ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΑΝΥΕΘΑ ΔΗΜΗΤΡΗ ΒΙΤΣΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ PERIODICO.GR
ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΙΑΣΟΝΑ ΠΙΠΙΝΗ ΚΑΙ ΑΜΑΛΙΑ ΚΟΛΟΝΕΛΟΥ
Ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Βίτσας σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ιστοσελίδα periodico.gr και στους δημοσιογράφους Ιάσονα Πιπίνη και Αμαλία Κολονέλου, ανέφερε τα παρακάτω:
Κύριε Υπουργέ πότε θα κλείσει η αξιολόγηση; Γιατί καθυστερεί τόσο πολύ;
Ένα ζήτημα είναι το πότε και ένα δεύτερο ζήτημα είναι το πως. Κατά τη γνώμη μου η αξιολόγηση έχει την καθυστέρηση που επισημαίνετε λόγω των αντιθέσεων που δημιουργήθηκαν κατά την περίοδο του φθινόπωρου ανάμεσα τους δανειστές. Είναι φανερό ότι υπάρχει μια κεντρική αντίθεση, δηλαδή η αντίθεση ανάμεσα στους Ευρωπαίους, οι οποίοι έχουν το βλέμμα κατά κύριο λόγο στραμμένο προς στο τέλος του προγράμματος και στραμμένο και στις δικές τους εκλογικές μάχες, και οι οποίοι δεν απαιτούν νέα μέτρα, απαιτούν βέβαια συμφωνία σε υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, μετά το τέλος του προγράμματος, κάτι το οποίο και αυτό βάζει πρόβλημα.
Και από την άλλη μεριά είναι το Δ.Ν.Τ, που από την μια μεριά παραδέχεται ότι έχει κάνει σαφή λάθη στους υπολογισμούς του, πως διαμορφώνονται τα δημοσιονομικά, αλλά επιμένει στην ίδια σελίδα του ίδιου βιβλίου. Δηλαδή ότι το ζήτημα θα λυθεί κατά κύριο λόγο με περικοπές πάνω στο εισόδημα των φτωχότερων, θα έλεγε κανείς, τάξεων και των φτωχότερων κοινωνικών κατηγοριών.
Το δεύτερο πρόβλημα που δημιουργήθηκε πάνω σε αυτό είναι ότι κάποια συγκεκριμένη στιγμή το Υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας και το Δ.Ν.Τ. άρχισαν να συγκλίνουν προς το πιο ακραίο σενάριο, δηλαδή να παραδέχονται ως κοινή συνισταμένη τα ακραία. Τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, για πάρα πολλά χρόνια, άλλα και τις περικοπές από την άλλη μεριά στα εισοδήματα στα οποία προανέφερα. Δηλαδή υποχώρησαν στα καλά, ας το πω με αυτή την έννοια.
Αυτό δεν ήταν παραδεκτό. Φθάσαμε στον Φεβρουάριο και τώρα πλέον στο Μάρτιο όπου υπάρχει μια βάση πολιτικής συνεννόησης και πάνω σε αυτή γίνεται η διαπραγμάτευση. Απαντώντας στην ουσία ή αν θέλετε στο άγχος του ερωτήματος σας, όχι το δικό σας άλλα το άγχος που περιέχει το ερώτημα, ο στόχος μας είναι να κλείσει η αξιολόγηση γρήγορα στη βάση ενός κανόνα ότι μετά το 2018 από 1/1/2019 θα υπάρχει διαφορετικό μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής, όπου το παραγόμενο αποτέλεσμα θα είναι μηδέν. Μιλάω για την οικονομία και που σε σχέση με τα χαμηλότερα εισοδήματα θα προστατεύονται, αυτός είναι ο κεντρικός στόχος. Άρα θα ήταν πολύ καλό στο προσεχές Eurogroup το Μάρτιο να είναι και το τέλος ή η αρχή του τέλους, με αυτή την έννοια να έχει σταματήσει η τεχνική διαπραγμάτευση, αυτό εννοώ.
Με βάση αυτό να δοθεί το πράσινο φως στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να ενταχθεί η Ελλάδα στην ποσοτική χαλάρωση, αυτό το έχουμε ανάγκη ώστε να εισρεύσει στη χώρα νέο χρήμα, αυτό είναι το κεντρικό ζήτημα. Άρα θα μπορέσει να τονωθεί και η παραγωγή από τη μια μεριά, αλλά και η κατανάλωση από την άλλη μεριά και συγχρόνως με αυτό να ολοκληρωθεί και η συζήτηση -όσο μπορεί να ολοκληρωθεί στην παρούσα φάση- για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος.
Στην ουσία αν το πάρει κάποιος ανάποδα η συζήτηση γίνεται για το πως θα ρυθμιστεί το χρέος από το 2019 και μετά και αν χρειάζονται δημοσιονομικές προσαρμογές ή δημοσιονομικά μέτρα, αυτό είναι το βασικό. Δυστυχώς δεν γίνεται η συζήτηση πώς με βάση τη διαχείριση του χρέους τι μέτρα πρέπει παρθούν ώστε να υπάρχει μια δεδομένη και μακροχρόνια και σε υψηλούς βαθμούς ανάπτυξη.
Κύριε Υπουργέ η αντιπολίτευση υποστηρίζει ότι χάθηκε πολύτιμος χρόνος και ότι αυτός ο χρόνος που χάθηκε θα αυξήσει το λογαριασμό. Εάν έρθουν μέτρα στη Βουλή, όπως για παράδειγμα περικοπή κύριων συντάξεων, εσείς θα τα ψηφίσετε;
Κατ’ αρχήν δεν πρόκειται να έρθει κάτι στη Βουλή χωρίς να είναι συνεννοημένο από όλη την κυβέρνηση. Οι υπουργοί αλλά και οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος δεν εκπλήσσονται, όταν έρχεται κάτι στην Βουλή έχουν προαποφασίσει τι θα κάνουν.
Αν λοιπόν έρθουν οι βουλευτές αντιμέτωποι με κάτι τέτοιο;
Έχουν προαποφασίσει τι θα κάνουν, άρα όταν θα έρθει κάτι στη Βουλή θα ψηφισθεί. Είμαστε τώρα στη φάση του τέλους της τεχνικής διαπραγμάτευσης. Άρα πρέπει να δούμε όλα τα στοιχεία πάνω στο τραπέζι. Γιατί αυτό που ανέφερα προηγουμένως το μηδέν δημοσιονομικό αποτέλεσμα έχει να κάνει με πιθανά μέτρα και με αντίστοιχα θα έλεγε κανένας μέτρα από την άλλη την πλευρά.
Δεν πρέπει να πειραχτεί το διαθέσιμο εισόδημα στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα
Εγώ θεωρώ ότι το ζήτημα που έχει βγει, γιατί δεν αφορά κατά κύριο λόγο τις συντάξεις, με μια έννοια αυτές που βγαίνουν τώρα είναι ορισμένες και χαμηλότερες από τις προηγούμενες αλλά την προσωπική διαφορά. Δηλαδή αυτό είναι το βασικό ζήτημα και η άποψη η δική μου είναι ότι δεν ξέρω πως θα πάει αλλά το διαθέσιμο εισόδημα ή η διαθέσιμη δυνατότητα δαπανών δεν θα πρέπει να πειραχτεί ιδιαίτερα για αυτό τον κόσμο που μπορούμε να τον ονομάσουμε χαμηλότερη κατηγορία ή και για να το προσδιορίσω πιο συγκεκριμένα αυτό που θα λέγαμε μεσαίο και προς τα κάτω εισόδημα. Γιατί όταν λέμε χαμηλότερη κατηγορία συνήθως συζητάμε μόνο για ποσά 500 - 600 ευρώ το μήνα, δεν εννοώ αυτό το πράγμα εννοώ πολύ παραπάνω.
Καταλαβαίνω όμως, ότι δεν είναι κόκκινη γραμμή για εσάς η μείωση των κύριων συντάξεων, ενδεχομένως εάν αυτή γίνει σε μικρό ποσοστό;
Θα έλεγα ότι η κύρια σύνταξη δεν θα πειραχτεί. Αυτό είναι το βασικό ζήτημα, προσπαθώ να προσδιορίσω το εξής, ότι εάν υπάρχει μέσω διαφόρων τρόπων μια μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος υπάρχουν και άλλα μέτρα που αναπληρώνουν αυτή τη μείωση. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα που αν και έχει μονομέρεια είναι από τα κεντρικά. Αν έχουμε μείωση του αφορολόγητου και συγχρόνως έχουμε μείωση του ΦΠΑ στα ζητήματα της ενέργειας συν κάτι άλλο, τότε τα λεφτά που χάνεις είναι τα λεφτά που κερδίζεις, ας το πω με αυτόν τον τρόπο. Αυτός είναι και ο στόχος.
Ο Αμερικανός πρέσβης δήλωσε ότι ανησυχεί για θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο. Ανησυχεί η ελληνική κυβέρνηση και τι κάνετε για αυτό;
Θεωρώ ότι έχοντας παρακολουθήσει όλη την ομιλία του Αμερικανού πρέσβη, μπορούμε να δούμε την επισήμανση του από πολλές πλευρές. Δεν την βλέπω από την πλευρά του πανικού ή της ανησυχίας άλλα του τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να ελαχιστοποιήσουμε τις πιθανότητες ενός ατυχήματος.
Από τη δική μας την πλευρά έχουμε πει ξεκάθαρα ότι πρέπει να αντιμετωπίζουμε την κατάσταση με νηφαλιότητα, με ψυχραιμία και με αποφασιστικότητα. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι δεν είμαστε σε μια πολιτική στην οποία ήταν η Ελλάδα για κάποια χρόνια, ότι κάνουμε ότι δεν βλέπουμε, αλλά συγχρόνως δεν είμαστε και ποτέ δεν ήμασταν σε μια επιθετικού χαρακτήρα πολιτική.
Είμαστε στην πολιτική ότι κάθε φορά που θα γίνεται παραβίαση θα την αντιμετωπίζουμε, κάθε φορά που θα υπάρχει μια τεχνητή ένταση θα την επισημαίνουμε και συγχρόνως θα διεθνοποιούμε κινήσεις οι οποίες θεωρούμε μέσα σε εισαγωγικά ότι πιθανά απειλούν την εθνική μας κυριαρχία αυτό είναι το ένα ζήτημα.
Τώρα τι ζητάμε με αυτή την επισήμανση: Έχουμε συμμάχους και μάλιστα κοινούς συμμάχους με τη γείτονα χώρα. Αυτό που ζητάμε είναι στα διεθνή fora να υπάρχει μια φωνή η οποία να λέει ότι υπάρχει το Διεθνές Δίκαιο το οποίο πρέπει να σεβόμαστε και ότι υπάρχει και η κυριαρχία κράτους που πρέπει να σεβόμαστε. Αυτό στην ουσία δημιουργεί μείωση της πιθανότητας του οποιαδήποτε ατυχήματος.
Και θα ήθελα να βάλω και δυο διαστάσεις. Δεν έχει νόημα να επισημαίνεις μόνο το ατύχημα αλλά και το τι κάνεις μιας και μιλάς για ατύχημα και δεν μιλάς για δόλια δραστηριότητα. Άρα το ένα ζήτημα είναι αυτό. Δεύτερον, η ιδία η Ευρωπαϊκή Ένωση στην πράξη να εφαρμόσει -έχω δει μια κάποια αλλαγή- την αντίληψη ότι τα ανατολικά σύνορα της Ελλάδας είναι ανατολικά σύνορα της Ευρώπης και δεν αφορά μόνο αυτά τα ζητήματα των παραβιάσεων αλλά και τα ζητήματα του προσφυγικού και πάει λέγοντας.
Και το τρίτο, μέσα σε αυτή τη διαδικασία, σε σχέση με τους δανειστές, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι υπάρχει μια σειρά από δαπάνες, ιδιαίτερα στο ΥΕΘΑ, οι οποίες προέρχονται εκ του γεγονότος ότι έχεις πιθανή απειλή.
Το πιο απλό παράδειγμα: Όταν γίνει μια παραβίαση λέμε ότι εμείς την αντιμετωπίζουμε με αντίστοιχη αποτροπή. Αυτό, ανάμεσα στα άλλα, είναι κόστος. Δεν το βάζω πρώτο, αν θέλετε με μια έννοια το βάζω τελευταίο, αλλά το επισημαίνω.
Μιλήσατε για νηφαλιότητα και ότι είναι σημαντικό να μειωθεί η πιθανότητα ενός ατυχήματος. Η δήλωση του κ. Καμένου ότι αν πατήσουν στα Ίμια οι Τούρκοι να δούμε πως θα φύγουν, κινείται προς αυτή την κατεύθυνση;
Μην αντιμετωπίζετε τη δήλωση πέρα από το στυλ που έχει ο καθένας, μεμονωμένα. Πρέπει να αντιμετωπίζεται μέσα σε ένα συνολικό πλαίσιο. Και τις δημοσιογραφικές ερωτήσεις συγχρόνως.
Για εμάς δεν υπάρχουν γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο και τα σύνορα μας είναι απαραβίαστα και οι Ένοπλες Δυνάμεις μας είναι πάντα έτοιμες με βάση το καθήκον που έχουν εκ του Συντάγματος να τα υπερασπιστούν.
Σε αυτή την γενική λογική εγώ θέλω να το βάλω. Και αν θέλετε, πάρτε τη λέξη που ανέφερα, νηφαλιότητα. Τι σημαίνει; Ότι με καθαρό μυαλό αναλύεις την κατάσταση. Όταν αναλύεις την κατάσταση θα δεις ότι μια σειρά από παραβιάσεις και τεχνητές εντάσεις έχουν συγκεκριμένη κατεύθυνση. Και η κατεύθυνση αυτή έχει να κάνει και με τα εσωτερικά της Τουρκίας, και όχι μόνο με το δημοψήφισμα. Έχουμε να κάνουμε με μια χώρα που είναι πληγωμένη από την απόπειρα πραξικοπήματος, δεν πηγαίνω ακόμη παραπέρα… Με το τι συμβαίνει στα νότια και στα ανατολικά της σύνορα, και πως έστω και τεχνητά «χτυπάς το σαμάρι για να ακούσει άλλος», αυτό είναι το βασικό και πως αναλύεις πόσο πιθανή είναι η πραγμάτωση των όσων λέγονται.
Ψυχραιμία. Ψυχραιμία σημαίνει ότι κάνοντας αυτή την ανάλυση επεξεργάζεσαι πολλαπλά σενάρια για τα οποία φτιάχνεις και τα αντίστοιχα πλάνα.
Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση Σημίτη έκανε λάθος κινήσεις το 1996 στη διαχείριση των γεγονότων στα Ίμια; Πάντως, αποφεύχθηκε μια πολεμική σύρραξη στο Αιγαίο.
Θα σας απαντήσω πολύ απλά. Ρωτήστε όποιον άνθρωπο φοράει στολή τι έγινε τότε και θα σας απαντήσει ότι ήταν μια κατάσταση υπερβολικής υποχωρητικότητας, με την οποία εγώ δεν συμφωνώ.
Δεν εννοώ ότι έπρεπε να γίνει πόλεμος, αλλά εννοώ, αντίθετα το απεύχομαι πλήρως και για τότε, το γεγονός ότι δεν υπήρχε η πολιτική κατά κύριο λόγο προετοιμασία, δεν μπορώ να μιλήσω για το αν υπήρχε η στρατιωτική προετοιμασία, αντιμετώπισης μιας τέτοιας κρίσης είναι τόσο πολύ δεδομένο που όποιος πάει στις εφημερίδες και στα μέσα της εποχής την καταλαβαίνει αμέσως.
Όταν αρχίζουμε και συζητάμε για ανέμους που θα πάρουν τη σημαία και μια σειρά από άλλα πράγματα, ακόμη και να γίνεται αυτό το γεγονός και οι αρμόδιοι υπουργοί να δίνουν συνεντεύξεις εκείνη την ώρα στην τηλεόραση και να μη σηκώνονται να φύγουν, καταλαβαίνετε ότι δεν υπήρχε καμία προετοιμασία. Δεν λέω ότι οι άνθρωποι δεν ήθελαν να είναι προετοιμασμένοι, δεν ήταν όμως.
Επειδή προηγουμένως μιλήσατε για το κόστος, τι θα γίνει τελικά με τα F-35; Θα προχωρήσει η αγορά τους;
Γίνεται μια μεγάλη κουβέντα η οποία εγώ λέω ότι είναι για την κουβέντα. Εμείς έχουμε αποφασίσει να αναβαθμίσουμε τον στόλο των μαχητικών αεροσκαφών που έχουμε. Τα περισσότερα από αυτά είναι F-16. Αυτός είναι ο κύριος στόχος μας. Ό,τι έχουμε κάνει εδώ και αρκετό καιρό έχει να κάνει με το πώς θα το αναβαθμίσουμε και πως αυτό το κόστος θα αντιστοιχεί και στο οικονομικό πλαίσιο της εποχής.
Το θεωρώ πάρα πολύ φυσιολογικό όταν υπάρχει και ένα νέο όπλο, ένα νέο αεροπλάνο, να θέλεις να μάθεις όσο το δυνατόν περισσότερα για αυτό. Να δεις πόσο χρειαζούμενο είναι, ποιες είναι οι οικονομικές σου δυνατότητες και τι μπορείς να κάνεις.
Από την άποψη των οικονομικών δυνατοτήτων λέω ότι αφού χάσαμε την ευκαιρία τα προηγούμενα χρόνια σαν χώρα να ενταχθούμε σε αυτό το πρόγραμμα… Λέω και την άποψη μου, ότι όταν γινόταν αυτό έπρεπε να ενταχθούμε, αλλά χωρίς να κάνω κριτική και στις προηγούμενες κυβερνήσεις που δεν το ενέταξαν. Γνωρίζοντας πλέον καλά το πρόγραμμα και πως εξελίσσεται από την πλευρά της αμερικανικής κυβέρνησης, ξέρω ότι τα οικονομικά δεν τα έχουμε, και ακόμη και να τα είχαμε θέλει πάρα πολύ χρόνο αυτή η διαδικασία.
Επαναλαμβάνω κάτι που υπάρχει στην εθνική βιομηχανική αμυντική στρατηγική που ψηφίστηκε από το ΚΥΣΕΑ πριν από μερικές μέρες, ότι όταν κάνεις μια αγορά δεν μετράς μόνο πόσο κοστίζει να το αγοράσεις, αλλά όλο τον κύκλο ζωής τους. Εδώ μιλάμε για τεράστια ποσά που δεν νομίζω ότι αυτή τη στιγμή τα αντέχουμε. Τώρα, υπάρχουν άλλα χρηματοδοτικά εργαλεία; Συζητήσεις γίνονται, εγώ δεν μπορώ να καταπιαστώ με τέτοια και να δώσω τη σοβαρότητα που πρέπει κάθε φορά να τους δώσεις.
Μένουμε κατά κύριο λόγο εκεί θα είναι μια πολύ γενναία πράξη και θα θωρακίσει ακόμη περισσότερο την άμυνα μας η αναβάθμιση του στόλου των μαχητικών μας αεροσκαφών, δεν λέω την αναβάθμιση των F16, λέω την αναβάθμιση του στόλου, αλλά μέσα στα δημοσιονομικά μας πλαίσια.
Θέλω να σας ρωτήσω για το θέμα που προέκυψε με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ τον κ. Ξυδάκη, ο οποίος χαρακτήρισε τους δημοσιογράφους «εξευτελισμένους» και «μισογύνηδες». Ακόμη και αν δεν αναφερόταν στο σύνολο των δημοσιογράφων, πιστεύετε ότι τέτοιες τοποθετήσεις συνάδουν με τον πολιτικό λόγο που πρέπει να εκφέρεται και επίσης ότι προσφέρουν κάποια υπηρεσία στον χώρο των ΜΜΕ που αυτή την περίοδο μια μεγάλη κρίση;
Θα πρέπει να με πιστέψετε ότι δεν μπόρεσα να παρακολουθήσω αυτή τη συζήτηση. Υπάρχουν όμως δυο πράγματα που θέλω να πω.
Το πρώτο πράγμα, χωρίς να θέλω να δώσω συμβουλές, απλά τη γνώμη μου λέω, ότι οι δημοσιογράφοι πρέπει να θωρακίσουν και να προστατεύσουν το επάγγελμα τους οι ίδιοι. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Όπως σε όλα τα επαγγέλματα θα υπάρχουν και καλοί δημοσιογράφοι και κακοί δημοσιογράφοι, δεν ορίζει ο ένας τον άλλον.
Και δεύτερον κατά τη γνώμη μου είναι ότι το κυνήγι της είδησης θέλει ψάξιμο, είναι αυτό που λέτε εσείς ότι κάνετε ρεπορτάζ.
Μερικές φορές η αξιωματική αντιπολίτευση, είδατε ότι δεν έκανα καθόλου λόγο για την αξιωματική αντιπολίτευση, θεωρώ ότι δεν υπάρχει αξιωματική αντιπολίτευση στην Ελλάδα… Εννοώ με την έννοια των επιχειρημάτων κλπ. Πολλές φορές πέφτουμε θύματα μιας έξυπνης τακτικής. Ότι σου δίνω μια είδηση την οποία την θεωρείς δεδομένη ενώ είναι η δική μου πρόθεση.
Να σας δώσω ένα παράδειγμα, μου κάνατε μια ερώτηση για τις κύριες συντάξεις, αυτό δεν είναι μέσα στην κύρια συζήτηση της αξιολόγησης. Υποτίθεται το ασφαλιστικό και μια σειρά από άλλα πράγματα έχουν λυθεί στην προηγούμενη αξιολόγηση. Όμως όταν θέλω εγώ να το βάλω λέω ότι το βάζω και πηγαίνω και πιάνω έναν – δυο δημοσιογράφους και λέω ότι αυτό είναι το κύριο θέμα σήμερα.
Ο άλλος με την καλή του την καρδία το γράφει, δημιουργείται μια ολόκληρη ανακατωσούρα και στο τέλος γίνεται το κύριο θέμα. Από το κομμάτι της ζωής μου που έζησα στα ΜΜΕ, όχι σαν δημοσιογράφος, σας λέω ότι αυτά τα δυο πράγματα είναι που πρέπει να τα προσέξουμε.
Είναι δική σας υπόθεση, δηλαδή κατά πόσο το δημοσιογραφικό επάγγελμα αποκτάει στοιχεία βαθύτερης και ουσιαστικής μόρφωσης και γνώσης που είναι ένα κεντρικό θέμα, και δεύτερον πόσο προστατεύεται η ελευθερία του από συμφέροντα είτε ιδιωτικά, είτε κομματικά, είτε κρατικά.
Δεν προστατεύεται τώρα λέτε;
Αν θέλετε την δική μου γνώμη θα έλεγα όχι. Και το λέω τελείως ξεκάθαρα, με την έννοια ότι και ο δημοσιογράφος δέχεται πολλές επιρροές από τη μια την μεριά, έχει πολλά πεδία καταναγκασμού από την άλλη πλευρά, και του κλείνουν τα περιθώρια της άσκησης του επαγγέλματος του.
Και έχουμε δημοσιογράφους που αντί να είναι δημοσιογράφοι είναι σχολιαστές, έχουμε ρεπόρτερ που κάνουν αυτή τη δουλειά ή την άλλη, και υπάρχουν και άνθρωποι οι οποίοι στα δικά σας τα στέκια λένε όλοι έχουν την καλύτερη γνώμη αλλά δεν έχουν δουλειά. Γιατί είναι και λίγο ανυπάκουοι. Αλλά να θυμίσω ότι η ιστορία γράφεται και με ανυπακοή.
Και από την άλλη μεριά είναι το Δ.Ν.Τ, που από την μια μεριά παραδέχεται ότι έχει κάνει σαφή λάθη στους υπολογισμούς του, πως διαμορφώνονται τα δημοσιονομικά, αλλά επιμένει στην ίδια σελίδα του ίδιου βιβλίου. Δηλαδή ότι το ζήτημα θα λυθεί κατά κύριο λόγο με περικοπές πάνω στο εισόδημα των φτωχότερων, θα έλεγε κανείς, τάξεων και των φτωχότερων κοινωνικών κατηγοριών.
Το δεύτερο πρόβλημα που δημιουργήθηκε πάνω σε αυτό είναι ότι κάποια συγκεκριμένη στιγμή το Υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας και το Δ.Ν.Τ. άρχισαν να συγκλίνουν προς το πιο ακραίο σενάριο, δηλαδή να παραδέχονται ως κοινή συνισταμένη τα ακραία. Τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, για πάρα πολλά χρόνια, άλλα και τις περικοπές από την άλλη μεριά στα εισοδήματα στα οποία προανέφερα. Δηλαδή υποχώρησαν στα καλά, ας το πω με αυτή την έννοια.
Αυτό δεν ήταν παραδεκτό. Φθάσαμε στον Φεβρουάριο και τώρα πλέον στο Μάρτιο όπου υπάρχει μια βάση πολιτικής συνεννόησης και πάνω σε αυτή γίνεται η διαπραγμάτευση. Απαντώντας στην ουσία ή αν θέλετε στο άγχος του ερωτήματος σας, όχι το δικό σας άλλα το άγχος που περιέχει το ερώτημα, ο στόχος μας είναι να κλείσει η αξιολόγηση γρήγορα στη βάση ενός κανόνα ότι μετά το 2018 από 1/1/2019 θα υπάρχει διαφορετικό μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής, όπου το παραγόμενο αποτέλεσμα θα είναι μηδέν. Μιλάω για την οικονομία και που σε σχέση με τα χαμηλότερα εισοδήματα θα προστατεύονται, αυτός είναι ο κεντρικός στόχος. Άρα θα ήταν πολύ καλό στο προσεχές Eurogroup το Μάρτιο να είναι και το τέλος ή η αρχή του τέλους, με αυτή την έννοια να έχει σταματήσει η τεχνική διαπραγμάτευση, αυτό εννοώ.
Με βάση αυτό να δοθεί το πράσινο φως στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να ενταχθεί η Ελλάδα στην ποσοτική χαλάρωση, αυτό το έχουμε ανάγκη ώστε να εισρεύσει στη χώρα νέο χρήμα, αυτό είναι το κεντρικό ζήτημα. Άρα θα μπορέσει να τονωθεί και η παραγωγή από τη μια μεριά, αλλά και η κατανάλωση από την άλλη μεριά και συγχρόνως με αυτό να ολοκληρωθεί και η συζήτηση -όσο μπορεί να ολοκληρωθεί στην παρούσα φάση- για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος.
Στην ουσία αν το πάρει κάποιος ανάποδα η συζήτηση γίνεται για το πως θα ρυθμιστεί το χρέος από το 2019 και μετά και αν χρειάζονται δημοσιονομικές προσαρμογές ή δημοσιονομικά μέτρα, αυτό είναι το βασικό. Δυστυχώς δεν γίνεται η συζήτηση πώς με βάση τη διαχείριση του χρέους τι μέτρα πρέπει παρθούν ώστε να υπάρχει μια δεδομένη και μακροχρόνια και σε υψηλούς βαθμούς ανάπτυξη.
Κύριε Υπουργέ η αντιπολίτευση υποστηρίζει ότι χάθηκε πολύτιμος χρόνος και ότι αυτός ο χρόνος που χάθηκε θα αυξήσει το λογαριασμό. Εάν έρθουν μέτρα στη Βουλή, όπως για παράδειγμα περικοπή κύριων συντάξεων, εσείς θα τα ψηφίσετε;
Κατ’ αρχήν δεν πρόκειται να έρθει κάτι στη Βουλή χωρίς να είναι συνεννοημένο από όλη την κυβέρνηση. Οι υπουργοί αλλά και οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος δεν εκπλήσσονται, όταν έρχεται κάτι στην Βουλή έχουν προαποφασίσει τι θα κάνουν.
Αν λοιπόν έρθουν οι βουλευτές αντιμέτωποι με κάτι τέτοιο;
Έχουν προαποφασίσει τι θα κάνουν, άρα όταν θα έρθει κάτι στη Βουλή θα ψηφισθεί. Είμαστε τώρα στη φάση του τέλους της τεχνικής διαπραγμάτευσης. Άρα πρέπει να δούμε όλα τα στοιχεία πάνω στο τραπέζι. Γιατί αυτό που ανέφερα προηγουμένως το μηδέν δημοσιονομικό αποτέλεσμα έχει να κάνει με πιθανά μέτρα και με αντίστοιχα θα έλεγε κανένας μέτρα από την άλλη την πλευρά.
Δεν πρέπει να πειραχτεί το διαθέσιμο εισόδημα στα μεσαία και χαμηλά εισοδήματα
Εγώ θεωρώ ότι το ζήτημα που έχει βγει, γιατί δεν αφορά κατά κύριο λόγο τις συντάξεις, με μια έννοια αυτές που βγαίνουν τώρα είναι ορισμένες και χαμηλότερες από τις προηγούμενες αλλά την προσωπική διαφορά. Δηλαδή αυτό είναι το βασικό ζήτημα και η άποψη η δική μου είναι ότι δεν ξέρω πως θα πάει αλλά το διαθέσιμο εισόδημα ή η διαθέσιμη δυνατότητα δαπανών δεν θα πρέπει να πειραχτεί ιδιαίτερα για αυτό τον κόσμο που μπορούμε να τον ονομάσουμε χαμηλότερη κατηγορία ή και για να το προσδιορίσω πιο συγκεκριμένα αυτό που θα λέγαμε μεσαίο και προς τα κάτω εισόδημα. Γιατί όταν λέμε χαμηλότερη κατηγορία συνήθως συζητάμε μόνο για ποσά 500 - 600 ευρώ το μήνα, δεν εννοώ αυτό το πράγμα εννοώ πολύ παραπάνω.
Καταλαβαίνω όμως, ότι δεν είναι κόκκινη γραμμή για εσάς η μείωση των κύριων συντάξεων, ενδεχομένως εάν αυτή γίνει σε μικρό ποσοστό;
Θα έλεγα ότι η κύρια σύνταξη δεν θα πειραχτεί. Αυτό είναι το βασικό ζήτημα, προσπαθώ να προσδιορίσω το εξής, ότι εάν υπάρχει μέσω διαφόρων τρόπων μια μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος υπάρχουν και άλλα μέτρα που αναπληρώνουν αυτή τη μείωση. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα που αν και έχει μονομέρεια είναι από τα κεντρικά. Αν έχουμε μείωση του αφορολόγητου και συγχρόνως έχουμε μείωση του ΦΠΑ στα ζητήματα της ενέργειας συν κάτι άλλο, τότε τα λεφτά που χάνεις είναι τα λεφτά που κερδίζεις, ας το πω με αυτόν τον τρόπο. Αυτός είναι και ο στόχος.
Ο Αμερικανός πρέσβης δήλωσε ότι ανησυχεί για θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο. Ανησυχεί η ελληνική κυβέρνηση και τι κάνετε για αυτό;
Θεωρώ ότι έχοντας παρακολουθήσει όλη την ομιλία του Αμερικανού πρέσβη, μπορούμε να δούμε την επισήμανση του από πολλές πλευρές. Δεν την βλέπω από την πλευρά του πανικού ή της ανησυχίας άλλα του τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να ελαχιστοποιήσουμε τις πιθανότητες ενός ατυχήματος.
Από τη δική μας την πλευρά έχουμε πει ξεκάθαρα ότι πρέπει να αντιμετωπίζουμε την κατάσταση με νηφαλιότητα, με ψυχραιμία και με αποφασιστικότητα. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι δεν είμαστε σε μια πολιτική στην οποία ήταν η Ελλάδα για κάποια χρόνια, ότι κάνουμε ότι δεν βλέπουμε, αλλά συγχρόνως δεν είμαστε και ποτέ δεν ήμασταν σε μια επιθετικού χαρακτήρα πολιτική.
Είμαστε στην πολιτική ότι κάθε φορά που θα γίνεται παραβίαση θα την αντιμετωπίζουμε, κάθε φορά που θα υπάρχει μια τεχνητή ένταση θα την επισημαίνουμε και συγχρόνως θα διεθνοποιούμε κινήσεις οι οποίες θεωρούμε μέσα σε εισαγωγικά ότι πιθανά απειλούν την εθνική μας κυριαρχία αυτό είναι το ένα ζήτημα.
Τώρα τι ζητάμε με αυτή την επισήμανση: Έχουμε συμμάχους και μάλιστα κοινούς συμμάχους με τη γείτονα χώρα. Αυτό που ζητάμε είναι στα διεθνή fora να υπάρχει μια φωνή η οποία να λέει ότι υπάρχει το Διεθνές Δίκαιο το οποίο πρέπει να σεβόμαστε και ότι υπάρχει και η κυριαρχία κράτους που πρέπει να σεβόμαστε. Αυτό στην ουσία δημιουργεί μείωση της πιθανότητας του οποιαδήποτε ατυχήματος.
Και θα ήθελα να βάλω και δυο διαστάσεις. Δεν έχει νόημα να επισημαίνεις μόνο το ατύχημα αλλά και το τι κάνεις μιας και μιλάς για ατύχημα και δεν μιλάς για δόλια δραστηριότητα. Άρα το ένα ζήτημα είναι αυτό. Δεύτερον, η ιδία η Ευρωπαϊκή Ένωση στην πράξη να εφαρμόσει -έχω δει μια κάποια αλλαγή- την αντίληψη ότι τα ανατολικά σύνορα της Ελλάδας είναι ανατολικά σύνορα της Ευρώπης και δεν αφορά μόνο αυτά τα ζητήματα των παραβιάσεων αλλά και τα ζητήματα του προσφυγικού και πάει λέγοντας.
Και το τρίτο, μέσα σε αυτή τη διαδικασία, σε σχέση με τους δανειστές, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι υπάρχει μια σειρά από δαπάνες, ιδιαίτερα στο ΥΕΘΑ, οι οποίες προέρχονται εκ του γεγονότος ότι έχεις πιθανή απειλή.
Το πιο απλό παράδειγμα: Όταν γίνει μια παραβίαση λέμε ότι εμείς την αντιμετωπίζουμε με αντίστοιχη αποτροπή. Αυτό, ανάμεσα στα άλλα, είναι κόστος. Δεν το βάζω πρώτο, αν θέλετε με μια έννοια το βάζω τελευταίο, αλλά το επισημαίνω.
Μιλήσατε για νηφαλιότητα και ότι είναι σημαντικό να μειωθεί η πιθανότητα ενός ατυχήματος. Η δήλωση του κ. Καμένου ότι αν πατήσουν στα Ίμια οι Τούρκοι να δούμε πως θα φύγουν, κινείται προς αυτή την κατεύθυνση;
Μην αντιμετωπίζετε τη δήλωση πέρα από το στυλ που έχει ο καθένας, μεμονωμένα. Πρέπει να αντιμετωπίζεται μέσα σε ένα συνολικό πλαίσιο. Και τις δημοσιογραφικές ερωτήσεις συγχρόνως.
