Με λύπη μου διαπιστώνω τις τελευταίες ημέρες ότι η Πολιτεία, μεθοδεύει την ανατροπή των διαχρονικών κατακτήσεων του κλάδου, σε ευρεία έκταση και βάθος. Η έκδοση της εγκυκλίου του Υπουργείου Οικονομικών με τις εκ βάθρων αλλαγές στη δομή των ειδικών μισθολογίων, επιδιώκουν αν μη τι άλλο να δημιουργήσουν νέες μισθολογικές προϋποθέσεις για τους νεοπροσλαμβανόμενους συναδέλφους και δεν είναι μια απλή επιμέρους αλλαγή. Στοχεύει θα έλεγα εξ αντανακλάσεως στη σταδιακή ανατροπή του συνόλου των οικονομικών, εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων μας.
Πρόκειται για μια ακόμη προσπάθεια της Πολιτείας να χειριστεί επικοινωνιακά την κατάσταση μετακυλώντας το βάρος στις επόμενες γενεές. Η αλλαγή στο μισθολογικό καθεστώς των νεοπροσληφθέντων στελεχών από την 01.01.2017, έχει ως στόχο τη διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα των δικαιωμάτων και των διεκδικήσεων, ακόμα και εντός του ιδίου εργασιακού χώρου. Το μόνο που θα καταφέρει με την επιλογή της αυτή είναι να αποτρέψει τους φερέλπιδες νέους της Ελλάδας να προσφέρουν στην πατρίδα σταδιοδρομώντας ως στελέχη των ΕΔ και να τους ωθήσει να αναζητήσουν την τύχη τους, όπως χιλιάδες άλλοι ικανοί νέοι, σε χώρες της αλλοδαπής (Brain Drain).
Το δήθεν προνομιακό ειδικό μισθολόγιο των στρατιωτικών (δυστυχώς ο μύθος καλά κρατεί), αποτελεί το ελάχιστο αντιστάθμισμα για τις ιδιαίτερες συνθήκες εκτέλεσης του καθήκοντός μας. Πρέπει να γνωρίζουν άπαντες ότι, η υπηρέτηση στις τάξεις των ΕΔ δεν αποτελεί επάγγελμα, τουλάχιστον με τη στενή έννοια του όρου. Αυτή η θεώρηση προσβάλλει την ηθική και αξιακή υπόσταση όλων των στρατιωτικών. Η ιδιότητά μας αυτή (προνόμιο τιμητικό για όσους τη φέρουν) αποτελεί βαθιά ευθύνη έναντι της Πολιτείας, καθόσον εξ’ αντικειμένου οφείλει να προασπίζει «υπέρ βωμών και εστιών» και μέχρι τελευταίας ρανίδας, την εθνική ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας.
Ο κάθε σχεδιασμός περαιτέρω αυθαίρετης μείωσης των αποδοχών μας, με μεθόδους και τεχνάσματα, της λεγόμενης προσωπικής διαφοράς, όχι μόνο δεν συνάδουν με το κύρος του λειτουργήματος και της αποστολής μας, αλλά ταυτόχρονα παραβιάζουν πολλαπλώς τις αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις, της Ολομέλειας του ΣτΕ, σύμφωνα με τις οποίες, οι αποδοχές των στρατιωτικών δεν μπορούν να υποστούν νέες μειώσεις, καθώς επίσης επιβάλλεται αμετακλήτως, οι μισθοί μας να αναπροσαρμοστούν στα δεδομένα του Ιουλίου 2012. Η τήρηση του Συντάγματος και της νομιμότητας καθώς και η πιστή εφαρμογή αμετάκλητων δικαστικών αποφάσεων είναι βασικά συστατικά του Κράτους Δικαίου και αναγκαίες προϋποθέσεις διαλόγου και δεν μπορούν να γίνουν αντικείμενα «παζαρέματος» με όρους οικονομικούς. Επιπλέον εκκρεμεί ακόμη η καταβολή του υπολοίπου 50% των αναδρομικών περικοπών, τα οποία δυστυχώς πέραν των προεκλογικών δεσμεύσεων, αποδείχθηκαν περίτρανα ψευδείς υποσχέσεις.
Η θεσμοθέτηση της προσωπικής διαφοράς, οδηγεί εκ του ασφαλούς στο πάγωμα των αμοιβών, πληθώρας συναδέλφων, για αρκετά μάλιστα χρόνια. Η κλίμακα και η ένταση των οικονομικών μέτρων έχει ξεπεράσει κάθε ανεκτό όριο τα τελευταία χρόνια, με συνέπεια μεγάλος αριθμός συναδέλφων, κυρίως χαμηλόβαθμων, έχει περιέλθει σε απόγνωση. Το δαιδαλώδες αυτό νομικό πλαίσιο έχει δημιουργήσει πληθώρα ασαφειών και περιπτώσεις διακριτικής μεταχείρισης του προσωπικού.
Τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων δεν είναι επαίτες, αλλά απαιτούν ισότητα, ισονομία και δικαιοσύνη! Δεν πρέπει να μείνουμε θεατές στον συνεχιζόμενο εμπαιγμό μας, ούτε να δεχθούμε περαιτέρω υποβάθμιση του βιοτικού μας επιπέδου. Δεν επιτρέπουμε και δεν θα επιτρέψουμε να παίξει κανείς, με το μέλλον των παιδιών μας…………………..
Πρόκειται για μια ακόμη προσπάθεια της Πολιτείας να χειριστεί επικοινωνιακά την κατάσταση μετακυλώντας το βάρος στις επόμενες γενεές. Η αλλαγή στο μισθολογικό καθεστώς των νεοπροσληφθέντων στελεχών από την 01.01.2017, έχει ως στόχο τη διάσπαση του ενιαίου χαρακτήρα των δικαιωμάτων και των διεκδικήσεων, ακόμα και εντός του ιδίου εργασιακού χώρου. Το μόνο που θα καταφέρει με την επιλογή της αυτή είναι να αποτρέψει τους φερέλπιδες νέους της Ελλάδας να προσφέρουν στην πατρίδα σταδιοδρομώντας ως στελέχη των ΕΔ και να τους ωθήσει να αναζητήσουν την τύχη τους, όπως χιλιάδες άλλοι ικανοί νέοι, σε χώρες της αλλοδαπής (Brain Drain).
Το δήθεν προνομιακό ειδικό μισθολόγιο των στρατιωτικών (δυστυχώς ο μύθος καλά κρατεί), αποτελεί το ελάχιστο αντιστάθμισμα για τις ιδιαίτερες συνθήκες εκτέλεσης του καθήκοντός μας. Πρέπει να γνωρίζουν άπαντες ότι, η υπηρέτηση στις τάξεις των ΕΔ δεν αποτελεί επάγγελμα, τουλάχιστον με τη στενή έννοια του όρου. Αυτή η θεώρηση προσβάλλει την ηθική και αξιακή υπόσταση όλων των στρατιωτικών. Η ιδιότητά μας αυτή (προνόμιο τιμητικό για όσους τη φέρουν) αποτελεί βαθιά ευθύνη έναντι της Πολιτείας, καθόσον εξ’ αντικειμένου οφείλει να προασπίζει «υπέρ βωμών και εστιών» και μέχρι τελευταίας ρανίδας, την εθνική ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας.
Ο κάθε σχεδιασμός περαιτέρω αυθαίρετης μείωσης των αποδοχών μας, με μεθόδους και τεχνάσματα, της λεγόμενης προσωπικής διαφοράς, όχι μόνο δεν συνάδουν με το κύρος του λειτουργήματος και της αποστολής μας, αλλά ταυτόχρονα παραβιάζουν πολλαπλώς τις αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις, της Ολομέλειας του ΣτΕ, σύμφωνα με τις οποίες, οι αποδοχές των στρατιωτικών δεν μπορούν να υποστούν νέες μειώσεις, καθώς επίσης επιβάλλεται αμετακλήτως, οι μισθοί μας να αναπροσαρμοστούν στα δεδομένα του Ιουλίου 2012. Η τήρηση του Συντάγματος και της νομιμότητας καθώς και η πιστή εφαρμογή αμετάκλητων δικαστικών αποφάσεων είναι βασικά συστατικά του Κράτους Δικαίου και αναγκαίες προϋποθέσεις διαλόγου και δεν μπορούν να γίνουν αντικείμενα «παζαρέματος» με όρους οικονομικούς. Επιπλέον εκκρεμεί ακόμη η καταβολή του υπολοίπου 50% των αναδρομικών περικοπών, τα οποία δυστυχώς πέραν των προεκλογικών δεσμεύσεων, αποδείχθηκαν περίτρανα ψευδείς υποσχέσεις.
Η θεσμοθέτηση της προσωπικής διαφοράς, οδηγεί εκ του ασφαλούς στο πάγωμα των αμοιβών, πληθώρας συναδέλφων, για αρκετά μάλιστα χρόνια. Η κλίμακα και η ένταση των οικονομικών μέτρων έχει ξεπεράσει κάθε ανεκτό όριο τα τελευταία χρόνια, με συνέπεια μεγάλος αριθμός συναδέλφων, κυρίως χαμηλόβαθμων, έχει περιέλθει σε απόγνωση. Το δαιδαλώδες αυτό νομικό πλαίσιο έχει δημιουργήσει πληθώρα ασαφειών και περιπτώσεις διακριτικής μεταχείρισης του προσωπικού.
Τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων δεν είναι επαίτες, αλλά απαιτούν ισότητα, ισονομία και δικαιοσύνη! Δεν πρέπει να μείνουμε θεατές στον συνεχιζόμενο εμπαιγμό μας, ούτε να δεχθούμε περαιτέρω υποβάθμιση του βιοτικού μας επιπέδου. Δεν επιτρέπουμε και δεν θα επιτρέψουμε να παίξει κανείς, με το μέλλον των παιδιών μας…………………..
