«Τεθωρακισμένος πόλεμος» έχει ξεσπάσει στους διαδρόμους του υπουργείου Άμυνας. Το διαφαινόμενο ναυάγιο της προμήθειας 450 Τεθωρακισμένων ...
«Τεθωρακισμένος πόλεμος» έχει ξεσπάσει στους διαδρόμους του υπουργείου Άμυνας. Το διαφαινόμενο ναυάγιο της προμήθειας 450 Τεθωρακισμένων Οχημάτων (ΤΟΜΑ) BMP-3 από τη Ρωσία,έχει ενεργοποιήσει Γερμανία και ΗΠΑ οι οποίες προσπαθούν να προωθήσουν δικά τους μεταχειρισμένα ΤΟΜΑ.
Από τη μία πλευρά οι Γερμανοί «ποντάρουν» στην πίεση που έχει η ελληνική κυβέρνηση για να διασώσει ότι μπορεί από τις ελληνικές αμυντικές βιομηχανίες.
Μια απ΄αυτές είναι και η ΕΛΒΟ. Οι Γερμανοί,γνωρίζοντας την κατάσταση έχουν συνδυάσει τη πρότασή τους με την τύχη της ΕΛΒΟ:
*Προτείνουν τη πώληση 420 ΤΟΜΑ, τύπου Marder προς 199 εκατομμύρια ευρώ και ταυτόχρονα την ανάθεση κατασκευαστικού και επισκευαστικού έργου στην ΕΛΒΟ,το οποίο με βάση όσα αναφέρονται στη πρόταση δίνει «φιλί ζωής» στην εταιρεία.
*Οι Γερμανοί περιμένουν την απάντηση της κυβέρνησης και έχουν θέσει ως χρονικό όριο τον Μάρτιο.
Από την άλλη υπάρχει μία πρόταση από τις ΗΠΑ,σύμφωνα με την οποία υπάρχει η δυνατότητα παραχώρησης ΤΟΜΑ ,τύπου Bradley,δωρεάν.
Ακούγεται ελκυστική πρόταση αλλά υπάρχουν πολλά ερωτήματα στα οποία πρέπει να δοθούν άμεσες απαντήσεις:
* Τα οχήματα παρέχονται στο Ελληνικό υπουργείο Άμυνας ¨όπως είναι και όπου είναι – As is where is¨ και μάλιστα με την υποσημείωση ότι είναι εκτός λειτουργικής κατάστασης (Non Operational Condition).
*Προέρχονται από τις επιχειρήσεις του Αμερικανικού Στρατού στον Πόλεμο του Ιράκ, γεγονός το οποίο, για τους γνώστες, σημαίνει ότι η επιχειρησιακή τους κατάσταση είναι πολύ μειωμένη και η επαναφορά τους σε αποδεκτά επιχειρησιακά επίπεδα θα απαιτήσει σημαντικό κόστος το οποίο δεν καλύπτεται από την Αμερικανική πλευρά δηλαδή το κόστος αυτό θα πρέπει να το επωμισθεί το Ελληνικό υπουργείο Άμυνας.
*Η πρόταση θυμίζει την υπόθεση της παραχωρήσεως των αρμάτων μάχης Μ-60Α1 και Μ-60Α3 επί κυβερνήσεως ΝΔ το 1990 όπου τότε ναι μεν τα άρματα παραχωρήθηκαν δωρεάν στον Ελληνικό Στρατό πλην όμως δαπανήθηκαν τεράστια ποσά για την συντήρησή τους.
Εκ πρώτης όψεως η προσφορά της Αμερικανικής πλευράς φαίνεται ιδιαίτερα ελκυστική αν συνυπολογισθεί το γεγονός ότι αυτή έρχεται σε μια χρονική συγκυρία που η οικονομική κατάσταση της χώρας είναι στο ναδίρ και ¨επιλύει¨ ένα σημαντικό επιχειρησιακό κενό του Ελληνικού Στρατού.
Αν και η ηγεσία του ΓΕΣ εμφανίζεται θετική στην αμερικανική πρόταση σημαντική μερίδα επιτελών εκφράζουν την αντίθεσή τους επισημαίνοντας ότι «η εισαγωγή για τον Ελληνικό Στρατό αυτού του ΤΟΜΑ, νομοτελειακά θα επιφέρει κόστος το οποίο δεν συμπεριλαμβάνεται στην Αμερικανική πρόταση και φυσικά για την υλοποίηση όλων των παραπάνω θα χρειασθούν χρήματα τα οποία τελικό αποδέκτη θα έχουν Αμερικανικές εταιρείες».
Σ΄αυτές τις περιπτώσεις τα «παιχνίδια» εταιρειών είναι πολλά και σε πολλές περιπτώσεις δύσκλο να εντοπιστούν έγκαιρα. Η λύση είναι μία για να εξασφαλιστεί ότι δεν θα υπάρξουν ...απρόβλεπτες δαπάνες:
• Πριν την όποια απόφαση θα πρέπει ο υπουργός Άμυνας να ζητήσει από το ΓΕΣ να του υποβληθεί πλήρης και τεκμηριωμένη οικονομοτεχνική μελέτη η οποία θα αφορά όχι μόνο στο κόστος απόκτησης ενός μεταχειρισμένου υλικού εν προκειμένω του ΤΟΜΑ αλλά και τα κόστη συντήρησης και επισκευής προκειμένου αυτά να καταστούν επιχειρησιακά για τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας
• Μελέτη για το Κόστος Κύκλου Ζωής (Life Cycle Cost) για ένα βάθος 20ετίας ώστε έχοντας στην διάθεσή του τα πλήρη οικονομοτεχνικά στοιχεία της συγκεκριμένης προμήθειας τότε να αποφασίσει και αναλόγως να εισηγηθεί προς λήψη αποφάσεως από το ΚΥΣΕΑ.
