Μόνο για διακρίσεις
Σύμφωνα, μάλιστα, με μερίδα δικαστών, η προνομιακή αυτή μεταχείριση θα μπορούσε να δικαιολογηθεί μόνο κατ’ εξαίρεση σε περίπτωση ιδιαίτερα σημαντικών διακρίσεων σε αγώνες (πρώτες θέσεις σε Ολυμπιακούς Αγώνες, Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα) και εφόσον η αθλητική δραστηριότητα των υποψηφίων σπουδαστών έχει κάποια συνάφεια με το γνωστικό αντικείμενο της σχολής, όπου επιδιώκεται η εισαγωγή (τμήματα Επιστήμες Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, ΤΕΦΑΑ). Στο ζήτημα των υποψηφίων με μαθησιακές δυσκολίες-ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες (όχι των βαρέως πασχόντων), το τμήμα, με οριακή διαφορά μίας ψήφου, δέχθηκε ότι δεν παραβιάζει το Σύνταγμα και την ευχέρεια του νομοθέτη να διαμορφώσει αξιοκρατικά το σύστημα επιλογής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, το γεγονός ότι δεν προβλέπονται χωριστές θέσεις στις ανώτατες σχολές για τα άτομα που εξετάζονται προφορικά.
Αντίθετα, η μειοψηφία έκρινε ότι ναι μεν η προφορική εξέταση επιβάλλεται σε άτομα με μαθησιακές δυσκολίες (δυσλεξία, δυσγραφία, δυσαριθμησία κ.λπ.), αλλά οι συνταγματικές αρχές της ισότητας και της αξιοκρατίας υποχρεώνουν τον νομοθέτη να προβλέψει χωριστές θέσεις εισαγωγής τους σε ΑΕΙ-ΤΕΙ, καθορίζοντας σχετικό ποσοστό βάσει διδαγμάτων της ιατρικής επιστήμης, ώστε να διασφαλίζεται η ισότητα των όρων ανταγωνισμού. Κατά την ίδια άποψη, πρέπει να ακυρωθεί ως μη νόμιμη η παράλειψη εισαγωγής του υποψηφίου στην Ιατρική, αφού διαγωνίστηκε με άνισους όρους, ανταγωνιζόμενος υποψηφίους που πέτυχαν εξεταζόμενοι προφορικά.
Η θέση της πλειοψηφίας
Η βαρύτητα της Εκθεσης στο επίκεντρο της δικαστικής απόφασης
Τον δρόμο για μεγάλες ανατροπές μπορεί να ανοίξει η υιοθέτηση της άποψης της πλειοψηφίας του ΣτΕ ότι ένα μάθημα γενικής παιδείας, όπως η Νεοελληνική Γλώσσα-Εκθεση, πρέπει να έχει βαθμολογικά μικρότερο συντελεστή βαρύτητας από ένα μάθημα της ομάδας προσανατολισμού, όπως η Φυσική για τους υποψηφίους της Ιατρικής, διότι αλλιώς παραβιάζονται συνταγματικές διατάξεις.
Το ΣτΕ έκρινε, μάλιστα, αντισυνταγματικές τις διατάξεις και τη συνακόλουθη υπουργική απόφαση (28.05.15) στο μέτρο που δεν πρόβλεψε μειωμένο συντελεστή βαρύτητας στη βαθμολόγηση της Εκθεσης αναδεικνύοντάς τη σε καθοριστικό παράγοντα επηρεασμού της τελικής βαθμολογίας, ισοδύναμο με ένα μάθημα προσανατολισμού, όπως η Φυσική.
Μολονότι το ζήτημα αφορά στη συγκεκριμένη περίπτωση την Ιατρική, μπορεί να τεθεί ασφαλώς και σε άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις.
Η πλειοψηφία χαρακτήρισε κατ’ αρχάς θεμιτή την αξιολόγηση του επιπέδου της γλωσσικής επάρκειας ενός υποψηφίου, ανεξαρτήτως του προσανατολισμού των σπουδών του γιατί η γλωσσική καλλιέργεια υπηρετεί την ανάπτυξη της σκέψης και των πνευματικών δεξιοτήτων, επιτρέποντας μια αποτίμηση της συνολικότερης συγκρότησής του. Ομως, η απόδοση της ίδιας βαρύτητας στην εξέταση του μαθήματος γενικής παιδείας της Νεοελληνικής Γλώσσας και στην εξέταση ενός μαθήματος της ομάδας προσανατολισμού, όπως εν προκειμένω της Φυσικής, αποτελεί ρύθμιση απρόσφορη για την επιλογή των καταλληλότερων υποψηφίων σπουδαστών για ιατρικές σχολές, δεδομένου ότι -συνεχίζει η απόφαση- η επαρκής γνώση της νεοελληνικής γλώσσας προκύπτει σε μεγάλο βαθμό από την κατοχή του απολυτηρίου Λυκείου, ενώ η πρόσβαση στις ανώτατες σχολές πρέπει να κρίνεται κυρίως βάσει των επιδόσεων στα συναφή προς τις επιδιωκόμενες σπουδές αντικείμενα.
Η δυσαναλογία στη βαρύτητα που αποδίδεται στην εξέταση αυτή ενισχύει το γεγονός ότι με τον ν.4327/15 τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα για πρόσβαση σε ΑΕΙ-ΤΕΙ περιορίστηκαν σε μόνο 4, ενώ την προηγούμενη 15ετία ήταν 14 υπό το καθεστώς του ν.2525/97, έγιναν 9 με τον ν.2909/01 και 6 με τον ν.3255/04.