Από την ημέρα που προκυρήχθηκε το δημοψήφισμα παρατηρώ συνεχείς τοποθετήσεις Ελλήνων παραγόντων, θεσμικών και μη, υπερ του ΝΑΙ. Το γεγον...
Από την ημέρα που προκυρήχθηκε το
δημοψήφισμα παρατηρώ συνεχείς τοποθετήσεις Ελλήνων παραγόντων, θεσμικών και μη,
υπερ του ΝΑΙ. Το γεγονός, που μου προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν η συναφής
παρέμβαση ομάδας Ανωτάτων-Ανωτέρων ε.α Αξιωματικών, καθώς και της ΕΑΑΣ. Και
εξηγω γιατί.
Στο πλάισιο εγκαθίδρυσης της Νέας
Τάξης Πραγμάτων η πατρίδα μας βρίσκεται στον πυρήνα ενός οικονομικού πολέμου,
του οποίου οι στρατηγικές επιδιώξεις έχουν αναλυθεί κατα κόρον, από διακεκριμμένους
αναλυτές.
Για τη σχεδίαση και διεξαγωγή
αυτού του πολέμου χρησιμοποιούνται διαφορετικές τεχνικές και μέθοδοι, από αυτές
σε ένα συμβατικό ή άλλου είδους πόλεμο. Θεωρώ ότι σε αυτό το πλαίσιο (δηλαδή
των απαιτούμενων τεχνικών-μεθόδων) προκηρύχθηκε και το δημοψήφισμα, με επιδίωξη
από την κυβέρνηση συγκεκριμένου αποτελέσματος. Υπάρχουν όμως και κοινά σημεία,
ως προς την εφαρμογή των αρχών του πολέμου, ψυχολογικών επιχειρήσεων, κανόνων
στρατιωτικής δεοντολογίας κ.α.
Στο σημείο αυτό θέτω το εξής απλό
ερώτημα. Οι παρεμβάσεις αυτές ποιούς εξυπηρετούν; Εάν είναι μεθοδευμένες από
την υπεύθυνη κυβέρνηση, για την εξυπηρέτηση εθνικών στρατηγικών επιδιώξεων τότε
καλώς γίνονται. Εάν όχι ; Τότε φαντάζομαι ότι από πλάνη και όχι ηθελημένα
τηρείται αυτή η στάση, από μερίδα πρώην συναδέλφων. Στο πλαίσιο αυτό θέτω τον
εξής προβληματισμό. Κατά τη διεξαγωγή στρατιωτικών επιχειρήσεων είναι δυνατόν
να αμισβητηθεί μία ληφθείσα απόφαση, γιατί κάποιος έχει διαφορετική άποψη; Όχι
βέβαια.
Επομένως, λοιπόν, κάθε προπάθεια
αμφισβήτησης του επιδιωκώμενου από την κυβέρνηση αποτελέσματος του
δημοψηφίσματος αποτελεί κατα την άποψη μου εσφαλμένη προσέγγιση και ενδεχομένως
να εξυπηρετεί άλλους σκοπούς.
Με την παρούσα επιστολή δεν
επιχειρώ να μεμφθώ οποιουδήποτε πρώην συναδέλφου, αλλά να θέσω ως πρώην
στρατιωτικός τον προβληματισμό μου, επί ενός σοβαρου εθνικού θέματος.
Με εκτιμήση,
Παναγιώτης Μπρόμης
Ταξίαρχος ε.α
