Η αποκάλυψη της «Δ» ότι η κυπριακή κυβέρνηση είχε κρατήσει μυστική και από την Αθήνα, τη συμφωνία της Κύπρου με το Ισραήλ για την οριοθέ...
Η αποκάλυψη της «Δ» ότι η κυπριακή κυβέρνηση είχε κρατήσει μυστική και από την Αθήνα, τη συμφωνία της Κύπρου με το Ισραήλ για την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης φέρνει στην επιφάνεια ένα μείζονος σημασίας γεγονός. Ενα γεγονός που αφορά τις σημερινές σχέσεις των δύο συγγενικών χωρών με τα όμαιμα έθνη και αποκαλύπτει μία δικαιολογημένη δυσπιστία από την πλευρά της Λευκωσίας.
Υπό διαφορετικές συνθήκες είναι βέβαιον ότι η Αθήνα θα είχε πλήρη ενημέρωση για τις προθέσεις της Λευκωσίας. Εξίσου βέβαιο είναι ότι θα είχε ζητηθεί από το μητροπολιτικό κέντρο η διατύπωση και των δικών του απόψεων, αλλά και η σχετική διπλωματική βοήθεια, έτσι ώστε η ισραηλινοκυπριακή συμφωνία να έχει την ταχύτερη και πλέον αίσια κατάληξη.
ΦΑΙΝΕΤΑΙ όμως ότι οι Κύπριοι, τη φορά αυτή, καθοδηγήθηκαν από την πικρή εμπειρία τους από τη γενικότερη στάση των Ελλήνων σοσιαλιστών στο Κυπριακό. Η δυσπιστία της Λευκωσίας έναντι της σημερινής κυβέρνησης των Αθηνών είναι εύλογη και οι φόβοι δικαιολογημένοι για τυχόν υπονόμευση της συμφωνίας τους με το Ισραήλ από την ψοφοδεή σοσιαλιστική κυβέρνηση, αλλά και τα δείγματα της διπλωματικής της οσφυοκαμψίας που είχε δείξει στο παρελθόν. Με άλλα λόγια οι Κύπριοι:
- Δεν μπορούν να λησμονήσουν την αποδυνάμωση της άμυνας τους από τους «εκσυγχρονιστές» του κ. Σημίτη,οι οποίοι, υπό την αμερικανική πίεση, προκειμένου να ικανοποιηθεί η Τουρκία, δεν αποτόλμησαν να εγκαταστήσουν τους ρωσικούς πυραύλους S-300, που είχαν αγοραστεί για την άμυνα της Κυπριακής Δημοκρατίας, έναντι της τουρκικής επιβουλής. Οι πύραυλοι αυτοί σκουριάζουν κάπου στην Κρήτη προκειμένου να μη δυσαρεστηθούν οι Τούρκοι.
- Δεν μπορούν να λησμονήσουν την προπαγάνδα που έκαναν οι Ελληνες σοσιαλιστές υπέρ του κατάπτυστου Σχεδίου Ανάν, το οποίο με συντριπτική πλειοψηφία απέρριψαν οι Κύπριοι.
- Ασφαλώς δε, λαμβάνουν σοβαρά υπ‘ όψιν:
(α) τη σημερινή διακριτική στάση της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στη συνεχώς προκαλούσα Τουρκία,
(β) την αποφυγή κάθε ενέργειας, έστω και νόμιμης και αναγνωριζόμενης από τις διεθνείς Συμβάσεις, που ενώ θα ευνοούσε τα εθνικά συμφέροντα, θα ενοχλούσε τη γείτονα,
(γ) την ολοένα και πιο φανερή διάθεση των Ελλήνων κυβερνητικών «υπηκόων» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου για μία ελληνοτουρκική προσέγγιση μέσα από κάποιου είδους συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο.
ΔΕΝ ΧΩΡΕΙ αμφιβολία ότι η Κύπρος είναι ένα ανεξάρτητο όσο και κυρίαρχο κράτος, μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Πράγμα το οποίο ενισχύει ακόμη περισσότερο το παλιό δόγμα ότι «η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα συμπαρίσταται». Τα τελευταία όμως αυτά γεγονότα που σχετίζονται με την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κύπρου, – την οποία τολμά να οριοθετήσει το μικρό συγγενικό μας κράτος, αλλά η Μητέρα Πατρίδα δεν τολμά φοβούμενη και τον ίσκιο της – επιβεβαιώνουν και κάτι άλλο. Οτι οι Κύπριοι αποφεύγουν πλέον ακόμη και τη συμπαράσταση αυτή, επειδή γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να τους παρασχεθεί από τη σημερινή ελληνική κυβέρνηση.
Εφημερίδα: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ – ΣΕΛ.10 (28.01.2011)
