Οι ουρανοί γίνονται σιγά σιγά και δικοί τους, σπάζοντας το στερεότυπο της ανδρικής κυριαρχίας στην πολεμική αεροπορία. Σίγουρα είναι πιο μικροκαμωμένες από τους άνδρες και αντικρίζοντάς τες διαπιστώνεις ότι πρόκειται για απλά κορίτσια, που μοιάζουν περισσότερο με φοιτήτριες παρά με πιλότους. Ωστόσο, παρ΄ όλη τη σκληρή εκπαίδευση, με τις ατέλειωτες ώρες μελέτης και τις πολλές πτήσεις που πραγματοποιούν, δε χάνουν τη θηλυκότητά τους.
Το Star συνάντησε και μίλησε με δύο από αυτές τις σύγχρονες «ιπτάμενες αμαζόνες».
Η Αναστασία Νικολίτσα είναι γεννημένη πιλότος. Έχοντας μετρήσει ήδη 190 ώρες πτήσης στα ελικόπτερα «Χιούι» ως συγκυβερνήτης, φιλοδοξεί τώρα να γίνει η δεύτερη γυναίκα πιλότος των «φονικών» ελικοπτέρων «Aπάτσι» στην Ελλάδα.
Όπως λέει και η ίδια, πάντα ήθελε να γίνει πιλότος στην πολεμική αεροπορία: «Από μικρή είχα όνειρο ζωής το στρατό και ειδικά την αεροπορία. Είμαι πολύ χαρούμενη που βρίσκομαι σε αυτή τη θέση. Όταν έχεις τα χειριστήρια και πετάς νοιώθεις ελεύθερος, είναι κάτι μοναδικό».
Πολλές φορές το πλήρωμα ενός ελικοπτέρου «Χιούι» αποτελείται εξ’ ολοκλήρου από γυναίκες: δύο στα χειριστήρια και μια ιπτάμενη μηχανικός. Πλέον αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό, καθώς οι γυναίκες έχουν ενσωματωθεί πλήρως στο στρατιωτικό περιβάλλον. Ωστόσο, πολλές φορές οι άνθρωποι εκτός στρατού παραξενεύονται όταν ακούνε ότι μια γυναίκα πιλοτάρειή να είναι μηχανικός πολεμικού ελικόπτέρου.
Η Αναστασία είναι πιθανό στο μέλλον να συνεργαστεί με την Ειρήνη Κοτοφώλη, που υπηρετεί εδώ και 4 χρόνια ως μηχανικός των ελικοπτέρων «Απάτσι». Η Ειρήνη ξέρει το ελικόπτερο τόσο καλά όσο… και την παλάμη του χεριού της.
Η Αναστασία και η Ειρήνη δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη μεταχείριση συγκριτικά με τους άνδρες συναδέλφους τους. Άλλωστε, όπως λένε και οι ίδιες, «όταν φοράμε την κάσκα, όλοι είμαστε το ίδιο».
