Για την εξωτερική πολιτική της Κυβέρνησης: Ακούμε πολλούς συμπολίτες μας, ακόμα και πολιτικούς και πολιτικά κόμματα να μην έχουν την ...
Για την εξωτερική πολιτική της Κυβέρνησης:
Ακούμε πολλούς συμπολίτες μας, ακόμα και πολιτικούς και πολιτικά κόμματα να μην έχουν την αναγκαία εθνική αυτοπεποίθηση. Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε ως λαός εθνική αυτοεκτίμηση και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας.
Οι ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν ιστορικό βάθος. Μέσα στην ιστορία έχουν πολωθεί, έχουμε περάσει δραματικές περιόδους, δεν είναι καθόλου εύκολο να λύσεις τα σύνθετα αυτά προβλήματα από τη μια στιγμή στην άλλη.
Η Τουρκία είναι μια μεγάλη περιφερειακή δύναμη, δύσκολος γείτονας. Δεν είναι εύκολο να τα λύσεις πάντα μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ή στο πλαίσιο ενός πολιτικού κύκλου τετραετίας τα προβλήματα. Περισσότερο δε όταν συμπυκνώνουν και ιστορία και μεγάλα γεωστρατηγικά συμφέροντα. Άρα λοιπόν χρειάζεται επιμονή, σταθερότητα στη συνέχεια της εξωτερικής μας πολιτικής, χρειάζονται ασφαλώς ευρύτερες συναινέσεις και συνεννοήσεις των πολιτικών δυνάμεων.
Οι υπερπτήσεις αντιμετωπίζονται με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο, πάντα σεβόμενοι το Διεθνές Δίκαιο και τις υποχρεώσεις που έχει η χώρα στο πλαίσιο των Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οργανισμών. Σε καμία περίπτωση δεν έχουμε υποχωρήσει μέχρι σήμερα, τίποτα δεν έχουμε χαρίσει και πολύ περισσότερο δεν είμαστε μια χώρα μειωμένης εθνικής κυριαρχίας. Αντίθετα θα έλεγα η «επιθετική» πολιτική που ακολουθούμε απέναντι στην Τουρκία, με βάση το Διεθνές Δίκαιο, είναι η μόνη εθνική στρατηγική που μπορεί να οδηγήσει σε αποτελέσματα. Γιατί μέχρι σήμερα και στο εσωτερικό και για πολλά χρόνια δεν έχουμε ακούσει πολιτικές δυνάμεις να αρθρώνουν μια εναλλακτική αξιόπιστη εθνική στρατηγική, για τη διαχείριση των μεγάλων προβλημάτων στις σχέσεις μας με την Τουρκία. Οι φωνές για εσωτερική κατανάλωση, είναι πεπερασμένης αξίας και οδηγούν σε αδιέξοδα.
Θέλω να αναγνωρίσετε όμως όλοι ότι, ιδιαίτερα στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, ακόμα και την περίοδο της αντιπολίτευσης, πολιτευθήκαμε με έναν τρόπο πολύ συνετό, γνωρίζοντας ακριβώς το βάθος των προβλημάτων που είχαμε διαχειριστεί την προηγούμενη περίοδο. Και ιδιαίτερα ο Πρωθυπουργός ο κ. Παπανδρέου ως Υπουργός Εξωτερικών έναντι της Τουρκίας. Ακριβώς επειδή έχουμε συνείδηση όλων αυτών των προβλημάτων, χρειάζεται και ηρεμία και ψυχραιμία, αλλά κυρίως χρειάζεται εμπιστοσύνη στις δυνάμεις της χώρας.
Πρέπει να είμαστε όλοι ειλικρινείς μεταξύ μας, πρόβλημα λαθρομετανάστευσης έχει και η Τουρκία, μην τα βλέπουμε μόνο από τη δική μας πλευρά, είναι κι αυτή χώρα διέλευσης.
Γίνονται όλες οι αναγκαίες προσπάθειες και στο διμερές επίπεδο με την Τουρκία και στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέσα από τις συμφωνίες επανεισδοχής, να πειστεί η Τουρκία να αναλάβει τις δικές της ευθύνες.
Ασφαλώς έχει πρόβλημα η Ελλάδα και γι΄ αυτό καλούμαστε να διαχειριστούμε με αποτελεσματικότητα αυτό το πρόβλημα των αυξημένων λαθρομεταναστευτικών ροών, πρόβλημα όμως έχει και η Τουρκία στα σύνορά της. Έχει εκτεταμένα γεωγραφικά σύνορα, χερσαία σύνορα με πάρα πολλές χώρες, εκεί που βρίσκονται εστίες έντασης και εστίες πολέμου. Προσπαθεί λοιπόν, να μεταφέρει το πρόβλημα στον γείτονά της, δηλαδή ουσιαστικά προσπαθεί να το μεταφέρει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και εκεί είναι η μεγάλη ευθύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να αντιληφθεί επιτέλους και να συνειδητοποιήσει ότι το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό. Δεν είναι μόνο της Ελλάδας, είναι ένα πρόβλημα που πρέπει από κοινού και αλληλέγγυα να διαχειριστούμε στο πλαίσιο των ευρωπαϊκών θεσμών.
Για τον φράχτη στον Έβρο:
Η απόφαση της Κυβέρνησης για να φτιάξουμε αυτό το φράχτη, αποτελεί έκφραση θεμελιώδους δικαιώματος εθνικής κυριαρχίας, απόλυτα νόμιμο. Κινούμαστε με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο και στις διεθνείς Συνθήκες και Συμφωνίες. Ασκούμε ένα κυριαρχικό δικαίωμα της χώρας μας για την προστασία των συνόρων, τα οποία είναι εξωτερικά σύνορα και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η απόφασή μας αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο λήψης αστυνομικών μέτρων και είναι σε πρώτο επίπεδο αρμοδιότητας του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχει καθημερινή συνεργασία και ένας εκτεταμένος και αποτελεσματικός, όπως αποδεικνύεται στην πράξη, συντονισμός με το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και ασφαλώς με το Υπουργείο Εξωτερικών, που διαχειρίζεται τη διπλωματική πλευρά όλων αυτών των θεμάτων.
Ποτέ δεν υποστηρίξαμε ότι με το μέτρο αυτό, με αυτή την απόφαση θα λυθεί το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης στην Ελλάδα. Αντίθετα, πιστεύω, προσωπικά, ότι θα είναι ένα αποτελεσματικό μέτρο ανάσχεσης του μεγάλου μεταναστευτικού ρεύματος που εμφανίζεται στα χερσαία σύνορα της χώρας. Θα συνοδευτεί όμως, όπως είναι η πρόθεση της Κυβέρνησης και του αρμόδιου Υπουργείου, και από άλλα μέτρα σε άλλες περιοχές της χώρας, έτσι ώστε να αποτραπεί το ενδεχόμενο αυτό στο οποίο αναφέρθηκαν και οι φίλοι μας από την Ορεστιάδα.
Γιατί όπως είπα, είδαμε τα προηγούμενα χρόνια μια αυξημένη πίεση στα νησιά, η οποία μετατοπίστηκε στα χερσαία σύνορα του Έβρου και ενδεχομένως αύριο τα μεγάλα δουλεμπορικά δίκτυα, να επιχειρήσουν πάλι να μεταφέρουν τις ροές αυτές στα νησιά. Άρα για μας είναι ένα μέτρο που εντάσσεται σε μια ευρύτερη στρατηγική.
Για τις Ένοπλες Δυνάμεις και τη φύλαξη των συνόρων:
Ασφαλώς οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν την εθνική ευθύνη προστασίας των συνόρων της χώρας και της υπεράσπισης της εδαφικής ακεραιότητας, της ανεξαρτησίας και της εθνικής κυριαρχίας της χώρας. Θα ήταν κατά την άποψή μου λάθος να εμπλακεί, άμεσα, ο στρατός, οι Ένοπλες Δυνάμεις στην αποτροπή λαθρομεταναστευτικών ροών. Αντίθετα, σε συνεργασία με τις Αστυνομικές Αρχές και με όλες τις Υπηρεσίες του κράτους, βοηθάμε σημαντικότατα και καθημερινά στο να επιτύχουμε τον κοινό στόχο που είναι η αντιμετώπιση αυτών των ρευμάτων.
Όμως στην πρώτη γραμμή, στα σύνορα, χρειάζεται μια διαχείριση εξαιρετικά προσεκτική, γιατί είναι ευαίσθητα θέματα και ανά πάσα στιγμή αν δεν προσέξει κανείς, μπορεί να γλιστρήσει σε εμπλοκές ανεπιθύμητες.
Για τα στρατόπεδα υποδοχής μεταναστών:
Πράγματι είμαστε σε συνεργασία με το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, έχουμε χαρτογραφήσει, με βάση τις ανάγκες και τα αιτήματα του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, ανενεργά στρατόπεδα στην ευρύτερη περιοχή της Αττικής, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Εκεί θα δημιουργηθούν οι αναγκαίες υποδομές πρώτης υποδοχής των μη νόμιμων μεταναστών στη χώρα μας και βεβαίως προχθές, θα το γνωρίζετε, υπογράφηκε και μια κοινή τροπολογία των Υπουργών Προστασίας του Πολίτη, Άμυνας και Περιβάλλοντος για να διευκολυνθεί η κατασκευή των αναγκαίων υποδομών σε ανενεργά στρατόπεδα τα οποία παραχωρεί το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Θα υπάρξουν στρατόπεδα στην παραμεθόριο όπως και στα νησιά, αλλά μην ξεχνάμε ότι η Αττική συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ποσοστό λαθρομεταναστών.
Σε καμία περίπτωση δε δημιουργούνται συνθήκες και προϋποθέσεις μόνιμης παραμονής στην Ελλάδα των λαθρομεταναστών, δια των κέντρων υποδοχής. Κάθε άλλο. Μέσα σ’ αυτούς τους χώρους θα είναι δυνατόν πλέον, να παρέχονται οι στοιχειώδεις φροντίδες.
Παραμένουμε, και πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό να παραμείνουμε μια χώρα με δημοκρατικές ευαισθησίες, με ανθρωπιστικές ευαισθησίες, να παραμείνουμε μια χώρα δημοκρατική, χώρα ασύλου, σεβόμενη τις διεθνείς και ευρωπαϊκές συμφωνίες ασύλου. Δεν είναι μόνο ο φράχτης στον Έβρο. Θα γίνουν αλλαγές στην πολιτική ασύλου, στις συνθήκες υποδοχής και προσωρινής παραμονής των παράνομων μεταναστών στη χώρα μας. Από κει και πέρα θ’ αρχίσουν να ξεδιαλύνονται ποιοι νομιμοποιούνται να ζητήσουν πολιτικό άσυλο, αν είναι πολιτικοί πρόσφυγες, αν προέρχονται από χώρες που διώκονται από τα καθεστώτα τους και ποιοι θα φύγουν, δε νομιμοποιούνται και δεν πληρούν τις προϋποθέσεις. Αυτό μπορεί να γίνει με δυο τρόπους: Είτε με τον εθελοντικό επαναπατρισμό είτε υποχρεωτικά, δηλαδή ακόμα και με κατασταλτικά μέσα.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός π.χ. Πακιστανών οι οποίοι εθελοντικά θέλουν να επαναπατρισθούν. Ασφαλώς θα τους βοηθήσουμε και από τα αρμόδια Υπουργεία και από τις αρμόδιες Υπηρεσίες.
Καμία χώρα της Ευρώπης δεν έχει υπογράψει συμφωνία επανεισδοχής π.χ. με το Αφγανιστάν, με το Πακιστάν ή με άλλες χώρες του ευρύτερου αραβικού και μουσουλμανικού κόσμου. Θα υπάρξει και η χρήση κατασταλτικών μέσων για την απομάκρυνση από τη χώρα. Η χώρα δε μπορεί να συνεχίσει να είναι ξέφραγο αμπέλι. Η χώρα πρέπει να συνεχίσει να είναι η χώρα της δημοκρατικής υποδοχής των μεταναστών. Έχουμε ήδη ψηφίσει με πρωτοβουλία του Υπουργού Εσωτερικών, μια μεταρρύθμιση πολύ σημαντική. Ένα θεσμικό πλαίσιο για τη νομιμοποίηση των μεταναστών που πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις, και τη συμμετοχή τους στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική, εν μέρει, ζωή της χώρας, να ενσωματωθούν δηλαδή στη χώρα μας. Βεβαίως κατανοητές είναι οι δημοκρατικές ευαισθησίες, από κει και πέρα όμως η χώρα πρέπει ν’ αντιμετωπίσει άμεσα αυτό το πρόβλημα. Γιατί πέραν των άλλων, είναι ζήτημα και εθνικής ασφάλειας της χώρας. Δεν ξέρουμε ποιοι είναι όλοι αυτοί που έρχονται, δεν παίζουμε με την εθνική ασφάλεια της χώρας. Είναι ένα μήνυμα και προς όλους εκείνους τους οποίους σεβόμαστε, μη κυβερνητικούς Οργανισμούς ή εκπροσώπους Διεθνών Οργανισμών στη χώρα, στην Ελλάδα. Η δημοκρατικά εκλεγμένη Κυβέρνηση έχει το απόλυτο δικαίωμα να υπερασπίζεται την εθνική της ασφάλεια.
Για το ταξίδι του Πρωθυπουργού στην Τουρκία:
Πιστεύω, ότι η επίσκεψη του Πρωθυπουργού στην Τουρκία και ιδιαίτερα στο Ερζερούμ και η ομιλία του σ’ έναν κύκλο, που θεωρείται ιστορικά η ελίτ, του κεμαλικού κατεστημένου, ήταν από τις πιο σημαντικές επισκέψεις που έχουν γίνει εδώ και πάρα πολλά χρόνια στην Τουρκία. Και θα έλεγα ότι ήταν, κατά την προσωπική μου αξιολόγηση, η καλύτερη επίσκεψη του Παπανδρέου στην Τουρκία από τότε που τον έχω γνωρίσει ως Υπουργό Εξωτερικών. Σε επίπεδο όχι απλώς κλίματος, γιατί κλίμα πολλές φορές διαμορφώνεται και τεχνητά και διπλωματικά. Αλλά επί της ουσίας. Ειπώθηκαν πράγματα με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο. Εστάλησαν μηνύματα από τον Πρωθυπουργό με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο. Μέσα θα έλεγα στην καρδιά του τουρκικού κατεστημένου. Χωρίς φόβο, χωρίς πάθος, με ρεαλισμό και με ευθύνη για να βρούμε λύσεις κοινά αποδεκτές στη βάση του Διεθνούς Δικαίου. Στόχος είναι να φέρουμε την Τουρκία στο χώρο του σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου για την ειρηνική επίλυση των προβλημάτων μας.
Η εναλλακτική λύση θα ήταν ο πόλεμος. Όχι ότι φοβόμαστε τη σύγκρουση. Δεν τη φοβόμαστε, αλλά πρέπει ν’ αναρωτηθούμε όλοι ποιο είναι το συμφέρον των δυο λαών. Αν έχουμε δηλαδή να κερδίσουμε από μια ένοπλη σύγκρουση ή από την παράταση μιας μη ένοπλης σύγκρουσης, πλην όμως μιας έντασης που εξαντλεί οικονομικά και τις δυο χώρες σε οικονομικό, κοινωνικό, αναπτυξιακό επίπεδο.
Είναι γεγονός ότι από το ’74 και πέρα, με την αναθεωρητική της πολιτική, η Τουρκία αμφισβητούσε τον εθνικό εναέριο χώρο των 10 μιλίων . Κάνουν παραβάσεις των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας ή παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου. Απαντούμε με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο, στους κανόνες των Διεθνών Οργανισμών. Αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι εναλλακτική λύση θα ήταν να πάμε σε μια σύγκρουση και να τους καταρίψουμε το οποιοδήποτε τούρκικο αεροπλάνο. Σας διαβεβαιώνω από την εμπειρία μου στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ότι έχουμε αυτή την επιχειρησιακή δυνατότητα. Προσέξτε όμως κάτι: Θα θυμάστε πρόσφατα πως στην Τουρκία αποκαλύφθηκε το περίφημο εκείνο σχέδιο ανατροπής της νόμιμης Κυβέρνησης Ερντογάν, το σχέδιο «Βαριοπούλα». Τι έλεγε αυτό: Αν κανείς το διαβάσει προσεκτικά θα διαπιστώσει ότι μία από τις προκλήσεις που σχεδίαζαν ήταν η συνεχής παραβίαση του εθνικού ελληνικού εναέριου χώρου από την τουρκική Πολεμική Αεροπορία, με στόχο ακόμα και τη σύγκρουση, ώστε να δημιουργήσουν πρόβλημα στην κυβέρνηση Ερντογάν. Και ποιος ήταν ο εγκέφαλος και ο αρχιτέκτονας του σχεδίου; Ο πρώην αρχηγός της Πολεμικής Αεροπορίας της Τουρκίας, Πτέραρχος Ιμπραήμ Φιρτίνα. Η Πολεμική Αεροπορία κι εκεί, σ’ ένα βαθμό αυτόνομη από την τουρκική Κυβέρνηση, παίζει παιχνίδια.
Πολλοί πολιτικοί αναλυτές στη χώρα μας έχουν γράψει, πολλές φορές ότι οι τουρκικές κυβερνήσεις, ακόμα και η τελευταία τουρκική Κυβέρνηση Ερντογάν αξιοποιεί ως ένα καλό άλλοθι, ως ένα βολικό πρόσχημα, τη σύγκρουση με το στρατιωτικό και διπλωματικό κατεστημένο.
Όμως, μια προσεκτική ανάλυση των εξελίξεων στην Τουρκία αποδεικνύει καθημερινά ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι. Ότι υπάρχουν σημαντικά προβλήματα στις σχέσεις κυβέρνησης και στρατού. Υπάρχει μια υπόγεια, πολλές φορές και εμφανής σύγκρουση. Υπάρχουν μπλοκ εξουσίας που συγκρούονται. Άρα λοιπόν όλα αυτά πρέπει να τ’ αναλύουμε με την αναγκαία ψυχραιμία, πέρα από πατριωτικές κορώνες. Δεν κρίνεται ο πατριωτισμός μας από αυτό.
Για τις δηλώσεις του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης:
Κατά καιρούς μ’ ενοχλούν οι δηλώσεις του Αντιπροέδρου, ασφαλώς. Στα θέματα π.χ. της εθνικής άμυνας και των Ενόπλων Δυνάμεων είμαι μέρος της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, δίνουμε καθημερινά με το συνάδελφο κ. Βενιζέλο ένα μεγάλο αγώνα, να εξορθολογίσουμε τις αμυντικές δαπάνες, να διαμορφώσουμε ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό ρόλο για τις Ένοπλες Δυνάμεις στον 21ο αιώνα.
Δε με βρίσκει σύμφωνο και αισθητικά ο χαρακτηρισμός “κοπρίτες”.
Προσωπικά αξιολογώ ότι δεν βοηθούν την Κυβέρνηση οι πολλές δηλώσεις, ένας καταγγελτικός λόγος ο οποίος δε συμβάλλει στο να λύνουμε προβλήματα, στη Δημόσια Διοίκηση, στο να γίνουν περισσότερο παραγωγικοί οι εργαζόμενοι.
Θα ήταν άδικο ορισμένες επιμέρους δηλώσεις, να σκιάσουν μια συλλογική προσπάθεια, μια ηρωική θα την έλεγα, χωρίς υπερβολή, προσπάθεια όλων των μελών του Υπουργικού Συμβουλίου και της Κυβέρνησης γενικότερα για την υπέρβαση της κρίσης. Η εικόνα προς τα έξω που πολλές φορές βγαίνει, αδικεί τη δουλειά που γίνεται στο Υπουργικό Συμβούλιο και στην Κυβέρνηση. Όλοι έχουμε συνείδηση των προβλημάτων, όλοι έχουμε αναλάβει την ευθύνη χωρίς να υπολογίζουμε πολιτικό κόστος για να βγάλουμε τη χώρα από αυτή την κρίση.
Για τις πολιτικές επιπτώσεις στην Κυβέρνηση από την οικονομική κρίση:
Παλεύουμε για ν’ αντέξει η Κυβέρνηση. Είναι εθνικό θέμα ν’ αντέξει η Κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κατά την άποψή μου.
Οι ευρωπαϊκές οικονομικές εξελίξεις, οι πολιτικές και οι αποφάσεις που θα ληφθούν στο ευρωπαϊκό επίπεδο θα κρίνουν σ’ ένα σημαντικό βαθμό και τις εξελίξεις, οικονομικές και πολιτικές στην Ελλάδα. Θυμάστε λέγαμε παλαιότερα, ότι η οικονομική βάση επηρεάζει το πολιτικό εποικοδόμημα. Λοιπόν, όλα αυτά είναι συγκοινωνούντα δοχεία.
Η προσπάθεια και ο αγώνας μας θα συνεχιστεί, και πιστεύω ότι τελικά θα γίνει συνείδηση και στην Ευρώπη από τις χώρες εκείνες που αντιδρούν σήμερα ότι μόνο μέσα από μια ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή λύση θα μπορέσουμε να διαχειριστούμε την κρίση χρέους, την οικονομική και αναπτυξιακή κρίση στην Ευρώπη.
