Η Ελληνική Πολιτεία με το ΠΔ 9/25 Ιαν 2001 όπως αυτό τροποποιήθηκε με το ΠΔ 105/25-4-2001 και ΠΔ 237/9-11-2006, καθιέρωσε την απονομή Αν...
Η Ελληνική Πολιτεία με το ΠΔ 9/25 Ιαν 2001 όπως αυτό τροποποιήθηκε με το ΠΔ 105/25-4-2001 και ΠΔ 237/9-11-2006, καθιέρωσε την απονομή Αναμνηστικού Μεταλλίου Επιχειρήσεων Κύπρου για όσους συμμετείχαν στην Τηλυρία και Λευκωσία το 1964, στην Κοφίνου – Άγιους Θεόδωρους το 1967 και στις επιχειρήσεις που έγιναν κατά τη χρονική περίοδο 20-7-1974 έως και 20-8-1974.
Ο εν λόγω πολεμιστής έχει τιμηθεί μαζί με άλλους 1.500 περίπου πολεμιστές...
με το παραπάνω μετάλλιο τον Ιούλιο του 2007, σε ειδική τελετή που οργανώθηκε από το ΥΠΕΘΑ στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Το δίπλωμα και το μετάλλιό του παρελήφθησαν στην τελετή.
Τα παραπάνω αποτελούν μέρος της απάντησης, σε ερώτηση που κατέθεσε ο Βουλευτής κ. Ιωάννης Κοραντής προς τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας με θέμα την απόδοση τιμών στον πολεμιστή-καταδρομέα της ΕΛΔΥΚ Μπικάκη Εμμανουήλ.
Ερώτηση 12667/08-03-2011 της Βουλής των Ελλήνων
Η άγνωστη ιστορία του καταδρομέα Μανώλη Μπικάκη, που δημοσιεύεται κυρίως στο διαδίκτυο, δεν μπορεί να αφήσει ασυγκίνητο κανένα Έλληνα.
0 Μανώλης Μπικάκης, καταγόμενος από το χωριό Ασή Γωνιά, στα σύνορα Ρεθύμνου - Χανίων, ήταν μία ηρωική μορφή των μαχών, ανάμεσα σε όλες τις άλλες, των ελλήνων πολεμιστών της Α' Μοίρας της ΕΛΔΥΚ και των Κυπρίων καταδρομέων, κατά την τουρκική εισβολή στην Μεγαλόνησο το 1974.
Σε περιοχή στα προάστια της Λευκωσίας, σε μία άνιση και ανορθόδοξη αναμέτρηση, κατέστρεφε με το ΠΑΟ του έξι τουρκικά άρματα Μ-48-Α2, εξολόθρευσε τα πληρώματά τους και με δύο βλήματα που του είχαν απομείνει ισοπέδωσε το κτίριο ενός παρακείμενου σχολείου, όπου είχαν σπεύσει να κρυφτούν τούρκοι στρατιώτες. Ο καταδρομέας Μπικάκης δεν έλαβε.ποτέ κάποια ηθική αμοιβή ή έπαινο. Η πρόταση του Διοικητή του για απονομή σε αυτόν του Χρυσού Αριστείου Ανδρείας έμεινε αναπάντητη. 0 Μανώλης Μπικάκης άφησε την τελευταία του πνοή σε τροχαίο ατύχημα το 1994 στην Εθνική οδό Αθηνών - Πατρών, φεύγοντας από την ζωή, όπως και τόσοι άλλοι αφανείς ήρωες, με την πίκρα της μή αναγνώρισης.
Ερωτάται ο κ. Υπουργός :
Δεν θεωρεί επιβεβλημένο, έστω και με τόση καθυστέρηση, να αποδοθεί η δέουσα τιμή στον Μανώλη Μπικάκη, ως ελάχιστη ένδειξη ότι η Πατρίδα δεν λησμονεί τους ήρωές της;
