Το «πράσινο φως» για τη δημιουργία εθνικής Αρχής κυβερνοάμυνας και στην Ελλάδα δόθηκε από το ΚΥΣΕΑ, λίγο μετά τη Σύνοδο Κορυφής του NATO

Το «πράσινο φως» για τη δημιουργία εθνικής Αρχής κυβερνοάμυνας και στην Ελλάδα δόθηκε από το ΚΥΣΕΑ, λίγο με­τά τη Σύνοδο Κορυφής του NAT...

Το «πράσινο φως» για τη δημιουργία εθνικής Αρχής κυβερνοάμυνας και στην Ελλάδα δόθηκε από το ΚΥΣΕΑ, λίγο με­τά τη Σύνοδο Κορυφής του NATO που έγινε στη Λισσαβόνα τον περασμένο Νοέμβριο, με σκο­πό τον καθορισμό της μελλοντικής πορείας της Συμμαχίας. Σύμφωνα με την ανα­κοίνωση Τύπου που ε­ξέδωσε η Διεύθυνση Δημόσιας Διπλωματίας του NATO στις 20 Νοεμβρίου, με­ταξύ των θεμάτων στα οποία υπήρξε συμφωνία μεταξύ των κρατών-μελών ήταν και το θέ­μα ενισχύσεως των δυνατοτή­των τους στην κυβερνοάμυνα (σ.σ.: βλ. σχετική αναφορά επ’ αυτού στον «ΚτΕ» της 17ης Οκτωβρίου 2010).

Το θέμα αυτό αποτέλεσε το α­ντικείμενο συγκεκριμένης α­ναφοράς στην πολυσέλιδη α­νακοίνωση, η παράγραφος 40 της οποίας ανέφερε: «Οι απει­λές στον κυβερνοχώρο αυξάνουν ταχύτατα και εξελίσσονται κα­τά εξειδικευμένο τρόπο. Προ­κειμένου να εξασφαλισθεί η μό­νιμη και απρόσκοπτη πρόσβα­ση του NATO στον κυβερνοχώ­ρο και η ακεραιότητα των κρί­σιμων συστημάτων του, θα λά­βουμε υπ’ όψιν τη διάσταση του κυβερνοχώρου των σύγχρονων συγκρούσεων στο δόγμα του NATO και θα βελτιώσουμε τις δυνατότητες του να εντοπίζει, προλαμβάνει και να αντεπεξέρ­χεται σε κυβερνοεπιθέσεις ενα­ντίον συστημάτων κρίσιμης ση­μασίας για τη Συμμαχία. Ιδιαί­τερα, θα καταβάλλουμε έντονες προσπάθειες για να επιταχύ­νουμε την εξέλιξη της ικανότητας του NATO να ανταποκρίνε­ται σε συμβάντα ηλεκτρονικών υπολογιστών NCIRC (NATO Computer Incident Response Capability) σε πλήρη επιχειρη­σιακή ικανότητα (FOC – Full Operational Capability) μέχρι το 2012 και τη συγκέντρωση όλων των οργάνων του ΝΑΤΟ κά­τω από μία συγκεντροποιημένη προστασία από επιθέσεις στον κυβερνοχώρο. θα χρησιμοποιήσουμε τις διαδικασίες αμυντι­κού σχεδιασμού του NATO, προ­κειμένου να αναπτύξουμε τις δυ­νατότητες κυβερνοάμυνας των συμμάχων-χωρών, να παρά­σχουμε βοήθεια σε κάθε σύμ­μαχο κατόπιν αιτήματος του και να βελτιστοποιήσουμε την α­νταλλαγή πληροφοριών, συ­νεργασίας και διαλειτουργικότητας. Προκειμένου να προ­σεγγίσουμε τους κινδύνους για άλλους παράγοντες, όπως τα Ηνωμένα ‘Εθνη και η Ε.Ε., ό­πως αυτό συμφωνήθη. Αναθέ­σαμε στο Συμβούλιο -αντλώντας μέσα από υπάρχουσες διεθνείς υποδομές και με βάση μία επα­νεξέταση της παρούσας πολιτι­κής μας – να αναπτύξει εις βάθος μία πολιτική του NATO στο θέ­μα της κυβερνοάμυνας μέχρι τον Ιούνιο του 2011 και να προε­τοιμάσει ένα σχέδιο δράσεως για την εφαρμογή της».

Η αναφορά στο θέμα αυτό αποτέλεσε το αντικείμενο και της συνεντεύξεως της 22ας Νοεμβρίου που έδωσε, αμέσως μετά το πέρας της συναντήσε­ως κορυφής, και του ΥΕθΑ κ. Βενιζέλου, ο οποίος – αναφε­ρόμενος σης νέες απειλές που αντιμετωπίζει το NATO – έκανε λόγο «πρωτίστως, και αυτό εί­ναι το νέο στοιχείο το οποίο έχει καταστεί προτεραιότητα», όπως τόνισε, «στον κίνδυνο των κυβερνοεπιθέσεων και άρα στην νατοϊκή κυβερνοάμυνα».

Ενημέρωση.

Περίπου έναν μήνα αργότερα, ο κ. Βενιζέλος ζήτησε, όπως πληροφορηθήκαμε, να του γί­νει ενημέρωση από τη Διεύ­θυνση Κυβερνοάμυνας του ΓΕΕΘΑ, η οποία και έγινε παρουσία του αναπληρωτή του κ. Μπεγλίτη και των αρχηγών των Γενικών Επιτελείων.

Στο τέλος της ενημερώσε­ως, ο κ. Βενιζέλος ζήτησε από τη ΔΙΚΥΒ να συντάξει μία ει­σήγηση σχετικά με τη δημι­ουργία εθνικής Αρχής κυβερνοάμυνας, την ανάγκη για δη­μιουργία της οποίας είχε τονίσει κατ’ επανάληψη η στήλη. Η απόφαση αυτή αποτελεί μία άκρως θετική εξέλιξη, αλλά η υλοποίηση της απαιτεί ιδιαίτε­ρη προσοχή για να μην κατα­λήξει και αυτή η προσπάθεια σε μία απλή «ταμπέλα» ή δι­καιολογία προς το NATO, ήταν ε­ντάξει, το κάναμε και αυτό.

Ένα από τα βασικά θέματα που πρέπει να λυθούν για τη δημιουργία εθνικής Αρχής κυβερνοάμυνας, είναι η τρο­ποποίηση του υπάρχοντος νο­μικού πλαισίου (Π.Δ. 360/92, αΔ. 325/2003, υπουργική α­πόφαση 120/6/200994/Σ. 1691/8.6.2004 του ΥΕΘΑ, νό­μος 3649/2008 κ.ά.), το οποίο είναι σε προφανή διάσταση με την πραγματικότητα (βλ. «ΚτΕ» 26ης Σεπτεμβρίου 2009, σχετικά με τις δυνατότητες της Τουρκίας στον τομέα αυτό και την υπάρχουσα κατάσταση στην Ελλάδα). Ένα δεύτερο θέμα είναι φυσικά η αναβάθ­μιση της ΔΙΚΥΒ σε διοίκηση, στα πρότυπα άλλων χωρών του NATO, και κυρίως η εξασφά­λιση της αναγκαίας χρηματο­δοτήσεως, κάτι που είναι ιδι­αίτερα εύκολο, δεδομένου ότι δεν χρειάζονται παρά ελάχι­στα κονδύλια (2-3 εκατ. ευρώ σε πρώτη φάση).

Το τρίτο και ουσιαστικότε­ρο θέμα είναι να γίνει κατα­νοητό ότι η υπόθεση δημι­ουργίας εθνικής Αρχής κυ­βερνοάμυνας απαιτεί μία σύν­θετη προσέγγιση και τη συνεργασία της ΔΙΚΥΒ (η οποία ως ο μόνος φορέας με εμπειρία και εξειδικευμένη γνώση θα πρέπει να αποτελέσει τον πυ­ρήνα του εγχειρήματος), με αρκετούς άλλους φορείς και πανεπιστήμια, τα οποία μπο­ρούν να συμβάλουν τόσο σε θεωρητικό επίπεδο όσο -και κυρίως- σε επίπεδο έρευνας.

Το βασικότερο, όμως, θέ­μα είναι να γίνει κατανοητό ότι με καταστάσεις εκ των ε­νόντων και αποσπασματικές μεταθέσεις στελεχών των ΕΔ για μικρές περιόδους δύο ή τριών ετών, δουλειά στον ά­κρως εξειδικευμένο αυτό το­μέα – που απαιτεί αφοσίωση, τεράστια επένδυση σε χρόνο και συνεχή εκπαίδευση και κυρίως εμπειρία υπό πραγμα­τικές και όχι θεωρητικές συν­θήκες – δεν γίνεται.

Φυσικά, λύσεις για όλα αυ­τά, υπάρχουν, αρκεί κάποιος να ασχοληθεί με τον τομέα αυ­τό με την ανάλογη σοβαρότη­τα που έχει η σημασία του για την ασφάλεια της χώρας. Σε κάθε περίπτωση, η στήλη εύ­χεται «καλή αρχή».

Του Μάνου Ηλιάδη – Ο Κόσμος του Επενδυτή

http://gdailynews.wordpress.com/