ΠΡΟΣ: Εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ» (υπόψη κ. Διευθυντού) Κύριε Διευθυντά. Απρόσμενη και άκαιρη ήταν η δημοσίευση από την εφημερίδα σας, επί τ...
ΠΡΟΣ: Εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ» (υπόψη κ. Διευθυντού)
Κύριε Διευθυντά.
Απρόσμενη και άκαιρη ήταν η δημοσίευση από την εφημερίδα σας, επί τριήμερο και μάλιστα επί διήμερο σε πρωτοσέλιδο, άρθρων που αφορούν στις Ένοπλες Δυνάμεις και ειδικότερα στον Στρατό Ξηράς (ΜΤΣ και Απόστρατους), σε μια χρονική περίοδο που άλλα πιο σημαντικά θέματα και προβλήματα απασχολούν τον Έλληνα πολίτη, όπως είναι η μέσω του Μνημονίου υποθήκη της Πατρίδας μας, η απώλεια της εθνικής μας αξιοπρέπειας, η συγκυριαρχία στο Αιγαίο, ο μη καθορισμός της ΑΟΖ, το Μακεδονικό, η απειλή στη Θράκη, το Κυπριακό, η λεηλασία και ασύδοτη πώληση του εθνικού μας παραγωγικού πλούτου, η τεράστια και χωρίς λογική κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος για έργα που αποτελούν υποπολλαπλάσιο των όσων έπρεπε να έχουν γίνει, τα ομολογούμενα σκάνδαλα, οι μίζες, η έλλειψη ελπίδας και οράματος, κ.α..
Αντιπαρέρχομαι να αναφερθώ αναλυτικά στον αρθρογράφο καθόσον είναι γνωστός σε όλους τους Έλληνες πολίτες ο χαρακτήρας του, το ήθος του, τα απωθημένα που έχει απέναντι στους Στρατιωτικούς και το τι έκανε επί μία τουλάχιστον 10ετία (1995-2005) περιφερόμενος στα γραφεία και τους διαδρόμους του ΥΠΕΘΑ και των Γενικών Επιτελείων αναγκάζοντας τις ηγεσίες να τον εκδιώξουν. Για το παραπάνω διάστημα, για τις πολύτιμες υπηρεσίες που προσέφερε στα αφεντικά του σιωπά, δεν είδε, δεν άκουσε και δεν κατάλαβε τίποτε από όσα γίνονταν από τους φίλους του (κυρίως από τα Ίμια και μετά, με πληροφορίες προς ……….., εξοπλιστικά προγράμματα κ.ά…).
Κύριε Διευθυντά.
Πέραν των επιστολών και απαντήσεων που πήρατε από πολλούς δικαίως αγανακτισμένους συναδέλφους μου, θέτω και εγώ υπόψη ότι, όλα τα στοιχεία που αναγράφει ο αρθρογράφος σας, εκτός του ότι αναφέρουν τη μισή αλήθεια, αποδίδουν κακώς ενέργειες στους Στρατιωτικούς, που όπως καλώς γνωρίζετε, ότι με τη θεσμική ιδιότητα που έχουν δεν μπορούν να υλοποιήσουν τίποτε χωρίς την παρέμβαση και έγκριση της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ.
Όσον αφορά την παραγωγή και την «επέλαση» Στρατηγών, δυστυχώς είναι αποτέλεσμα νομοθεσίας, που η ίδια η πολιτεία επέβαλε για να ικανοποιήσει πέραν των ολίγων αδικημένων για διάφορους λόγους στρατιωτικούς, όλους τους «ημετέρους», είτε μέσω πιέσεων της πολιτικής ηγεσίας, είτε μέσω της δικαιοσύνης, παρά τις αντιδράσεις της εκάστοτε Στρατιωτικής Ιεραρχίας, με συνέπεια πέραν των άλλων να απολέσει ο βαθμός και τίτλος του Στρατηγού την αξία του. Όλα έγιναν ή γίνονται χωρίς η πολιτεία να προβλέπει και διαθέτει τα ανάλογα χρηματικά ποσά για κάλυψη των πρόσθετων επιβαρύνσεων στα μερίσματα. Πλην όμως σε κάθε περίπτωση οι παραπάνω προαγωγές ήσαν και είναι ουσιαστικά οικονομικές, διότι συντελούνται στην αποστρατεία του Στρατιωτικού, πρακτική που συμβαίνει με όλους τους απερχόμενους δε σύνταξη κρατικούς λειτουργούς και τούτο διότι η ίδια η πολιτεία, με τις εκάστοτε κυβερνήσεις, προσπάθησε μέσω αυτής της διαδικασίας να δώσει την στοιχειώδη οικονομική αύξηση στις αποδοχές των Στρατιωτικών και όχι να την εντάξει στο βασικό μισθό του βαθμού που αποστρατεύθηκαν .
Το πρόβλημα του Μετοχικού Ταμείου Στρατού απασχόλησε και απασχολεί δυστυχώς μόνο τα μέλη του (μετόχους και μερισματούχους), εάν είχε απασχολήσει την αρμόδια πολιτική ηγεσία από τότε που παρουσιάσθηκε, θα είχε δώσει λύση και δεν θα ερχόταν τώρα, μετά από μια 20ετία περίπου και μετά από τη σχετική λεηλασία που με δική της ευθύνη έγινε, με τις κομματικές επιλογές και τις αποφάσεις που πήρε μόνη της και ενδεχομένως και τη σύμφωνη γνώμη μερικών εκ των διορισμένων από αυτήν Προέδρων ( Χρηματιστήριο, Γενική Τράπεζα, πώληση περιουσιακών στοιχείων, ένταξη στο ΜΤΣ ατόμων χωρίς να έχουν συνεισφέρει δραχμή κ.α.), να προσπαθεί να δώσει λύσεις χωρίς να λαμβάνει υπόψη την πληθώρα των προτάσεων και υπομνημάτων που της έχουν υποβληθεί από το ΓΕΣ, από σχεδόν όλα Διοικητικά Συμβούλια του ιδίου του ΜΤΣ της τελευταίας 10ετίας, προσφάτως δε από φορείς Αποστράτων και από αναλογιστικές μελέτες του ιδίου του ΥΠΕΘΑ.
Στο μέρισμα του ΜΤΣ η πολιτεία δεν συμμετέχει καθόλου, όπως συμβαίνει στα επικουρικά ταμεία των άλλων φορέων του Δημοσίου και όχι μόνο. Το μέρισμα προκύπτει από τις εισφορές των εν ενεργεία Στρατιωτικών και Αστυνομικών, των κρατήσεων που γίνονται στους προμηθευτές του Στρατού και της Αστυνομίας, στις διάφορες προμήθειες και κατασκευές έργων και από τα έσοδα της ίδιας περιουσίας του ΜΤΣ.
Το μέγεθος του μερίσματος, το οποίο ενημερωτικά είναι από τα μικρότερα, όπως συμβαίνει σε όλα τα ταμεία, είναι ανάλογο των ετών συμμετοχής, του ποσού που καταβάλλεται πάντοτε σε σχέση με τον βαθμό και του βαθμού που αποστρατεύεται κάποιος και όχι αυθαίρετα.
Όλα τα άλλα που αναγράφηκαν από τον αρθρογράφο, απέχουν της πραγματικότητας, πιστεύω ότι του έχουν παρασχεθεί από τους αίτιους του προβλήματος για να εκθέσουν στα μάτια του «κόσμου» τους Στρατιωτικούς. Οι αίτιοι αντί να συναισθανθούν την ευθύνη τους, να καλέσουν τα προεδρεία του ΜΤΣ και της ΕΑΑΣ, τις ηγεσίες του Στρατού και της Αστυνομίας καθώς και το Υπουργείο του Πολίτη και να πάρουν σοβαρές αποφάσεις, καταφεύγουν στις εύκολες λύσεις χωρίς να πληρώνουν αυτοί που οδήγησαν το ΜΤΣ σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση, διοχετεύοντας, μέσω εκτελούντων εντεταλμένη αποστολή οργάνων τους, δημοσιεύματα, προσβάλλοντας τους Στρατιωτικούς και όποιον δεν ενδίδει στη δική τους λύση και προσπαθούν να δημιουργήσουν τετελεσμένα γεγονότα ώστε να καταστήσουν ανενεργό την αντίδραση των αποστράτων Στρατιωτικών, που απαλλαγμένοι των πολιτικών σκοπιμοτήτων και εξαρτήσεων, χωρίς πλέον να θεωρούνται οι δεδομένοι της όποιας κομματικής πλευράς, ενωμένοι και ομονοούντες, οργανώνονται για να διεκδικήσουν αυτά που δικαιωματικά τους ανήκουν και να θέσουν στη θέση που του αξίζει, κάθε έναν που αμφισβητεί τα δικαιώματά τους, την ατομική και εθνική τους αξιοπρέπεια και υπόσταση.
Η προσπάθεια δημιουργίας συνυπεύθυνων μέσα στις τάξεις του Στρατού, όσο και αν οι επιτήδειοι το προσπαθούν, δεν έχει πλέον απήχηση, διότι ο Ελληνικός λαός τους γνωρίζει καλά και αυτούς και τις μεθοδεύσεις τους και για αυτό δείχνει την εμπιστοσύνη του στο Στρατό, όπως αυτό παρουσιάζεται στις κατά καιρούς δημοσκοπήσεις.
Όσο αφορά τον αρθρογράφο, θα έπρεπε να σέβεται άτομα που δεν γνωρίζει, ασχολούνται με τις υποχρεώσεις τους και διεκδικούν τα νόμιμα για όσους αντιπροσωπεύουν και εάν τον συγκρίνω, δεν έχει το ήθος, την έννοια της προσφοράς και την αίσθηση ευθύνης ούτε του νεώτερου στελέχους του Στρατού, πόσο μάλλον του «Στρατηγού».
Οι πολιτικές ηγεσίες των κυβερνητικών κομμάτων καθώς και η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΘΑ οφείλουν, ως υπεύθυνες της παραπάνω κατάστασης, με δηλώσεις τους να πάρουν θέση και να δώσουν την πρέπουσα απάντηση στον αρθρογράφο, διαφορετικά η στάση τους θα αποτελέσει συνέχεια των προσφάτως λεχθέντων και χαρακτηρισμών του κ. Πάγκαλου και θα εκληφθούν ότι αποτελούν μια προσπάθεια απαξίωσης του Στρατού και γενικότερα των Ενόπλων Δυνάμεων που πιθανώς να αποβλέπουν στην πτώση του ηθικού και της ετοιμότητας των στελεχών αυτών και την προώθηση μεθοδεύσεων, αγνώστου προελεύσεως κέντρων, επιζήμιων για την Πατρίδα μας .
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.
Μετά τιμής
Αντιστράτηγος ε.α. Δημήτριος Ιωάννου Χαντζής
Επίτιμος Διοικητής Β’ Σώματος Στρατού
