Αυτοί που εισηγήθηκαν και αναγνώρισε η Συρία τη ΠΓΔΜ ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας», προφανώς αποσιώπησαν ή αγνοούν την ιστορία της Συρίας, της οποίας ο Μακεδόνας διάδοχος του Μεγάλου Αλεξάνδρου Σέλευκος, αυτοανακηρύχθηκε ως Βασιλεύς το 205 π.Χ.
Ο Στράβων, αφού επισκέφθηκε τη Σελευκιδιακή Συρία και είδε Συριακές πόλεις που είχαν ονόματα πόλεων και αρχαιολογικών χώρων της Μακεδονίας, πριν έρθουν οι Σλάβοι στη Βαλκανική, την αποκάλεσε ΜΙΚΡΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.
Ως γνωστόν, η Αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου από το Αιγαίο μέχρι τον Ινδό Ποταμό διενεμήθη μετά το θάνατο του μεταξύ των Μακεδόνων διαδόχων του κατά την Ελληνιστική Περίοδο (4ον αιώνα π.Χ. – 1ον αιώνα π.Χ.). Ο Αλέξανδρος έκτισε 70 πόλεις. Υπήρξε αήττητος. Ουδέποτε πολέμησε αμυντικά. Το σπουδαιότερο είναι ότι όχι μόνο δε μισήθηκε από τους λαούς που κατέκτησε, αλλά αντίθετα αγαπήθηκε και λατρεύτηκε ως ημίθεος. Αγαπάται μέχρι σήμερα και αποτελεί τιμή για τους λαούς και τις χώρες που κατέκτησε, να ισχυρίζονται ότι είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Γιά την ομιλία του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην ΟΠΗΝ, γνωστή ως «Όρκος του Μεγάλου Αλεξάνδρου» το βιβλίο του Χρ. Ζαλοκώστα «Ο Αλέξανδρος Πρόδρομος του Χριστού», σελ. 60) αναφέρει: «Ο Αλέξανδρος, σε πανεθνικό συμπόσιο αξιωματικών και στρατιωτών από όλες τις Μονάδες, είπε: ‘Σας εύχομαι τώρα που τελειώνουν οι πόλεμοι να ευτυχήσετε με την ειρήνη. Όλοι οι θνητοί από εδώ και πέρα να ζήσουν σαν ένας λαός μονιασμένοι για την κοινή προκοπή. Δεν χωρίζω ανθρώπους όπως κάνουν οι στενοκέφαλοι, σε Έλληνες και Βαρβάρους. Δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν. Τους χαρακτηρίζω με ένα μόνο κριτήριο, την αρετή. Τον Θεό δεν πρέπει να τον νομίζετε σαν αυταρχικό Κυβερνήτη, αλλά κοινό Πατέρα όλων. Από μέρους μου θεωρώ όλους ίσους λευκούς και μελαμψούς…’». [Ο Ζαλοκώστας αναφέρει ότι χρησιμοποιεί ως πηγή τον Ψευδοκαλλισθένη και τον φιλόσοφο Ερατοσθένη].
Ο καταγόμενος από τη Μακεδονία εκ των διαδόχων του Μεγάλου Αλεξάνδρου ΣΕΛΕΥΚΟΣ Α΄ ΝΙΚΑΤΩΡ (353-281 π.Χ.), γιός του Αντιόχου, Στρατηγού του Φιλίππου Β΄, διοίκησε το ασιατικό τμήμα της Περσικής Αυτοκρατορίας, μέρος της οποίας σήμερα είναι η Συρία. Ο Σέλευκος έκτισε πολλές πόλεις με ονόματα οικογενειών του (Σελεύκεια, Αντιόχεια, Λαοδικεία), Μακεδονικών πόλεων και αρχαιολογικών χώρων (Βέροια, Έδεσσα, Δίον, Πέλλα, Αμφίπολις).
Το ανωτέρω ανέφερε ο Pierre Leriche, Διευθυντής Ερευνών στο Ίδρυμα Ερευνών της Γαλλίας στο Συνέδριο με τίτλο «Ο Ελληνιστικός Πολιτισμός στην Ανατολή», που οργάνωσε στην Αθήνα το 2006 η Δρ Ποτίτσα Γρηγοράκου, του Τμήματος Αρχαιολογίας στην Ανατολή του C.N.R.S. – E.N.S. Παρισίων, η Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών, το Γαλλικό Ινστιτούτο και ο Πολιτιστικός Όμιλος ΠΑΛΜΥΡΑ, με Πρόεδρο της Οργανωτικής Επιτροπής τον κ. Εμμανουήλ Μικρογιαννάκη, Καθηγητή της Αρχαίας Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Τα πρακτικά του Συνεδρίου αυτού, εξέδωσε ο Πολιτιστικός Όμιλος ΠΑΛΜΥΡΑ με επιχορήγηση του Υπ. Εξωτερικών, του Υπουργείου (τότε) Εθνικής Παιδείας, της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς, του Ιδρύματος Κωστόπουλου, της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών, του Γαλλικού Ινστιτούτου και της Ακαδημίας Αθηνών. Τα πρακτικά του Συνεδρίου, που προβάλλουν τον ρόλο του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των διαδόχων του στη διάδοση του Ελληνικού Πολιτισμού στην Ανατολή, έπρεπε να γίνουν ευρέως γνωστά.
Στα πρακτικά του Συνεδρίου υπάρχει κείμενο της Βέρας Μαριγκό, Προέδρου του Κέντρου Μελετών και επιστημονικών ερευνών για το Αφγανιστάν, η οποία διερωτάται γιατί η νεώτερη Ελλάδα δεν απέδειξε το ενδιαφέρον που θα έπρεπε σε έναν τομέα που αφορά το παρελθόν της στην Ανατολή. Γιατί δεν έχει πανεπιστημιακό μάθημα και αντίστοιχη έδρα, δεν έχει εκδόσεις βιβλίων, ούτε εκδόσεις επιστημονικές ή πολιτιστικές, που να αναφέρονται στο θέμα αυτό. «Η διανοητική συνάντηση των Ελλήνων και των Αράβων (ως συνέπεια της μεταδόσεως της Ελληνικής Παιδείας από τον στρατό του Μεγάλου Αλεξάνδρου), έγραψε στο περιοδικό TIMES της Νέας Υόρκης το 2001 ο Dennis Overbye, υπήρξε ένα σημαντικό γεγονός της Ιστορίας, οι συνέπειες του οποίου είναι τεράστιες στο Ισλάμ, την Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο». Αυτή τη στιγμή το γεγονός αυτό είναι πολύ σημαντικό πολιτικά και οικονομικά για τον Ελληνισμό και όχι μόνο.
Στο Συνέδριο έλαβαν μέρος κορυφαίοι ξένοι αρχαιολόγοι και Έλληνες, μεταξύ των οποίων και ο Ρώσος Ελληνικής καταγωγής Δρ. Βίκτωρ Σαριγιανίδης, ο οποίος έκανε ανασκαφή στα Τίλια Τεπέ του Αφγανιστάν και βρήκε χρυσά κτερίσματα με Ελληνικά γράμματα και ονόματα, όπως Αθηνά, Διόνυσος. Στο ίδιο συνέδριο πήραν μέρος και ο Ακαδημαϊκός Paul Bernard, o Καθηγητής Pierre Leriche, ο Μιχ. Κορδώσης Καθηγητής Πανεπιστημίου των Ιωαννίνων, ο Δρ. Απ. Μπουσδρούκης Καθηγητής του Πανεπιστημίου των Ιωαννίνων και η Δρ. Ποτίτσα Γρηγοράκη.
Η Δρ. Ποτίτσα Γρηγοράκου και ο Καθηγητής Α. Μπουσδρόκης στην εισαγωγή αναφέρουν ότι η δημιουργία των Ελληνικών πόλεων με την εγκατάσταση Ελλήνων, είχε ως συνέπεια την εξάπλωση του Ελληνικού πολιτισμού. Ιδρυμένες οι πόλεις αυτές σε επίκαιρα σημεία, συνέβαλαν αποφασιστικά στην τόνωση του εμπορίου από τη Μεσόγειο ως την Κεντρική Ασία και βόρεια Αφρική, με αποτέλεσμα να διακινηθούν, όχι μόνο αγαθά, αλλά και ιδέες.
Η Δρ. Ποτίτσα Γρηγοράκου σε άρθρο της «Ελληνίδες πόλεις της Ανατολής» γράφει: «Η Ελληνικότητα των πόλεων αυτών (Ελληνικοί θεσμοί, αρχιτεκτονική, επιγραφές, τέχνες, πολιτειακό σύστημα κτλ.) αποτελεί απόδειξη της Ελληνιστικής ταυτότητας των Μακεδόνων που τις δημιούργησαν». Επίσης η Δρ. Ποτίτσα Γρηγοράκου αναφέρει ότι: «Ο Έλληνας Βασιλιάς Μένανδρος του Ινδο-Ελληνικού Βασιλείου (160-130 π.Χ.) που είχε συγκεράσει τους δυο πολιτισμούς, γνωστός ως ο Βασιλιάς Σοφός, με την Αθηνά στο νόμισμα του ως θεά της Σοφίας και προστάτιδα του.
Η δρ. Ποτίτσα Γρηγοράκου, που έμεινε στη Συρία και Δαμασκό και παρακολουθούσε τη πορεία των ανασκαφών των Γάλλων αρχαιολόγων, πρότεινε, όταν ήλθε στην Ελλάδα, να ιδρυθεί έδρα Ελληνιστικής εποχής σε Πανεπιστήμιο. Αργότερα συνάντησε στο Παρίσι Αφγανό Αρχαιολόγο, ο οποίος διερωτήθηκε γιατί η Ελλάδα δεν ίδρυσε έδρα Ελληνιστικής Εποχής, για να πηγαίνουν οι ενδιαφερόμενοι στην Ελλάδα και όχι στο Παρίσι.
Άνθρωποι διαφόρων προελεύσεων και με εντελώς διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο, ήρθαν σε επαφή μεταξύ τους με συνέπεια να επιδράσουν στην τέχνη, τα γράμματα και ιδιαιτέρως στους Ελληνικούς θεσμούς. Η Ελληνική γλώσσα χρησιμοποιήθηκε στη διοίκηση, το εμπόριο και τα Γράμματα , με αποτέλεσμα να καθιερωθεί ως lingua franca, διεθνές όργανο επικοινωνίας ενός μεγάλου μέρους του τότε γνωστού κόσμου και επίσημη γραπτή γλώσσα πολλών λαών στην Ασία. Όχι μόνο στην Ελληνιστική περίοδο, αλλά και κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής Εποχής και σε ορισμένες περιοχές, μέχρι των πρώτων χρόνων που ακολούθησαν την Αραβική κατάκτηση.
Ο επίτιμος Καθηγητής αρχαίας Ελληνικής και Ελληνιστικής Εποχής στο Πανεπιστήμιο της Αλεξάνδρειας, Mostafa El Abbadi, κατά τον οποίο η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας ήταν η πρώτη οικουμενική βιβλιοθήκη στην Ιστορία, ανέφερε ότι στην Αίγυπτο και τη Συρία η Ελληνική γλώσσα διατηρήθηκε ως η επίσημη γλώσσα για έναν ολόκληρο αιώνα μετά την Αραβική κατάκτηση.
Ο Καθηγητής Μιχάλης Κορδώσης αναφέρει ότι η ιστορία του Ελληνικού κράτους της Βακτρίας και των Ινδιών ανιχνεύεται πρωτίστως από τα νομίσματα που βρέθηκαν στις περιοχές που υπήρξαν Ελληνικά βασίλεια. Η Δρ. Ποτίτσα Γρηγοράκου αναφέρει: «Ας θυμηθούμε ότι το Αιγαίο και η Ανατολική Μεσόγειος, χώρος Ελληνικού πολιτισμού την εποχή εκείνη, ονομαζόταν «Ελληνική θάλασσα».
Ο Paul Bernard, Γάλλος Ακαδημαϊκός Καθηγητής, τ. Διευθυντής της Αρχαιολογικής αποστολής στο Αφγανιστάν, χαρακτηρίζει την πόλη ΑΙ-ΧΑΝΟΥΜ ως «λίκνο της Ελληνικής γλώσσας και του Ελληνικού πολιτισμού». Αναφέρει ότι οι άποικοι διατήρησαν την εθνική τους κληρονομιά και στον τομέα της γλώσσας, όπως αποδεικνύουν οι επιγραφές. Μια από αυτές γράφτηκε το 24ο έτος της βασιλείας του ΕΥΚΡΑΤΙΔΗ.
Επίσης αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι ο Κλέαρχος, μαθητής του Αριστοτέλη, που ταξίδεψε στην Κεντρική Ασία, αφιερώνει αντίγραφο 150 δελφικών παραγγελμάτων από τον Ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς, τα οποία αποδίδονται στους επτά σοφούς. Απ’ αυτά διασώζονται 5 παραγγέλματα, που διατυπώνουν τα κύρια προτερήματα που πρέπει να έχει κάθε Έλληνας σε διάφορες ηλικίες της ζωής του. «ΠΑΙΣ ΩΝ ΚΟΣΜΙΟΣ ΓΙΝΟΥ, ΗΒΩΝ ΕΓΚΡΑΤΗΣ, ΜΕΣΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣ, ΠΡΕΣΒΥΤΗΣ ΕΥΒΟΥΛΟΣ, ΤΕΛΕΥΤΩΝ ΑΛΥΠΟΣ» (Παιδί να μαθαίνεις καλούς τρόπους, νέος να πειθαρχείς τα πάθη σου, ώριμος να είσαι δίκαιος, γέρων να δίνεις σωστές συμβουλές και να μη λυπάσαι τον θάνατο που πλησιάζει).
Οι Ελληνιστικοί ηγεμόνες, συνεχίζει ο Paul Bernard, θέλησαν να αποκτήσουν στο Παλάτι ΑΙ-ΧΑΝΟΥΜ συλλογές λογοτεχνικών χειρογράφων και ένα εκπληκτικό εύρημα από τη χαμένη πραγματεία του Αριστοτέλη, που κάνει κριτική της θεωρίας του Πλάτωνα.
Πλην των ανωτέρω, το Ινστιτούτο Εξωτερικών Υποθέσεων της Σουηδίας με το Πανεπιστήμιο Lund και την υπογραφή του διακεκριμένου συγγραφέως Staffan Stolpe το 1995, σε μελέτη τους για το ρόλο της Μακεδονίας στη διάδοση του Ελληνικού πολιτισμού έγραψαν: «Όλοι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, και οι Υπουργοί, ότι η Ιστορία της Μακεδονίας δεν είναι Ιστορία μόνο των Ελλήνων, αλλά και ημών των Ευρωπαίων, διότι οι Μακεδόνες διέδωσαν τον Ελληνικό Πολιτισμό στην Ευρώπη και τον κόσμο ολόκληρο».
Το Κοράνιο έχει και ειδικό Κεφάλαιο «Οι Έλληνες» . Αναφέρεται επίσης στον Αλέξανδρο ως «Ζουλ-Καρνέιν» ως προφήτη δικαιοσύνης, που του έδωσαν τη δύναμη να τιμωρήσει όσους αδικούν και όποιος κάνει αγαθά έργα να τον αμείβει.
Οι Μακεδόνες συνεπώς διέδωσαν τον Ελληνικό πολιτισμό στην Ευρώπη και την Ανατολή. Οι κάτοικοι της ΠΓΔΜ, ισχυριζόμενοι ότι είναι Μακεδόνες, προσβάλλουν, όχι μόνο τους Έλληνες, αλλά όλους τους ανθρώπους που γνώρισαν τον ελληνικό πολιτισμό από τους Έλληνες Μακεδόνες. Οι Κυβερνήσεις που αναγνώρισαν τη ΠΓΔΜ ως Μακεδονία και τους κατοίκους της ως Μακεδόνες, να ρωτήσουν και τους ιστορικούς τους για να πληροφορηθούν ότι:
1. Ο Γεωγράφος της Αρχαιότητας Στράβων γράφει: «Ελλάς ουν εστί η Μακεδονία».
2. Η Παλαιά Διαθήκη αναφέρει ότι: «Ο Έλλην Βασιλεύς θα νικήσει τον Πέρση Βασιλέα» [Προφήτης Δανιήλ, Κεφ. 8].
3. Οι Μακκαβαίοι αρχίζουν: «Ο Αλέξανδρος ο Μακεδών ο υιός του Φιλίππου ενίκησε τον Δαρείο».
4. Ο Απόστολος Παύλος επισκέφθηκε τις πόλεις της Μακεδονίας Φιλίππους, Θεσσαλονίκη και Βέροια που είχαν προ Χριστού τα αυτά σημερινά ελληνικά ονόματα. Μίλησε στα Ελληνικά και έγραψε επιστολές προς Θεσσαλονικείς και Φιλιππησίους στην Ελληνική.
5. 340 Καθηγητές Αμερικανικών και άλλων Πανεπιστημίων έγραψαν γράμμα προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ομπάμα και του ζητούν να ανακαλέσει την απόφαση του Μπους που ονόμασε την ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία», αγνοώντας την πάγια πολιτική των ΗΠΑ για το θέμα αυτό. Δυστυχώς ανιστόρητοι, αφελείς και ύποπτοι σύμβουλοι τον παρέσυραν και εκθέτει τον αμερικανικό λαό.
Όλα τα ανωτέρω και η πρόσφατη έκθεση του Μεγάλου Αλεξάνδρου στο Λονδίνο (με εκθέματα και από τη Βεργίνα), υποχρεώνουν τη Συρία και τις κυβερνήσεις που σέβονται την ιστορική αλήθεια, να ανακαλέσουν τις αποφάσεις τους, με τις οποίες αναγνώρισαν την ΠΓΔΜ, ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».
Νίκος Μάρτης
Πρώην Υπουργός
http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/10/blog-post_5408.html
