Η σειρά των πραγμάτων είναι η εξής: Στις Βρυξέλλες και σε πλήρη συνεννόηση με την Αθήνα, γίνεται προσπάθεια να συμφωνηθεί η βάση πάνω στην οποία θα κλείσει η αξιολόγηση. Σε αυτή την κατάσταση βρισκόμαστε και αυτό προσπαθούμε να πετύχουμε. Μπορεί να είναι θέμα ωρών, μπορεί να είναι θέμα ημερών. Αυτό σημαίνει ότι θα επιστρέψουν τα τεχνικά κλιμάκια για να υλοποιήσουμε τις λεπτομέρειες και θα πάμε στις 7 Απρίλη στο eurogroup, όπου με βάση τα προηγούμενα θα γίνει μια κατάληξη. Ξέρω τι είπε ο κύριος Ντάισεμπλουμ, ξέρω τι είπε ο κύριος Σόιμπλε, ξέρω τι είπε ο κύριος Τόμσεν, ξέρω αρκετά πράγματα τα οποία συμβαίνουν. Ο καθένας σε μια διαπραγμάτευση κρατάει μια στάση που συμφέρει τις επιδιώξεις του, οπότε δίνει και προς τα έξω, μέσω των ΜΜΕ, αυτό που εκείνον τον συμφέρει. Εγώ λέω ότι είμαστε σε μια δημιουργική αναμονή. Εννοώ ότι συνεχίζουμε, διαπραγματευόμαστε, αντιστεκόμαστε στις παράλογες απαιτήσεις, επιδιώκουμε να κλείσει η αξιολόγηση και αυτό να γίνει το ταχύτερο δυνατό. Ανέφερα κι ένα όριο που αφορά το ΔΝΤ, που θα πρέπει στα τέλη του Απρίλη, στην εαρινή του σύνοδο, να αποφασίσει - και δεν βλέπω πολλές πιθανότητες να μην αποφασίσει - τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα, κάτι που το βάζουν ως όρο το Υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας, το έβαζε και της Ολλανδίας. Άρα όλα αυτά θα πάνε πακέτο.
Στο ερώτημα για προσφυγή στις κάλπες:
Από τους δρόμους που υπάρχουν μπροστά μας υπάρχουν δύο που είναι κλειστοί από το πρώτο βήμα. Ο ένας είναι οι εκλογές. Δηλαδή να πάμε εκλογές για ποιό λόγο; Για να φύγει η κυβέρνηση από την ευθύνη της; Μα εμείς την πήραμε την ευθύνη μας και την παίρνουμε με τον τρόπο που διαπραγματευόμαστε. Μήπως κάνουμε καμία διαπραγμάτευση μεταξύ μας, εντός Ελλάδας, που αλλάζει τη στάση των δανειστών ή τη στάση της τρόικας; Όχι δε γίνεται κάτι τέτοιο. Αυτή τη στιγμή μια εκλογική μάχη θα επιβαρύνει τα πράγματα. Η ανανέωση της εντολής σε τι θα συμβάλει; Τον άλλο δρόμο τον επικαλούνται οι ακραίοι κύκλοι, οι ευρωπαϊκοί. Το επανέλαβε και ο Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, ο οποίος θα είναι υπουργός Οικονομικών τουλάχιστον μέχρι το Σεπτέμβριο, ότι στο ζήτημα της διαχείρισης του χρέους η Ελλάδα είναι χώρα της ευρωζώνης, άρα ο μοναδικός τρόπος, είπε, που μπορεί να μπούμε σε μια τέτοια συζήτηση είναι να γυρίσει η Ελλάδα στη δραχμή. Αυτό σημαίνει ότι η χώρα θα χρεοκοπήσει και αυτό θα έχει πολύ μεγάλες επιπτώσεις όχι μόνο στην οικονομία της χώρας αλλά και στη ζωή του καθενός μας. Άρα η λύση είναι να κλείσει η αξιολόγηση, μέσα από μια διαπραγμάτευση, που θα έχει τα χαρακτηριστικά που προανέφερε. Δεν μπορούμε να πηγαίνουμε με τα "αν". Εγώ λέω πως όποιος πηγαίνει στον πόλεμο για να πεθάνει, δεν κάνει για πόλεμο.
Για το αν υπάρχουν περιθώρια αναμονής μέχρι να γίνουν οι εκλογές στη Γερμανία και να αλλάξει το εκεί πoλιτικό σκηνικό:
Όχι, γιατί ανάμεσα σε αυτή τη στιγμή και τις εκλογές στη Γερμανία υπάρχει το χρονικό διάστημα, όπου η Ελλάδα πρέπει να αποπληρώσει κάποια από τα ομόλογά της, ύψους περίπου 7 δισ ευρώ που εμπεριέχονται στη μνημονιακή συμφωνία του 2015, πράγμα που αν δεν γίνει θα τρέξει γεγονότα. Άρα, όλα αυτά πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί πιο πριν. Μπορεί να βλέπω, σαν ένα πεδίο πολιτικής πίεσης, μια καθυστέρηση που και αυτή τη στιγμή υπάρχει από την πλευρά του ΔΝΤ για να πετύχει τις επιδιώξεις του. Από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης και όσον αφορά στο πρόγραμμα που υπογράψαμε το 2015, η Ελλάδα έχει κάνει το δικό της κομμάτι. Οι παράλογες απαιτήσεις έρχονται περισσότερο ως πολιτική καθυστέρηση ντυμένη με τεχνοκρατικά στοιχεία τα οποία είναι αμφιλεγόμενα.