετισμό δυνάμεων, που λειτουργεί ως αποτρεπτικός θώρακας, γιατί οι ένοπλες δυνάμεις και η αμυντική ισχύς της χώρας είναι μια από τις πολλές παραμέτρους της εθνικής ισχύος.
Στόχος μας δεν είναι να χρησιμοποιήσουμε τις Ένοπλες Δυνάμεις και τα υπάρχοντα εξοπλιστικά συστήματα ή τα μελλοντικά. Στόχος μας είναι όλα αυτά να θωρακίσουν τη χώρα, να λειτουργήσουν αποτρεπτικά, δηλαδή να διαμορφώσουν μια εθνική ισχύ, η οποία λειτουργεί και οικονομικά και διπλωματικά και πολιτικά και πολιτιστικά και προσφέρει στους Έλληνες αυτοπεποίθηση, αξιοπρέπεια και στη χώρα τη συνολική εθνική ανταγωνιστικότητα που χρειάζεται μέσα στην Ευρώπη και μέσα στον κόσμο.
Δεν έχει γίνει, φοβούμαι, αντιληπτό αυτό από όλους μας, από όλες τις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, από όλες τις Ελληνίδες και όλους τους Έλληνες. Γι’ αυτό χρειάζεται συστράτευση, πανστρατιά. Και επιλέγω σκοπίμως στρατιωτικούς όρους, γιατί αν πιστεύουμε ότι μέσα από το συνήθη συμβατικό πολιτικό λόγο και αντίλογο και μέσα από τις συνήθεις και συμβατικές κομματικές σχέσεις θα λύσουμε το πρόβλημα αυτό, είμαστε γελασμένοι.
Βρισκόμαστε υπό συνθήκες πολέμου και χρειάζεται εθνική επιστράτευση, εθνική συστράτευση και ενότητα.
Αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικότερο από τη συναίνεση και είναι κάτι πολύ μεγαλύτερο από την απλή διακομματική συνεννόηση. Και μακάρι να αρκούσε η κομματική συνεννόηση και η πολιτική συναίνεση. Έχω πει κατ’ επανάληψη ότι υπάρχει κρίση αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος συνολικά. Άρα, χρειαζόμαστε κοινωνική συναίνεση, εθνική ενότητα, πολιτειακή συμφωνία. Χρειαζόμαστε μία δέσμη προγραμματικών συμφωνιών με τις παραγωγικές δυνάμεις, με τη δικαιοσύνη, με την τοπική αυτοδιοίκηση, με το τραπεζικό σύστημα, με όλους. Και ο καθένας πραγματικά έχει ένα μερίδιο της ευθύνης. Είναι η ώρα της συνευθύνης. Αυτό δεν σημαίνει κυβερνήσεις συνεργασίας ή αλλοίωση των θεσμικών ρόλων. Σημαίνει καθαρή και έντιμη συνεννόηση, διαρκής συνεννόηση για όλα τα θέματα μεταξύ Κυβέρνησης και Αντιπολίτευσης στο πλαίσιο του υπάρχοντος θεσμικού συστήματος και των υπαρχουσών θεσμικών αρμοδιοτήτων.
Και μπορείς από την Αντιπολίτευση να συμβάλεις πολύ περισσότερο απ’ ό,τι μπορείς να συμβάλεις μέσω ενός υπουργικού χαρτοφυλακίου, σας διαβεβαιώ. Δεν χρειάζεται να έχει κανείς την ευθύνη της διοίκησης του κράτους προκειμένου να συμβάλει στη διαμόρφωση των μεγάλων πολιτικών που απαιτείται να υπάρχουν αυτή τη στιγμή για το κράτος, την οικονομία και την κοινωνία. Πολλές φορές η διαχείριση των υποθέσεων μας παρεμποδίζει από το να αντιληφθούμε και να διαχειριστούμε τις μεγάλες πολιτικές. Και ούτε είναι λύση οι εκλογές. Δεν υπάρχουν λέει η σχολική ρήση αδιέξοδα στις δημοκρατίες, αλλά πολλές φορές δημοκρατικά επιλέγεται το αδιέξοδο. Αυτό διδάσκει η ιστορία και αυτό πρέπει να αποφευχθεί.
Πρέπει, λοιπόν, να μιλάμε με άλλους όρους και δεν μιλάμε δυστυχώς με τη γενναιοδωρία που απαιτείται. Πρέπει να γίνουμε περισσότερο γενναιόδωροι, να κοιτάξουμε στο μέλλον, να πάψει αυτή η τριβή με το παρελθόν. Πρέπει να αναλάβουμε την ευθύνη του μέλλοντος. Τώρα έχουν χρεωθεί οι ευθύνες του παρελθόντος, έχει αποφανθεί επ’ αυτού ο ελληνικός λαός και θα αποφανθεί η ιστορία και δεν ξέρουμε ποια θα είναι η κρίση της ιστορίας. Δεν μπορεί κανείς να την προδικάσει.
Μία τέτοια προσπάθεια κάνουμε και στην προκειμένη περίπτωση, να επαναφέρουμε τη διαφάνεια και την αξιοπρέπεια και την αξιοπιστία στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων. Έχω πει κατ’ επανάληψη: Πόσο μπορεί να αντέξει ο κυβερνήτης και το πλήρωμα του υποβρυχίου “Παπανικολής”, που έχουν παρακολουθήσει την κατασκευή του υποβρυχίου 6 χρόνια και το έχουν δοκιμάσει σε όλες τις θάλασσες με 10 μποφόρ και άθλιες καιρικές συνθήκες και το έφεραν από το Κίελο στην Αθήνα μέσα απ’ όλες τις δύσκολες θάλασσες του ημισφαιρίου μας, να ακούν συνεχώς ότι είναι ένα κακό υποβρύχιο που γέρνει, που δεν ανταποκρίνεται στις επιχειρησιακές απαιτήσεις; Κάποιοι τόλμησαν να μιλήσουν για πλωτό φέρετρο. Πόσο θα αντέξουν οι χειριστές των αεροσκαφών μας να ακούν συνεχώς για τα προβλήματα των αεροσκαφών, οι χειριστές των επιθετικών ελικοπτέρων, οι χειριστές των μεταφορικών αεροσκαφών που πηγαίνουν στο Αφγανιστάν ή στη Λιβύη, στη Βεγγάζη που πήγε την Κυριακή το C130; Και όταν είναι ύποπτοι όλοι, είναι ύποπτα και τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Γιατί χωρίς τη δική τους σύμπραξη και τη δική τους συμμετοχή δεν γίνεται τίποτα.
Γι’ αυτό λοιπόν, πρέπει να θέσουμε ένα τέρμα, να τραβήξουμε μία γραμμή. Και χαίρομαι γιατί ο Πρόεδρος του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού επανέλαβε κάτι το οποίο έχουμε συζητήσει πολλές φορές. Παραβιάζει –θέλω να πιστεύω σκοπίμως, για να διευκολύνει μία συνεννόηση- ανοικτές θύρες.
Προφανώς, τα πάντα τίθενται υπό τον έλεγχο διακομματικής επιτροπής. Η Ειδική Διαρκής Επιτροπή Αμυντικών Συμβάσεων και Εξοπλισμών είναι μία διακομματική επιτροπή, που ελέγχει και θα ελέγχει τα πάντα από αρχής μέχρι τέλους της διαδικασίας, που έχει και θα έχει διαρκή ανεμπόδιστη πρόσβαση σε όλους τους φακέλους, σε όλους τους χειριστές, σε όλα τα επιτελεία, στη Γενική Διεύθυνση Αμυντικών Εξοπλισμών. Αλλά πρέπει να μπορεί να αναλάβει την ευθύνη της και να τη διαχειριστεί. Και ας μη γελιόμαστε, αυτό δεν έγινε ποτέ στο παρελθόν. Υπήρχαν γενικές ενημερώσεις επί των προγραμμάτων αλλά δεν υπήρχε ποτέ παρακολούθηση συγκεκριμένων συμβάσεων. Και ποιων συμβάσεων; Δεν είναι η εποχή των συμβάσεων. Τώρα είναι η εποχή της επίλυσης των προβλημάτων του παρελθόντος.
Μήπως κάναμε κάποια σύμβαση για τα υποβρύχια τώρα ή για τα ναυπηγεία; Μήπως κάναμε κάποια σύμβαση εκ του μηδενός; Προσπαθήσαμε να σώσουμε την εθνική ναυπηγική υποδομή, τα χρήματα που είχαν καταβληθεί χωρίς αντίκρισμα, να σώσουμε τις παραγγελίες του Πολεμικού Ναυτικού, να σώσουμε το δημόσιο χρήμα μέσα από καθυστερήσεις και αντιφάσεις ετών. Δεν λέω με κακό σκοπό. Λέω πάντως ότι αυτό ήταν το αποτέλεσμα.
Θα κάναμε τις ίδιες επιλογές, εάν δεν υπήρχαν αυτές οι δεσμεύσεις; Είχαμε λόγο να τις κάνουμε; Όχι. Είναι το σημαντικότερο πρόγραμμα του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης τα υποβρύχια; Όχι. Ούτε οικονομικά ούτε επιχειρησιακά. Τα προγράμματα των μαχητικών αεροσκαφών είναι σημαντικότερα. Τα προγράμματα των ελικοπτέρων είναι σημαντικότερα. Τα προγράμματα των αρμάτων εξίσου σημαντικά. Τα προγράμματα επικοινωνιών και πληροφορίας είναι επιχειρησιακά κρισιμότερα.
Τι ιδιαίτερο έχουν αυτά τα προγράμματα των υποβρυχίων; Ότι συνδέονται με την ελληνική βιομηχανία. Ότι ένα μεγάλο μέρος τους, το μεγαλύτερο κατασκευάζεται στην Ελλάδα και άρα έχουμε την εγγύτητα και την εντοπιότητα και μία σύνδεση των αμυντικών προμηθειών με την εθνική βιομηχανική πολιτική που ανήκει στην αρμοδιότητα φυσικά άλλων υπουργείων, των Υπουργείων Οικονομικών, Περιφερειακής Ανάπτυξης και Θαλασσίων Υποθέσεων.
Και βεβαίως, προσπαθούμε να λύσουμε αυτό το σύνθετο πρόβλημα. Διότι δεν μπορεί εάν δεν βοηθά καθόλου ο εφοπλιστικός κόσμος και δεν έχουμε παραγγελίες από εμπορικά πλοία όχι για κατασκευές αλλά για επισκευές, να διατηρήσουμε δύο μεγάλα ναυπηγεία στη Μεσόγειο με 2,5 χιλιάδες εργαζομένους και αν βάλουμε και το Νεώριο, τρία και αν βάλουμε και όλη τη ζώνη του Περάματος, πολύ περισσότερα. Βεβαίως, θα πρέπει να τα λάβουμε και αυτά υπ' όψιν.
Και έχω πει κατ’ επανάληψη ότι δεν πρέπει να νομίζουν οι Έλληνες ότι ζουν στη χώρα που έχει το μεγαλύτερο βαθμό οικονομικής εγκληματικότητας. Δυστυχώς, αποδεικνύεται ότι σειρά συμβάσεων και προγραμμάτων με ευρωπαϊκές μεγάλες εταιρίες και δυστυχώς κυρίως γερμανικές, συνοδεύτηκαν και συνοδεύονται από τεράστια προβλήματα νομιμότητας και διαφάνειας. Γι’ αυτό έχουμε ζητήσει τη βοήθεια και της Γερμανικής Κυβέρνησης στο ζήτημα αυτό. Δεν είναι, όμως, η ώρα να αναλύσουμε αυτές τις λεπτομέρειες. Θα τα πούμε στην αρμόδια επιτροπή, η οποία γνωρίζει τα πάντα, παρακολουθεί τα πάντα.
Είπε ο κ. Καρατζαφέρης: Μπορώ να διαβεβαιώσω ως Υπουργός Εθνικής Άμυνας ότι κοιμάμαι ήσυχος γιατί είναι ασφαλής ο βυθός του Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου; Κοιμάται ήσυχος ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας και οι Αρχηγοί των Επιτελείων; Όχι. Ποτέ ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας δεν κοιμάται και δεν πρέπει να κοιμάται ήσυχος, γιατί στο όνομα του Προέδρου της Δημοκρατίας και της Βουλής και εκ μέρους της Κυβέρνησης ασκεί τη διοίκηση των ενόπλων δυνάμεων και δεν πρέπει να υπάρχει καμία επανάπαυση και δεν υπάρχει καμία επανάπαυση. Υπάρχει απόλυτη ψυχραιμία. Διότι εάν δεν έχεις ψυχραιμία, τότε χάνεις την αίσθηση της πραγματικής απειλής.
Ποια είναι η μεγάλη στρατηγική αντίφαση στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο; Ότι η απειλή της χώρας προέρχεται από μία σύμμαχη χώρα με την οποία συνυπάρχουμε 60 χρόνια στο ΝΑΤΟ.
Κύριε Πρόεδρε του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, οι κινήσεις των τουρκικών όπως και των ελληνικών υποβρυχίων στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο καταγράφονται από το ΝΑΤΟ και έχουμε πρόσβαση στην κοινή βάση δεδομένων και πληροφόρησης του ΝΑΤΟ. Ο στόλος των παλαιών μας υποβρυχίων τύπου 209 είναι επαρκής για τα δεδομένα του περιφερειακού συσχετισμού δυνάμεων. Αυτό που ανατρέπει τα δεδομένα είναι ο «Παπανικολής». Και γι’ αυτό το Ναυτικό ζητάει να παραμείνει ο «Παπανικολής» μόνιμα στο στόλο και να μην πωληθεί σε άλλη χώρα, διότι ξέρει πόσο σημαντικό επιχειρησιακό πλεονέκτημα είναι ο «Παπανικολής».
Θα μπορούσαμε να έχουμε αυτήν τη στιγμή τέσσερα υποβρύχια αυτού του τύπου, εάν είχαν γίνει άλλοι χειρισμοί στο παρελθόν. Και δεν αναφέρομαι σε χειρισμούς σε σχέση με παράνομες πληρωμές, αναφέρομαι στο αντικείμενο των συμβάσεων και στην επιχειρησιακή επιλογή του Πολεμικού Ναυτικού. Όμως τώρα έχουμε στην κυριότητά μας και τα άλλα τρία υποβρύχια του ίδιου τύπου. Ανήκουν στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου ό,τι και να συμβεί. Αυτή είναι μία από τις πολλές καινοτομίες του ν. 3885/2010.
Και ο «Ωκεανός» που είναι εκσυγχρονισμένο υποβρύχιο παλαιού τύπου, που κόστισε ως τώρα 385 εκατομμύρια, δηλαδή σχεδόν το μισό προϋπολογισμό του προγράμματος «Ποσειδών», βρίσκεται στη φάση των δοκιμών εν όρμω και, εάν δεν υπάρξουν προβλήματα στις σχέσεις της νέας ιδιοκτησίας του Σκαραμαγκά με τη γερμανική εταιρεία HDW, την ThyssenKrupp, θα αρχίσουν οι εν πλω δοκιμές. Αλλά βλέπετε ότι υπάρχουν προβλήματα. Γιατί υπάρχουν προβλήματα; Διότι το νομικό πλαίσιο που έχουμε διαμορφώσει είναι ασφυκτικό για όλους τους αντισυμβαλλόμενους του Ελληνικού Δημοσίου. Κανείς δεν νιώθει άνετα μέσα στο πλαίσιο αυτό. Και θα δούμε ποιες θα είναι οι επιδόσεις του «Ωκεανού». Ξέρετε τι έχουμε τώρα; Έχουμε ένα εκπαιδευμένο πλήρωμα. Έχουμε εκπαιδευμένους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, οι οποίοι μπορούν οι ίδιοι να ελέγξουν ποιοτικά τα επόμενα υποβρύχια, και τα καινούργια τύπου 214 που ανήκουν στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου πλέον και τον «Ωκεανό» ως εκσυγχρονισμένο υποβρύχιο. Έχουμε αποκτήσει μία τεράστια τεχνογνωσία.
Τι γίνεται με το νομοσχέδιο τώρα; Γιατί ειλικρινά μερικές φορές βρίσκομαι σε αδιέξοδο, όταν διαπιστώνω ότι δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε γύρω από προφανή και πρόδηλα πράγματα. Έχουμε υποχρέωση μέχρι τον Αύγουστο, δηλαδή μέχρι αυτόν τον Αύγουστο, μέσα σε εξήντα μέρες από σήμερα, ούτως ή άλλως να μεταφέρουμε την Οδηγία 2009/81/ΕΚ στην ελληνική έννομη τάξη. Και το κάνουμε αυτό λίγες εβδομάδες νωρίτερα για να στείλουμε ένα μήνυμα προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τους εταίρους μας ότι ορισμένες μόνιμες τριβές είμαστε διατεθειμένοι να τις εξαφανίσουμε.
Ποιες είναι οι μόνιμες τριβές; Οι μόνιμες τριβές είναι τα αντισταθμιστικά ωφελήματα και η απλοϊκή εκ μέρους μας εφαρμογή μεθόδων ενίσχυσης της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας μέσω υποχρεωτικών ποσοστών εθνικής βιομηχανικής συμμετοχής και ελληνικής προστιθέμενης αξίας, απλοϊκής. Δεν έχουμε κανένα λόγο να συνεχίσουμε το νοσηρό καθεστώς των αντισταθμιστικών ωφελημάτων, τα οποία επιβαρύνουν το κόστος της αρχικής κύριας σύμβασης, τα οποία λειτούργησαν ως τώρα ως μηχανισμός ανεξέλεγκτων αναθέσεων και τα οποία αποπροσανατόλισαν σε μεγάλο βαθμό την Ελληνική Αμυντική Βιομηχανία. Και βεβαίως έχουμε άλλους τρόπους να ενισχύσουμε μέσω της εθνικής βιομηχανικής αμυντικής στρατηγικής τον πραγματικό παραγωγικό προσανατολισμό των αμυντικών μας βιομηχανιών και βιοτεχνιών.
Όμως πρέπει να ξέρετε ότι ο μεγάλος όγκος των αμυντικών προμηθειών έχει ούτως ή άλλως μικρύνει. Η σημαντικότερη εγγύηση διαφάνειας και εκλογίκευσης είναι η δραστική μείωση του προϋπολογισμού. Αυτή είναι μία άσκηση διαφάνειας και εκλογίκευσης. Διότι τα Επιτελεία σκέφθηκαν πολύ αυστηρά. Επέλεξαν πάρα πολύ αυστηρά τα προγράμματα που τώρα εντάσσονται στο νέο δεκαπενταετές μακροπρόθεσμο πρόγραμμα. Και η μείωση -σας είπα- σε σχέση με το τρέχον Ε.Μ.Π.Α.Ε. της περιόδου 2006 - 2015 είναι μεγαλύτερη του 70%, συγκρίνοντας ένα πρόγραμμα με ένα πρόγραμμα. Έχει σημασία αυτό, γιατί αυτό μας επιτρέπει να κάνουμε μία ex post αξιολόγηση όλων των οπλικών συστημάτων που έχουμε αποκτήσει την τελευταία εικοσαετία, να τα αξιοποιήσουμε, να επενδύσουμε στην εκπαίδευση, να επενδύσουμε στο μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημά μας που είναι το ανθρώπινο δυναμικό.
Τι δεν υπάγεται στην Οδηγία; Στην Οδηγία δεν υπάγεται στην πραγματικότητα ο μεγάλος όγκος των συμβάσεων διακρατικού χαρακτήρα. Μα, όλες οι μεγάλες παραγγελίες, όλα τα μεγάλα προγράμματα είναι στην πραγματικότητα διακρατικού χαρακτήρα. Είναι προγράμματα που ακολουθούν τη διαδικασία διεθνών συμβάσεων ή διεθνών οργανισμών. Τίποτα απ’ αυτά στο παρελθόν δεν διήλθε από τον έλεγχο της Βουλής και δεν κυρώθηκε δια νόμου. Η πρώτη αμυντικού χαρακτήρα σύμβαση που συνάπτεται σε εκτέλεση νόμου, που δεν κυρώνεται απλώς, είναι η σύμβαση για τα δύο νέα υποβρύχια 214, ο ν. 3885/2010.
Τώρα, όλες οι διακρατικού χαρακτήρα συμβάσεις θα κυρώνονται δια νόμου, δεν υπάγονται όμως στην Οδηγία, υπάγονται στις εγγυήσεις διαφάνειας των άρθρων 1 έως 13 του νομοσχεδίου που δεν αναφέρονται στην Οδηγία, αλλά στον τρόπο με τον οποίο εμείς διαμορφώνουμε τη δομή δυνάμεων σε προσωπικό και μέσα, συγκροτούμε το μακροπρόθεσμο πρόγραμμα προμηθειών, ενεργοποιούμε υποπρογράμματα και όλα αυτά υπό τον διαρκή έλεγχο της αρμόδιας Κοινοβουλευτικής Επιτροπής και του Ελεγκτικού Συνεδρίου και με τις ρήτρες ακεραιότητας που επιβάλλει ο ΟΗΕ, ο ΟΟΣΑ ή η Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα μου πείτε, αυτό αποκλείει να γίνει οτιδήποτε στο μέλλον; Όχι. Γι’ αυτό πρέπει η Επιτροπή της Βουλής να έχει τα μάτια της ανοικτά, γι’ αυτό πρέπει το Ελεγκτικό Συνέδριο να έχει τα μάτια του ανοικτά, γι’ αυτό είναι καλοδεχούμενη η κριτική του Τύπου και ο Κοινοβουλευτικός Έλεγχος ο οποίος ασκείται γενικά απ’ όλα τα μέλη της Βουλής και έτσι πρέπει να γίνεται.
Λέει ο κ. Καρατζαφέρης: «Πού βρίσκονται οι πρώην Υπουργοί Εθνικής Άμυνας;». Κοιτάξτε, ο καθένας είναι μία χωριστή περίπτωση και ο καθένας, όταν ασκεί εξουσία, πρέπει να προσέχει. Ας πρόσεχαν. Εγώ προσέχω πολύ. Αν το ερώτημά σας είναι πού θα βρεθεί ο σημερινός Υπουργός Εθνικής Άμυνας, αυτό ελπίζω να είναι ένα ερώτημα που θα έχει μία καλή απάντηση, εάν σας ενδιαφέρει αυτό. Αλλά εμένα δεν με ενδιαφέρει προσωπικά, γιατί δεν με ενδιαφέρει το πολιτικό μου μέλλον, με ενδιαφέρει πάρα πολύ να υπερασπιστώ το πολιτικό παρόν της χώρας και να διασώσουμε ό,τι μπορούμε από το πολιτικό μας παρελθόν.
Αν έχετε την καλοσύνη, προσέξτε με και συγχωρέστε με για την παράταση του χρόνου της ομιλίας μου, γιατί προστέθηκαν πολλά θέματα πέραν του νομοσχεδίου λόγω της παρέμβασης του κυρίου Προέδρου του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού. Η Οδηγία δεν αφήνει πολλά περιθώρια επεξεργασίας κατά τη μεταφορά της στην εθνική έννομη τάξη. Είναι μια προσπάθεια να επιβληθεί η βούληση των ισχυρών ευρωπαϊκών χωρών που παράγουν οπλικά συστήματα επί των μεσαίων και μικρών χωρών; Ναι. Αναμφίβολα. Όμως, όλη η δραστηριότητα του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας, όλη η δραστηριότητα του ΝΑΤΟ και της ΝΑΜSΑ, όλες οι διακρατικές συμβάσεις, όπως αυτές με τις Ηνωμένες Πολιτείες, με τη Ρωσική Ομοσπονδία, με τη Γερμανία, με τη Γαλλία, με την Ιταλία, σας επαναλαμβάνω ότι βρίσκονται εκτός του πεδίου της Οδηγίας.
Και ποιο είναι το θέμα; Το επαναλαμβάνω. Το θέμα είναι η ερμηνεία του άρθρο 346 της Συνθήκης για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι προμήθειες στρατιωτικού υλικού ανήκουν στην αρμοδιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μπορεί να συγκροτηθεί κοινή αγορά ή ανήκουν στην αρμοδιότητα κάθε κράτους-μέλους; Η απάντηση των κρατών-μελών είναι ότι ανήκουν στη δική τους αρμοδιότητα.
Το μεγάλο θέμα ερμηνείας μεταξύ Οδηγίας και πρωτογενούς δικαίου, που είναι το άρθρο 346, είναι αν η επίκληση του 346 μας οδηγεί εκτός Οδηγίας ή αν η επίκληση του 346 μας οδηγεί στις εξαιρέσεις που προβλέπει η Οδηγία. Αυτό θα λυθεί στην πράξη μέσα από μία συνεχή διαπραγμάτευση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και εν τέλει με το δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Όμως, προσέξτε! Μη διυλίζουμε τον κώνωπα και καταπίνουμε την κάμηλο, γιατί έχουμε τόσα άλλα να κάνουμε. Μπορούμε να επεξεργαστούμε την έννοια της ασφάλειας εφοδιασμού. Μπορούμε να οργανώσουμε τις συμφωνίες-πλαίσιο. Μπορούμε να οργανώσουμε τα προγράμματα έρευνας και ανάπτυξης. Μπορούμε να επεξεργαστούμε όλοι μαζί, μέσω της Επιτροπής, την εθνική αμυντική βιομηχανική στρατηγική.
Όμως, έχει μειωθεί δραστικά ο προϋπολογισμός του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Έχω θέσει μαζί με τον κ. Μπεγλίτη ένα όριο, να μην περνούν οι ετήσιες πληρωμές τα 850 εκατομμύρια ευρώ για τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια. Αυτό είναι το 0,3% του ΑΕΠ. Αν υπάρχουν ποντικοί, έχουν κάθε λόγο να φύγουν αυτή τη στιγμή από το σκάφος. Έχει μειωθεί πάρα πολύ το τυρί!
Η δαπάνη για τις αμυντικές προμήθειες δεν είναι η σημαντικότερη δημόσια δαπάνη. Υπάρχουν τα δημόσια έργα, η ενέργεια, οι άλλες προμήθειες του δημοσίου. Συνολικά ο προϋπολογισμός του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας μειώθηκε κατά 30% από το 2009 μέχρι σήμερα.
Από την άλλη μεριά πρέπει να ισορροπήσουμε και στη Βουλή και στην κοινή γνώμη. Δεν μπορεί ταυτοχρόνως να θέλουμε μέρισμα ειρήνης και μείωση των αμυντικών δαπανών για να συμβάλλουμε στην αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης -και η συμβολή του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας ήταν τεράστια αυτά τα δύο χρόνια. Ήταν ισοδύναμη, λογιστικά, δημοσιονομικά, με την περικοπή των μισθών και των συντάξεων, που ήταν το πιο δραματικό μέτρο που έχουμε πάρει- και από την άλλη μεριά, όταν νιώθει κάποιος ότι θίγεται η ισορροπία δυνάμεων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, αμέσως υψώνει φωνή και λέει «μα, η απέναντι πλευρά έχει πιο σύγχρονα, πιο τέλεια, πιο ακριβά οπλικά συστήματα; Τι γίνεται; Ποια είναι η ισορροπία δυνάμεων σε μέσα»; Πρέπει λοιπόν να έχουμε ένα ενιαίο κριτήριο το οποίο να λαμβάνει υπόψη και τις δύο παραμέτρους, πρωτίστως την αμυντική και άρα πολιτική και διπλωματική, αλλά και τη δημοσιονομική και αναπτυξιακή παράμετρο.
Αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούμαστε. Το έχω παρουσιάσει διεξοδικά στην Επιτροπή. Θα έχουμε την ευκαιρία και αύριο, στα άρθρα, να πούμε λεπτομέρειες.
Αν είχα περιθώριο να αποδεχθώ ιδέες και προτάσεις της Αντιπολίτευσης επί του κορμού της Οδηγίας, να μην αμφιβάλλετε ότι θα το είχα κάνει. Δεν θα ήθελα με τίποτα όμως να ανοίξουμε ένα στείρο διάλογο με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τώρα για θέματα που είναι –σας διαβεβαιώ- άνευ σημασίας.
Στις πρόσθετες διατάξεις, αυτές που είναι εκτός Οδηγίας ή εκεί όπου έχουμε προφανή διακριτική ευχέρεια από την Οδηγία, όλες οι ιδέες σας ενσωματώνονται και θα το δείτε και αύριο στα άρθρα. Πρέπει όμως να αντιληφθείτε και ποια είναι τα μηνύματα που θέλουμε να στείλουμε διεθνώς και αζημίως, στην περίπτωση αυτή, για την άμυνα και την οικονομία της χώρας.
Σας παρακαλώ λοιπόν να τα σκεφθείτε όλα αυτά οι εκπρόσωποι των κομμάτων της Αντιπολίτευσης. Θεωρώ ότι η τοποθέτηση που έκανε προηγουμένως ο κ. Δρίτσας ήταν μια δίκαιη τοποθέτηση, παρά τη διαφορά της οπτικής γωνίας που έχουμε, διότι εμείς είμαστε μια κυβέρνηση χώρας-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και χώρας-μέλους του ΝΑΤΟ, που πρέπει να διαμορφώνει διεθνώς έτσι τη στάση της ώστε τελικά να διασφαλίζει τα νώτα της στην περιοχή της και την εθνική της κυριαρχία και τον εθνικό της χώρο, σε μια εποχή μεταβαλλόμενης γεωγραφίας και γεωμετρίας, σε μια εποχή πολύ μεγάλης ρευστότητας και αβεβαιότητας, που είναι πολύ κοντά μας. Δυστυχώς, έχουμε πολύ έντονη τη βαλκανική διάσταση στην Ελλάδα και δεν αντιλαμβανόμαστε τη μεσογειακή διάσταση της γεωγραφικής μας θέσης, τη μεσογειακή ταυτότητά μας, την περιφερειακή.
Άρα λοιπόν σας παρακαλώ όλες και όλους να αρθούμε στην, αν θέλετε, απαιτούμενη συναίνεση και να στείλουμε ένα καθαρό μήνυμα στον ελληνικό λαό πως στην εθνική άμυνα μπορούμε να είμαστε ενωμένοι και μπορούμε να θεσπίσουμε, με καλοπιστία και ευψυχία, διατάξεις που λειτουργούν εγγυητικά προς όφελος του ελληνικού λαού και προς όφελος της εθνικής κυριαρχίας.
Σας ευχαριστώ.
==================================
Απάντηση Ευάγγελου Βενιζέλου στην ομιλία του Πρόεδρου του ΛΑΟΣ κ. Γ. Καρατζαφέρη
Ευχαριστώ
τον κύριο Πρόεδρο του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού για τα καλά λόγια και
την εμπιστοσύνη του. Απαντώ μόνο στα ζητήματα που έθεσε τα οποία είναι
επιχειρησιακού ενδιαφέροντος για να μην «φάω» κι άλλο χρόνο. Το υποβρύχιο «Παπανικολής», κύριε Πρόεδρε, διαθέτει τορπίλες από τις υπάρχουσες και διαθέσιμες διότι το κόστος προμηθείας των νέων τορπιλών είναι πάρα πολύ υψηλό και επειδή έχουμε διαθέσιμες τορπίλες μέχρι το 2025. Η εισήγηση του Πολεμικού Ναυτικού –την οποία αποδεχτήκαμε- είναι να αξιοποιήσουμε το απόθεμα και στο μεταξύ να κάνουμε την καλύτερη δυνατή διαπραγμάτευση για τη νέα γενιά τορπιλών. Μάλιστα το «Παπανικολής» έχει κάνει δοκιμή εκτόξευσης τορπιλών και ετοιμάζει νέα δοκιμή τορπιλών αμέσως μετά τη συντήρηση που υφίσταται.
«Ωκεανός»: Η καταγγελία της σύμβασης εκ μέρους της HDV, της σύμβασης μεταξύ ΕΝΑΕ-HDV, δεν μας δηλώθηκε από τα ναυπηγεία ότι επηρεάζει το χρονοδιάγραμμα των δοκιμών του «Ωκεανού». Θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι δοκιμές θα γίνουν γιατί και το πλήρωμα του ναυπηγείου μπορεί να συγκροτηθεί κι εμείς έχουμε έτοιμο πλήρωμα για να αναλάβει το ρόλο του παρατηρητή. Είναι το πλήρωμα του «Παπανικολής». Τα 50 εκατομμύρια της δόσης δεν κατεβλήθησαν διότι τα ίδια τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά ούτως ή άλλως μας ζήτησαν να μην τα καταβάλουμε λόγω της διαφωνίας που ανέκυψε με τη HDV κι έχουμε ζητήσει να αποσαφηνιστεί αυτή η κατάσταση ακριβώς γιατί εμάς μας ενδιαφέρει να ολοκληρωθούν οι συμβάσεις όπως έχουν συναφθεί. Θα ενημερώσω την Επιτροπή διεξοδικά, όπως ήδη το έκανα. Δεν θέλω να απασχολώ με λεπτομέρειες την Ολομέλεια.
Έβρος: Πράγματι την ευθύνη του χειρισμού την είχε η Ελληνική Αστυνομία σε συνεργασία με τη FRONTEX. H FRONTEX είναι σώμα αστυνομικού χαρακτήρα. Πρέπει λοιπόν να κάνουμε μία θεμελιώδη διάκριση μεταξύ της στρατιωτικής φύλαξης των συνόρων που ανήκει στην αρμοδιότητα των Ενόπλων Δυνάμεων και του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και της αστυνομικής φύλαξης που ανήκει στην αρμοδιότητα της Αστυνομίας και του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Εμείς προσφέρουμε όλη την υποστήριξη, όλη την υποδομή, αλλά είναι άλλο το στρατιωτικό καθήκον και άλλο το αστυνομικό. Όπως και το Ναυτικό σε σχέση με το Λιμενικό, ο Στρατός σε σχέση με την Αστυνομία προσφέρει και θα προσφέρει τη μεγίστη συνδρομή και η παρουσία του Στρατού στη συνοριογραμμή και εν προκειμένω στον Έβρο είναι και θα είναι η πρέπουσα, χωρίς βεβαίως να δημιουργούνται περιττές παρεξηγήσεις και εντάσεις, γιατί δεν έχουμε κανένα λόγο να διολισθήσουμε σε τέτοιου είδους εντάσεις.
Ξέρετε ότι έχει σχεδόν μηδενιστεί η διέλευση παράνομων μεταναστών από το προγεφύρωμα. Αυτό συμβαίνει διότι εκτελούνται έργα τα οποία μας ενδιαφέρουν πάρα πολύ -ας τα χαρακτηρίσουμε εγγειοβελτιωτικού χαρακτήρα- τα οποία έχουν πολύ μεγάλο αποτέλεσμα. Αυτά τα εγγειοβελτιωτικά έργα τα οποία έχουν σχεδιαστεί από τον Οκτώβριο του 2009 και μετά και εκτελούνται με ταχύτατο ρυθμό θα ακολουθήσουν και το μήκος του ποταμού.
Άρα λοιπόν έχουν ληφθεί και λαμβάνονται πολλά μέτρα και δεν χρειάζεται όλα αυτά να τα συζητούμε λεπτομερώς στη Βουλή. Είναι αυτονόητο ότι κάνουμε όλα όσα πρέπει να κάνουμε στο πλαίσιο του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου και σε συνεργασία με την FRONTEX.
