Είναι δεδομένο ότι οι στρατιωτικοί και οι οικογένειές τους, εδώ και χρόνια, αντιμετωπίζονται ως «παιδιά ενός κατώτερου θεού», από την πο...
Είναι δεδομένο ότι οι στρατιωτικοί και οι οικογένειές τους, εδώ και χρόνια, αντιμετωπίζονται ως «παιδιά ενός κατώτερου θεού», από την πολιτική τους ηγεσία, πάντα σε σχέση με τα υπόλοιπα ΣΑ. Δεν είναι όμως μόνο η πολιτική ηγεσία! Η νοοτροπία αρκετών στρατιωτικών, ιδίως των ανωτέρων που υπηρετούν σε καίριες θέσεις, είναι τέτοια που να υποστηρίζει και να ενισχύει το παραπάνω φαινόμενο, στο πέρασμα των ετών …!
Μέσα στα πολλά παραδείγματα, ας προστεθεί και το ΠΟΛΥ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟ θέμα της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Πρόκειται, πραγματικά, για ένα θέμα ταμπού στον κλάδο των ΕΔ. Προσωπικά έχω βιώσει από πρώτο χέρι την εμπειρία αυτή και μάλιστα όταν με τη σύζυγό μου μας χώριζαν 400 χλμ θαλάσσιας απόστασης. Υπηρετούσα τότε στην Μυτιλήνη και η σύζυγος αναγκαστικά βρισκόταν στη Θεσσαλονίκη.
Ξεκινήσαμε τη διαδικασία αυτή το 2011 και πραγματικά δεν μπορούσαμε με τίποτα να φανταστούμε το Γολγοθά που θα ανεβαίναμε, ιδίως η σύζυγος, για τη δημιουργία οικογένειας. Επώδυνες εξετάσεις για τη γυναίκα, ώστε να αποσαφηνιστεί κατά πόσο είναι «καθαρή» στα γυναικολογικά της, ενέσεις ορμονών που ήταν υποχρεωμένη να κάνει στην κοιλιά της, ώστε να παραχθούν όσο περισσότερα ωάρια για να υπάρξουν περισσότερες πιθανότητες κύησης, που εξαιτίας αυτών προκλήθηκε υπερδιέγερση ωοθηκών με φρικτούς πόνους και κίνδυνο αφαίρεσής τους. Αποτυχία της πρώτης προσπάθειας και ψυχική οδύνη την οποία ψυχολογική στήριξη προσπαθούσα να της την παρέχω κυρίως εκ τηλεφώνου και skype …!
Το τεράστιο οικονομικό κόστος το οποίο φυσικά δεν κάλυψε η υπηρεσία, είναι μόνο κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα της προσπάθειας αυτής. Σε όλα τα παραπάνω ήρθε να προστεθεί και η αντιμετώπιση κάποιων συναδέλφων στη κατάσταση που βιώναμε. Πριν αναφερθώ σε αυτή, να τονίσω χάριν της αλήθειας και της δικαιοσύνης, πως είχα μεγάλη βοήθεια από τον Δκτη μου και το υπόλοιπο προσωπικό, ώστε να διευκολυνθώ το δυνατόν περισσότερο, μέσα στα όρια που έδινε η υπηρεσία!
Δυστυχώς όμως η άδεια που δίνει η υπηρεσία στο σύζυγο στρατιωτικό, για τη διαδικασία αυτή είναι μόνο 1 μέρα και αυτή ανήμερα της εμβρυομεταφοράς …! Μάλλον ο νομοθέτης κρίνει ότι 1 μέρα φτάνει και περισσεύει για το σύζυγο που εκείνες οι στιγμές μοιάζουν και είναι ατελείωτες!
Ενώ όπως προανέφερα οι περισσότεροι συνάδελφοι προσπαθούσαν, από το πόστο τους, να με βοηθήσουν, υπήρξαν περιστατικά που ζήτησα την άδειά μου (αυτή που δικαιούμαστε όλοι) να την πάρω ώστε να βολέψουν τα αεροπορικά εισιτήρια και οι μέρες ώστε να είμαι δίπλα στη σύζυγό μου, προϊστάμενός μου δεν μου έδινε την άδεια, ρωτώντας με τι είναι πια αυτή η εξωσωματική και τα παρουσιάζω τόσο δραματικά, καταρρακώνοντας έτσι ακόμα περισσότερο την ψυχολογία που είχα τότε, καθώς τη προηγούμενη ημέρα η σύζυγός μου ανέφερε τηλεφωνικά ότι το έμβρυο απεβίωσε!
Επιπλέον η μεγαλύτερη απογοήτευση ήρθε από την ίδια τη διεύθυνσή μου, όταν αιτήθηκα με αναφορά τη μετάθεσή μου σε φρουρά της Θεσσαλονίκης ή πλησίον αυτής, λόγω της διαδικασίας που βρισκόμασταν καταθέτοντας και τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Η ψυχρή απάντηση ήταν ότι δεν πληρούσα τις προϋποθέσεις ώστε να αιτηθώ μετάθεση καθότι, σύμφωνα με τη διεύθυνση, δεν είχα καλύψει τα 2 χρόνια, που είναι ο ελάχιστος χρόνος παραμονής σε φρουρά, ενώ ήμουν στη Μυτιλήνη 2 χρόνια και 1 μήνα όταν υπέβαλλα την αναφορά μου και ότι οι λόγοι που ανέφερα δεν αναγράφονται κάπου! Η απάντησή μου ήταν άμεση παραθέτοντας και αυτή τη φορά και τα αντίστοιχα ΦΕΚ διευκρινίζοντας τις παραγράφους και τα εδάφια και τονίζοντας το χρόνο που υπηρετούσα στη φρουρά με ακριβείς ημερομηνίες …!
Εν τέλει όλα πήγαν καλά και αυτή τη στιγμή χαιρόμαστε το μωράκι μας. Αλλά για να φτάσουμε σε αυτή την ευλογία έπρεπε να αντιμετωπίσουμε συν όλα τ’ άλλα και την ψυχρή υπηρεσία που αντί να βοηθήσει ένα στέλεχος που αντιμετώπιζε μια τόσο σοβαρή κατάσταση, φρόντισε να το ταλαιπωρήσει όσο πήγαινε, πάντα σύμφωνα με το γράμμα του νόμου …!
Σας ευχαριστώ!
Μέλος της Ε.Σ.ΠΕ.Κ.Μακεδονίας
