Στείλτε την άποψή σας kranosgr@gmail.com

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (Α΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ) - Βίντεο από την Ι.Μ. Δοχειαρίου Αγίου Όρους




Τι γιορτάζουμε την Κυριακή της Ορθοδοξίας;

Αὕτη πίστις τῶν Ἀποστόλωναὕτη πίστις τῶν Πατέρων

αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τὴν Οἰκουμένην ἐστήριξεν.”

.

      Κατά την τάξιν της Ορθοδόξου Εκκλησίας,την Κυριακή Α΄των Νηστειών, γίνεται η Λιτάνευσις των ιερών εικόνων των εκκλησιών γύρω από τους ναούς και η ομολογία της πίστης μας στον Θεό, στον  Υιό Του τον Χριστό, σε όλους τους προφήτες, στην Παναγία μας και στην πλειάδα των οσίων, αγίων και μαρτύρων της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας Του.       Και οι ιερείς εκφωνούν κατά την διάρκεια της Λιτανείας:

Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν, Οἰκουμένη ὡς συμπεφώνηκεν, χάρις ὡς ἔλαμψεν, ἀλήθεια ὡς ἀποδέδεικται, τὸ ψεῦδος ὡς ἀπελήλαται, σοφία ὡς ἐπαρρησιάσατο, Χριστὸς ὡς ἑβράβευσεν, οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν Χριστόν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἡμῶν, καὶ τοὺς Αὐτοῦ Ἁγίους ἐν λόγοις τιμῶντες, ἐν συγγραφαῖς, ἐν νοήμασιν, ἐν θυσίαις, ἐν Ναοῖς, ἐν Εἰκονίσμασι, τὸν μὲν ὡς Θεὸν καὶ Δεσπότην προσκυνοῦντες καὶ σέβοντες, τοὺς δὲ διὸ τὸν κοινὸν Δεσπότην ὡς Αὐτοῦ γνησίους θεράποντας τιμῶντες καὶ τὴν κατὰ σχέσιν προσκύνησιν ἀπονέμονες”.    Και συνεχίζουν οι ιερείς μας: “Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τὴν Οἰκουμένην ἐστήριξεν. Ἐπὶ τούτοις τοὺς τῆς εὐσεβείας Κήρυκας ἀδελφικῶς τε καὶ πατροποθήτως εἰς δόξαν καὶ τιμὴν τῆς εὐσεβείας, ὑπὲρ ἧς ἀγωνίσαντο, ἀνευφημοῦμεν καὶ λέγομεν· Τῶν τῆς Ὀρθοδοξίας προμάχων εὐσεβῶν Βασιλέων, ἁγιωτάτων Πατριαρχῶν, Ἀρχιερέων, Διδασκάλων, Μαρτύρων, Ὁμολογητῶν, Αἰωνία ἡ μνήμη”.

Λίγα λόγια για την εικονομαχία και την Αναστήλωση των εικόνων.

Υπήρξε μια σκοτεινή περίοδος της εκκλησιαστικής ιστορίας, όπου κάποιοι χριστιανοί, επηρεασμένοι από την ειδωλολατρική παράδοση και πρακτική, νόμιζαν πως οι εικόνες είναι σαν τα είδωλα. Έτσι, μερικοί από αυτούς τις λάτρευαν με έναν τρόπο παγανιστικό, ειδωλολατρικό, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να αντικαθιστούν την Θεία Κοινωνία με ξύσματα από τα υλικά των εικόνων που τα διέλυαν στο νερό. Κάποιοι άλλοι δε χριστιανοί, βλέποντας αυτές τις ακρότητες,.τις απέρριπταν εντελώς.

Έτσι άρχισε η  περίοδος των εικομαχιών, που προσπάθησε να την  σταματήσει το 787 μ.Χ, η  Ζ΄Οικουμενική Σύνοδο στην Νίκαια της Βιθυνίας, που συγκλήθηκε από την ευσεβέστατηΑυτοκράτειρα Ειρήνη την Αθηναία, με την συμμετοχή 350 περίπου Επισκόπων, με προεδρεύοντα τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Ταράσιο, και πλήθους μοναχών. Η Εικονομαχία καταδικάστηκε ως αίρεση και αποφασίστηκε η αναστήλωση των Ιερών Εικόνων. Η τιμή και προσκύνηση των Εικόνων διαχωρίστηκε από αντίστοιχες εκδηλώσεις των ειδωλολατρών με την διευκρίνιση και τον λεπτομερή προσδιορισμό του τελικού αποδέκτη της προσκύνησης: προσκυνάμε βέβαια την εικόνα, όμως η προσκύνηση δεν αναφέρεται στην εικόνα αλλά στο εικονιζόμενο πρόσωπο.

    Έμελλε όμως η αίρεσις αυτή να ταλαιπωρήσει την Εκκλησία και την Αυτοκρατορία για πάνω από έναν αιώνα, μέχρι το 843μ.Χ. Κατά την διάρκεια αυτής της περιόδου πολλές εικόνες βεβηλώθηκαν και καταστράφηκαν με ποικίλους τρόπους, μοναστήρια διαλύθηκαν, μοναχοί εξορίστηκαν και βασανίστηκαν για την στάση τους υπέρ των εικόνων. Τελικά η αναστήλωση των εικόνων και η αποκατάσταση της τιμής τους πραγματοποιήθηκε από την Θεοδώρα και τον ανήλικο γιο της αυτοκράτορα Μιχαήλ τον Μάρτιο του 843. Από τότε, ο θρίαμβος της Ορθοδοξίας γιορτάζεται κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, την Κυριακή της Ορθοδοξίας.





Η αξία της Νηστείας - π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος



Δυστυχς σήμερον νηστεία χει πολύ παραμερισθ. λάχιστοι δίδουν σημασίαν ες τήν νηστείαν. Καί μως ξία τς νηστείας ενε πολύ μεγάλη. ς κούσωμεν τί λέγει περί ατς Μέγας Βασίλειος:

«Νομίζεις ὅτι τοποθετῶ τήν ἀρχαιότητα τῆς νηστείς εἰς τήν ἐποχήν τοῦ Νόμου τοῦ Μωυσέως; Ὄχι! Ἡ νηστεία εἶνε περισσότερον παλαιά ἀπό τόν Νόμον τοῦ Μωυσέως… Ἡ νηστεία ἔχει τήν αὐτήν ἡλικίαν μέ τήν ἀνθρωπότητα. Ἡ νηστεία ἐνομοθετήθη εἰς τόν Παράδεισον.

Ἡ πρώτη ἐντολή περί νηστείας ἐδόθη εἰς τόν Ἀδάμ. «Ἀπό τόν καρπόν τοῦ δένδρου τῆς γνώσεως τοῦ καλοῦ καί τοῦ κακοῦ δέν θά φάγετε», εἶπεν ὁ Θεός εἰς τούς πρωτοπλάστους.

Αὐτό τό «δέν θά φάγετε» εἶνε θέσπισις νόμου νηστείας καί ἐγκρατείας.



Ἐάν ἡ Εὔα δέν ἔτρωγεν ἀπό τόν καρπόν τοῦ δένδρου ἐκείνου, δέν θά εἴχομεν ἀνάγκην ἀπό τήν σημερινήν νηστείαν… Ἐπειδή δέν ἐνηστεύσαμεν, ἐξεδιώχθημεν ἐκ τοῦ Παραδείσου• ἄς νηστεύσωμεν λοιπόν, διά νά εἰσέλθωμεν εἰς αὐτόν… Μή μιμηθῇς τήν παρακοήν τῆς Εὔας, μή δεχθῇς πάλιν τόν ὄφιν ὡς σύμβουλον, ὁ ὁποῖος σέ προτρέπει νά φάγῃς, ἀπό ἐνδιαφέρον δῆθεν διά τό σῶμα σου… Τά σώματα τῶν ἀνθρώπων, ὅταν βαρύνωνται ὑπερ- βολικῶς μέ τήν συνεχῆ πολυφαγίαν, περιπίπτουν εὐκόλως εἰς ἀσθενείας…



Εἰς τόν Παράδεισον οἶνος δέν ὑπῆρχεν οὔτε θυσίαι ζώων ὑπῆρχον ἀκόμη οὔτε κρεοφαγίαι. Μετά τόν κατακλυσμόν ἐπετράπησαν αὐτά… Ἀλλά καί ὁ Μωυσῆς, ὡς γνωρίζομεν, μετά ἀπό νηστείαν ἐτόλμησε νά ἀνέλθῃ εἰς τό ὄρος Σινᾶ, διά νά λάβῃ τάς πλάκας τῶν Δέκα Ἐντολῶν… Τί ἦτο ἐκεῖνο πού κατέ- στησεν ἀνάξιον τόν Ἠσαῦ καί τόν ἔκαμε δοῦλον τοῦ ἀδελφοῦ του Ἰακώβ.


Δέν ἦτο ὀλίγον φαγητόν, χάριν τοῦ ὁποίου ἐπώλησεν εἰς τόν ἀδελφόν του τά δικαιώματά του ὡς πρωτοτόκου; Ἡ μήτηρ τοῦ προφήτου Σαμουήλ δέν ἀπέκτησε τόν υἱόν της ἕνεκα τῆς προσευχῆς της καί τῆς νηστείας της; Ἡ νηστεία δέν ἔκαμεν ἀκατανίκητον τόν μέγαν καί σπουδαῖον Σαμψών;… Ναί! Ἡ νηστεία γεννᾷ προφήτας, ἡ νηστεία κάμνει ἰσχυροτέρους τούς ἰσχυ- ρούς, ἡ νηστεία κάμνει σοφούς τούς νομοθέτας… Ἡ νηστεία ἁγιάζει τόν ἀφιερωμένον εἰς τόν Θεόν καί καθιστᾷ τόν Ἱερέα ἱκανόν νά προσφέρῃ θυσίαν.


Διότι δέν εἶνε δυνατόν νά τολμήσῃ τις ἄνευ νηστείας νά ἱερουργήσῃ, ὄχι μόνον εἰς τήν ἰδικήν μας λατρείαν τήν μυστικήν καί ἀληθινήν, ἀλλ᾽ οὔτε εἰς τήν τυπικήν λατρείαν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τήν λατρείαν, πού ὥριζεν ὁ Νόμος τοῦ Μωυσέως.


Ἡ νηστεία ἔκαμε τόν προφήτην Ἠλίαν ἱκανόν καί ἄξιον νά ἴδῃ τό μέγα θέαμα• διότι ἀφοῦ μέ νηστείαν τεσσαράκοντα ἡμερῶν ἐκαθάρισε τήν ψυχήν του, οὕτως ἠξιώθη εἰς τό σπήλαιον Χωρήβ νά ἴδῃ τόν Κύριον, ὅσον βεβαίως εἶνε δυνατόν εἰς ἀνθρώπους νάἴδουν τόν Θεόν. Διά τῆς νηστείας ἀνέστησε τόν υἱόν τῆς χήρας καί οὕτω διά τῆς νηστείας, ἀνεδείχθη δυνατός κατά τοῦ θανάτου… Καί τοῦ προφήτου Ἐλισσαίου τόν βίον ἡ νηστεία διέκρινε… Καί γενικῶς ἡ νηστεία ὑπῆρξεν ὁδηγός εἰς ὅλους τούς ἁγίους, ὥστε νά πολιτευθοῦν συμφώνως πρός τό θέλημα τοῦ Θεοῦ… Καί οἱ Τρεῖς Παῖδες, καίτοι ἐρρίφθησαν εἰς τήν κάμινον τοῦ πυρός, ὅμως ἐπειδή εἶχον ὁπλισθῆ μέ τήν νηστείαν, κατεπάτουν τήν πυρκαϊάν καί ἀνέπνεον, μέσα εἰς αὐτό τό φοβερόν πῦρ, ἐλαφρόν καί δροσιστικόν ἀέρα. Οὔτε τάς τρίχας τῆς κεφαλῆς των δέν ἐτόλμησε νά θίξῃ τό πῦρ, ἐπειδή καί αὐταί εἶχον τραφῆ διά τῆς νηστείας. Ὁ δέ προφήτης Δανιήλ, ὁ ὁποῖος ἦτο γεμᾶτος ἀπό θείους καί πνευματικούς πόθους, ἀφοῦ ἐνήστευσεν ἐπί τρεῖς ἑβδομάδας καί οὔτε ἄρτον ἔφαγεν, οὔτε ὕδωρ ἔπιεν, ἔκαμεν ἔπειτα καί τούς λέοντας νά νηστεύουν, ὅταν ὁ εἰδωλολάτρης βασιλεύς τόν ἔρριψεν εἰς τόν λάκκον των… Ἡ νηστεία ἔσβεσε τήν δύναμιν τοῦ πυρός, ἡ νηστεία ἔφραξε τά στόματα τῶν λεόντων, ἡ νηστεία γίνεται πτερόν καί ἀναβιβάζει τήν προσευχήν εἰς τόν οὐρανόν, ἡ νη- στεία εἶνε αὔξησις καί πρόοδος τῶν οἴκων, μήτηρ τῆς ὑγείας, παιδαγωγός τῶν νέων, στολισμός τῶν πρεσβυτέρων…


Ἄλλα καί μέ ἄλλον τρόπον ἡ νηστεία μᾶς γίνεται ἀφορμή εὐφροσύνης. Ὅπως δηλαδή ἡ δίψα μᾶς κάμνει νά αἰσθανώμεθα ἀπόλαυσιν ὅταν πίνωμεν, καί ὅπως ἡ πεῖνα, ὅταν προηγηθῇ, κάμνει πολύ εὐχάριστον τήν τράπεζαν, οὕτω καί ἡ νηστεία καθιστᾶ περισσότερον ἀπο- λαυστικόν τό φαγητόν… Ἡ τράπεζα εἶνε περισσότερον εὐχάριστος μετά τήν νηστείαν, τόσον διά τούς πλουσίους πού ἔχουν ποικιλίαν φαγητῶν, ὅσον καί διά τούς πτωχούς πού τά φαγητά των εἶνε λιτά καί ἁπλᾶ… Τοῦ νηστεύοντος οἱ ὀφθαλμοί εἶνε ἤρεμοι, τό βάδισμα σεμνόν, τό πρόσωπον σοβαρόν, χωρίς νά ἐντροπιάζεται ἀπό ἀκολάστους γέλωτας, οἱ λόγοι του μετρημένοι, ἡ καρδία του καθαρά…




Ἀγνοεῖς ὅτι ὅπως συμβαίνει μέ τά ἀντίπαλα στρατεύματα, ὅπου ἡ συμμαχία κάποιου μέ τό ἕν κάμνει νά νικηθῇ τό ἄλλο, οὕτω συμβαίνει καί μέ τό πνεῦμα καί τήν σάρκα; Ὅποιος προσθέτει βάρη εἰς τήν σάρκα ἀντιμάχεται καί καταπολεμεῖ τό πνεῦμα καί ὅποιος προσχωρεῖ εἰς τό μέρος τοῦ πνεύματος ὑποδουλώνει τήν σάρκα. Διότι αὐτά εἶνε μεταξύ των ἐχθρικά. Ὥστε, ἄν θέλῃς νά κάμῃς ἰσχυρόν τό πνεῦμα σου, χαλιναγώγησε μέ νηστείαν τήν σάρκα…


Δέν θά περιφρονήσῃς τά φαγητά, τά ὁποῖα φθείρονται; Δέν θά ἐπιθυμήσῃς τήν τράπεζαν πού εἶνε εἰς τήν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν, εἰς τήν ὁποίαν θά καθήσῃς ἄν νηστεύσῃς εἰς τήν παροῦσαν ζωήν; Δέν γνωρίζεις ὅτι μέ τήν λαιμαργίαν καί τήν πολυφαγίαν σου κάμνεις παχύτερον τόν σκώληκα, ὁ ὁποῖος θά σέ κατατρώγη;
Ποῖος ἀπ᾽ ὅσους ἐπιδίδονται εἰς πολυφαγίας καί συνεχεῖς ὑλικάς ἀπολαύσεις, ἀπέκτησε ποτέ οἱονδήποτε πνευματικόν χάρισμα;… Δέν φοβεῖσαι καί δέν φρίττεις διά τήν λαιμαργίαν, μήπως γίνῃ αἰτία νά χάσῃς τά ἀγαθά τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν;


Πρόσεξε ὅμως! Μή νομίσῃς ὅτι τό ἀγαθόν τῆς νηστείας περιορίζεται μόνον εἰς τήν ἀποχήν ἀπό τάς ὑλικάς τροφάς. Ὄχι! Πραγματική νηστεία εἶναι τό νά ἀπομακρυνθῇς ἀπό πᾶν κακόν… Τί τό ὄφελος νά νηστεύῃς καί ταὐτοχρόνως νά εὑρίσκεσαι εἰς φιλονικίας καί διαμάχας; Δέν τρώγεις κρέας, κατατρώγεις ὅμως τόν ἀδελφόν σου (μέ ὕβρεις, ἀδικίας, συκοφαντίας κ.λπ). Δέν πίνεις οἶνον, ἀλλά δέν κυριαρχεῖς εἰς τό πάθος σου νά ὑβρίζῃς. Δέν θέτεις τροφήν εἰς τό στόμα μέχρι τό βράδυ, ἀλλ᾽ ὅλην τήν ἡμέραν σου τήν σπαταλᾷς εἰς τά δικαστήρια… Μεθύει ἡ ψυχή σου ὄχι μέ οἶνον, ἀλλά μέ τόν θυμόν…».


Αὐτή λοιπόν εἶνε ἡ ἀληθής νηστεία. Νηστεία καί ἀπό τροφάς, ἀλλά καί ἀπό πάθη. Αὐτήν τήν νηστείαν, πού ἐπαινεῖ ὁ Μέγας Βασίλειος, ἔχουσα ὑπ᾽ ὄψιν της ἡ Ἐκκλησία μας, μᾶς καλεῖ νά ψάλωμεν:


«Νηστεύσωμεν νηστείαν δεκτήν, εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ• ἀληθής νηστεία ἡ τῶν κακῶν ἀλλοτρίωσης, ἐγκράτεια γλώσσης, θυμοῦ ἀποχή, ἐπιθυμιῶν χωρισμός, καταλαλιᾶς, ψεύδους καί ἐπιορκίας• ἡ τούτων ἔνδεια νηστεία ἐστίν ἀληθής καί εὐπρόσδεκτος». Δηλαδή: Ἄς νηστεύσωμεν νηστείαν πού τήν δέχεται ὁ Θεός, νηστείαν πού ἀρέσει εἰς τόν Κύριον. Τοιαύτη νηστεία ἀληθής εἶνε ἡ ἀποξένωσις ἀπό τάς κακίας. Δηλαδή ἡ συγκράτησις τῆς γλώσσης (ἀπό ὕβρεις, βλασφημίας, συκοφαντίας κ.λπ), ἡ ἀποφυγή τοῦ θυμοῦ, ἡ ἀπομάκρυνσις ἀπό ἐπιθυμίας πονηράς, καθώς καί ἀπό καταλαλιάν, ψεῦδος καί ἐπιορκίαν. Ἡ ἔλλειψις αὐτῶν τῶν κακιῶν εἶνε νηστεία ἀληθής καί δεκτή μέ εὐχαρίστησιν ἀπό τόν Θεόν.




  ΤO ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
«Λέγει αὐτῷ Φίλιππος· Ἔρχου καὶ ἴδε» (᾿Ιωάν. 1,47)
ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτὴ μεγάλη καὶ ἔνδοξος. Δὲν ἑορτάζει ἕνας ἢ δύο ἅ­γιοι, ὅπως τὶς ἄλλες ἡμέρες· ἑορτάζει ὅλη ἡ Ἐκκλησία, ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας.
Ποιός μπορεῖ νὰ ἐκφωνήσῃ λόγο ἀν­τάξιο τῆς μεγάλης ἑορτῆς; Θὰ ἔπρεπε νὰ βρίσκεται ἐδῶ ἕνας ἀπὸ τοὺς ἁγίους ἀγγέλους ἢ τοὺς πατέρας καὶ διδασκάλους τῆς Ἐκκλησί­ας ἢ τοὺς μάρτυρες ποὺ ἔχυσαν τὸ αἷμα τους γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία. Ἐμεῖς λίγες σκέψεις θὰ διατυπώσουμε ἐπὶ τοῦ ἱεροῦ εὐαγγελίου.
* * *
Ὁμιλεῖ τὸ εὐαγγέλιο γιὰ κάποιο Ναθανα­ήλ, ποὺ εἶχε μικρὰ ἰδέα γιὰ τὸ Χριστό. Ἐπειδὴ ὁ Ἰ­ησοῦς καταγόταν ἀπὸ ἄσημο χωριὸ (τὴ Ναζαρέτ), ἐπειδὴ γεννήθηκε ἀπὸ πτωχὴ μητέρα καὶ ὑπὸ ταπεινὲς συνθῆκες, κρίνοντας ἀπ’ αὐ­τὰ εἶπε· «Ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶ­ναι;» (᾿Ιωάν. 1,47), εἶνε δυνατὸν ἀπ’ τὸ χωριὸ αὐτὸ νὰ βγῇ κάτι καλό, νὰ βγῇ ὁ Σωτήρας τοῦ κόσμου;
Ἀλλ’ ὅπως τότε ὁ Ναθαναὴλ εἶπε τὸν περι­φρονητικὸ αὐτὸ λόγο, ἔτσι καὶ σήμερα ὑπάρ­χουν «Ναθαναήλ», ποὺ μιλοῦν περιφρονη­τικὰ γιὰ τὸ Χριστὸ καὶ γιὰ τὸ ἔργο του. Λένε κι αὐ­τοί, κατ᾿ ἄλλο τρόπο βέβαια· «Ἐκ Ναζαρὲτ δύ­ναταί τι ἀγαθὸν εἶναι;», καὶ θεωροῦν ὅτι ἡ Ἐκ­­­­κλησία μας εἶνε πλέον κάτι ξεπερασμένο, ἕ­νας θεσμὸς χρεωκοπημένος, ἀνάξιος λόγου, ποὺ πρέπει νὰ μπῇ στὸ μουσεῖο. Τί ἔχουμε νὰ ποῦμε σ’ αὐτοὺς τοὺς «Ναθαναήλ»; Θ’ ἀπαν­τήσουμε μὲ τὰ λόγια τοῦ Φιλίππου· «Ἔρχου καὶ ἴδε» (ἔ.ἀ.). Ἄπιστοι καὶ ἄθεοι, ἐλᾶτε νὰ θαυ­μάσετε σήμερα, τὴν ἅγια αὐτὴ ἡμέρα, τὴν Ἐκ­κλησία τοῦ Χριστοῦ.
* * *
Ὑπάρχουν, ἀγαπητοί μου, πολλὰ ἀξιοθαύμαστα. Γιὰ παράδειγμα, στὸν ἀρχαῖο κόσμο ἦ­ταν οἱ κρεμα­­στοὶ κῆποι τῆς Βαβυλῶνος, οἱ πυ­ραμίδες τοῦ Χέοπος, ὁ Κολοσσὸς τῆς ῾Ρό­δου, ἡ Ἀκρόπολις τῶν Ἀθηνῶν· καὶ σήμερα πολλὰ ἐ­πιτεύγματα τῆς ἐπιστήμης καὶ τῆς τεχνικῆς εἶνε θαυμαστά. Ἀλλὰ τὸ ἀνώτερο ἀπὸ ὅλα, ἐκεῖνο ποὺ προκαλεῖ τὸ θάμβος τῶν αἰώνων, εἶνε ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία.
Ἑορτάζει σήμερα ἡ Ἐκκλησία. Ἀλλὰ τί εἶνε Ἐκκλησία; Ἡ Ἐκκλησία, ἀγαπητοί μου, δὲν εἶ­νε τὸ κτήριο τοῦ ναοῦ· ὄχι. Τοὺς ναοὺς μπορεῖ μιὰ μέρα ἕνα ἄθεο καθεστὼς νὰ τοὺς γκρε­μί­σῃ, ὅπως ἔγινε στὴ Βόρειο Ἤπειρο ἐπὶ Ἐμβὲρ Χότζα. Ὁ ναὸς γκρεμίζεται, ἡ Ἐκκλη­σία δὲ γκρεμίζεται· ἐδῶ εἶνε ἡ μεγάλη διαφο­ρά. Για­τὶ ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶνε τὰ ντουβάρια· ἡ Ἐκ­κλησία εἶνε κάτι βαθύτερο καὶ ὑψηλότε­ρο, κά­τι ἅγιο καὶ πνευματικὸ καὶ ἀθάνατο. Ἡ Ἐκ­κλησία εἶνε τὸ σύνολο τῶν ψυχῶν ποὺ πιστεύ­ουν. Τί πιστεύουν· ὅτι ὁ Χριστὸς δὲν εἶ­­νε ἁπλῶς ἕνας ἄνθρωπος, ἕνας φιλόσοφος ἢ κοινωνιολόγος, ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγάλους ἄν­δρες τῆς ἱστορίας· ὁ Χριστὸς εἶνε παραπά­νω ἀπὸ ἀγγέλους, ἀρχαγγέλους, ἁγίους, παραπάνω ἀπ’ ὅλο τὸν οὐράνιο κόσμο· εἶνε αὐ­­­τὸς ὁ Θεός. Αὐτὴ εἶνε ἡ πίστι μας, τὴν ὁποία διακηρύττει σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία. Καὶ ὅσοι πιστεύουν στὸ Χριστὸ ὡς Θεό, αὐτοὶ ἀ­ποτελοῦν τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας του.
Ἡ Ἐκκλησία εἶνε τὸ βασίλειο – ἡ βασιλεία τοῦ Χριστοῦ, τῆς ὁποίας «οὐκ ἔσται τέλος» (Λουκ. 1,33 καὶ Σύμβ. πίστ.).
Ποιά ἦταν ἡ ἀρχή της; Ξεκίνησε ἀπὸ δώδε­κα ψαρᾶδες. Σ’ αὐτοὺς εἶπε ὁ Χριστός· Σᾶς στέλνω νὰ σαλπίσετε τὸ κήρυγμά μου σὲ ὅλο τὸν κόσμο· ἕνα κήρυγμα ἀντίθετο μὲ τὶς ἐπιθυμίες τοῦ ὄχλου, συγ­κρουόμενο μὲ ὅλο τὸν ἀρχαῖο εἰ­δω­λολατρικὸ κόσμο, ἀνατρεπτικὸ τοῦ κατεστημένου.
Πῶς ἔγινε ἡ ἐξάπλωσι τῆς Ἐκκλησίας; Ἐὰν ῥίξουμε μιὰ ματιὰ στὴν ἱ­στορία, θὰ δοῦ­με ὅτι ὡρισμένοι ἵδρυσαν βασιλεῖες καὶ αὐτοκρατο­ρίες μεγάλες, ὅπως εἶνε λό­γου χάριν τὸ Μα­­κε­δονικὸ κράτος τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου, ἡ ῾Ρωμαϊκὴ αὐτοκρατορία, τὸ κράτος τοῦ Μ. Ναπολέον­τος, ποὺ ἔφθασαν ὣς τὰ πέρατα τῆς γῆς. Ἔ­φθα­σαν· ἀλλὰ πῶς ἔφθασαν; Ὁ μὲν Ἀ­λέ­ξαν­δρος μὲ τὶς περίφημες φάλαγγες ποὺ ἐξ­ώπλισε, ὁ Καῖσαρ μὲ τὶς λεγεῶνες του, ὁ Να­πολέων μὲ τὶς στρατιές του. Ἡ βασιλεία ὅ­μως τοῦ Χριστοῦ δὲν ἐπεβλήθη μὲ ὅπλα. Πῶς ἁπλώθηκε; Ἐδῶ εἶνε τὸ θαυμαστό. Ποῦ εἶνε οἱ φάλαγγες, οἱ λεγεῶνες, τὰ στρατεύματά της; Ποῦ εἶνε τὰ ὅπλα καὶ τὰ πυροβόλα της;
Τί μέσα μεταχειρίστηκε λοιπόν; Χρῆμα; Οἱ ἀπόστο­­λοι δὲν εἶχαν στὶς τσέπες τους τίποτα. Ὅ­πλα; Ἕνα σουγιᾶ εἶχε ὁ Πέτρος, καὶ ὁ Χρι­στὸς τοῦ ἀπηγόρευσε νὰ τὸν ἔχῃ κι αὐτόν. Σοφία καὶ γνῶσι; Ἀγράμματοι ἦταν. Καὶ ὅμως, χω­ρὶς λεφτά, χωρὶς ὅπλα, χωρὶς γνώσεις καὶ ἐπιστῆ­μες, ξεκίνησαν οἱ δώδεκα ψαρᾶδες καὶ ἐξέτειναν στὸν κόσμο τὴν μεγαλυτέρα βασιλεία, τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ μας.
Τὶς δυσκολίες αὐτὲς τὶς γνώριζε ὁ Χριστός, γι᾿ αὐτὸ τοὺς εἶπε· «Ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω ὑ­μᾶς ὡς πρόβατα ἐν μέσῳ λύκων»· σᾶς στέλ­νω σὰν πρόβατα ἀνάμεσα σὲ λύκους (Ματθ. 10,16). Πρό­βατα οἱ ἀπόστολοι, λύκοι ὁ κόσμος τῶν αὐ­τοκρατόρων, τῶν διωκτῶν, τῶν Νε­ρώ­νων. Γιά φαν­τα­στῆτε τώρα τὸ χειμῶνα νὰ πά­ρῃς δώ­δεκα πρόβατα καὶ νὰ τὰ σπρώξῃς μέ­σα σ’ ἕνα ἄγριο δάσος γεμᾶτο λύκους. Τί περι­μένετε, ποιό θὰ εἶνε τὸ ἀποτέλεσμα; Ἑ­κατὸ τοῖς ἑ­κατὸ τὰ πρόβατα θὰ γίνουν βο­ρὰ τῶν λύκων. Καὶ ὅμως ἐδῶ τὰ πρόβατα δὲν ἐξω­λοθρεύθηκαν, ἀλλὰ καὶ νίκησαν τοὺς λύκους! Καὶ μόνο αὐτό; ἔκαναν καὶ τοὺς λύ­κους πρό­βατα! Εἶνε ποτὲ δυνατὸν ὁ λύκος νὰ γίνῃ πρόβατο; Ἐν τούτοις ἔγινε· οἱ ἀπόστολοι κατώρθωσαν νὰ κά­νουν Χριστι­ανοὺς καὶ πολλοὺς ἀπὸ τοὺς δι­ῶκτες των.
Ποιά ἡ δύναμι τῆς Ἐκκλησίας; Φαίνεται, ὅ­τι παραπάνω ἀπὸ τὰ ὅπλα, τὰ χρήματα, τὴ σο­φία, ὑπάρχει μιὰ ἄλλη δύναμι, ἀόρατη. Ἂς μὴ πιστεύουν οἱ ἄπιστοι· δὲ νι­κοῦν τὰ ὑλικὰ μέ­σα. Μιὰ χούφτα ἀνθρώπων κατώρθωσε νὰ νι­κήσῃ ὁλόκληρο τὸν κόσμο. «Αὕτη ἡ ἀλλοίω­σις τῆς δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου» (Ψαλμ. 76,11). Ἀπὸ τὸν Ἐσταυρωμένο ἐκπορεύεται μία ἀήττητος δύ­ναμις, ποὺ νικᾷ τὰ πάντα.
Ἐὰν λοιπὸν ἀποβλέψουμε στὴν ἀρχὴ τῆς Ἐκκλησίας, ἐὰν ἀ­ποβλέ­ψουμε στὴν ἐξάπλωσί της, ἐὰν δοῦμε τοὺς ἐχθροὺς ποὺ ἀντιμε­τώ­­πι­σε, παντοῦ βλέπουμε τὸ θαῦμα. Ἀξιοθαύμαστη ἡ Ἐκκλησία μας, ἀήττητη. Κανείς δὲν μπό­ρεσε νὰ τὴν καταβάλῃ. Ἡ ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας εἶνε ἱστορία ἀλ­λεπαλλήλων θαυ­μάτων. Ἀναφέρω δύο μόνο.
Τί ἑορτάζουμε στὶς 25 Μαρτίου; Πῶς σώ­θηκε ἕνας λαὸς ποὺ ἦταν 400 χρόνια σκλάβος. Πῶς σώθηκε; Ἐρώτημα μεγάλο. Ἄλλα ἔθνη, μέσα σὲ 50 – 60 χρό­νια δουλείας, ἀφωμοιώ­θη­­καν καὶ ἔσβησαν. Πῶς ἐδῶ τέσσερις ὁλό­κλη­­ροι αἰῶνες δὲν κατώρθωσαν νὰ διακόψουν τὴν ἱστορία τοῦ ἔθνους μας; Τί ἀπαντᾷ ἡ ἱστορία; ὄχι οἱ πλαστογράφοι τῆς ἱστορίας, ἀλλὰ ἡ πραγματικὴ ἱστορία; Καὶ οἱ λίθοι ἀκόμα καὶ οἱ πέτρες φωνάζουν, ὅτι τὸ γένος τῶν Ἑλλήνων ἀνωρθώθηκε καὶ σώθηκε ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Αὐτὴ στάθηκε ἡ κιβωτός, μέσα στὴν ὁποία δι­ατηρήθηκε. Αὐτὴ τὸ κράτησε στὶς ἀγ­κάλες της ὅπως ἡ μάνα τὸ νήπιο. Αὐτὸ ἔκανε τὸν ποιητὴ Κώστα Κρυστάλλη νὰ γράψῃ·
Ὦ Ἐκκλησία – «Θρησκεία! γλυκειὰ μάνα,
τί ὄμορφη δίνεις ἐσὺ λαλιὰ καὶ στὴν καμπάνα,
καὶ πόσο ἐκείνη ἡ λαλιὰ σαλεύει τὴν καρδιά μας!
Πόσες, ἐκεῖνος ὁ σταυρὸς ἀπ’ τὰ καμπαναριά μας,
στὴν ἀντηλιάδα χύνοντας τόσες χρυσὲς ἀχτῖδες,
χύνει βαθειά μας, στὴν ψυχή, γλυκὲς χρυσὲς ἐλπίδες!».
Θέλετε ἄλλο θαῦμα; ῾Ρίξτε ἕνα βλέμμα στὴ ῾Ρωσία. Τὸ 1917 ἔγινε τὸ πείραμα. Ἄθεο καθε­στὼς ἔβαλε μπροστὰ νὰ ξεῤῥιζώσῃ τὴν πίστι τοῦ Χριστοῦ. Κάψανε, γκρεμίσανε, καταστρέ­ψανε· ἔστειλαν σὲ στρατόπεδα, βασάνισαν, θανάτωσαν. Τελικὰ τί κατώρθωσαν; Στὸ Στάλινγκραντ καὶ στὴ Μόσχα λαὸς πολύς, καὶ ἄντρες καὶ παιδιὰ καὶ γέροντες, καὶ ἐπιστή­μονες καὶ ἄνθρωποι τῶν γραμμάτων, πηγαί­νουν στὶς ἐκκλησίες καὶ πιστεύουν περισσό­τερο ἀπὸ ὅ,τι πιστεύουμε ἐμεῖς. Ὦ Ἐκκλη­σία ἀήττητος! κανείς μὰ κανείς δὲ θὰ μπο­ρέσῃ ποτὲ νὰ σὲ κλονίσῃ.
* * *
Ἀγαπητοί μου!
Εἴμεθα παιδιὰ τῆς Ἐκκλησίας, τῆς Ὀρθοδο­ξίας. Δὲν εἴμεθα χιλιασταί, δὲν εἴμεθα μασό­­νοι, δὲν εἴμεθα ῥοταριανοί, δὲν εἴμεθα ὀ­­πα­δοὶ τοῦ ἀθέου ὑλισμοῦ, δὲ λατρεύουμε τὰ εἴδω­λα. Ἀνήκουμε στὴν μία, ἁγία, καθολικὴ καὶ ἀ­ποστολικὴ Ἐκκλησία, στὴ μητέρα Ἐκκλησία.
Τὸ συμπέρασμα ποιό εἶνε; Γράψατέ το· Ὅ­ποιος τὰ βάζει μὲ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, θὰ γίνῃ στάχτη. Θὰ ὁμολογήσῃ καὶ αὐτός· «Νε­­νίκηκάς με, Ναζωραῖε». Τὸ εἶπε ὁ Χριστὸς καὶ ὁ λόγος του εἶνε ἀληθινός· «Πύλαι ᾅ­δου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. 16,18). Ὅ­λοι οἱ δαί­μονες δὲ μποροῦν νὰ κλονίσουν τὴν Ἐκκλησία.
Σ᾿ αὐτὴν ἀνήκουμε, καὶ εἴθε ὁ Κύριος νὰ μᾶς ἀναδεικνύῃ πάντοτε πιστὰ καὶ ἀφωσιω­μένα τέκνα της, διὰ πρεσβειῶν τῆς ὑπεραγί­ας Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν ἁγίων· ἀμήν.
† ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
Δείτε ένα αρχειακό βίντεο από την περιφορά των Ιερών Εικόνων την Κυριακή της Ορθοδοξίας του 2011 στην Ι.Μ. Δοχειαρίου Αγίου Όρους
Όνομα

ΑΠΟΣΤΡΑΤΟΙ,258,ΔΙΑΦΟΡΑ,82,ΔΙΕΘΝΗ,158,ΕΛΛΑΔΑ,463,ΕΝΟΠΛ.ΔΥΝ.,9018,ΘΡΗΣΚΕΙΑ,166,ΣΩΜ.ΑΣΦ.,116,
ltr
item
KRANOSGR: ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (Α΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ) - Βίντεο από την Ι.Μ. Δοχειαρίου Αγίου Όρους
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (Α΄ΝΗΣΤΕΙΩΝ) - Βίντεο από την Ι.Μ. Δοχειαρίου Αγίου Όρους
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim2Orv_HpTPoW4fcYBgskDlSWqXnUllO9SyjMh1AbRiFQJ_YfLOVkLgl3mqUV5IddzvFzWys5Ai8dEEUspcelxhGNfkxsIyLCbyeIeA6UjJ6pMx_ZxqAXVmBpRbkZmTLZ7_q8V4mtecZLf/s640/334.JPG
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim2Orv_HpTPoW4fcYBgskDlSWqXnUllO9SyjMh1AbRiFQJ_YfLOVkLgl3mqUV5IddzvFzWys5Ai8dEEUspcelxhGNfkxsIyLCbyeIeA6UjJ6pMx_ZxqAXVmBpRbkZmTLZ7_q8V4mtecZLf/s72-c/334.JPG
KRANOSGR
https://kranosgr.blogspot.com/2016/03/k.html
https://kranosgr.blogspot.com/
https://kranosgr.blogspot.com/
https://kranosgr.blogspot.com/2016/03/k.html
true
8649993928902506037
UTF-8
Αναρτήσεις φορτώθηκαν Δεν βρέθηκαν αναρτήσεις ΠΡΟΒΟΛΗ ΟΛΩΝ Περισσοτερα Απάντηση Ακύρωση απάντησης Διαγραφή Από Αρχική ΣΕΛΙΔΕΣ Αναρτήσεις Προβολή όλων ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΑΡΧΕΙΟ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ Δεν βρέθηκε καμία αντιστοιχία ανάρτησης με το αίτημά σας Επιστροφή Κυριακή Δευτέρα Τρίτη Τετάρτη Πέμπτη Παρασκευή Σάββατο Κυρ Δευ Τρι Τετ Πεπ Παρ Σαβ Ιανουάριος Φεβρουάριος Μάρτιος Απρίλιος Μάιος Ιούνιος Ιούλιος Αύγουστος Σεπτέμβριος Οκτώβριος Νοέμβριος Δεκέμβριος Ιαν Φεβ Μαρ Απρ Μάιος Μάι Ιουλ Αυγ Σεπ Οκτ Νοε Δεκ μόλις τώρα 1 λεπτό πριν $$1$$ minutes ago 1 ώρα πριν $$1$$ hours ago Εχθές $$1$$ days ago $$1$$ weeks ago περισσότερο από 5 εβδομάδες πριν Παρακολουθήτες Ακολουθηστε THIS CONTENT IS PREMIUM Παρακαλώ μοιραστείτε για ξεκλείδωμα Αντιγραφή όλου του κώδικα Επιλογή όλου του κώδικα Όλος ο κώδικας αντιγράφηκε στο πρόχειρο Can not copy the codes / texts, please press [CTRL]+[C] (or CMD+C with Mac) to copy